Over trouwen gesproken


  opa en oma Zeeman - Klomps      opa en oma Koopman - Assen

Ik ben druk met onze oude familiefoto's.
Hier zie je de trouwfoto's van mijn opa's en oma's.
De oma's waren niet in het echt lang of in het wit. 
Wel hebben ze een bruidsboeket en oma Zeeman 
heeft een soort bloemen sieraad in haar haar.  

Het was begin jaren dertig, de crisisjaren.
Ik vind het altijd zo moedig als jonge mensen 
er voor kiezen om met elkaar te trouwen 
en hun leven samen op te bouwen.
Het ontroert me telkens weer.


Op de trouwdag van mijn ouders waren hun ouders er nog.

Mijn opa van moederkant zou twee jaar later sterven,
toen mijn moeder hoogzwanger was van mij.
Daarom ben ik naar hem vernoemd. 
Ik heet officieel Jakoba Henriette (van mijn oma),
wat ze verfranst hebben naar Jacquelien.
 
Mijn oma van vaderskant is zeven jaar later gestorven.
Ook nog heel jong. Zij heeft nog meegemaakt 
dat ze oma werd van mij en van mijn zusje.

Mijn oma van moederskant werd 79.
Ik logeerde als kind vaak bij haar. 
En was heel dol op haar.

Mijn opa van vaderskant is 91 jaar geworden.
Hij was zo'n lieve opa! En heel blijmoedig,
ondanks dat hij zijn twee vrouwen en 
twee kinderen heeft moeten begraven.

 Deze blije foto op de trouwdag 
van mijn ouders is me heel dierbaar.
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten