Een spade kan een inspiratiebron zijn voor een krukje of een tafeltje
of voor een lamp of - met een heel stel tegelijk - voor een bank
Fotobehang kan zooo leuk zijn!
Jongens, Hoe leuk!
175 x 265
Zoveel sfeer,
nu voor 99 euro!
nee, ik heb heus geen aandelen,
dit kan gewoon heel fijn zijn in huis....
dit kan gewoon heel fijn zijn in huis....
Spelletjeskast opruimen!
Soms - maar dat ligt aan het soort kastruimte en de hoeveelheid spelletjes -
is het handig om spelletjes rechtop te zetten in de spelletjeskast.
In dit voor en na voorbeeld lijkt dat tenminste wel zo.
Het is overzichtelijker en fijn is dat je ze er zo uit kunt pakken
(even afgezien van de knutseldoos die achterin staat)
Wat ik wel zou doen is een elastiek om de doos doen,
want als allerlei kleine onderdelen er uit vallen bij het pakken
moet je eerst opruimen voor je kunt gaan spelen....
Misschien is het beroepsdeformatie,
maar zo'n opgeruimde plank vind ik heerlijk om te zien.
Als je dan ook nog spelletjes die nooit meer gespeeld worden weg doet
is het opruimen en inrichten van zo'n kast een blijvend plezier.
Dus, als nu iedereen een kwartiertje daar aan besteedt
kunnen we allemaal dik tevreden zijn vanavond!
In de etalage!
Iets ten toon stellen onder een stolpje:
Je hoeft het zelfs niet te kunnen lezen om aan te voelen dat het iets dierbaars is....
Bomen in en om het huis....
boom op de babykamer
boom als mega tuin bankset
boom als stapelbed trapje
boom als kapstok boom als decoratie
boekenboom
Binnenkant in Amsterdam
Het straatnaambordje hangt op een mooi huis, met een herdenkingstegel erop waar 1592 op staat.
Een prachtig pand, gave ramen, huisnummer oke, leuk die planten ervoor, amsterdammertje, blauwe lucht. Helemaal mooi!
Deze foto gebruik ik al jaren naar volle tevredenheid als achtergrond van mijn Facebook bedrijfspagina en nu ook van mijn website: www.burobinnenkant.nl
Maar nu kreeg ik gisteren van onze jongste dochter een appje met foto van hetzelfde straatnaambordje, maar nu op het eerdere scheepvaarthuis, nu een hotel.
Ook een mooie achtergrond voor mijn bedrijfsnaam toch?
Stoelkoffer!
Hoe krijg je een stoeltje in een koffer in 5 seconden?
Bekijk deze vrolijke man met zijn magic trukendoos!
Vijf seconden filmpje
Bekijk deze vrolijke man met zijn magic trukendoos!
Vijf seconden filmpje
Interieuradvies voor Teunie van Eenvoudig Leven!
Hoe leuk?
Ik mocht interieuradvies komen geven aan Teunie, schrijfster van het blog: Eenvoudig leven
Voor wie haar niet kent, Teunie is een altijd bezige bij die als moeder van tien kinderen, waarvan er nog acht thuis wonen, blogt over haar leven thuis. Ze staat om vijf uur op om alle dagelijkse klussen die nodig zijn in zo'n druk gezin af te werken. En daarbij ook bakt ze ook nog eens haar eigen brood, houdt ze haar eigen bijen, weckt ze, kookt ze enorme maaltijden zonder pakjes en zakjes, spint ze haar eigen wol en is ze altijd iets aan het haken of breien.
Daarnaast heeft ze haar eigen webwinkel met gezonde voeding, geeft ze broodbak-workshops, heeft ze een maandelijkse kookrubriek, is haar boek gepubliceerd (en uitverkocht) en schrijft ze ook nog een aanstekelijk en optimistisch blog waarin opvalt hoe ze voor van alles wel weer een oplossing weet te verzinnen. Maar ook over zaken in het leven die moeilijk of verdrietig zijn kan ze ontwapenend mooi schrijven. Dit voorjaar verloor ze binnen drie weken haar beide ouders. In diezelfde tijd stierf ook mijn moeder en ik vond veel herkenning in haar woorden op haar blog.
Des te fijner dat ik nu iets voor haar kon betekenen en haar mocht adviseren over hoe ze de spulletjes die ze van haar ouders had geërfd mooi kon combineren met haar eigen spullen.
De kunst is om je te omringen met die dingen die echt iets voor je betekenen, waar je blij van wordt maar die ook handig en mooi zijn. Als je die een goede plek geeft waar ze mooi uitkomen en ook het praktische gebruik niet uit het oog verliest, dan kom je een heel eind.
