Zomaar een dag

Ik was donderdag al vroeg wakker. Ik besloot mijzelf te trakteren op het slot van de tv serie: 'Tjockare än vatten'. Eerst probeerde ik voor mijzelf te voorspellen hoe het af zou lopen...
En wat bleek: Het liep allemaal heel anders dan ik had kunnen bedenken.
Mooi gefilmde en knap gemaakte serie waarin je met alle personen kunt meeleven en sympathie voor ze voelt ook al doen ze hele stomme dingen.

Ik ging uitgebreid onder de douche en stapte dampend en wel nog een kwartiertje in bed voor een ontspannen nietsnuttig mijmeringetje. Daarna toch maar aangekleed en maakte ik een grote kom havermout met nootjes en fruit en kaneel en gember. Heerlijk. Met een kop thee.

Om tien uur ging ik aan de slag met de lezing die ik binnenkort voor een vrouwenvereniging ga houden, met als onderwerp: 'Opgeruimd wonen en lichter leven'. Ik kan natuurlijk teruggrijpen op eerdere workshops en lezingen maar vond al doende een leuke, net weer nieuwe invalshoek.
Mijn man maakte tussendoor koffie en om 12 uur vond ik het voorlopig even welletjes.

Toen mijn blog. Ik las het blog van Teunie waarin ze op de foto stond met het schortje dat ik haar laatst week had gestuurd. Fijn dat Wim thuis was, want toen kon ik hem vragen even eenzelfde soort foto van mij te maken. Dat moest wel een paar keer over vanwege de onderkin, maar toen was hij ook goed genoeg. Ik maakte het blogje en had ik nog net tijd om een factuur van de osteopaat bij de zorgverzekering te declareren. Om kwart voor 1 fietste ik naar de Hema waar ik met twee van de drie andere Hema meisjes had afgesproken. Ze zouden met mij mee gaan om naar een nieuw montuur te kijken. Maar eerst trakteerde ik op thee en een broodje en konden we even bijpraten. Zo gaan we volgende week naar de film: 'Het leven is verrukkelijk!' Hopelijk valt die net zo in de smaak als de vorige film die we samen zagen: 'Huisvrouwen bestaan niet!' waar we pijn in onze wangen bij kregen van het schaterlachen.

Daarna de bril: Ik had van onze verzekering bericht gekregen dat ik een bril mocht uitzoeken. Mijn bril is van 2007 en begint wat metaalmoe te worden na 11 jaar. Ook mijn glazen hadden een update nodig. Bij navraag bleek de bril 200 euro te mogen kosten. De rest moest ik bijbetalen.
Bij de opticien was het druk; wij gingen op eigen houtje alvast op zoek naar het leukste montuur. Gelukkig dat de meiden mee waren want zij hielden de regie: 'Deze kan nu dus weg, want deze is leuker. Deze vorm is mooi en maar dan liever in die kleur. Probeer deze eens. En toen kwam er een bril die ik zelf nooit zou hebben uitgezocht, maar die het op mijn neus heel leuk deed.

Opticien Angelique, die me al eerder had geholpen kwam binnen en had alle tijd. Zij hielp mee zoeken en vond nog een paar kanshebbers, maar we bleven uiteindelijk bij degene die ik al had en dat is fijn. Dat je steeds bij nieuwe monturen kunt zeggen: Ook leuk, maar niet zo leuk als die eerste. Toen keek ik eens goed naar de bril die Angelique zelf op had. Die was ook nog te koop en toen ik die paste vonden we allemaal dat dit de nieuwe nummer 1 was. Een nadeel bleek dat deze een kunststof neusbrug had in plaats van aparte neusvleugeltjes. Van mijn zonnebril weet ik dat dat in de zomer warm en broeierig aan kan voelen. Ik bleef bij de eerdere keus. De Hema meisjes namen afscheid, mijn oogsterkte werd gemeten en bleek ook echt veranderd te zijn.

We bespraken de zakelijke kant. Mijn verzekering vergoedt 200 euro. Maar er was een aanbieding: De tweede bril gratis. Dan kreeg ik van de verzekering geen 200 euro maar 148 euro. Wat betekende dat ik voor 52 euro een complete bril erbij kon kopen. Toen was de keus snel gemaakt: Het Angelique montuur dat net was afgevallen vanwege de plastic neusbrug zou ik gewoon niet op hele warme dagen dragen.
Dat heb ik zomaar zonder overleg thuis beslist. Best bijzonder, want zo vaak koop ik niet iets nieuws. En ik ging in eerste instantie voor de gratis bril. Nu ben ik 430 kwijt. Maar eerlijk is eerlijk: ik ben er blij mee en heb niet het gevoel dat me iets is aangepraat. Ik denk dat ik er veel plezier van ga krijgen. Het uitzoeken zelf ging moeiteloos. Ook fijn.
Hier op de foto zie je Angelique met het montuur dat ik dus ook krijg:
Wij vinden dat we de mooiste bril uit de hele winkel hebben.

Om 4 uur was ik - een beetje gaar - weer thuis en na een kop thee, begon ik aan de afwas en de maaltijd. Intussen luisterde / keek ik naar de aflevering van Jinek die ik de avond ervoor had gemist. Ik maakte soep van Jamie Oliver met bleekselderij, ui, wortel, doperwten en munt. Heerlijk. We zouden laat eten, want Wim wilde een klus afmaken en ik schemerde zo lang tot ik helemaal in het donker zat. Ik deed het licht aan en las nog wat in het nieuwste boek van Jojo Moyes tot het tijd was om te eten. Naast de soep aten we geroosterd volkoren brood met makreel.

Om 7 uur ging ik me opfrissen en omkleden, want we zouden uit die avond. We hadden kaartjes voor Stef Bos. Om half 8 fietsten we de drie minuten die daarvoor nodig zijn naar de Hanzehof. Ik vind het altijd leuk om ruim op tijd aanwezig te zijn en nog even te kijken of ik nog bekenden zie. 
Het concert was mooi. Ik heb Stef Bos vaker gezien, maar ik vond deze nieuwe nummers sterk en de teksten pakkend. Het thema van deze voorstelling was 'Terug naar de kern'. We zaten op de vierde rij en konden de muzikanten in de ogen kijken. In de pauze bleek een drankje bij de prijs te zijn inbegrepen en zaten we gezellig aan een wijntje.
Bij de toegift was er een moment waarop Stef zei: 'Wat zitten jullie er mooi bij!' en keek onze richting op. Wim had hetzelfde gevoel. Stef sprak ons even aan. Dat voelde heel speciaal.

Om half elf waren we thuis. Wim ging gelijk slapen want die had de volgende morgen een vroege dienst. Ik ging met mijn breiwerk nog even tv kijken en zag een heel mooi item bij Jinek over Floortje Dessing die artsen in Papoea Nieuw Guinea had bezocht. Om twaalf uur ging ik naar bed en viel direct in slaap. Het was een hele leuke ontspannen dag geweest....