Badpak spoorloos! Niet zwemmen!

Ja, toen had ik maandagmorgen al mijn moed bij elkaar verzameld om naar het zwembad te gaan, ik pakte mijn zwembadtas (niet de zwembadpas...) die altijd aan de binnenkant van de kelderdeur klaar hangt met mijn slippers, mijn shampoo, mijn bodycream en mijn badpak. 

Maar dat is gek: Geen badpak!!

Dat staat me netjes: 'De opruimcoach is haar badpak kwijt!'

Ik probeerde te bedenken waar het kon zijn: 
Na het zwemmen stop ik altijd mijn badpak in de wasmachine met dat wat er op dat moment bij in past. 

Ik dacht dat ik de laatste keer een paar jurkjes en wat overhemden had mee gewassen. En die hingen al weer schoon en gestreken in de kast.


Er stond me iets van bij dat ik het badpak - al bijna droog - uit de machine had gepakt en het even ergens te drogen had gelegd bijdehand, niet helemaal ver weg op zolder waar onze waslijntjes zijn. Maar waar??

Ik zocht en kon het nergens vinden. 
Tja, dan kon ik ook niet zwemmen. Stiekem ook wel weer eens lekker!
Ik vind het altijd fijn nadat ik heb gezwommen, maar de weg er naar toe valt me niet altijd mee.
Ik zeg meestal tegen mezelf: 'Ik hoef geen zin te hebben. Als ik maar ga!'

Maar nu was er sprake van overmacht. Helemaal niet erg!!! Ik ben heerlijk koffie gaan zetten ben de letterpuzzel uit krant gaan oplossen. Toen Wim thuis kwam vertelde ik over de goede smoes waarom ik niet naar het zwembad was geweest: Geen badpak. Niet zwemmen!
We hebben we samen zitten bedenken waar het kon zijn gebleven.Wim kon zich ook niet herinneren het aan de lijn te hebben gehangen. Kijk, en dan gaat het in je hoofd spelen. Waar zou het allemaal kunnen zijn? Wat is er gebeurd? Dinsdag kon ik nog niet zwemmen. Ik vond eigenlijk dat een nieuw badpak kopen ook wel wat ver zou gaan. Het kon toch niet in rook zijn opgegaan?

Vanmorgen vroeg ik Wim of hij nog eens op zolder kon kijken of het echt niet ergens lag. 
Hij heeft een reputatie hoog te houden voor het goed kunnen terugvinden van spullen die kwijt zijn, getuige deze twee eerdere terugvindacties met Wim in de hoofdrol:

de-opruimcoach-is-haar-telefoon-kwijt
sterk-verhaal

En ja hoor, even later kwam Wim fluitend met het badpak de zoldertrap aflopen. 

Wat er (waarschijnlijk) gebeurd is: Een reconstructie:
Ik heb het badpak - denk ik nu - te drogen gehangen over de gestapelde rieten tuinstoelen, die onder het balkon staan. Wim heeft de tuinstoelen en de tuintafel dit weekend naar de zolder gebracht voor de winterberging. Hij zet ze dan altijd veilig hoog op het dakje van een van de zolderkamers. Hij heeft de stoelkussens nog even over het wasrekje gelegd om helemaal droog te worden. Daar was het badpak ook bij wat hij niet echt bewust heeft gesignaleerd. Hij heeft het op een (donker) bijzet-tuin-tafeltje gelegd. En daar kwam toen - even - een tas op te liggen. En toen was het buiten beeld...   

Daarnet, toen Wim mijn badpak terugvond, was ik nog wel op tijd geweest om naar het zwembad te gaan. Maar ja, ik moest er eerst even dit blogje over schrijven, dan koffie drinken, de gordijntjes in de badkamer naaien.... enzovoort enzovoort....

Maar nu kan (moet) ik me er de hele verdere dag mentaal op instellen dat ik morgen gewoon weer ga. Morgen dus. Het badpak zit in de zwemtas. Geen smoesjes meer!