Tegelijk is het dan ook een goed idee om dingen die je niets (meer) zeggen gewoon weg te doen. Zo vertelde Teunie dat ze zich al jaren ergert aan de schemerlamp die ze ze al zo'n tien jaar op de kast heeft staan (van de kringloop). Daar kan ik heel kort over zijn: ik heb dan ook meerdere keren aangeboden om hem 'per ongeluk' om te stoten.... Maar ja, moeilijker en minder geestig is het als het gaat om spullen die je van lieve tantes hebt gekregen of van je ouders hebt geërfd, die je misschien ook niet mooi vindt, maar minder makkelijk weg doet. Het is fijn om dan tips te kunnen geven hoe je daarbij tot keuzes kunt komen die recht doen aan alle partijen.
Het was een gezellige ontspannen ochtend waarbij we gaandeweg - al brainstormend - een lijst met plannetjes konden maken die ze stap voor stap zou kunnen gaan uitvoeren. Dat ging over de zitkamer en de eetkamer. Maar toen ik haar winkeltje bekeek zag ik in haar kasten meters verloren ruimte, die ze heel simpel en voor zo'n 25 euro in gebruik kon nemen en waarmee ze bijna vier meter extra opbergruimte kon realiseren. Kijk, zo'n tip, daar heb ik zelf ook plezier van.
En ook in de 'oplaadlade' (daar zou ik patent op moeten aanvragen) die in een op maat gemaakte boekenkast plaats zou kunnen bieden aan alle aanwezige telefoons en hun bijpassende opladers.
Ook fijn: toen ik voorstelde om aan een kant van de lange eettafel in plaats van de stoelen een een lange bank te nemen, bleek al snel dat een of andere zoon die wel even kon maken. Handig!
Kortom, Ik had het reuze naar mijn zin bij Teunie, het was of we elkaar al jaren kennen. En nu heeft ze ook nog - op haar blog - leuk verslag gedaan over onze werkbijeenkomst.
Ik werd er bijna verlegen van. Bijna, maar niet helemaal, want ik ben onbescheiden genoeg om dat verslag hieronder te kopiëren. Kan iedereen lezen wat zij er nu zelf van vond...
Veelzijdig
Jacquelien is een veelzijdige vrouw. Zij is onder meer opruimcoach met een unieke online cursus opruimen: de thuisstudie Opgeruimd Wonen. Jacquelien is collega blogster. Maar Jacquelien is ook binnenhuisarchitect. En in die laatste hoedanigheid had ik haar nodig :-).
En ja, voor veel mensen klinkt het als overdreven of als kostbaar als ze horen, dat je een binnenhuisarchitect in de arm neemt om je huiskamer te laten inrichten. Maar daar ben ik het beslist mee oneens. Ik ben gewoon geen natuurtalent als het om dingen als inrichting gaat. Dat laat ik met alle plezier aan iemand over, die daarvoor gestudeerd heeft. En duur vind ik het al helemaal niet. Jacquelien hanteert een heel schappelijk uurtarief en heeft zo´n projectje als bij ons in een paar uurtjes bekeken. Het scheelt me vast een zeker één of meerdere miskopen, dus ik heb dat geld er heel snel uit.
Mailcontact
Ik vertelde per e-mail aan Jacquelien waar ik tegenaan liep:
- jarenlang ´niets gedaan´ aan ons interieur, dat daardoor nogal gedateerd is
- meubels van mezelf, maar ook van mijn ouders, die moeten gaan matchen
- graag een advies voor een indeling om zo tot de beste keuze te komen
- kleuradvies met name wat betreft de vloer, de muren en de raambekleding
- een nieuw, warm, gezellig ´nestje´ maken met veelal bestaande ´ingrediënten´
- het nieuw aan te schaffen moest ook nog in het budget passen
Persoonlijk bezoek
Jacquelien wist raad. Gelukkig :-). Ze kwam de situatie persoonlijk in ogenschouw nemen. Ze moest daarvoor best een reis maken, maar dat was geen punt. Jacquelien vindt het heel belangrijk om haar cliënten te leren kennen, hun wensen aan te horen en vooral: de sfeer te proeven. Daarmee schept ze voor zichzelf een vertrekpunt waar vandaan ze haar plannen maakt en haar adviezen geeft. In een uurtje of drie (ik weet het niet eens precies meer, het voelde eigenlijk gewoon als ´gezellig´) stelde Jacquelien een plan op. Een plan voor de raambekleding, het raamkozijn, de vloer, de muren, de eethoek, de zithoek, ALLES! Alles werd netjes uitgewerkt in een soort stappenplan. Er waren dingen bij, waarmee ik direct aan de slag kon. Andere dingen zijn voor later. Daar moeten Willem en ik rustig de tijd voor nemen om te kijken, te kiezen, te kopen. Dat geeft niet. Er staat geen druk op de ketel. Het was sowieso een heel ontspannen gebeuren. Dat heb je als je een echt onafhankelijk advies krijgt! Jacquelien werkt niet samen met een meubelverkoper, vloerenlegger, gordijnenspeciaalzaak of wat dan ook. Een groot verschil met wanneer je interieuradvies vraagt bij bijvoorbeeld een meubelspeciaalzaak. Die weten altijd precies wat je allemaal moet aanschaffen, voordat je interieur klopt. Bij Jacquelien mogen je oude meubeltjes best blijven, als die nog goed zijn. Ze geeft hooguit een advies om zo´n meubelstuk een andere ´look´ of een andere toepassing te geven.
