Dol was ik op de boeken van Anneke Bloemen.
Ik kan me niet herinneren dat ik ze zelf had;
Boeken werden bij ons thuis niet gekocht
maar uit de bibliotheek geleend.
Ik kon er geen genoeg van krijgen.
De reeksen van Merel, Polly en Loesje,
maar toch vooral van Annemieke van Oven.
Een meisje met broers in een doktersgezin.
Ze ontdekt dat ze als baby geadopteerd is door haar
oom en tante nadat haar ouders waren verongelukt.
Ze gaat voor het eerst mee uit naar een dansavond
van haar broer die student is maar ze heeft geen jurk.
Uiteindelijk mag ze de (trouw / verlovings?) jurk
van de moeder van haar vriendinnetje lenen,
waardoor ze zich geen gewoon schoolmeisje
meer voelt, maar mooi en bijna volwassen.
Oh, ik smulde er van toen ik dertien was.
Een tijd terug was er in Zutphen een bibliotheek
vol met oude kinderboeken en toen heb ik
alles wat daar stond nog eens gelezen.
Natuurlijk was het heel gedateerd.
Maar het was zo heerlijk om
weer in onder te duiken.
De belevingswereld van toen
was zo eenvoudig en overzichtelijk.
Hoe liefdevol kon een meisje opgroeien.
Kom daar nu nog maar eens om...
Zo leuk die oude boeken! Deze serie las ik ook 😉 de andere herinner ik me niet.
BeantwoordenVerwijderen