Zachte krachten


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


Als je met elkaar verbonden bent dan 
mogen de verschillen er ook zijn.
Dat vind ik een mooie zin.
En ik ben blij dat we buddy zijn 
en vind ook dat ons leven verrijkt, 
al is het soms ook moeilijk.

Onze Buddy's komen uit Iran. 
Ze maken zich grote zorgen over 
hun vrienden en verwanten in Teheran.
Ze vertellen dat gewone mensen de stad 
uitvluchten en de leiders van het regime
snel de benen nemen naar Rusland.
  
We hebben gisterenavond met hen 
thee gedronken en fruit gegeten 
en hun zorgen aangehoord.
Meer kunnen we niet doen.
Maar tegelijk kunnen we dat doen.

Family affairs

 



Deze foto's kwamen voorbij 
in een 'herinnering' op Facebook.

De bovenste is van onze dochters in 1993.
de onderste van onze kleinkinderen in 2023.

Het is jammer dat het zwart-wit foto's zijn, 
anders kon je goed zien dat de oudsten 
allebei rossig goudblond haar hebben 
en de jongsten echt witblond zijn.
It's all in the family!


Wij zijn de beroerdste niet...


Wim en ik zouden eigenlijk een rondje fietsen 
van vrijdag tot dinsdag, met overnachtingen 
bij vrienden en bij vrienden op de fiets
Maar door de uitvaart van mijn oom. 
liep dat plan een beetje in de soep. 
We hebben alles af moeten zeggen,
maar kwamen op een nieuw idee.
Net zo makkelijk!

We kregen vorig jaar voor onze verjaardag
een overnachting bij vrienden cadeau
en die hadden we nog tegoed.
En gelukkig, ze konden ook nog.
We zijn welkom vanaf een uur of vijf.
Gaan we voordien ook nog wat fietsen en 
nu eerst koffie drinken bij andere vrienden.
Wat een rijkdom om zo welkom te zijn.

 Eerlijk gezegd verheug ik me 
naast een zwoele zomeravond buiten
ook enorm op het eten dat we krijgen, 
want ze koken niet alleen heerlijk,
maar we mogen ook 'proef' eten 
van een verjaardagstaart. 

Wij zijn de beroerdste niet 
Zeker gezien deze eerdere taart.


PS De aanleiding was natuurlijk verdrietig,
maar op de uitvaart was het echt heerlijk om 
mijn tantes, broer, zwager, neven en nichten
te kunnen omhelzen en weer bij te praten.
Wat hebben we een fijne familie!

Aandacht voor huis en tuin


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Joyce Hicks

Gisteren hebben Wim en ik een tocht 
van dik veertig kilometer in de zon gefietst.
Voornamelijk door landelijk gebied waar
we veel huizen zagen waar de tuinen
vol met heerlijke bloemen stonden.
Zo fleurig, zo lief en zo zomers.

Een ding viel me echt op:
Als de tuin vol bloemen staat is het huis
zonder uitzondering goed onderhouden,
het is schoon en het erf is opgeruimd.

Je voelt gewoon hoe de bewoners 
aandacht schenken aan huis en tuin.
Zeker als er grote bomen om het huis 
staan die volop schaduw, koelte en 
vrolijk fluitende vogels herbergen. 

En dat voelt weldadig aan.
Ook als je er alleen maar langs fietst.
Dat voel je ook als je naar deze aquarel kijkt.
Deze Joyce heeft het mooi en goed getroffen.

Hang je tafel op




Hang je tafel een keer op. 
Dat kan ook!

Grapjes mogen altijd

 

Mensen vragen mij wel eens 
wat 'mijn' stijl nu eigenlijk is.
Waar ik van hou in een interieur. 

Ik wil mensen die mijn hulp inroepen
mijn eigen persoonlijke voorkeuren niet opdringen.
Helemaal niet zelfs. Ik probeer me altijd in te leven in
de wensen van de opdrachtgever en kan zo maar switchen van 
landelijk naar strandstijl, van Scandinavisch naar retro.

Maar als je me nu vraagt waar ik warm van word,
dan zijn het dit soort plaatjes.

 
Niks heel kostbaars of chique's. 
Eerder een combi van kringloop en tijdloos design.
Gewoon haalbaar en gezellig en niet bang voor kleur.
 
Alhoewel een neutrale basis altijd mooi is.

Ruimtelijk, licht en niet te vol.

Alhoewel zo'n gezellig rommeltje
me ook wel weer kan bekoren.
 En grapjes mogen altijd.

 

 


Vriendelijkheid en mildheid schenken en ontvangen


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


💗💗 Vandaag speciaal voor mijn tante Ruth 💗💗



Iedereen is van de wereld





 
Omdat elk kind een avonturier 
zou mogen / moeten zijn die 
de wereld gaat ontdekken.

Iedereen is van de wereld 
en de wereld is van iedereen!
Ik hef mijn glas op jouw gezondheid!
Jij staat niet alleen!