Blij
Ja, ik ben blij, dat ik deze stap genomen heb. Ik ben de drempel over, om het één en ander te gaan aanpakken. Omdat Jacquelien ons huis met eigen ogen heeft gezien, kan ik haar ook later nog mailen of bellen, als ik ergens over twijfel. Dat is een rustig idee. En Jacquelien is een fijne vrouw. Praktisch en ook perfectionistisch. Ik kan haar aanbevelen als binnenhuisarchitect (ze doet zowel grote als kleine, zowel zakelijke als privé projecten). En ik weet wel zeker, dat ze ook een heel goede opruimcoach is!
This made my day!
Teunie en Willem, het wordt vast helemaal naar jullie zin als alles klaar is.
Veel plezier en succes!
PS Wat ik heel erg roerend en veelbetekenend vond was dat Teunie vertelde dat ze graag een paar dingen uit het huis van haar ouders wilde hebben: de zoutpot omdat ze nog zo voor zich zag hoe haar moeder die gebruikte. En de schoenpoetsdoos. Dat begrijp ik helemaal! Zo gebruik ik mijn moeders zeem en raamwisser en draag ik met veel genoegen haar zachte roze badjas.
-----------------------
Eerdere bijdrages van Teunie over mijn blog, mijn werk, mijn website
mijn seizoensrondbrief en de thuisstudie: 'Opgeruimd wonen!' vind u hier
Dichtbij - baby - bedje
Laatst kwam ik dit plaatje tegen van een ziekenhuisbed,
waar een jonge moeder in ligt met haar kindje heel dichtbij.
Dat lijkt me in veel gevallen heerlijk makkelijk en gezellig.
Behalve misschien als je jezelf heel erg ziek voelt,
zoals ik toen ik na de geboorte van onze jongste
klappertandend van de kraamvrouwenkoorts,
maar wat blij was dat onze baby veilig bij de andere baby's lag.
Ik herinnerde me dat ik een dergelijke oplossing al eerder had gezien,
in allerlei uitvoeringen maar dan gewoon bedoeld voor thuis.
Lief he?
Ladderlichtjes!
Een oude ladder voldoet prima
om een snoer lichtjes aan te hangen.
Behalve staand kun je hem daar ook liggend - hangend - voor gebruiken.
Leuk voor boven een grote eettafel of een keukeneiland.
Behalve de lichtjes kun je er ook nog tal van andere dingen in hangen,
zoals takken, dennenappels, bessen, gevouwen vogels en nog veel meer!
Leuk om daar mee bezig te gaan op zo'n stormachtige regendag als vandaag.
Veel plezier!
Echt heel leuk fotowandje!
Leuke foto's, mooi geprint, goed opgehangen, bankje eronder, niets meer aan doen!
De opruimcoach is haar telefoon kwijt!!
Ja, donderdagavond miste ik mijn mobieltje. Wim had die dag een sollicitatiegesprek gehad, en kreeg bericht dat hij was uitgenodigd voor een tweede gesprek, wat ik - blij - even wilde appen naar onze dochters en een paar van mijn vriendinnen. Maar waar was mijn telefoon???
Wim had hem die middag nog aan de oplader zien liggen en dat was voor mij ook het laatste wat ik me bewust kon herinneren. Ik belde mijn mobiel, maar hoorde hem nergens in huis overgaan. Maar had ik hem niet juist om de een of andere reden op trillen gezet??? Volgens mij wel.
We hebben natuurlijk overal gezocht.
