Jubileum - interview


Ter gelegenheid van het tien-jarig jubileum van Binnenkant wilde - en mocht - ik Karin interviewen.
Waarom Karin? Karin is de enige die al mijn cursussen heeft gevolgd. Een Unicum!
Ze is een heuse Binnenkant-cursus-ervaringsdeskundige.

'Karin, hier heb ik de archiefkaartjes van jouw deelname aan de cursussen. Als eerste volgde je in februari 2000 (mijn 47e) cursus interieurontwerpen. Wat weet je daar nog van?'

Karin: Wij woonden met twee kleine jongetjes in een groot en onpraktisch huis. De woonkamer was vierkant. Nergens een nis of een hoekje. Onze gele hoekbank kon overal wel staan maar nergens werd het echt gezellig.
En wat we met het souterrain moesten wisten we ook niet. Het was donker - groen met oranje - en niet leuk ingedeeld. Tijdens de cursus hebben we een plan gemaakt. 
Er is grond verzet en we kregen ramen in het souterrain. 
Met meer daglicht werd het een fijne plek voor onze eigen slaapkamer met - jawel - een inloopkast. Er was een werkplek voor de computers en een speelplek voor de kinderen. Dat heeft al die jaren heel goed gefunctioneerd.
De woonkamer is ontdaan van alle schrootjes, alles is wit geverfd. Een grote tafel er in, goede verlichting, een gezellige zithoek met een mooie televisiekast. Prima.

Wat ik verder nog weet is dat het altijd leuk was om naar de cursus te gaan. Elke keer als ik bij jou de trap op liep naar boven naar jouw cursuskamer, was ik benieuwd wat we nu weer zouden krijgen. Het was altijd leuk en afwisselend. Soms kom ik nu nog dingen tegen die ik me van de cursus herinner. Bijvoorbeeld de meubels van de Shakers. En dat tekenen op doorzichtige schetspapier was leuk. Enne.. dat klinkt misschien een beetje raar... dat het bij jou allemaal tamelijk 'gewoon' was. Geen intimiderende interieurs volgens 'de plaatjes'. Het was nooit mode- of trendgevoelig maar je wilde het gewone bijzonder maken en creatief omgaan met wat er al is.
Ik kan me nog een plaatje herinneren van een opbergplek in de gang met haken voor rugtassen, jassen en sleutels voor elk kind apart met de naam van het kind erbij in scrabble letters. Zo leuk!

'In 2007 deed je mee met de cursus: 'Thuis, ruimte maken!' Die gaf ik voor de volksuniversiteit in Doetinchem. We reisden samen. Jij reed.'

Het was in een school, in een kaal lokaal. Niet zo leuk als bij jou thuis, maar je wist het toch huiselijk en gezellig te maken met dropjes en zo. We moesten foto's maken van onze kasten met de deuren open. Dat was soms hilarisch. Iedereen had rommel en dat schept een band. De een scoorde nog beroerder bij de rommelfactortest dan de ander.  

Dat gaf ook helemaal niet. Want we gingen allemaal opruimen. Heerlijk! Elke les kwamen we vertellen wat er nu weer gelukt was. Ik heb ook heel veel opgeruimd toen
En geleerd hoe dat eigenlijk moest. Mijn kleding houd ik goed bij. Pas heb ik weer mijn kasten uitgemest en dat geeft een heerlijk opgelucht gevoel. Met al die spullen die ik niet meer draag maak ik andere mensen weer blij. Nog steeds zorg ik dat ik niet teveel voorraad in huis haal. Tegenwoordig met een app op mijn telefoon. Hier zijn nog wat voor- en na foto's uit die tijd.



 


 

In 2009 deed je mee met de cursus: 'Creatief met geld!' die later 'Vrolijk besparen!' is gaan heten. Persoonlijk vond ik dat wel spannend Karin, aangezien jij zelf jaren bij een bank had gewerkt. Ik moest natuurlijk geen onzin gaan verkopen.

Van die cursus is me bijgebleven dat je ook te krampachtig om kan gaan met geld. 
Ik had allemaal potjes en begrotingen. En was superdruk met het budget in de gaten houden. Zo kon ik mijn man simpel voorrekenen dat hij veel meer geld uitgaf - aan met name cadeautjes - dan hij zelf in de gaten had. Dat bracht ons meer geldbewustzijn, maar werkte ook belemmerend. Ik mocht er wel meer op vertrouwen dat ik juist mocht en kon genieten van wat er wel was en is. 

Ik wilde ook de jongens leren om goed met hun zakgeld om te gaan: Op was op! 
Onze Job wilde een keer uit maar hij was blut. Een voorschot op zijn zakgeld wilde ik niet geven. Toen zijn we overeengekomen dat hij het geld kon verdienen door de badkamer schoon te maken. 

In die tijd zijn wij voor onszelf begonnen. Bij overleg met de bank hadden we de bestandjes met de begroting al klaar voor ze er om konden vragen. We hadden van alles uitgevogeld en al maanden proefgedraaid. We waren goed voorbereid. Het gaat goed met de zaak. Ik heb net 80 kerstpakketten besteld voor ons personeel en relaties.

Wat ik zelf fijn vind, is dat onze paden elkaar sinds die eerste cursus vaak hebben gekruist: 
- Ik vroeg je bij een ondernemersvereniging voor zzp-ers Kamion. Daar hielp ik met het verzorgen van het programma van de maandelijkse bijeenkomsten en jij werd later voorzitter van de club. 
- We hebben samen een workshop: 'Beter omgaan met geld!' verzorgd voor jongeren van Het Dagelijks Bestaan in Zutphen en voor studenten van de Radboud Universiteit in Nijmegen. 
- Jij bracht me in contact met Laudius Thuisstudies waar ik de thuisstudie: Opgeruimd wonen!' voor heb geschreven. Jij was daar toen ook eerste corrector voor, wat fijn was.
- Ik werd voorzitter van de stichting 'Eerste Hulp bij de Smalle Beurs' die hielp om jouw oranje Euro Turbo Bus draaiende te houden waarmee laagdrempelig budget advies werd gegeven. 
- Jouw zoon Job was de fotograaf op ons leenfeest voor onze zilveren bruiloft.
- Mijn man Wim heeft jouw zoon Joshua weer bijles gegeven. 

En samen hebben we al zo veel gezellige bakjes koffie gedronken en bijgepraat. Kun je zien wat er uit zo'n cursus voort kan komen... daar ben ik heel blij mee, dankjewel!


1 opmerking:

  1. Lieve Jacquelien, het is altijd een feestje om met jou samen iets te `ondernemen'. En we kwamen er inderdaad achter dat we dat al veel hadden gedaan, sinds onze levens elkaar hebben gekruist.

    Van harte met je 10-jarig jubileum en blijf vooral doorgaan met al jouw creatieve ideeën. Ik blijf zeker meedoen.

    Liefs en dikke knuffel, Karin

    BeantwoordenVerwijderen