De gele en de grijze kast.

Berichtje van vorig jaar 2 juni.

In aanloop naar de verhuizing geschreven.

Misschien leuk om nog eens terug te lezen!

Nemen jullie de gele kast ook mee?

Dat werd ons een aantal keren gevraagd.

De gele kast is een gammel kastje dat Wim 

in zijn studententijd kreeg van een huisgenoot.

Hij stond eerst op vier pootjes, maar 

die heeft Wim eronder vandaan gesloopt. 

dan stond hij tenminste steviger op de grond.

Dat kastje verhuisde mee naar ons 

eerste huisje op een hofje in Zutphen.

We hebben er echt van alles in opgeborgen. 

Er stond vaak een varen op het hoekje

en de pick-up stond er ook op. En een lamp. 

De kinderstoel paste er net naast.

Er was een tijd dat onze Elsje (nu 31) het liefst 

de tweede plank leeg maakte en er in klom. 

Met een kussentje maakte ze een bedje.

Rechts zit ze met vriendinnetje Milou voor 

de gele kast te spelen met de dokterskoffer.

Met Milou speelde ze ook buiten op het hofje. 

Lekker met water rommelen als het warm was.

Bijzonder aan deze meisjes is dat Milou

verloskundige is geworden en onze Els heel fijn 

heeft bijgestaan bij haar bevalling van Sammie.

Els was daar zo gelukkig mee dat ze 

Sammie als derde naam Milou heeft gegeven.

Een ander kastje dat bij ons is gaan horen is dit grijze kastje.

Daar kon ook veel in en we zetten er ons kerstboompje op.

Met echte kaarsjes natuurlijk, dat vond ik helemaal niet eng.

Toen we van het hofje verhuisden naar ons huis nu,

gingen het gele en het grijze kastje gewoon mee.

 

Hier zijn ze allebei te zien bij een verjaarspartijtje van Linde.

Elsje en Milou (die bij ons in de straat woonde) 

konden samen heerlijk spelen op de brede stoep. 

En nu? Nu gaan deze kastjes weer 

mee naar ons nieuwe appartementje.

Het dressoir (niet meer grijs) komt in de keuken, 

ik hang er mijn kastje met kannen boven.

De gele kast komt in de woonkamer.

Vol met de fotoboeken, de cadeautjes, 

de kaarsen en nog heel veel meer.  

Als hij na bijna 40 jaar trouwe dienst

tenminste niet in elkaar stort...