scrabble-sleutelhanger-houder
scrabble-sleutelhangers met gaatje door de letter
scrabble-sleutelhanger met een ingedraaid oogje
scrabble-sleutelhanger geplakt op een houtje
of op een stukje van een scrabble letterplankje
Creatief met scrabble letters...
Een wel heel speciale houten vloer:
Vol gelegd met scrabble letters en daarna gelakt.
Een hele vloer lijkt me wat veel gevraagd,
maar met een paar oude scrabblespellen kun je
natuurlijk wel iets als een dienblad decoreren.
Zelfs met leesbare woorden als je er ook
een stel met de achterkant naar boven legt...
Gelijk een leuk idee voor een surprise misschien?
De badcel in de gouden jaren
Op zaterdag de wekelijkse wasbeurt gehad in een huis
waar alleen de woonkamer werd verwarmd?
Dit apparaat straalde een beetje warmte uit.
Behaaglijk.
En levensgevaarlijk, dat dan weer wel.
Een 'zwevende' lamp
Ik moest wel even goed kijken:
Is dit nu een zwevende lamp?
Magisch of magnetisch? Of allebei?
In elk geval is het pure aantrekkingskracht:
Dankzij de magnetisch inductie kan
de ledlamp gewoon 'vrij' zweven.
En dit tot wel 50.000 uur lang.
Ontworpen door PÆR Design
De één dromer, de ander materialist,
met een gemeenschappelijke passie voor design.
Ze maken minimalistische designobjecten
om elk interieur een unieke twist te geven.
Niemand heeft dit nodig...
Meestal vind ik dit soort dingen onzin.
Maar dit is toch wel een leuke gadget.
Een leuk cadeau voor elke gelegenheid!
Niemand heeft het echt nodig,
maar bijna iedereen vindt het leuk.
Ouder worden doe je voor het eerst...
'Ouder worden doe je voor het eerst.
Alles is fris en nieuw.
Er gaat een wereld voor je dicht.'
Nou vooruit, nog een paar dekens...
Hoe je van oude dekens weer mooie nieuwe maakt:
Als een oude deken wat versleten plekken heeft,
geeft helemaal niets: knip de nog mooie delen uit,
verzamel een aantal mooie vierkanten lapjes bij elkaar
en naai die dan weer gezellig aan elkaar.
Et voila!
De woonmantel
Ooit was er: 'De vrekkenkrant'
waarin ik er voor het eerst over las:
'De woonmantel'.
Om aan te trekken over je gewone kleding
en het thuis lekker warm te hebben,
en het thuis lekker warm te hebben,
met de kachel uit of heel laag.
Het ziet er niet heel sexy uit, maar
Het ziet er niet heel sexy uit, maar
warme sloffen erbij aan en genieten maar!
Om energie en daarmee ook geld te besparen.
Annemiek van Deursen,
- de onvolprezen motor achter
twee consuminderhuizen in Limburg,
met een vaste rubriek in tijdschrift Genoeg -
heeft op haar blog in september
precies uit de doeken gedaan
hoe je zo'n woonmantel maakt
uit een fleece deken, zelfs met een capuchon.
Voor wie dit ook wel eens wil doen:
Klik hier:
Trouwens ook een geweldig blog
voor heel veel andere 'groene' tips
om mens en milieu verder te 'helpen'.
Van harte aanbevolen.
Dekentje met mouwen...
Als ik op de bank lig heb ik in de winter
steevast een warm dekentje lekker over me heen.
Maar als ik dan wil breien of de telefoon oppakken
dan moet ik mijn armen onder het dekentje uithalen...
En daar hebben ze nu een oplossing voor bedacht:
een fleece deken met mouwen en een apart voetendeel.
Natuurlijk kun je zoiets ook zelf maken,
maar voor wie daar geen zin in heeft:
Het is te koop voor 30 euro.
Ik heb geen aandelen, maar
vind het gewoon een leuk idee.
Dit staat erbij:
Wat als... je IN een dekentje zou kunnen kruipen?
Om te lezen, gamen, zappen of eten bijvoorbeeld.
Dit dekentje uit fleece stof is zachter dan zacht,
heel erg licht en gezellig warm.
Steek je armen gewoon door de handige,
losse mouwen, installeer je op de sofa,
cancel je plannen voor de rest van de week
en laat je helemaal inpakken.
Extra gezellig detail:
The Slanket heeft een apart
compartiment voor je voeten.
- in verschillende kleuren -
- in verschillende kleuren -
152 x 203 cm
Babydekentjes met hartjes en al...
Tegenwoordig mogen baby'tjes
tot een jaar niet meer onder dekbedje
met een dekbedovertrekje slapen.
Voor onze kleindochter Sammie,
- maandag was ze al weer 10 weken -
heb ik bestaande wollen dekentjes
met zorg gewassen, op maat gemaakt,
afgebiesd en versierd met hartjes.
afgebiesd en versierd met hartjes.
Eentje voor in haar kleine bedje thuis,
hier op de foto heel laag opgedekt,
zoals de kraamhulp dat heeft voorgeschreven.
Hij is mintgroen aan een kant
en zachtgeel aan de andere kant.
- op de foto hier boven is de kleur
niet helemaal waarheidsgetrouw -
en afgebiesd met een bloemetjesrandje.
Het andere dekentje is voor een ledikantje van 60 bij 120.
De kleur is aan beide kanten licht blauw.
Het is afgewerkt met een rood-wit-ruitje,
net als de bijpassende bovenlakentjes.