Dit is voor de misfits die je her en der alleen ziet staan die onder straatlantaarns eten en drinken bij de volle maan Dit is voor degenen die je overal herkent en deze is voor jou en mij want dit is ons moment En ik hef het glas op jouw gezondheid want jij staat niet alleen iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen Deze is voor iedereen die passie heeft en die voor passie gaat in het donker kan ik jou nooit zien maar ik weet dat jij daar staat En ik hef het glas op jouw gezondheid want jij staat niet alleen iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen Rood, zwart, wit, geel, jong, oud, man of vrouw in het donker ben je nooit te zien maar deze is van ons aan jou En ik hef het glas op jouw gezondheid want jij staat niet alleen iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen


We bedanken het voor de duizenden koppen koffie

 

We denken er over om dit koffiezetapparaat aan te schaffen.

Het is te koop bij de Hema, wat echt 'mijn' winkel is. En het is een Philips, waar we ook al jaren goede ervaringen mee hebben en wat een prima - van oorsprong Nederlands - merk is.

Ik val natuurlijk op de pastelkleur, ik houd niet van glimmend zwarte huishoudelijke apparaten. En op het 'gewone' filterkoffiezetten, zonder cupjes of pads.

Wim zet al ons hele huwelijk de heerlijkste koffie met ons 'oude' koffiezetter. Ik denk dat we die al wel 25 of 30 jaar hebben. Samen met de broodrooster uit dezelfde serie doen die elke dag braaf dienst bij ons in huis.
We merken dat zo langzamerhand de koffie minder heet is dan we zouden willen. Zelf merken we dat niet zo omdat we er hete opgeschuimde melk bij doen, maar iemand die de koffie zwart of met koffieroom drinkt krijgt hem dus niet loeiheet bij ons. En de vlekken waar ik al zoveel jaren langs heen probeer te kijken beginnen me nu wel erger te irriteren. 

Dus, ondanks het sluimerende gevoel dat iets nieuws kopen dat niet complete noodzaak is, en dus niet echt duurzaam is, vinden we dat het bejaarde apparaat werkelijk zijn tijd heeft gehad. We bedanken het van harte voor de duizenden koppen koffie die het voor ons heeft gezet. 
We gaan een nieuwe halen. 
Zou die mooi passen bij de rest van ons allegaartje aan spullen op ons aanrecht?


Als je iemand weet die ons ouwetje 
wel wil hebben laat maar weten...

En om kopjes aan te geven


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

 Timothy Adam Matthews

Een mooi, kleurig en waar poezenparadijs:
Lekker slapen in de luie stoel in de ochtendzon.
Poezenvriendjes die op het punt staan om je
wakker te maken om heerlijk te gaan spelen.
Of om samen een dutje te doen in de zon.
Een schilderij aan de muur met vogels.
Een lampenkap met vissen er op.
Er staat een kopje op de stapel
boeken klaar om er af te gooien en
er is vast een lieve poezenvrouwtje om
fijn bij te spinnen en kopjes aan te geven.

Kamperen in de jaren-60


Op deze foto zie je hoe mensen kampeerden 
in de jaren-60, waarbij de kleurigheid me opvalt.
En ook hoe alle auto's pal naast de tentjes staan. 

In die sixties werd een autootje bereikbaar 
voor het merendeel van de mensen.  
En die zie je hier ook, de Kevers, 
de Renault-4's en de Volvo's.


Ik moest terugdenken aan onze vakantie vroeger.
Van deze vakantie herinner ik me niets, 
maar gelukkig hebben we de foto's nog. 
Hier waren mijn ouders met mijn opa en oma en mij op vakantie in Zeeland.

Later gingen we kamperen in Italie, 
met drie kinderen in een Kever. 
We hadden een aanhangwagen 
voor de tent en alle bagage en alle
van huis meegenomen etenswaren
 zoals aardappelen en campingboter.
Mijn baby-broertje sliep onderweg 
in de kattenbak, achter de achterbank;
dat was geen probleem want van zitjes 
en gordels hadden we nog nooit gehoord.
Hier gingen we onderweg - in Zwitserland -
even uit de auto om onze benen te strekken. 

Het jaar erop hadden we een grotere auto.
Met een imperiaal voor de bagage.
Hier zitten we onderweg; 
mijn moeder zet koffie.
De camping lag aan zee; 
we stonden gelukkig onder de bomen.
Ik haalde elke morgen voor een paar lires
een groot blok ijs, voor in de koelbox.
Hier zie je ons drie tekenen en kleuren, 
wat we thuis ook hadden kunnen doen...

Pieter Derks over Dick Schoof



Pieter Derks over Dick Schoof!

Even kijken, klik op dit fragment


Dat vond ik ondanks alle frustratie die ik voel 

en de onkunde die ik zie in ons gevallen kabinet 

eigenlijk toch stiekem wel heel geestig!

 

Een schattig hondje dat licht geeft



Ik weet niet wie de maker van dit lampje is,
maar het is zo reuze schattig!

Misschien een aardig ideetje om zelf 
te maken voor op een kinderkamer ofzo.