Maar hij was nergens te vinden.
Dat staat je dan netjes als opruimcoach.
We gingen de mogelijkheden langs:
Gestolen? Leek me sterk. Uit huis gestolen en de tablet die er naast lag niet meegenomen?
In de stad gestolen? Zou kunnen? Maar mijn telefoon gaf nog steeds het antwoordapparaat, dus volgens mij zat de simkaart nog steeds in het toestel. Wim ging inloggen bij Hollandse Nieuwe waar ik mijn abonnement heb. Er was (nog) niet mee gebeld. Dus diefstal leek me ook sterk.
Laten liggen in een van de winkels waar ik die middag was geweest? Onwaarschijnlijk.
In mijn mobielhoesje zit mijn visitekaartje met ons vaste nummer. Dan hadden ze me wel gebeld.
Intussen realiseerde ik me dat ik nu ook al mijn foto's en berichtjes kwijt zou zijn, AU!
En al mijn telefoonnummers??? Ook van mijn werk. En hoe kon ik die mensen nu laten weten dat ik hun nummer niet meer had? Zooo stom, dat ik nooit een back-up heb gemaakt.
's Nachts schrokken we af en toe wakker: Heb je al in het krat van je fiets gekeken? Misschien is hij uit je tas gevallen. Ik heb een stapeltje kleren in je kast gelegd, zou die daar tussen zijn gekomen? Heeft je jas ook een binnenzak? Ik werd er onrustig van. Zo onuitstaanbaar!
De volgende morgen stapte ik al om acht uur in de auto voor een opdracht in Assen. Ik nam het oude mobieltje van Wim mee. (Moest wel even weer ophalen hoe die precies werkte...)
Wim zou in een ultieme poging - hoe lief - alle winkels afgaan waar ik de vorige dag was geweest.
Om half tien ging de telefoon: Wim: 'Ik weet waar hij is, maar ik heb hem nog niet!' Cryptisch!
Wat blijkt? Als laatste klus van een heel rijtje boodschapjes bij acht verschillende winkels gooide ik een plastic tasje met een sjaal in de kledingcontainer van het Leger des Heils.
Wim heeft (slim) bij die container met zijn werktelefoontje mijn nummer gebeld: Hij hoorde heel zachtjes: zzzzz ... zzzzz ... tussen al die kleren in die bak mijn mobieltje trillen.
We hebben een brief door de bus gedaan met de vraag of we maandag mijn mobieltje uit ons zakje mogen vissen.
Ik zal blij zijn als ik hem weer terug heb.
Evengoed een goed verhaal voor de verjaardagen die we dit weekend hadden....
---------------------------------------------------------------------------------
Naschrift
Even hoe het is afgelopen: Maandagmorgen om 9 uur werden we al gebeld door iemand van het Leger des Heils die ons briefje had gevonden. We konden direct komen om in de container te zoeken.
Wim zag - daar aangekomen - achter de winkel een schuur met een muur van opgestapelde zakken met kleding die nog uitgezocht moest worden en een hele volle container buiten. Die mensen waren voorlopig nog niet klaar. Gelukkig zag Wim het kleine witte plastic tasje direct en kon de telefoon er meteen uitvissen, Gelukkig maar!
Hierboven nog even het lijstje dat Wim had gemaakt met de winkels waar ik die donderdag was geweest. Bijzonder was ook wel dat ik in al die winkels mijn tas wel mee naar binnen nam, maar de plastic tas met de sjaal gewoon in mijn fietskrat liet liggen met het idee dat het me niet veel uit had gemaakt als iemand die mee had willen nemen. Niet wetend dat al die tijd mijn telefoon daar in had gezeten. Bij het thuis weggaan had ik een lege eierdoos (voor hergebruik) in het zakje gedaan om af te geven bij de kaasboer. En per abuis mijn telefoon in die plastic tas gestopt in plaats van in mijn eigen tas. Dat doe ik niet snel weer, denk ik.... Maar eind goed al goed!
PS Ik heb een geweldige man die heel goed kan zoeken. Ook getuige dit sterke verhaal!
DIY mini-vitrines
Zelf-maak-mini-vitrines:
Van een stel lege en schone pindakaas- of augurken potten,
een paar meter snoer en wat kleine simpele fittingen,
fabriek je in een uurtje een gezellig rijtje mini-vitrines.
Leuk om kleine persoonlijke dingetjes in ten toon te stellen en
tegelijk een mooi verlichtingselement in de hal of een woonkamer.
Of in de kinderkamer of de keuken... overal eigenlijk!
Abonneren op:
Posts (Atom)