Dirk van Sliedregt heb ik leren kennen toen ik begon als eerstejaars
van de kunstacademie waar hij toen net als directeur was aangesteld.
Ik heb nog les van hem gehad: meubelontwerpen en materiaalgebruik.
Ik kan me nog de geweldige dag herinneren die we met een stel medestudenten beleefden toen we met zijn auto naar Amsterdam mochten.
En waar ik hem nog altijd dankbaar voor hem ben
is dat hij me de gelegenheid heeft geboden om extraneus af te studeren.
Toen ik na een stagejaar een operatie moest ondergaan
wilde mijn studentenverzekering die niet betalen en ik kon op die manier
via een uitkering in het ziekenfonds komen en toch afstuderen.
Hij was net als ik allergisch voor wespensteken
en bracht appels uit zijn boomgaard mee naar de academie om sap van te maken!
Er is nu een prachtig boek over hem verschenen.
Waaruit ik onderstaande tekst citeer:
'Net als ontwerpers zoals Friso Kramer, Benno Premsela, en Hein Stolle
drukte Dirk van Sliedregt in de eerste twee decennia vanaf Tweede Wereldoorlog
een stempel op de vormgeving in Nederland.
Hij had zich ontwikkeld van timmerman tot meubelontwerper en interieurarchitect.
Zijn nuchtere functionele ontwerpopvatting werd gevoed door religie en filosofie.
Het humane karakter, de dienende kwaliteit en het gebruiksnut van meubelen,
interieurs en gebouwen stonden bij hem voorop.
Daarmee hield hij – in zijn ontwerpen en in zijn docentschap - vast aan het traditionele, ambachtelijke ontwerpproces, in een periode dat het industriële massaproduct werd omarmd door de meeste ontwerpers, fabrikanten en belangenverenigingen.
Hij wist een groot publiek te bereiken met stoelmodellen
Hij wist een groot publiek te bereiken met stoelmodellen
die vooral in Goed Wonen-kringen werden gewaardeerd.
De combinatie van rotan met staal die Van Sliedregt als eerste toepaste, exclusief voor de firma Gebroeders Jonkers, betekende een belangrijke technische vernieuwing.
Nog belangrijker was zijn invloed als docent binnenhuisarchitectuur aan achtereenvolgens de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede,
de Gerrit Rietveld Akademie in Amsterdam (GRA)
en de Christelijke Academie voor Beeldende Kunsten (CABK) in Kampen,
waarvan hij tot 1987 directeur was.'
In het boek 'Blauw haar' wordt de (ontstaans) geschiedenis
van onder andere de kunstacademie in Kampen uitgebreid beschreven.
In dit boek is deze foto te zien van een 18-jarige Jacquelien op de 'Blauwe dag'
Lief he....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten