Soms heb ik wel eens heimwee...

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.


Norman Rockwell
Boy reading adventure stories
1920s

Een hele mooie illustratie 
van het avontuurlijke leesplezier
van deze jongen van een jaar of 11.

De vinger bij de regel die hij aan het lezen is,
de hand al op de volgende bladzijde 
zodat hij kan omslaan als hij zover is.

Gretig verder willen lezen, 
meegenomen worden door het verhaal,
 niet kunnen stoppen en willen weten hoe het afloopt.
Echte lezers weten precies hoe dat voelt.

Deze prent was van zo'n honderd jaar geleden. 
Toen werden kinderen (en wijzelf) nog niet zo afgeleid 
door alles wat we tegenwoordig op schermen kunnen zien.

Wat betreft de inrichting van de kamer 
waar deze jongen zit te lezen, valt me op dat hij er 
aardig actief bijzit, niet hangend op een bank of in bed.

Het boek ligt zo dat het genoeg licht vangt van de lamp.
De schemerlamp zelf heeft een gedecoreerde voet en 
het elektradraadje loopt van de tafel naar beneden 
en zal over de vloer naar een stopcontact gaan, 
want het tafeltje staat vrij in de ruimte, 
voor een antieke gedecoreerde kast.

Ik schat in dat deze jongen in 
de 'nette' kamer zit te lezen, 
tot zijn ouders hem naar bed sturen.

Ik moet denken aan de tijd dat ik bij mijn oma 
op het Perzisch tapijt, voor de kolenkachel, 
lag te lezen en en me heel stil hield 
om nog niet naar bed te hoeven

Soms heb ik wel eens 
een beetje heimwee naar vroeger tijden...


Golf van Rotterdam

 


Sorry, ik heb niets met Rotterdam, 
maar moest hier wel even om grinniken...


Dag Mrs H. te B

 


Gisteren las ik een bericht van Aaf op haar blog: zuinig aan dat Henny, de vrouw achter het blog: Mrs. H te B blogt (waarvan hier links haar profiel met de geestige foto) kort na 22 september is overleden.

Op die dag schreef ze dat ze niet meer beter zou worden nadat ze een heel slechte uitslag had gekregen. Daarna werd het stil. Ik wachtte ongerust op een teken van leven maar gisteren las ik dus over haar dood.

Ik heb een paar keer contact met haar gehad. Niet persoonlijk, maar over de mail. We volgden elkaar zo'n beetje. Raar dat dat nu is opgehouden. Ik zal haar missen, net zoals ik Vlasje nog mis. Gelukkig is haar blog (in tegenstelling tot die van Vlasje) nog in de lucht; we kunnen haar berichten nog terug lezen. 


Henny schreef me in augustus 2015, bijna tien jaar geleden deze mail:

Dag Jacquelien, 
Ik heb een verzoeknummer, ik weet niet of je daaraan doet?
In mijn huiskamer, die ik nog (deels) aan het inrichten ben, zit ik met die foeilelijke dingen als een modem, de telefoon / antwoordapparaat, het “kastje” van de digitale tv. Volgens mij mogen die niet in een dichte kast weg worden gewerkt, maar ik vind ze ZO lelijk!
Heb jij soms ideeën over hoe ik ze zo mooi mogelijk weg zou kunnen werken? Misschien een ideetje om een keer een blog aan te wijden?

Dat heb ik gedaan. Ik schreef dit:

Henny, wat leuk om dit verzoeknummer van je te krijgen. Ik ga mijn best doen!
Je hebt het over verschillende dingen:

Het modem: Ik neem aan dat je als je een draadloze verbinding hebt van je modem naar de pc / laptop / tablet / mobiele telefoon, het inderdaad niet handig is om die weg te werken in een dichte kast, omdat die de snelheid van je verbinding mogelijk kan verslechteren. Maar helemaal zeker weet ik dat niet; de techniek staat immers voor niets tegenwoordig.
Bij ons komt de kabel voor het modem binnen in de hoek - onder het voorkamerraam - en wij hebben het modem daar dan ook aan de muur opgehangen achter het gordijn, achter het deel van het gordijn dat daar altijd hangt ook in open geschoven toestand. Je ziet er niets van!

