Oma-achtig....


Maandagmorgen, de eerste gewone werkdag in het nieuwe jaar 'mocht' ik naar de tandarts.
Ik verheug me daar nooit zo op. In dit geval ging ze een vulling vervangen in een kies die al voor heel veel problemen heeft gezorgd, maar die we toch nog maar proberen te behouden omdat als hij weg is er niet zomaar mogelijkheid is voor een kroon of implantaat. En de kies die er recht boven zit zou dan kunnen gaan zakken en dat levert dan mogelijk ook weer sores op. Dus 'weg is weg' en nog even behouden is goed voor mijn: 'ik heb al mijn eigen tanden nog' bestaan... 

's Middags kwam de boekhouder. Ik kreeg mijn nieuwe jaar-boekhoudschema hij deed mijn btw aangifte, controleerde alles en zorgde ervoor dat het jaar 2018 wat cijfers betreft kon worden afgesloten. Ik heb gelijk ook mappen aangelegd voor het nieuwe jaar en mijn bureau opgeruimd.

Twee minder favoriete bezigheden op een dag afgewerkt. Je kunt het maar vast gedaan hebben.

Ook minder leuk: Wim is zondag gaandeweg ziek geworden. Een vol hoofd, rauwe keelpijn, hoesten en proesten, kleine waterige oogjes en flinke koorts. Het is dan normaal gesproken gewoon wachten tot ik ook ziek wordt. Maarre... afkloppen, ik lijkt er doorheen te zwijnen. 
En dat past ook werkelijk prachtig in mijn zelfgekozen jaarthema: 'Meer rust en plezier!'

Het slapen gaat beter. Soms slaap ik wel 6 uur. En urenlang wakker liggen is echt een zeldzaamheid geworden. De spanning in mijn lijf is ook wonderbaarlijk weg geebt. Ik neem vaker pauze, let goed op mijn grenzen, hoef niet zoveel, maar heb ook de zin en energie om vrienden uit te nodigen voor avondjes bij ons thuis met een etentje en samen een leuk spel doen.

Maandag ga ik voor het eerst oppassen bij onze kleine Sammie. Daar verheug ik me enorm op. Al durf ik nog niet alleen met haar in de auto of meer van dat soort spannends. Maar dat hoef ik dan ook niet van mezelf. Dit ook in het kader van 'Meer rust en plezier!' Daarentegen mag lekker en gezellig een truitje voor haar breien gewoon weer wel. 

Vanmorgen heb ik heerlijk gezond ontbeten met havermout gekookt in havermelk, met gember, dadels, walnoten en blauwe bessen. En een kop groene thee met vitaminepillen. De koffie met speculaasjes nadien passen ook weer uitstekend bij mijn jaarthema...   

Al met al is het jaar 2019 goed begonnen. Wim en ik hopen dit jaar allebei 60 te worden. 
Daar moet ik nog wel aan wennen hoor. ZESTIG dat klinkt zo oud en oma-achtig... 
Nu ben ik ook oma, dus gek is het natuurlijk niet... 
En we zijn zo heel gelukkig met haar!!

Hieronder een kleine greep uit deze laatste 4 maanden...

  

  
  

Zo lief...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten