'Kijk, zo wonen wij!'

Een nieuwe aflevering in de fotorubriek:

'Kijk zo wonen wij!'

Het is een serie woonportretten waarin een bewoner twaalf woonvragen beantwoordt,

en het goed vindt dat we komen binnenkijken en foto's maken. Gewoon zoals het is!

Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont

en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken...

Deze keer mogen we binnenkijken bij Marie-José.

Marie-José is een creatieve bezige bij, ze is 67 jaar - met pensioen - en heel reislustig.

Zo gaat ze liefst elk jaar naar Amerika, waar ze zich graag

laat inspireren door het kunstzinnige ambacht van de Native Americans. 

Ook bezoekt ze regelmatig haar kinderen en kleinkinderen die in het buitenland wonen.

 

1: Waarom heb je voor dit huis gekozen?

Mijn vorige huis was in een souterrain en had een enorme tuin.

Ik had - aan huis - een werkplaats waar ontmoeting, verbinding en creatie

hoog in het vaandel stonden. Daar was het huis ook perfect geschikt voor:

Het was ruim genoeg voor alle workshops en lezingen die ik organiseerde.

Maar het onderhoud van het oude huis en de grote tuin begon op me te drukken.

Na een half jaar Amerika wilde ik eigenlijk wat anders. Dit huis kwam op mijn pad.

De huur was lager dan die van mijn vorige huis, wat als je veel reist, mooi meegenomen is.  

Het is klein, overzichtelijk, heel licht en het ligt boven een natuurvoedingswinkel,

in hartje centrum, vlakbij het station en tegenover een kerk, wat wil je nog meer?

  2: Wat is je top 3 hier in huis?

1. Licht:  Het is een bovenhuis op een hoek, met ramen - en ruim uitzicht - twee kanten op.

2. Lucht: Het is klein en overzichtelijk, past me als gegoten, zonder overbodige ballast.

3. Leven: Het is levendig, in hartje stad, ik kan zo de deur achter me dichtrekken en gaan!

 

In het raampje in de voordeur zie je een stukje van de kerk weerspiegeld.

 3: Heb je veel aan het huis gedaan?

Het trappenhuis was erg verwaarloosd, dat heb ik helemaal laten opknappen.

Ik heb een paar wandjes geschilderd en veel van mijn oude inventaris weggedaan. 

Ik hoefde alleen nog maar mijn spullen hun plek te geven om het van mijzelf te maken. 

Aan de onderzijde van de trap naar de tweede verdieping zijn planken gemaakt

voor een uitstalling - met een knipoog - van dierbare boeken en beeldjes. 

De woonkamer is klein, maar hoeft dan ook geen gezin te herbergen.

Het is er groot genoeg om in de stoel, op het kleed - lekker licht bij het raam -

te zitten om te lezen, telefoneren, naar buiten of naar de televisie te kijken. 

'Als er bezoek is zitten we vaak aan de tafel of we schuiven er

- naast het lichte rode draaistoeltje - een paar eetkamerstoelen bij.' 

4: Zijn je woonwensen door de jaren heen erg veranderd?

Ja, de laatste jaren ben ik - van harte - van veel naar weinig gegaan.

Minder spullen, minder onderhoud, minder huis en ook geen tuin meer.

Maar als ik met mooi weer de ramen open gooi en de kerkklokken hoor, mis ik die tuin niet.

Het park is vlakbij, de terrasjes ook!  Vrienden die in de buurt zijn komen vaak even aan.

Vanuit een bovenhuis zie je veel van de lucht en kijk je uit over de wereld.

 Bovenhuizen zijn me vertrouwd. Wij woonden als gezin boven de winkels van mijn ouders.

 

De woonkamer heeft behalve het zitje bij het raam aan de voorkant 

nog een zijraam - met een diepe vensterbank - en ruimte voor een flinke tafel.

Het tafelblad ligt aan één kant in een kast waar dit mooie beeld op ligt.

In de kast dit stilleventje met in het midden een stoeltje dat je op je schouder kunt spelden:

Het is een zitplaats voor je beschermengel en is gemaakt door de dochter van Marie-José.

 De keuken is met een glaswandje een beetje afgeschermd van de kamer.

Ook de keuken heeft weer een flink zijraam en is vrolijk en licht.

