Zoom niet in, maar zoom uit...


Vind je spullen loslaten moeilijk?
Ben je bang dat je spijt krijgt? Dat je iets later weer nodig hebt? Dat je nog iemand een plezier kunt doen en dat je dat dan jammer vindt? Of wat het ook is dat je jezelf vertelt.

Als je in die gedachtestroom zit, dan ben je helemaal ingezoomd op dat ene voorwerp. Dat ene ding, wat je misschien gaat missen. Of waar je volgende week opeens wel een bestemming voor vindt. Maar is dat nou echt waar het om gaat? Natuurlijk niet en dat weet je ook wel. 



Doe het dan gewoon eens anders.

Zoom niet in, maar zoom uit.

Hoe belangrijk is het nou echt dat je dit ene kledingstuk, meubelstuk, werkstukje, boek of wat dan ook straks nog hebt? Echt. Is dat waar het in het leven om gaat? Als je een jaar verder bent, is het dan nog steeds belangrijk voor je?

Wat is het dat je echt wilt? Een vol huis of een vol leven? Ik bedoel dan een leven vol energie, verbinding, tijd voor leuke en belangrijke dingen. Die keuze is natuurlijk makkelijk.

Bij loslaten ben je geneigd om per stuk te gaan kiezen en dan focus je op dat ene voorwerp. Maar dat maakt het juist moeilijker. Plaats dat ene ding in het geheel van je leven. Hoe belangrijk is het dan voor je? Of bekijk het in het geheel van alle soortgelijke spullen. Als je alle werkjes van je kind bekijkt, welke zijn dan echt bijzonder? Als je al je boeken bekijkt, welke hebben je echt geraakt? En welke hebben je ogen geopend? Welke van je truien draag je altijd weer en welke doe je toch nooit aan?

Als je alleen naar dat ene ding kijkt, dan is dat net zoiets als maar één noot uit een muziekstuk horen of één penseelstreek in een schilderij bekijken. Soms is dat handig, als je wilt weten hoe iets gemaakt is, maar dat doe je alleen als je ook het hele muziekstuk of schilderij mooi vindt.

Blijf tijdens het kiezen wat je bewaart steeds uitzoomen naar het geheel.
Eén specifiek ding loslaten kan lastig zijn, maar één ding uit een heleboel gelijksoortige dingen, dat is vaak veel makkelijker. En één ding uit je goed gevulde leven schrappen, dat kan toch niet zo’n probleem zijn, want je weet: het leven gaat niet om dingen.


Yvonne de Bruin


2 opmerkingen:

  1. Mooi geschreven, helemaal waar!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het eet geen brood, maar vergaart wel stof,
    of zoals ik ergens las van een bewoner van een Tiny-House die sprak van ‘zolders vol uitgestelde beslissingen’
    Raker kan het toch niet gezegd worden!!

    Groet
    marrian

    BeantwoordenVerwijderen