De telefoon / antwoordapparaat: Ik denk dat het apparaat zelf vaak niet zozeer het probleem zal zijn, die kan toch wel ergens op een kastje, in de boekenkast, in de vensterbank of zo (liefst een beetje uit het zicht), maar dan bij voorkeur ergens waar je de draden van zo'n apparaat netjes weg kan werken. De hele dradenellende is sowieso meestal rommelig en storend.

Ik probeer draden liefst te laten wegvallen in of achter een kast, onder de vloer, achter een gordijn, in een kabelgootje onder een bureaublad of over (of in) de plint. Vaak scheelt het al als je een witte draad neemt in plaats van de zwarte die vaak aan apparaten zitten. Voor mij is het de beste manier om 'rustig' elk apparaat met de bijbehorende draden / kabels / verlengsnoeren / contactdozen per 'stuk' af te handelen. Dat wil zeggen dat ik er een project van maak en de beste plek uit zoek, bedenk waar ik de stroom vandaan kan halen (soms met een gaatje door de muur vanuit een andere ruimte of kast) en hoe ik kabels zo onzichtbaar mogelijk kan wegwerken.   

Het kastje van de digitale tv: Wij hebben niet zo'n kastje, maar wel een dvd-recorder en daar geldt hetzelfde voor:
Je kunt dit soort dingen meestal wel in de kastje bij de televisie wegwerken, maar als je de tv - of de recorder gebruikt -, moet je om de afstandsbediening te kunnen gebruiken vrij toegang hebben tot zo'n apparaat, en dus een klepje of een deurtje open (kunnen) zetten. Maar je wordt er meestal niet blij van als die 'altijd' openstaat. Zeker gezien de alle stekkers en extra techniek die er vaak bij komt.... 

Soms kun je het proberen op te lossen met een geperforeerde plaat waar de afstandsbediening het gewoon 'doorheen' doet. Ik heb ook wel eens gehoord van mensen die in een landelijke keuken de radio / audio installatie in een rieten mand (en daarmee uit het zicht) hadden gezet en waar de afstandsbediening het gewoon 'doorheen' deed. Is misschien ook een tip.  

Hier staat de tv op een plateau. De draden kunnen via een gat direct achter de tv onder het plateau 'zakken'. Onder het plateau aan de achterzijde zou een contactdoos kunnen komen waar dan alle stroom vandaan komt. Zo slingeren er geen losse draden over de vloer. Als je de kussens nu van plek zou ruilen met de kist, zou je het 'televisiekastje' in die kist kunnen zetten. Als je de zoeker van het tv-kastje zo in de kist plaatst dat je hem kan bedienen door de kier van het kist heb je het mooi opgelost.

Een mooie televisiekast met klepkastjes waar je de apparatuur in kunt zetten.
Eventueel kan het ook in het open vak, maar dan heb je die dingen wel altijd 'in beeld'.

Maatwerk: Een televisiekast waar draden achter het wandje worden weggewerkt.
Dat is fijn want hoe naar is het als je een tv ophangt en de draden komen er onder uit.
Open vakjes voor apparatuur, maar als die precies op maat is, is dat minder storend. 
En anders zouden er nog schuifdeurtjes voor kunnen.




Televisiekast die juist ruimte biedt voor zo'n 'open' digitale tv kastje / dvd speler/recorder 
die toch niet erg opvalt, en waar de draden uit het zicht kunnen blijven.
Hangende televisie zonder hinderlijke draden
want die zijn weggewerkt in de muurplaat.
De apparatuur zou in de onderste kast kunnen.

Kasten waar de televisie in zijn geheel uit 'beeld' kan worden gehaald.

Poppetje gezien: klep dicht!

Even later kreeg ik onderstaand bericht van Henny:
Dag Jacquelien, nogmaals dank voor het ingaan op mijn verzoek! 
Ik moet mijn wand met boeken – hopelijk mooie dingen – en 
alles wat beeld en geluid geeft - nog inrichten, 
maar jouw bericht geeft zeker ideeën over 
hoe ik dat zo mooi mogelijk kan doen. 