 

 5: Hoe rommelig ben je?

Niet. Ik vind het fijn om spullen te ordenen. Ik groepeer graag dingetjes.

Maar het hoeft niet keurig en veel dingen mag je ook gerust blijven zien.

Ik houd van praktisch, ben ook graag actief bezig en ruim achteraf gewoon alles weer op. 

Marie-José schenkt heerlijke koffie, zet her en der engeltjes en glaswerk en plukt de dag! 

In de woonkamer past nog net het grote weefraam waar het laatste kleed nu bijna klaar is. 

Naast het zitje is de doorgang naar het halletje met de trap naar de tweede verdieping.

Hier zat eerst een deur. Die is er uit gehaald, want die maakte het dicht en gesloten. 

Daarmee is dat halletje visueel en qua licht - met het raam - betrokken bij de woonkamer.

De spullen die er staan horen er nu ook echt bij.

En als het al niet zo ruim is maken dit soort kleine veranderingen heus uit.

6: Wat zou je gaan redden bij brand?

Mijn laptop vanwege alle vergaarde informatie.

Maar ook mijn Native American spullen in het halletje zou ik niet graag willen missen.

Altijd als ik er langs loop herken ik mijzelf er in; het hoort bij mijn wereld.

Ik ben zo verknocht aan de eindeloosheid en de hitte van de woestijn.

7: Heb je wel eens een miskoop?

Op deze vraag kreeg ik zo'n mooi en uitgebreid antwoord

dat ik daar een apart blogbericht aan ga wijden. Wordt vervolgd!

8: Waar doe je wooninspiratie op?

Ik kom dingen tegen. Ik struin. Ik ben een jutter, een scharrelaar.

Soms zie ik dingen voor mijzelf. Soms vind ik iets voor een ander.

Ik verzamel van alles waar ik 'nog wat mee kan'.

En ik kan weven, vilten, breien, haken, naaien, timmeren, klussen en knutselen...

 In dit huisje heeft Marie-José gelukkig een grote droge vliering (met een vlizo trapje)

waar ze veel van haar materialen en voorraden heeft kunnen opslaan.

Naast een gezellige slaapkamer, heeft ze boven ook een werkkamer / atelier,

met deze door haar zelf gebouwde kasten van hout dat ze had verzameld.

Daarin heeft ze spullen die ze bij de hand wil hebben, maar niet steeds hoeft te zien.

Er was geen ruimte voor kastdeuren en zo kwam ze op het gebruik van gordijnen.

Dat werkt heel goed en geeft rust in deze zolderkamer.

Op andere plekken wordt materiaal juist in het zicht bewaard.

Ik moet zeggen dat het inspirerend werkt. Ook omdat het netjes gerangschikt is. 

Er is zoveel leuks en moois te zien, mijn handen jeuken om er mee aan de slag te gaan.

9 : Hoe kies je je kleuren in huis?

Eigenlijk kies ik die niet echt. Als ik al struinend iets 'vind' heeft het gewoon een kleur.

Natuurlijk moet het wel passen bij de rest van mijn spullen, ik zoek wel harmonie.

Als iets qua kleur echt niet zou matchen dan neem ik het waarschijnlijk niet mee.

Ik zou er ook voor kunnen kiezen om iets 'uit het zicht' te bewaren, maar eerlijk gezegd komt dat niet vaak voor. Ik heb neutraal gekleurde wanden waar veel bij past...

10 : Heb je nog woonwensen?

Eigenlijk niet. Geen grote kostbare veranderingen ten minste.

Ik wil nog een lamp boven de tafel ophangen en wat kleine klusjes doen.

Maar daar heb ik verder niemand (of veel geld) bij nodig.

Dat kan ik zelf doen. Of niet. Is ook goed!

11 : Wat vind je leuk om te doen in huis?

Ik vind het leuk om te schikken, om altaartjes te maken, om te ordenen..

Daar geniet ik van! Dan roep ik: 'Wat een vreugde!'

12 : Wat is jouw beste woontip?

'Als iets je niet meer dient doe het dan weg!'

En dat kunnen ook mooie spullen zijn.

'Leef met aandacht en discipline en houd het bij wat voor jou essentieel is.'

Orde in hoofd, hart, huis en haard.