Binnenkant

Tuinfeestje versieren!

Wat een leuke versiering voor een tuinfeestje!

Helemaal leuk als je er nog strengen met lichtjes tussen hangt,

voor als het langzaam donker wordt tijdens je feestelijke buitenetentje!

Over de datum!

Het regent hier al bijna de hele dag.

Ik ben wat aan het opruimen geslagen...

Vanmiddag heb ik onze medicijnen eens rustig bekeken

die in een paar overvolle laatjes op de slaapkamer liggen.

Sommigen al heel lang.

Jaren en jaren...

Dat staat me netjes als opruimcoach!

Sommige druppels, korrels of pilletjes waren al ver over de datum.

We wisten trouwens soms helemaal niet meer waar we ze voor gekregen hadden.

Dit is de oogst die ik maandag naar de apotheek ga brengen.

Ben tevreden dat ons medicijnkastje weer 'up to date' is en overzichtelijk.

Niet het hoofdlicht maar een kop-lichtje!

Superleuk en gezellig lampje voor in de woonkeuken

of een andere plek in huis waar je altijd thee of koffie drinkt...

Ga je verhuizen of verbouwen?
Ga je groter of kleiner wonen?
Krijg je gezinsuitbreiding of gaan de kinderen juist de deur uit?
Ben je alleen komen staan of ga je samenwonen?
Wil je de binnenboel eens lekker even helemaal anders?
Of wil je graag gewoon leuke tips voor een snelle metamorfose?

Maar wil je vooral elke morgen opstaan in een huis waar je gewoon blij van wordt?

Fijn wonen met licht en ruimte, helemaal in jouw eigen woonstijl en met de kleuren en spullen waar je van houdt. En dan het liefst ook nog praktisch en niet al te kostbaar?

Ik kom graag met je meedenken.
Bel of mail voor een interieuradvies op maat.

Voor meer informatie klik hier

Retro!

Of het nu kastjes, dressoirs, bureautjes of wandmeubels zijn,

ik vind retro meubeltjes uit de jaren 50 en 60 bijna allemaal leuk!

Bescheiden, vriendelijk, luchtig voegen ze zich makkelijk in allerlei interieurs.

Jammer dat dit soort spulletjes bijna niet meer worden gemaakt...

Zorgeloos slapen

- een sloop voor zorgeloze slaap van Plint -

Gisteren heb ik voor het eerst weer gezwommen. Heerlijk!

En daarna heb ik in een ligstoel een gat in mijn middag geslapen.

Vanmorgen was ik - wat een zegen - ook pas om half tien wakker.

Ik neem sinds kort voor de nacht een paar druppeltjes wietolie.

Of dat ontspannen gevoel nu daar door komt weet ik niet,

maar als ik goed slaap ziet alles er beter uit!

Ben nu fluitend een speltbrood aan het bakken

en ga zo een preitaart maken voor tussen de middag.

We eten vroeg omdat Wim om twee uur gaat werken.

En dan heb ik nog een hele middag voor me...

Iedereen een hele fijne dag gewenst!

Rustig aan, het wordt warm!

PS Best goed gelukt dacht ik....

Een dagje strand!

Kijk, zo vind ik een dagje aan het strand meteen een stuk leuker worden...

Verdapperen!

Tja, hoe gaat het met mij?
Voor wie het volgt, ik heb al sinds 3 mei - af en aan - (soms heftige) buikpijn. Links in mijn buik. Na onderzoeken bij uroloog en internist - waar niets werd gevonden - ontdekte een osteopaat dat die pijn uit mijn rug kwam. Een beknelde zenuw gaf die pijn links in mijn buik. Goed nieuws. Hij heeft mijn rug voorzichtig gemanipuleerd en ik kreeg oefeningen mee. Ik was opgelucht en blij.

Maar vlak daarna kreeg ik een loei strak gevoel rond mijn bovenbuik en rug en een algemeen gevoel van buikpijn en misselijkheid. En een idioot hoge bloeddruk. Na alle voorgaande onzekerheid werd ik daar onrustig van. Eerlijk gezegd niet alleen onrustig maar ook paniekerig.

Op een vroege ochtend kwam ik na een doorwaakte nacht beneden en moest van mezelf naar buiten. De frisse lucht in. Lopen. Dat op zich is wel iets vreemds voor mij. Ik houd niet van lopen. Misschien komt het omdat ik mijn beide enkels gebroken heb gehad, maar feit is dat ik liever ga fietsen of zwemmen, en zeker niet uit vrije wil ga lopen. Maar nu plotseling wel.

Ik liep s morgens heel vroeg langs alle volkstuintjes achter ons huis en werd rustiger. Ik bedacht me dat ik een map wilde gaan maken met al mijn medische papieren, afspraken en uitslagen.
Die map ging ik noemen: 'Beter worden!' Alleen al door deze beslissing voelde ik me beter. Ik ging er een project van maken. Ik wilde me niet meer zo angstig en onzeker voelen. Punt!

Even later besloot ik dat ik een goede psycholoog zou gaan zoeken. Met name die torenhoge bloeddruk was een aanwijzing voor stress. Misschien dat al die andere klachten ook wel stressgerelateerd waren? Kon dat? Daar wilde ik bijna niet aan. De pijn was zo heftig en realistisch dat al mijn alarmbellen afgingen en dan was het moeilijk voor te stellen dat er niet een duidelijk fysieke oorzaak zou zijn, zoals bijvoorbeeld galstenen of een darmafsluiting of zo.

