In 1993, ik was 34 en net verhuisd naar een ruim jaren-30 huis,
bedacht ik dat ik best wel eens een cursus interieurontwerpen kon gaan beginnen.
Voor een binnenhuisarchitect was in Zutphen geen bureau om me bij aan te sluiten.
De gangbare modus in de Achterhoek was dat je heus je eigen huis wel kon inrichten.
Dus ik bedacht dat een cursus: 'Richt je huis in in twaalf lessen!'
een fijne laagdrempelige manier zou kunnen zijn om interieuradvies te kunnen geven.
Niets stond me in de weg.
We maakten de balkonkamer boven vrij.
Wim maakte wat kasten, ik zette mijn tekentafel en mijn bureau neer,
kreeg van een tante een ronde bespreektafel en bedacht de inhoud van de cursus.
Volkomen onbevangen belde ik het plaatselijke sufferdje.
Die stuurde een fotograaf en plaatste een stukje.
Als ik nu naar de foto's kijk zie ik vooral hoe jong ik was en hoe slank.
Moeder van twee dochters van - toen ik begon - vijf en zes jaar.
Het is bijna 24 jaar geleden en die bril was toen best wel modieus.
Er melden zich vier mensen en ik was begonnen.
Die eerste groep heeft het best pittig gehad: Ik wilde ze ALLES leren.
We begonnen elke cursusavond om 8 uur met koffie en koek.
Met rode konen liet ik ze tegen een uur of elf naar huis gaan. Met huiswerk.
Ze waren heel ijverig, tekenden, plakten knipten en maakten een prachtig plan voor hun huis.
Een paar wilden na afloop nog extra lessen om een kast en een keuken te ontwerpen.
In het voorjaar van 1994 gaf ik al drie cursussen tegelijk en begin 1996 zes.
In dit stukje in de krant kijk ik niet al te vrolijk, maar ik was het wel!
Hoe heerlijk, het leukste werk van de wereld, lekker thuis en geen oppas nodig.
Wat heb ik een boel geleerd van die cursussen:
Hoe je kunt uitleggen waarom het ene idee beter is dan het andere.
Hoe je mensen met een klein beetje sturing zelf kunt laten ontdekken
dat ze met een betere indeling meer rust, licht en ruimte kunnen krijgen.
Hoe veel het kan oplossen als spullen net op een andere plek worden gezet.
In les 1 liet ik na de kennismaking een serie interieurfoto's zien en vroeg de deelnemers
om commentaar, zonder dat ze het woord mooi of lelijk mochten gebruiken.
Dat was al het begin van een andere manier van kijken.
Na twaalf lessen hadden ze allemaal een map met mooi ingedeelde plattegronden,
een mooi kleur- verlichtingsplan en de leukste zelfmaak-ideetjes.
Extra nuttig was de cursus natuurlijk voor mensen die gingen (ver)bouwen.
Al raadde ik de dames aan om niet tegen de aannemer te zeggen dat ze een cursus deden.
Daar kon nog al eens lacherig op gereageerd worden, vooral als we iets bijzonders wilden.
Gewoon volhouden en zien te krijgen wat je graag wilt! Dat lukte steevast!
Wat ik superleuk vond was als we een idee kregen dat mooier en ook voordeliger was.
En dat dan fijntjes zeggen: 'Nou, jij hebt je cursusgeld er al weer uit!'
Helemaal blij was ik als ze zeiden: 'Daar was ik zelf nooit opgekomen!'
Ik heb deze cursus door de jaren heen 64 keer gegeven.
En ik ben van plan er binnenkort weer eentje te beginnen.
Of een paar reviews lezen!
Zijn er vragen, gewoon even bellen of mailen!
Leuk om te horen hoe ik 15 jaar geleden klonk?
Hier hoor je me over de cursus op Radio Gelderland:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoor je het ook eens van een ander!
Nadat ik bovenstaand stukje had getwitterd ontving ik deze tweet:
@burobinnenkant Ik heb de cursusmap van zo'n 20 jaar terug weer opgezocht, leuk om te zien. Een gezellige cursus en veel geleerd.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat leuk, die foto's van jou!
BeantwoordenVerwijderenEn '93 is pas zó kort geleden..... (Een half mensenleven!).....
BeantwoordenVerwijderen