De IJssel - Jan Terlouw



Donderdag was Jan Terlouw te gast in de uitzending van 'De wereld draait door'. 
Aan het eind van de uitzending droeg hij een gedicht voor over zijn geliefde IJssel, 
een inspiratiebron die als een rode draad door zijn leven loopt.
IJssel

Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee.
Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee.
Altijd in beweging, van de bergen tot de kust.
In een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust.
Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon.
Maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven,
Die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven
Die ons in contact, met andere landen heeft gebracht.
Drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht.
Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen.
Voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel, en ik breek er dan soms uit.
’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier?
Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier.



 Al vanaf mijn 18e jaar woon ik af en aan bij de IJssel. 
Ik zie deze rivier de laatste dertig jaar bijna elke dag.
En nu met dat hoge water is het ook weer zooo mooi...

Dankjewel Jan Terlouw


1 opmerking:

  1. Prachtig hoor Jacquelien, dat gedicht. Mijn schoonmoeder kwam uit Deventer. De IJssel blijft ook bij mij in mijn hart.

    Carola

    BeantwoordenVerwijderen