En dan ligt daar in het oude ledikantje
waar haar moeder nog in heeft geslapen
onze lieveling op een lakentje met stipjes
en onder ruitjes en roze, rode en witte hartjes.
Ik heb al mijn liefde er in mee geborduurd,
maar dat het zo lief zou staan wist ik van te voren niet...
En breien maar!!
Hier heb ik in een heel klein zelfgebreid dekentje
mijn allergrootste schat Sammie in mijn armen.
Zo lief!!
Eerder breide ik al meer dekentjes en dekens.
Voor gezellig op de bank of op bed.
Fijn om te breien en om onder te slapen.
Deze dekens heb ik gebreid tijdens twee olympische winterspelen.
Om de spanning over de schaatsers wat te kunnen kanaliseren
en om een beetje in de winterse sferen te blijven.
De gekleurde dekens heb ik gemaakt van katoen die ik
allemaal kreeg van mensen die het over hadden.
De gestreepte deken is 140 bij 200 cm,
die ik op 1 pen heb gebreid.
Op het laatst zat ik onder
mijn eigen deken te breien...
Nog meer dekens.
Ik heb meer gebreid, maar ooit heb ik een twee-persoons katoenen deken / sprei gehaakt.
Niet zo'n mooie kleurige als degene op deze foto links, die ik echt geweldig vind.
Zo iets hoop ik ooit nog een keer te maken.
Een soort kleurenkaart, maar dan gehaakt.
Maar op de foto hieronder ligt op ons bed de deken bestaande uit 9 x 11 = 99 vierkanten die ik eerst heb gehaakt en later ook nog weer aan elkaar heb weten te haken. Ik weet niet goed meer hoe...
Maar het fijn om in de lente onder witte katoenen lakens en deze katoenen deken te slapen. Zeker als je weet dat je het zelf hebt gefabriekt.
Van de restjes maakte ik toen nog twee kussens...
Lappendekentjes
Ik blijf nog even bij zelfgemaakte dekentjes:
Voor in tien-dagen-kraamkadootjes-manden
heb ik al een heel stel lappendekentjes gemaakt.
En er natuurlijk geen foto's van genomen.
Deze kon ik nog wel vinden.
De oplettende kijker ziet lapjes
in alle drie de dekentjes terug komen.
En ik zie ook nog dat er lapjes zijn die
van een overhemd van Wim kwamen
of van jurkjes van onze meiden
of van een shirt of bloesje van mij.
Er zitten ook stukjes theedoek,
dekbedovertrek en tafellaken in...
En het is aanstekelijk:
Mijn dochter maakte vorig jaar ook
een dekentje voor een zwangere vriendin.
Altijd leuk toch?
Om te maken en om te krijgen.
Onze bruidsdeken houdt ons al zes jaar warm.
Het wordt kouder en ik kwam na te denken over de dekens die ik heb gemaakt om ons allemaal lekker warm te houden.
Ik heb lappendekens genaaid, grote en kleine dekens gebreid (op het laatst zat ik er helemaal onder) er een paar gehaakt en pas nog van wollen dekens babydekentjes gemaakt door ze mooi af te werken en te versieren met hartjes.
Maar mijn grootste prestatie is toch wel de deken die hier op de foto staat. Die hebben we net weer over onze wollen onderdekens, onze flanellen hoeslakens en dekbedovertrekken over ons donzen dekbed gelegd.
Deze deken heb ik van wol gevilt ter gelegenheid van ons zilveren huwelijk. Nu al weer 6 jaar geleden. Ik noem hem ook onze bruidsdeken. Met het vilten zelf was ik onder begeleiding een volle zomerweek zoet. Daarna heb ik nog een tijd nodig gehad om de delen met de hand aan elkaar naaien. Maar op de dag van ons feest was hij af.
Op de maandagmorgen van deze dekenweek
stond dit bruidspaartje op mijn werktafel klaar.
Er waren alle kleuren van de regenboog,
maar ik begon met een witte onderlaag te 'leggen'.
Ik maakte een deken middendeel zo groot
als ik maar kon 'bereiken' met mijn armen.
Er kwam een lichte rand en turquoize ronde 'vlekken'
met her en der zijden sliertjes en een paar draden
die zich er tussen vleiden 'zoals ze vielen'...
Toen ik dacht dat het af was, werd het afgedekt met vitrage
en kon het zepen en masseren beginnen.
Hier rechts zit het al een beetje aan elkaar.
En toen begon het rollen en het eigenlijke 'vilten'.
Door het bewegen en de warmte van het rollen grijpen
de wol steeds sterker in elkaar en wordt het een geheel.
De bruidegom kwam ook nog even kijken en 'meerollen'.
Na het middendeel maakte ik stroken die ik er om heen kon zetten.
Aan het voeteneinde schreef ik nog:
'samen bramen plukken'
uit een lied van Herman van Veen.
Met daarin twee keer 'amen'.
De stroken en het middendeel werden los van elkaar
met de hand vast gestikt op een paars tussenstuk.
Ik vond het mooi als de door het vilten
gevormde 'randen' goed zichtbaar bleven.
Op ons feest was onze bruidsdeken aanwezig en vroeg
Wim mij ten overstaan van al onze familie en vrienden
na 25 jaar eindelijk echt ten huwelijk.
Zo lief!
En een hartje hoorde er daarom ook echt in.
Vannacht gaan we er lekker weer onder slapen...
Abonneren op:
Posts (Atom)