Graag gedaan, Mrs H. te B.


Liefhebben, vertrouwen, wijzer worden, samen zijn en plezier hebben!


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Liefhebben, 
vertrouwen, 
wijzer worden, 
samen zijn en 
plezier hebben!

Dat wens ik ons toe,
vandaag en elke dag.
 

Over bijna twee jaar leesplezier!

 

De eerste bijeenkomst van onze leesclub was op 8 maart 2023. 

We, dat zijn Willeke, Merel, Liesbeth, Els, Astrid, Aly en ikzelf. 

We kwamen die eerste keer bij elkaar bij ons thuis en daarna steeds omstebeurt bij een van ons. Het waren fijne avonden waarin we met elkaar spraken over het te lezen boek en ook het reilen en zeilen in ons eigen leven. 

De boeken die we hebben gelezen zet ik hier maar eens even op een rijtje, om het niet te vergeten en mogelijk ter inspiratie van iedereen die ook zo graag leest.

Naast deze leesclubboeken las ik ook nog boeken die ik zelf koos uit de bieb, maar er staan in dit rijtje zeker ook boeken die ik anders nooit zou hebben gelezen, omdat ze me niet als 'vanzelf' aanspraken, of omdat ik de schrijver niet kende. Ik voel me verrijkt door deze literatuur. Alleen al daarom is de leesclub voor mij inspirerend. En daar bovenop is het een fijne groep vrouwen waarmee de gesprekken heel waardevol zijn, omdat we onze gedachtengang, maar ook vreugde en verdriet samen kunnen delen. Daar word ik blij van.






Volgende week bespreken we het boek: 
'De onbedoelden' van Cobi van Baars.
Ik vond het echt prachtig!

Op 24 maart komt Bas Steman 
onze leesclubavond bezoeken.
Daar verheug ik me ook op. 

Ik kan het iedereen aanraden om 
zo'n fijne leesclub te beginnen!

Rechtvaardigheid en Menselijkheid

 



hear hear 


Gary Bunt heeft dat beeld gevangen

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.



Gary Bunt

De schilderijen van Gary Bunt vind ik zo lief!
Een oudere man woont met zijn hondje 
in een eenvoudig huisje aan de kust.
We zien hen in de woonkamer, keuken, 
slaapkamer en op trap naar boven.

Een klassiek interieur met veel schilderijen,
Perzische tapijten, schemerlampen, behang,
ladekastjes, nachtkastjes en een staartklok.
En een lichtblauw AGA fornuis in de keuken.

Het huis ziet er schoon en opgeruimd uit, 
zonder teveel overbodige spullen of rommel.
Meneer besteedt zorg aan zijn huishouden 
en zorgt ook heel goed voor zijn hondje.
En dat kun je zien aan de inrichting.
Gary Bunt heeft dat beeld 
heel goed gevangen in 
deze mooie serie. 


'Mijn ex-schoonzus gaat nu met mijn ex'



Gisteren was ik in het zwembad mijn baantjes aan het zwemmen toen ik een meisje hoorde zeggen tegen haar vriendin: Mijn ex-schoonzus gaat nu met mijn ex. Ze keek me aan. Ik vroeg: 'Echt'?. Ja zei ze het is net GTST. 

Zo hoor je nog eens in het zwembad.

Terwijl ik rustig doorzwom kwam ik er over te denken. En kwam toen al snel in het raadsel terecht van: 'Het is niet mijn broer, maar toch de zoon van mijn vader!!' 

Kijk: De ex-schoonzus zou kunnen zijn geweest met het meisje haar broer of met de broer van haar ex. In het laatste geval zou de ex-schoonzus zijn overgestapt van de ene broer naar de andere broer. Of als het gaat om de zus van haar eigen broer dan hebben ze elkaar misschien ontmoet op een verjaardag???

Nou ja, dat kan gebeuren. Je ontmoet de liefde soms op de vreemdste plekken.

