Ik word er blij van!

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

John Michael Carter

'Hanging Laundry'

Sorrento Italy

Het weer is nu af en toe weer zo

dat we de was buiten kunnen hangen.

Gelukkig maar, het is een groot plezier.

Hier zie je hoe de was wordt opgehangen 

over de straat heen van balkon naar balkon, 

waarbij je de waslijn door kunt schuiven

en weer naar je toe kunt trekken. 

Een prachtig systeem, 

heel fijn om te kunnen doen

 en ook een heel leuk gezicht als 

je door zo'n Italiaans plaatsje loopt.

En dan ook nog levendig geschilderd; 

een zonnig en mooi sfeerbeeld 

met vrolijke kleuren.

Ik word er blij van!

Als je het niet nodig hebt

of als je het niet gebruikt...

 

Het voorjaar in huis!

Ik koop eigenlijk geen bloemen meer, 

en dan enkel nog nog maar biologische.

Maar als ik dan maar liefst 

twee keer in een paar dagen 

een lief boeketje met narcissen 

en een glazen potje met witte druifjes 

cadeau krijg dan ben ik daar toch ook 

wel heel blij mee en geniet ik van 

het voorjaar dat ze in zich dragen. 

 

PS Op de voorgrond een stukje van de sjaal 

die ik nu voor een nicht van Wim aan het breien ben.

Het duurt nog even, maar er wordt aan gewerkt Annet!

Toen ben ik ontploft!

 

Deze brief kregen wij begin februari. Liander zou werkzaamheden uitvoeren, waardoor wij maandag van 8.30 en 16.00 uur zonder elektra zouden komen te zitten. Ik was die ochtend nog in bed aan het lezen toen om 8.45 uur mijn bedlampje uitging en ik dacht: 'Oke, we zitten nu zonder stroom.' 

Even later zag ik mensen op de galerij heen en weer lopen. Later hoorde ik wat er gebeurd was: De huishoudelijke hulp van onze buurvrouw was in de lift gestapt met haar fiets. Onderweg naar de tweede verdieping stond de lift ineens stil en werd het daar aardedonker. Het bleek dat de elektra net op dat moment uitgeschakeld werd. Ze had gelukkig haar telefoon bij zich en belde naar de buurvrouw. Het alarm van de lift deed het ook niet. Gelukkig kon ze met het licht op haar telefoon het alarmnummer ontcijferen en doorgeven zodat de lift monteurs konden worden gebeld. In het kort: Ze heeft een half uur in een stikdonkere lift moeten wachten tot ze bevrijd werd. Zo naar. Ik zou compleet in paniek zijn geraakt. Gelukkig bleef zij rustig en cool, maar evengoed heel erg naar allemaal. 

De hele flat in de groepsapp in consternatie. En de vraag kwam op: waarom heeft de woningbouwvereniging er niet voor gezorgd dat de lift buiten werking was gesteld of er een briefje opgehangen met een waarschuwing deze niet te gebruiken. Ondertussen bleek dat ik in huis steeds automatisch lichtknoppen aan bleef drukken al weet je heus dat er geen spanning op staat. Het is gewoon zo'n ingesleten patroon. Je hebt geen idee dat je zo afhankelijk bent van stroom bij alles wat je doet in huis. Voor koffie water koken met een lucifer bij gasfornuis en koffie opschenken. En melk schuimig koken in een pannetje. Geen internet, radio of deurbel. Geen wasmachine, warm water of strijkbout. Het voelt allemaal nogal onwennig en onrustig. 

Rond half 11 wilde ik naar het zwembad gaan. Ik kon ik mooi met de auto gaan voordat Wim hem nodig had om naar Zwolle te rijden voor een belangrijke afspraak met de thuiszorg die mijn schoonmoeder zorg gaat verlenen als ze woensdag thuis komt. Beneden wilde ik met de auto door de poort die onze parkeerplek afsluit van de weg rijden. Maar die deed niks. Tja, die gaat elektrisch open en nu dus niet. Alle andere toegangsdeuren die wij gebruiken met een 'druppel' waren automatisch van het slot gegaan. Gelukkig maar, dat was indertijd ook afgesproken met de woningbouwvereniging. Bij stroomstoring gaan alle deuren open. Dat was nu dus bewezen, behalve de poort van de parkeerplaatsen. 

Het voelde onvrij om niet met de auto weg te kunnen. Ik belde met de woningbouwvereniging. Ons wijkteam wist van niets; ik zou teruggebeld worden. Inmiddels dacht ik dat het voor mij niet zo erg was, ik kon ook wel met de fiets naar het zwembad, maar Wim had de auto echt nodig. Ik belde Wim op zijn werk en bracht hem op de hoogte. Ga jij maar zwemmen zei hij. Maar ja ik had mijn nummer achter gelaten en zou terug gebeld worden. Maar wie er belde: geen wijkteam. Ik begon me op te winden. Ik belde opnieuw, maar kreeg in gesprek. Ik belde een ander wijkteam, kreeg een jongeman aan de telefoon die naast ons wijkteam zat en die wist te vertellen dat Liander eerst even de stroom er op zou moeten zetten voor iemand de poort zou kunnen openen. Een vreemd verhaal, Wat later ook helemaal niet bleek te kloppen. 

Weer thuis - met de trap - gekomen werd ik steeds bozer. Ik belde weer met ons wijkteam, en jawel hoor ze zei dat ik haar net voor was, ze was net van plan geweest om mij terug te bellen. Ze had nog geen nieuws en we konden de poort niet openen. 'Dat is heel vervelend voor u mevrouw'. Wim besloot met de trein naar Zwolle te gaan. 

Ik belde zelf toen maar naar Liander. Daar moest ik een tijdje wachten maar toen ik iemand aan de telefoon kreeg werd mij verteld dat ik maar een serieuze klacht moest indienen bij de woningbouwvereniging want die waren in gebreke gebleven. Zij hadden er voor moeten zorgen dat de lift niet gebruikt had kunnen worden en dat poort handmatig open moest kunnen. Ook in het geval van calamiteiten en in overleg met de brandweer. Onzin dat ze dat niet zouden kunnen doen. 

Toen ben ik ontploft bij het volgende telefoongesprek met ons wijkteam: 'Dat we hier in een flat met oude mensen zitten en dat er al iemand in de lift had vast gezeten en dat het hun taak was om de poort te openen en dat er in ieder geval iemand moest komen om ons gerust te stellen. Het voelde allemaal erg onveilig. En dat ik benieuwd was hoe ze dit goed zouden maken!'

Uiteindelijk heeft de opgetrommelde huismeester rond 13.00 uur de poort handmatig weten te openen. En van mij te horen gekregen wat ik er van vond. Hij zei niet op de hoogte te zijn gesteld van de werkzaamheden. In een later telefoontje met ons wijkteam heb ik aangedrongen op iets aardigs voor de mevrouw die in de lift heeft vastgezet. Inmiddels kreeg ik ook al wel wat meer begrip van deze medewerker. En ze gaat uitzoeken hoe wij bij stroomuitval zelf onze poort zouden kunnen openen.  

Het is lang geleden dat ik me zo boos heb gemaakt. Ik wond me steeds meer op en voelde hoe warm ik het daar van kreeg. Ik voelde op me een bepaalde manier ook heel erg 'levend'. Maar van zo'n adrenalinerush werd ik ook heel moe. Ik ging gisterenavond al heel vroeg slapen. En ik merkte hoe afhankelijk we in ons huis zijn van elektra. Er wordt wel steeds gehamerd op een noodpakket in het geval van calamiteiten, maar nu voelde dat ook echt als een noodzaak. Wat heb ik nodig: een opgeladen powerbank of een mobiel zonnepaneeltje om mijn telefoon op te kunnen laden. Genoeg kaarsen of zaklampen want ook het toilet en de badkamer worden hier zonder daglicht donker. En dan hadden wij nu nog water en gas. Maar hoe lang zou je het hier volhouden als je van alles afgesloten wordt?   

If the mountain seems too big today

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Deze week een troostend gedicht voor iedereen 

die wel eens zijn of haar dag niet heeft. 

If the mountain seems too big today then climb a hill instead.

If the morning brings you sadness it’s okay to stay in bed.

If the day ahead weighs heavy and your plans feel like a curse,

there’s no shame in rearranging; don’t make yourself feel worse.

If a shower stings like needles and a bath feels like you’ll drown,

if you haven’t washed your hair for days don’t throw away your crown.

A day is not a lifetime, a rest is not defeat.

Don’t think of it as failure, just a quiet, kind retreat.

It’s okay to take a moment from an anxious, fractured mind.

The world will not stop turning while you get realigned.

The mountain will still be there when you want to try again.

You can climb it in your own time. Just love yourself till then.

Laura Ding-Edwards

video

Het is wat...

 

Ik zag deze bank voorbij komen op het wereld wijde web. 

Leuk dacht ik, een bananen bank.

Eens kijken of ik de naam van een ontwerper vinden.

Die vond ik niet, maar wel veel andere ontwerpen die gebaseerd zijn op bananen.

Ik houd best van een banaantje op zijn tijd, maar zoveel?

Het is wat...

Wie gaat er mee een lamp breien?

 

Zorg jij voor een snoer, 

dan brei ik een lamp voor je!

Een schilderij met prachtige kleuren

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Lawren Harris

'In the ward, Toronto'

1917

Een schilderij uit 1917

met als titel 'in de wijk' in Toronto.

Een vrijstaand huis met luiken en

een voordeur met drie treetjes ervoor.

Links zien we een spannend steegje.

Het huis ligt direct aan de straat

met een gammel hekje ervoor.

Het huis ziet eruit alsof het

lang een fijn thuis is geweest

voor een heleboel mensen.

Het is mooi weer, de zon schijnt.

We zien geen bomen en kunnen

niet zien of het zomer of winter is.

Voor mijn gevoel is het aan de kust.

Het schilderij heeft prachtige kleuren

en ik zie er veel liefde in mee geschilderd.

Een leuke 'doe het zelf' !

Wat een gezellige - doe het zelf - achterwand!

Voor iedereen die wel een lief liedje kan gebruiken

James Taylor & Carole King 

'You've got a friend'

Voor iedereen die wel 

een oppepper kan gebruiken 

- en wie kan dat niet tegenwoordig -

luister even naar dit lieve liedje:

video 

Ik wens je een hele mooie dag!

Vlieland liet zich van zijn allerbeste kant zien!

 

Afgelopen weekend waren we op Vlieland 

voor een filmweekend met films over de liefde,

dat - heel toepasselijk - begon op Valentijnsdag.

In het weekend verzorgde Podium Vlieland 

in het gezellige filmhuis zes films, zijn er 

twee overnachtingen met ontbijt inbegrepen, 

de huur van een fiets en korting op de bootticket.

Wij gingen met vrienden en verbleven in hotel Zeezicht

waar Wim en ik een hotelkamer hadden met uitzicht op zee!

We hebben genoten van de films, 

maar er was er maar eentje de mooiste:

'Touch', een IJslandse film.

Echt heel erg mooi!

trailer

Het weekend was echt heerlijk! 

De sfeer op het eiland was ontspannen, ons gezelschap was blij, we hebben echt lekker gegeten en gedronken en Vlieland liet zich van zijn allerbeste kant zien. 

Tussen de films door hadden we lekker vrij.

Wim ging een wandeling maken en stuurde mij deze foto via de app. 

Als dat niet romantisch is!

We hebben op zondagmorgen in de zon en met flinke wind tegen - op de terugweg - een fietstocht gemaakt door de duinen van Ankerplaats naar het Posthuys.

En daarna opwarmen bij een heerlijke lunch in het zonnetje achter glas. Genieten!

Hier zijn we op de dijk aan het wad en maken we foto's van elkaar...

Mijn vriendin en ik zagen onze mannen 

voor ons uit lopen en konden net op de foto 

zetten hoe ze met de handen op de rug 'kuieren'.

Kijk ze genieten van allerlei heerlijks;

Een uitsmijter en een 'Zeezicht soes'.

Ik heb niet veel foto's gemaakt,

maar deze wc-rol-houder op het toilet 

in het Posthuys moest ik even meepakken...

En omdat wij er het hele weekend niet waren 

konden onze Iraanse buddy's fijn een paar dagen 

van de rust genieten in ons appartementje.

Iedereen blij! 

Be kind!

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Als je vriendelijk bent tegen - wie dan ook - dan werkt

dat om jouw geluksgevoel en jouw serotoninegehalte 

te verhogen en jouw immuunsysteem te versterken.

Datzelfde geldt voor 

de ontvanger van die vriendelijkheid.

Maar zelfs:

Als je ziet hoe iemand vriendelijk is tegen een ander 

dan werkt dat net zo goed als een dosis anti-depressiva.

Wayne Dyer legt het even uit in dit 

filmpje 

PS En hoe mooi wil je het hebben?

Vriendelijk zijn kost je niets!

Met liefde verzameld en gebruikt

Maak jouw huis van jezelf 

door het combineren 

van oud en nieuw

van zelf gemaakt en gekregen

van verzameld en liefdevol gebruikt.

- zo is het -

Huis doormidden

Intrigerend deze verbouwing waarbij er 

gewoon een stuk uit het huis is gehaald.

Zo komt er natuurlijk een bak licht binnen. 

Voor zover ik kan zien is het open deel 

in het dak niet dichtgezet met glas.

Je bent daar dus gewoon 'buiten' 

Zelf zou ik het leuk hebben gevonden als er 

een loopbruggetje was gemaakt om van het huis 

naar de bovenverdieping van het andere 

ondiepe smalle stukje gevel te lopen.

Omdat dan ook echt te kunnen gebruiken, 

al is het alleen maar als uitkijkpunt.

want het ligt er heel idyllisch.

Bevroren rijp

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 

 Paul Evans

Hoar Frost

Ik kan er soms wel eens naar verlangen:

Zo'n heldere vorstdag waarbij de bevroren rijp

's morgens alles zo mooi en mysterieus maakt.

En als er dan ook nog morgenrood bij komt,

dan is de wereld toch een prachtig plaatje!

Het huisje ligt hier trouwens heel mooi

onder de beschermende armen

van deze grote, sterke boom.