Deze foto kreeg ik van Merel,
voor wie ik dit schortje maakte.
Dat kwam zo:
Wim heeft een oudere dame geholpen met
het opruimen haar opslagruimte die voor een
goed deel was gevuld met stoffen en garens.
Zij kon er niets meer mee en als niemand het
uitzocht werd alles naar de stort gebracht.
Dat vonden we natuurlijk zonde.
Ik vroeg twee vriendinnen die zelf
creatief zijn om mee te helpen uitzoeken.
Zij namen veel van deze mooie stoffen mee,
om zelf ook weer verder uit te delen of
om er allerlei fraais mee te maken.
Bij het sorteren van de stoffen
viel ik zelf vooral voor de categorie:
'Dat is echt leuk voor schortjes'.
Dus katoenen en goed wasbaar.
En dan vooral de fleurige ruitjes,
streepjes, stipjes en bloemetjes.
Jaren terug maakte ik veel schortjes.
En daar ben ik nu lekker weer aan begonnen.
Zo'n tas vol lapjes is gewoon heel aanstekelijk.
Merel wilde graag iets met geel,
want dat paste leuk in haar keuken.
En dan wel graag met lange strikslierten,
want ze strikt ze van achteren naar voren
met een strik op haar buik.
Nou, dat kan.
U vraagt en wij draaien.
Vandaag kreeg ik van haar deze foto.
Je ziet nog net de bloemetjesstof
aan de andere kant, want natuurlijk
zijn ze draagbaar aan beide kanten.
Ik heb er nu nog drie gemaakt en kreeg
net een bestelling van onze kleindochter.
Ik heb er plezier in, vooral als het buiten regent
en dan heb ik lekker de radio aan of een podcast.
Strijkplank erbij, de lintjes- en de knopendoos.
En lekker concreet heb je op een middag
zo maar weer iets gezelligs gefabriekt.
Eerder heb ik al over
het maken van schortjes geblogt:
Zo leuk om weer terug te zien.
Zo hadden Teunie en ik allebei dezelfde
van badstof van een jaren-70 badlaken.
Al schrik ik wel dat van de vrouwen
op deze foto's er al drie zijn overleden.
Die groet ik bij deze nog even,
dag Lia, dag Lucy, dag Anne Petra.
Mooi zijn de schortjes en dat ze dubbelzijdig zijn... praktisch!
BeantwoordenVerwijderen