Deze week heb ik me voorgenomen om eerst
al mijn lopende projecten af te maken
voor ik weer met nieuwe begin.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik begon met opruimen van mijn werkkamer:
Mijn naaimachine en mijn lockmachine
stonden al maanden daar op mijn tafel.
Ik deed wat klusjes voor mijn schoonmama
en daarna heb ik beide machines opgeruimd.
Dat wil zeggen: op hun plaats in de berging gezet.
Dat klinkt eenvoudig, maar had nogal voeten in aarde.
Op hun plek stonden drankjes en levensmiddelen
die we over hadden gehouden van ons feest.
Dat betekende dat ik eerst al onze voorraad
heb moeten sorteren en beter opbergen.
Toen heb ik alle afgelopen naaiplannen opgeruimd.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het eigenlijk niet.
Van alle kleding die ik maakte heb ik nu pas patronen
bij elkaar gezocht en netjes in hoesjes opgeborgen,
met een stickertje erop en stukje stof erbij zodat ik
het ook in de komende tijd me nog zal herinneren.
Toen heb ik alle lappen stof en wol opgeruimd.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik heb een grote koffer voor lapjes maar
ook drie tassen vol stof en wol materiaal.
Ik heb al mijn lappen bekeken en opzij
gelegd wat ik nog wil doen deze winter.
De rest heb ik gesorteerd en opgeschoond
tot het in deze koffer en in drie tassen paste.
Tussendoor bleek ik veel stofwolken te maken
die ik steeds opnieuw moest vegen of stofzuigen.
Toen begon ik met het opruimen van mijn bureau.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik blijk de laatste tijd alle belangrijke papieren
steeds in een en dezelfde map te hebben gedaan.
Dat kon ook omdat dat eigenlijk nog best paste,
maar nu raakt die map vol, waardoor ik nu mapjes
moet maken van de voorbije jaren en alles wat
bewaard moet blijven daarin netjes sorteren.
Dat vind ik best fijn om te doen, maar dat
kost me vast nog wel een hele middag.
Maar gelukkig is mijn werktafel leeg.
En ik moet met mijn computer aan de slag.
Dat klinkt best eenvoudig, maar dat is het niet.
Ik heb een nieuwe, en ik kan steeds van alles
niet goed vinden of het ziet er nu anders uit.
Wat een rommel bewaar je op zo'n pc he?
Het zit wel netjes gesorteerd in mapjes,
je bent tenslotte opruimcoach of niet,
maar daar kan ook best veel van weg.
Ook wil ik graag een paar fotoboeken
maken, zoals van onze kleinkinderen.
Of van onze afgelopen feestweek.
Dat klinkt als een eenvoudige klus
en het lijkt me ook leuk om te doen, maar
ik weet nu al dat ik gaandeweg overweldigd
ga raken door alle mogelijkheden en keuzes.
Nu mijn werktafel leeg is kan ik ook aan de slag
met het opruimen van de familiefoto's van mijn moeder.
Het digitale fotoboek dat ik maakte is een soort van af.
Maar ik wil nog een keer door al het materiaal gaan
om te zien of ik nog foto's of dia's wil toevoegen.
Daarna moeten mijn broer, mijn zus en ik
de foto's zelf nog sorteren en onderling verdelen.
Dat klinkt eenvoudig, maar daarvoor moeten we
een hele middag bij elkaar komen en alleen al
daar een geschikte datum voor afspreken
lijkt me nog niet eenvoudig.
En dan heb ik nog een paar klussen waar ik
vrolijk aan ben begonnen maar wat toch is gestokt.
Ik wilde een vliegengordijn maken van speelkaarten,
en een lamp breien van een lichtjesslinger.
Wat allebei toch niet zo eenvoudig
bleek als het eerst leek.
Dat idee nu weer loslaten vind ik
eigenlijk ook niet zo makkelijk.
Maar even diep ademhalen en door!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten