Genoeg!

De 100e editie van het tijdschrift Genoeg (ooit gestart als de vrekkenkrant) lag gisteren op de deurmat.
In dit jubileumnummer kwamen lezers aan het woord die vertelden wat Genoeg voor hen betekent. 
Daar kwam ik toen zelf ook over aan het denken. 

Genoeg is voor ons:

• met minder spullen, rommel en zorgen fijn leven,
• overzicht hebben over al onze inkomsten en uitgaven,
• zo creatief mogelijk van niets (of een beetje) iets leuks nieuws maken,
• dankbaar zijn dat onze dochters zonder enorme studieschuld zijn afgestudeerd, 
• niet 'zomaar' wat kopen en zoveel mogelijk spullen hergebruiken,
• geen eigen auto (meer) maar gebruik maken (en beheren) van een buurtauto,
• allerlei dingen repareren, zelf maken, lenen, delen, ruilen, weggeven,
• plezier hebben in spullen aanschaffen op de rommelmarkt en op de kledingbeurs,
• blij zijn met appels van de eigen appelboom,
• als het kan reizen met de trein, bus, ov-fiets en natuurlijk de eigen fiets,
• heerlijk lezen (uit de bieb...) om ons weer op te laden en te laten inspireren,
• zelf gezond en lekker koken, maar af en toe wel een terrasje pikken,
• elk jaar maar weer op vakantie naar datzelfde huisje op Vlieland, 
• energie kunnen steken in de woongroep met wie we samen willen gaan bouwen,
• mateloos genieten van gezellige avonden thuis of in de tuin met familie en vrienden om samen koffie te drinken, te kletsen, te eten, films te kijken, te catannen of machiavellien, die in geld niet kostbaar, maar desondanks voor ons 'onbetaalbaar' zijn.. 

Toevalligerwijs stond afgelopen week mijn man Wim vermeld in een artikel in de Panorama (en ook nog op de voorpagina) waarin 35 Nederlanders werd gevraagd wat zij verdienen.

Wim staat als verzorgende stralend een mevrouw te helpen met een tillift.

Nummer 35 naast hem is docent wiskunde. Toevallig, want dat was Wim voorheen ook.

Het inkomensverschil is groot, maar toch zou Wim niet graag meer terug willen.

Hij vindt het fijn dat mensen blij zijn als hij bij ze binnenkomt en hij doet zinvol werk.
Ook al heeft hij niet meer van die zalig lange vakanties en moet hij ook weekenden en feestdagen werken, hij is blij met wat hij nu doet. En ik daarmee ook.

Het is toch onbetaalbaar als je werk doet waar je gelukkig mee bent.

Datzelfde geldt voor mij. Eigen baas en opdrachtgevers die blij zijn...Wat wil je nog meer?

 

      PS

Af en toe geeft Wim nog wel eens een bijles

het geld dat hij daarmee verdient gaat naar zijn

persoonlijke 'goede doelen fonds' waarmee ondersteunt waar hij kan.

Dat is ook vrijheid....