Zelfportret....

 

 

In ruil voor de digitale huishoudboekjes

(zie 4 januari )

heb ik van een fotografe een door haar te maken portretfoto van mijzelf gekregen.

 Die moet nog gemaakt worden!

Dat vind ik zo Eng...

(met een hoofdletter dus!)

 

Op mijn website staat een foto die ooit op een feest door mijn zwager van mij is gemaakt

die prettig vaag is en waar ik in ieder geval wel echt (niet geposeerd) op lach.

Daar doe ik al jaren mee!

 En dan nu mag/moet ik gaan poseren voor een 'echte' foto!

 

Nu weet ik al van jongs af aan dat ik het van mijn uiterlijk niet moet hebben.

 

Ik heb geen minderwaardigheidscomplex,

maar weet dat mijn uitstraling meer voor mij doet dan puur mijn gezichtsvormen.

 Met mijn gezellig dopneusje en dito onderkin,

mijn wallen onder de ogen en ongelijkmatige huid

moet je wel een goede fotograaf zijn om daar iets flatteus van te maken. 

 

Voor de aardigheid heb ik eens wat portretfoto's bij elkaar gezocht van echt mooie mensen

om de fotografe een soort voorbeeld te kunnen geven van wat ik wel zou willen....

Maar om nou te zeggen dat ik daar nu meer zelfvertrouwen aan ontleen?

Nou nee... 

 

Wel heb ik veel aan kunnen ontdekken:

Sommige foto's zijn prachtig vanwege het licht,

andere vanwege de ontspannen uitstraling

en een paar omdat de mensen zelf zoooo moooi zijn...

 

Kijk zelf maar eens!  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

  

 

Heeft iemand nog goeie tips?  

 

In de camera kijken of juist niet?

Mijn handen in beeld?

Wat voor achtergrond, donker, licht?

Van voren of van opzij?

 

Persoonlijk vind ik de foto van George Clooney,

zo half en profil en intrigerend met veel schaduwen wel erg mooi...