Bovendien, als stress de oorzaak zou zijn, zou dat betekenen dat ik daar zelf mede schuldig aan zou zijn toch? Dan had ik iets toch niet goed gedaan. Oef! Dat deed zeer.

Maar het goede nieuws zou zijn dat ik er zelf ook wat aan zou kunnen doen. Niet alleen onrustig afwachten op specialisten. Maar zelf bedenken wat me dwars zit en hup, aan het (ver)werken!
De laatste jaren heb ik veel ziekte en sterven van mensen - heel dichtbij - meegemaakt. Zou deze pijn en onrust het gevolg van onverwerkt, gestapeld verdriet en spanning kunnen zijn?

Ik lees graag boeken als 'De kracht van kwetsbaarheid' en 'De moed van imperfectie' van Brene Brown en haar Ted Talks klik en klik heb ik ook vaak gezien. Maar als jezelf niet in orde bent kijk je ineens heel anders. Niet vanaf de zijlijn naar de theorie maar realistische, echte, pure praktijk.

De boodschap: 'Laat gaan wie je denkt te moeten zijn' klinkt zo simpel, maar doe het maar eens!

Ik ben graag degene die van alles regelt en verzint, die graag creatief en sterk is. Laat dat maar eens los! Dat is moeilijk.
Maar een paar maanden ziek zijn en pijn dwingen me er toe.

Net zoals beseffen dat ik ook kwetsbaar en angstig kan zijn.
En wel wat hulp kan gebruiken. Die - ik hoef het alleen maar 'even' toe durven te geven - gelukkig aan alle kanten om me heen voorhanden is. Ik ben een gelukkig mens.

De internist heeft nog een aantal onderzoeken, zoals een uitgebreide buik ct-scan aangevraagd. Die heb ik afgelopen week allemaal gehad. Het uitslaggesprek is gepland op 7 augustus.

Maar ik ben volop bezig me te verzoenen met het feit dat er niets gevonden gaat worden.
En dat ik het in een andere hoek moet zoeken. Dat ik therapie ga krijgen om mijn angsten te overwinnen. Dat ik moet leren om niet gelijk van slag te raken van ziekte, pijn en narigheid. Dat ik mijn veerkracht ga trainen. Dat ik heel blij en dankbaar mag zijn voor de levenslessen van mijn dochters en mijn vriendinnen. En dat ik al mijn moed bij elkaar ga verzamelen (verdapperen) om sterker, gezonder en beter te worden.

Enne... ongeduldig als ik ben, leren accepteren dat als dat niet gelijk lukt het niet erg is.

PS Best eng om dit zo op te schrijven, maar ik heb het toch maar gedaan!

De slimme balkontafel!

Vanmorgen gespot op Facebook

een bericht van 'De Slimme Balkontafel'

Optimaal genieten van je balkon.

Ook alle ruimte op je balkon benutten?

Nu te koop voor € 37,50!

Nou, dat kan best een handige oplossing zijn toch?

Geruststellende woorden van Sloworganizing Yvonne!

Krijg jij ook je beste ideeën onder de douche? Bedenk je een goede oplossing voor een probleem als je met de hond wandelt of als je op de fiets zit?

Dat is niet zo raar, je brein is dan ontspannen. Het is niet zo dat er dan niets gebeurt, integendeel, er gebeurt van alles. Je merkt het alleen niet zo. Je onbewuste brein is dan bezig om informatie op te slaan en te vergelijken met dingen die je al weet. En dan kun je opeens dat gevoel hebben dat dingen op hun plaats vallen, kun je opeens een nieuwe invalshoek hebben, waardoor een vraag of een probleem ‘zomaar’ is opgelost.

Daarom is het ook zo belangrijk om tijd offline te hebben, zodat je onbewuste tijd heeft om dit te doen. Daarom is slaap zo belangrijk.

Dit proces kun je niet dwingen, je kunt het alleen maar ruimte geven. Dat doe je door stil te zijn. Maar als je stil bent omdat je eigenlijk stiekem een resultaat wilt, dan werkt het niet. Het werkt alleen als je echt ontspant en de dingen laat gebeuren. Of niet. Want heel vaak gebeurt er gewoon niets. En dat is ook goed.

Echt goede ideeën zijn schaars. Geef ze dus de ruimte om te ontstaan.

De vakantie is daar een prima tijd voor. Maar niet als je allerlei werk meeneemt, alleen een stapel businessboeken leest of zelfs als je van de ene bezienswaardigheid naar de ander rent. Dat is alleen maar meer input. En die ideeën en inzichten hebben baat bij even geen input.

Ik zeg niet dat je niets mag doen, nieuwe dingen zien geeft ook energie en nieuwe gezichtspunten. Maar geef die gezichtspunten wel ruimte om te landen. Als je alleen maar blijft rennen, heb je geen tijd en ruimte om nieuwe combinaties te maken.

En misschien ben je zo moe, dat je de eerste tijd alleen maar aan het uitrusten bent. Dan komen de inzichten pas later. Of na de vakantie. Dat is allemaal goed.

Daar is het zomer voor: ontspan, niets moet.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Bovenstaande, fijne tekst kreeg vanmorgen binnen in het eZine van Sloworganizing

Van harte aanbevolen!