Liefde kent zoveel vormen, maar het is altijd liefde

Een van mijn lieve vriendinnen tipte me 

over de boeken van Elizabeth Strout. 

Ik had nog nooit iets van haar gelezen. 

Terwijl ze wel de Pulitzer prijs heeft gekregen.

Ik ben er in begonnen en ik ben verkocht! 

Ik lees nu haar reeks rond Lucy Barton. 

Als lezer leef je mee met alles wat ze meemaakt 

en vooral ook met de herinneringen die ze deelt.

Je gaat haar begrijpen en meevoelen. 

Fijnzinnig, mooi van taal en ontroerend. 

Een uitspraak van de Lucy is:  

'Liefde kent zoveel vormen, maar het is altijd liefde'

Deze Elizabeth Strout heeft ook een reeks geschreven

met als hoofdpersoon Olive Kitteridge, die, dat zag ik trouwens pas, ook verfilmd is in de vorm van een miniserie met Frances McDormand in de titelrol. 

Wat een geluk: Die heb ik ook nog tegoed!

In deel vijf van de Lucy serie, die ik nog niet heb gelezen gaan deze Lucy en Olive elkaar ontmoeten. Daar verheug ik me nu al op. Al moet ik de hele Olive serie nog lezen. 

Deel vier van Lucy Barton speelt in de coronatijd.

Laatst las ik ook 'Ook dat nog' een heel vermakelijk boek dat in de corona tijd speelde in Nederland en ik werd toen ook weer herinnerd aan hoe vervreemdend die corona tijd was en ook hoe snel we het weer vergeten zijn.