Maar dacht ik toen ik verder zwom: 'Stel nou dat dit meisje niet met een man was geweest maar met een vrouw? Dus dat de ex een vrouw was? En als de ex-schoonzus ook van vrouwen hield, dan was ze misschien samen geweest met haar zus. Of met de zus van haar ex. Of als de ex een man was die op vrouwen en op mannen viel?' 

Toen raakte ik het spoor een beetje bijster. En ik zag dat het meisje met haar vriendin het zwembad uit ging, dus ik kon het ook niet meer even navragen. 

En nou zit ik er mee... 


Domino 'upcycle'



Ben je uit ge'dominood'?

Zo kun je het spel leuk 'upcyclen'!


Huizen zijn altijd thuis




Dit is precies de reden dat in theorie 
een camper of een leuke caravan 
me echt heerlijk lijkt om 
mee weg te gaan. 

Ik slaap altijd het liefste in mijn eigen bed.
En dan heb je je eigen gespreide bedje bij je.
Je eigen servies, je eigen lamplicht
en je eigen 'woonluchtje'...


Glimlachend door je dag


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Net als vorige week weer 
een geluksadvies van Jelle Hermus.
Dat dateert al van zeven jaar geleden, 
maar is nog steeds zo actueel!
Van harte aanbevolen!

Zeven kleine geluksboosters die je vandaag kunt uitvoeren:

1. Omarm het discman gevoel

Weet je nog hoeveel intenser je muziek vroeger beleefde? Je had een CD, een discman en een uur niets te doen. En als de CD afgelopen was, dan speelde je hem opnieuw af.
Ik luisterde vroeger met veel meer aandacht naar mijn favoriete muziek. En dat bracht me ontzettend veel plezier en geluk. Dus ik besloot die gewoonte weer op te pakken. In de moderne ‘all you can listen’ wereld van streaming muziek. Een goede koptelefoon. Een iPad met Spotify. En een uurtje voor mij en mijn favoriete muziek. Probeer het eens. Luister met volledige aandacht naar de muziek die je blij maakt – en merk hoe je er daadwerkelijk blij van wordt. Net als toen je vroeger met je walkman, discman, minidisc of 32 MB Mp3 speler op de achterbank zat.

2. Zoek contact met iemand waar je al weken aan denkt

Ik weet niet hoe het met jou zit – maar ik heb mensen in mijn leven die ik te weinig zie. Mensen waar ik veel om geef, waar ik graag mee samen ben. Maar het leven komt er tussen. Of een paar continenten. We denken van tijd tot tijd aan elkaar, maar vergeten door te pakken en actie te ondernemen. Doe dat eens, doorpakken. Neem contact op met zo’n persoon waar je al een tijdje aan denkt. Iemand waar je blij van wordt, die je te weinig spreekt. Maak er tijd voor. Pak de telefoon op, stuur een berichtje, prik een datum. En klets gezellig bij. Fijne mensen verrijken ons leven. En juist de mensen die je te weinig spreekt geven je een heerlijke boost van blijdschap.

3. Rond een taak af die al lang aan je knaagt

Ik kan je niet vertellen hoe gelukkig ik ben dat ik eindelijk de moeite heb genomen om de buitenkozijnen van het kantoor te schilderen. Ze waren aan het rotten, ze zijn lastig te bereiken en ik heb altijd leukere dingen te doen. Totdat ik besloot dat het nu echt te lang aan me heeft geknaagd. En dat het heel simpel is: Met een schuurpapier in het vuistje mijn hand heen en weer bewegen. Met een sopje en doekje heen en weer bewegen om het stof af te nemen. Met een kwast heen en weer bewegen om het te schilderen. Klaar! Oké – het had wat meer voeten in de aarde. Het bleek meer werk dan ik dacht. Maar tegelijkertijd bleek het allemaal minder erg dan ik dacht. Dit soort klussen afronden doet twee dingen:
Het geeft rust, omdat je er niet meer aan hoeft te denken.
Het geeft je bevestiging dat je het in je hoofd vaak groter maakt dan het is.
Het geeft je een gevoel van voltooiing en voldoening. 
En dat geeft je geluksniveau een fijne boost. Wat knaagt er al weken aan je? Wat schuif je al weken of maanden voor je uit? Maak vandaag gewoon een beginnetje. Het voelt heerlijk.

4. Verzorg je planten met volledige aandacht
Ja. En de sleutel hier is volledige aandacht. Doe het niet om efficiënt te zijn. Maar neem er lekker de tijd voor. Neem je planten mee naar buiten. Verpot ze, of geef ze verse potgrond. Stof de bladeren af. Bemest ze. Geef ze water. Zet ze terug op hun plek. En geniet van blije kamerplanten. Die steviger, groener en vrolijker ogen dankzij jouw liefdevolle verzorging. 
Het is fijn om iets levends te verzorgen, en het is lekker om met je handen bezig te zijn. Even aan niets anders denken, maar lekker mindfull je planten verzorgen.
Heb je een tuin? Dan kun je natuurlijk ook een uurtje gaan tuinieren. Hou je niet van planten? Borstel dan lekker je cavia – wat je wil. Het klinkt allemaal reuze tuttig. Maar niemand die je ziet. En je planten zijn je mogelijk dankbaar. Dat is ook wat waard.

5. Geef iets
Geven maakt blij. Dus maak er een punt van om iets te geven. Maakt niet uit aan wie, maakt niet uit wat. Je kunt bijvoorbeeld een taart bakken, en aanbellen bij de buren en de helft weggeven. Of een vriendin spontaan uitnodigen om bij je te komen eten. Of een dagje vrijwilligerswerk doen in de buurt. Je kunt een cadeautje uitzoeken voor iemand. Of zomaar een kaartje sturen. Of iemand helpen met klussen. Geef wat je te geven hebt. Op een manier die jou blij maakt. Door iemand te helpen of iets te geven maak je namelijk niet alleen de ander blij. Je maakt ook jezelf ontzettend blij. Het geeft je een gevoel van betekenis, voldoening en verbondenheid.

6. Maak jezelf moe maar voldaan
Precies. Ga een stuk wandelen. Een kilometer of 10, alleen of met leuke mensen. Of ga sporten in de buitenlucht. Fietsen of hardlopen. Maak jezelf moe in de buitenlucht. Op een manier die je aanspreekt. Het daglicht geeft je een boost, de beweging maakt hormonen vrij die je vrolijk maken en je vermoeide lichaam geeft je echt het gevoel dat je leeft. Waai lekker uit op het strand, laad op in een bos, jog rondjes in het park, fiets door de weilanden. En geniet van elke minuut.

7. Schep orde
De wereld neigt naar chaos. En vanwege die neiging is opruimen vaak zwaar werk. Maar het is werk dat ontzettend veel voldoening brengt. Dus als je op zoek bent naar een simpele boost, ga dan gewoon iets ordenen. Je kunt denken aan je fysieke omgeving. Zoals een kast, een kamer of een collectie oude notitieboekjes. Je kunt ook denken aan je leven. Bijvoorbeeld door een weekplanning te maken of je doelen te evalueren.
Orde creëert rust. En die rust maakt gelukkig. Dus schep orde om een simpele geluksboost te ervaren.

Over pasfoto's maken...


Deze week moest ik nieuwe pasfoto's laten maken omdat mijn ID kaart in maart verloopt en ik een nieuwe aan moet vragen. Eigenlijk wilde ik een pasfoto uit mijn voorraad halen, maar de foto mag niet langer dan zes maanden oud zijn.

Jammer. Wat ondanks dat ik ze destijds maar zozo vond kijk ik best met plezier terug naar mijn koppie van een jaar of 15 / 10 terug. Met name deze foto hier rechts; een toevalstreffer van mijn zwager tijdens feestje, een beetje onscherp wat heerlijk is, want daardoor werd elke oneffenheid wat verzacht. 

Maar ook de profielfoto's met steeds een andere achtergrond of bril en met de jaren die je er wel bij ziet komen, zijn toch minder 'bejaard' dan de foto die nu op mijn ID kaart gaat prijken. Als hij klaar is zal ik hem laten zien, als ik durf...