Binnenkant : Kijk, zo wonen wij!

Kijk, zo wonen wij!

Een nieuwe aflevering fotorubriek:

'Kijk, zo wonen wij!'

Het is een serie woonportretten

waarin bewoners in een interview al mijn woonvragen beantwoorden,

en het goed vinden dat we komen binnenkijken en foto's maken.

Gewoon zoals het is!

Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont

en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken...

Dit woonportret is van Merel en Paul die met hun dochters Emma en Rosa wonen in Epse.

Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?

Merel: We zijn hier bijna 17 jaar geleden komen wonen.

Wij woonden in Amsterdam in de Jordaan, maar omdat Paul in Hengelo werkte

en ik in Zutphen en we pas onze Emma hadden zochten we iets in de Achterhoek.

Toen we dit huis zagen waren we er meteen helemaal verliefd op.

Dit is de voordeur, maar daar komt nooit iemand door binnen.

Iedereen komt hier binnen via de bijkeuken.

Dit is de bijkeuken met de blauwe vaste kast en een oud granieten aanrechtje.

Hebben jullie veel aan het huis gedaan?

Toen wij het huis kochten was het net helemaal verbouwd, geïsoleerd en zat het mooi in de verf.

Wij hebben wel na een paar jaar onze keuken uit laten bouwen. Dat was een flinke klus.

Het buitenschilderwerk hebben we laten doen, maar binnen doen we veel zelf.

Ik heb net de trap helemaal zelf geschuurd en geschilderd.

Voor de feestdagen is de trap versierd met lichtjes.

Dochter Rosa vertelt dat ze zich bijna een filmster voelt als ze de trap afloopt.

Aan het oude kippenhok - wat je hier door het raampje ziet - doen we verder niets.

Het diende een hele tijd als plek voor de katten.

Wat is je top drie in jullie huis?

Op nummer 1 de woonkeuken, want daar zijn we bijna altijd.

Met bezoek zitten we daar, we drinken er thee en wijn, doen spelletjes, maken huiswerk, er is een heerlijke houtkachel waar de honden voor liggen en ik houd heel veel van bakken en koken.

Op nummer 2 staat de zitkamer.

's Avonds doen we de gordijnen en de schuifdeuren dicht, steken de kachel aan en nestelen we ons op de bank om een film of een serie te kijken. Het tv scherm staat in de rode kast.

Ook is er ruimte voor kunst. Het beeld hier rechts naast de bank is onze nieuwste aanwinst.

Aan de andere kant van de schuifdeuren is een kamer waar de vleugel staat,

waar mijn werkplek is en nu ook de kerstboom staat.

Op nummer drie staat de tuin.

We vinden het fijn om in de tuin te werken. Het is een flinke tuin met een stuk bos erbij.

In dat stuk bos is een vuurplaats waar we vaak een vuurtje stoken. Met Kerst komt de hele familie hier, dan drinken we daar gluhwein en dan vertelt mijn moeder een mooi verhaal.

Er zijn bomen gerooid, van het gekloofde hout is een houtwal gemaakt. Die heb ik zelf gestapeld.

En een paar zomers terug hebben we deze pergola gemaakt, die begroeid is met een witte druif en waar we op de hangende bank met kussens heerlijk kunnen luieren.

Het fijne van in de tuin werken - toen de kinderen klein waren - is dat je iets doet, waar zij ook dicht bij zijn. Zo maak je veel van ze mee. Steeds maar weer het bospad vegen, gras maaien, hout halen enzovoort. Ook hebben we een stuk moes- en kruidentuin waar ik graag in werk.

Wat zou je gaan redden als er brand was?

Naast de kinderen, de dieren en de foto's zou ik graag mijn vleugel redden,

Het is een ouwetje, hij is van mijn opa geweest, maar ik ben er aan gehecht.

Hoe rommelig ben je?

Onze hulp komt eens in de veertien dagen en die poetst het hele huis.

Tussendoor doen we zelf natuurlijk ook nog wel wat.

Ik vind het heerlijk als alles schoon en opgeruimd is.

Soms ben ik erg druk en dan loopt het met de spulletjes uit de hand.

Dan liggen mijn bureau en de keukentafel vol met stapeltjes die we dan weg moeten werken.

Als ik de geest krijg vind ik het heerlijk om een kast op te ruimen.

Dan doe ik steeds de deur open om er van te genieten.

Onze keuken is nogal open. Geen kasten met deuren. Dat staat druk, maar ook gezellig.

Ik vind het fijn als je ziet wat je hebt. Dat inspireert me. Ik heb nu weer een heerlijke pan.

Een Lodge. Uit Amerika, van gietijzer, die een leven lang mee kan en ook mooi blijft.

Die hoeft voor mij niet achter een deurtje.

Wat vind je fijn om te doen in huis?

Bloemen neerzetten, het gezellig maken, opruimen,
taarten bakken, lekker koken, muziek maken en een vuurtje stoken.
In dit huis is 'altijd wel wat te doen' en dat vind ik fijn.

Waar doe je wooninspiratie op?

Eigenlijk doen we daar nooit zoveel moeite voor.

Wij wilden bijvoorbeeld lampen boven de keukentafel. Daar lopen we dan tegenaan.

We gaan niet het internet afspeuren. We gaan ook niet naar rommelmarkten.

En af en toe vinden we iets leuks gewoon bij Ikea.

Het beeldje hieronder zag Paul op een kunstmarkt in Gorssel,
iets in de houding van de vrouw deed hem aan mij denken.
Ik vond het ook mooi, nou, dan kopen we het.

Dus meestal zijn we het snel eens.

Maar we hebben hier samen wel een stook 'regel':

'Wie het vuurtje begint, diens vuurtje is het.'

Ook al staat de hele keuken blauw,

de ander mag zich niet met het vuur bemoeien of moet het eerst vragen.

Wat is je grootste miskoop?

Nou, we hebben de ervaring dat je met gereedschap wel de mist in kan gaan.

Goede kwaliteit is duurder, maar dat verschil merk je heel goed.

En dan doe je er ook veel langer mee. Is ook duurzamer.

Hoe blij ben je met dit huis?

Heel blij! Het huis heet niet voor niets weltevreden.

Het huis is uit 1918. En heeft in al die bijna 100 jaar maar vijf eigenaars gehad.
Mensen wonen hier lang, ze verbinden zich ermee.

Het ligt mooi, beetje buitenaf maar niet te ver. Het is heel stil.

Het is een veilig huis. Het staat op een terp. Ik heb ook wel foto's gezien dat er
vroeger met hoogwater vanuit het huis met een bootje naar het dorp werd gevaren.

Later toen de A1 werd aangelegd heeft dat het water gekeerd.

We hebben een grote kelder die altijd heerlijk droog blijft.