Wat was dat toch mooi geld!

Het is al weer vijf jaar geleden dat Robert 'Ootje' Oxenaar, 

de ontwerper van enkele beroemde series gulden-biljetten overleed. 

Hij ontwierp de Zonnebloem (50 gulden), 

de Snip (100 gulden) en de Vuurtoren (250 gulden).

"Die biljetten waren ontzettend optimistisch in uitstraling", zegt ontwerper Julius Vermeulen, die veel met hem samenwerkte. "Het was het enige geld in de wereld dat niet gebruikmaakte van formele iconen, onze biljetten waren doordesemd van landschappelijke cultuur, zoals vogels, zonnebloemen en vuurtorens. Geld was niet langer alleen een briefje met waarde. Het was ineens ook een culturele boodschapper. Dat is wat we nu missen met de euro. Dat zijn hele sombere biljetten, die er niet toe bijdragen dat we verbondenheid voelen in Europa. In de discussie over Europa hebben ze niets toegevoegd, terwijl de briefjes dagelijks door miljoenen handen gaan."

Vanaf 1966 ontwierp Oxenaar de guldenbiljetten. Eerst maakte hij de 'erflaters'-serie, met bankbiljetten met beeltenissen van figuren uit de Nederlandse geschiedenis, zoals de dichter en toneelschrijver Joost van den Vondel, de schilder Frans Hals, de componist Jan Pieterszoon Sweelinck, de zeeheld Michiel de Ruyter en filosoof Baruch Spinoza.

Oxenaar hield de regie strak in handen en stond erop dat de beveiliging van de bankbiljetten zijn ontwerpen niet zou aantasten. In de beveiliging van de briefjes verwerkte hij allerlei verborgen, soms persoonlijke, kenmerken. Dan vertelde hij dat hij een wild konijntje in de tuin had gezien. Dat vond hij zo bijzonder dat hij het maar even als veiligheidskenmerk had verwerkt in het biljet. Andere veiligheidskenmerken die Oxenaar verwerkte zijn een afdruk van zijn duim in het gezicht van Frans Hals en de namen van vriendinnen en zijn kleindochter in het Vuurtoren-briefje.

Behalve bankbiljetten ontwierp hij ook postzetels, waaronder verschillende series kinderpostzegels. Ook die kenmerkten zich door vrolijke en heldere kleuren.

bron