'Ach, ik ben toch al getrouwd!'

Naar aanleiding van een stukje van een paar dagen terug 

waar ik mijzelf - verbaasd over het verschil met nu - terug zag op foto's uit 1993, 

ben ik eens op zoek gegaan naar foto's van mijzelf waar ik alleen op sta.

Die zijn er niet zoveel. 

Meestal maak ik zelf alle familiekiekjes.

En dan blijf je zelf lekker buiten beeld. Dat vind ik vaak wel fijn.

Maar ik heb nu gezocht naar portretten van mij door de jaren heen.

Ik heb niet echt een foto 'complex', maar vind het lastig om naar mezelf te kijken,

maar van anderen vind ik het ook leuk, dus vooruit met de geit, hier komen ze! 

scheef lachje

1 jaar

kleuterschool                                      brugklas

16 jaar - op fietsvakantie 

academietijd                                           in Parijs

Amsterdam                                      Zutphen

- met gekleurd haar - als opruimcoach in de krant

op de foto als beheerder van onze My Wheels auto

op de foto voor het beste idee van Zutphen

op familie feestjes kwam ik er soms ook wel eens op te staan

officiele portretten voor op de sociale media

plezier met vriendinnen en op Vlieland

Ik kijk zelf altijd even hoe het staat met de onderkin, de wallen en de glimneus,
en of de mate van tuttigheid enigszins acceptabel is,
Iemand zei ooit: 'Je begint op Annemarie Jorritsma te lijken...'

De foto's waar ik enigszins wazig op sta en - niet geposeerd - op lach
vind ik zelf het best te pruimen.

Maar zeg eens eerlijk?
Tijd voor een nieuwe bril? Ander haar? 

Ach, mijn man zegt altijd: 

'Je bent toch al getrouwd!'