Zo waren we uit en toch weer bijna thuis....

Gisteren waren Wim en ik 

in het Open Lucht Museum in Arnhem.

Dat vind ik superleuk en met prachtig weer erbij.

Ik was vooral benieuwd naar het rijtje jaren-60 

doorzonwoningen en het Rietveld vakantiehuisje.

Die doorzonwoningen waren helaas niet ingericht 

in de jaren 60-pastel-stijl waar ik zo van hou, 

maar in een jaren-70 bruin en oranje vibe.

Niet alles was open, dus misschien is het wel 

te vinden in een van de andere huisjes in het rijtje

Maar daar heb ik dus geen foto's van gemaakt.

Er stond wel een superleuke stacaravan bij.

Maar daar konden we ook niet in.

We hebben het rondje met de scheepswerf, 

de winkeltjes en de poffertjeskraam gemaakt en 

kwamen bij het vlooientheater nog een oude bekende 

tegen, wat altijd leuk is om iemand die je lang 

niet hebt gezien weer tegen het lijf te lopen.

Het allerleukste vond ik deze keer,

de Amsterdamse huizen bij de ingang

en dan vooral het kleine dafje op de gracht.

Er was een winterkermis opgetuigd en we hebben

op het bankje naast de bakfiets met uitzicht op de Rups

heerlijk onze boterhammetjes op zitten peuzelen. 

Het pand hier op de foto was ingericht als 

een postkantoor uit vervlogen tijden. 

Maar wat was dat toch mooi toen,

met de stempels en de ladekastjes 

en met het telefoonhokje met 

de bakelieten wandtelefoon.

Bij het begin van onze wandeling kwamen we 

dit bord tegen, met de woonplaatsen van onszelf en 

van onze dochter, schoonzoon en kleinkinderen er op.

Zo waren we uit en toch weer bijna thuis....