Ik hoefde me niet te vervelen

Deze films zag ik onlangs.

       

En deze boeken las ik.

 

   
De serie Parenthood hebben Wim en ik afgekeken

We zijn nu begonnen met New Amsterdam.

  

Verder kijk ik alleen naar de Verraders, 

Een grote familie en het Blok.

We hebben een fietstocht gehad met onze Naobers 

en een lunch gehad bij Theetuin de Kronkelwaard.

Ik ben penningmeester van de Naobers en

had met de secretaris overleg - met een biertje -

aan de IJssel bij Lekker. Heel vervelend!

 En we waren bij het open huis van Carlijn

van de film: 'De wereld van Carlijn'.

We hadden etentjes met onze Iraanse buddy's

en we deden een bloemenvilt workshop.

Op dinsdag heb ik stoelyoga, 

op woensdagavond de leefstijlclub,

op donderdag Medisch Fit sport,

op vrijdagochtend zing ik bij een koor, 

en vrijdagmiddag haal ik meestal 

de kleinkinderen van school.

  Dan heb ik nog wat werkafspraken,

en plaats ik elke dag een blogberichtje.

Lekker bezig!

Lekker buiten, op het water; wat heerlijk wonen!

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Gwen van Knippenberg

Een woonboot in een gracht ergens in Nederland; 

het kan Amsterdam zijn, maar ook Groningen

of Haarlem of Delft of Nijmegen of Utrecht.

Soms hebben deze woonboten of woonarken 

een eigen stukje grond of tuin aan de wal.

Hier lijkt het alsof dat niet zo is, maar 

dat is helemaal geen probleem, de moeder

heeft het dek en het dak vol met planten gezet;

zo heeft dit schip haar eigen fijne groene oase,

waar natuurlijk ook voor gezorgd moet worden.

Dus het jongetje mag ook al helpen gieten.

De grote zonnebloemen, de bloeiende planten 

en ook de groente die op het dek verbouwd wordt.

Tussendoor hangt de waslijn waar de was aan droogt.

Lekker buiten, op het water; wat heerlijk wonen!

Ik ben in de bloei van mijn slijtage

 

Door het gebruik van pijnstillers na botbreuken en operaties heb ik een gevoelige maag gekregen. Vroeger wist ik niet eens dat ik een maag had, maar nu ben ik regelmatig gammel en heb ik pijn in mijn maag. Geirriteerd maagslijmvlies zegt de huisarts. En dan krijg ik een kuurtje maagzuurremmers. En dan gaat het wel weer. 

Dit voorjaar hebben Wim en ik veel, lang en intensief gehoest en toen hielpen de maagzuurremmers niet goed meer. De huisarts dacht dat het hoesten de zaak niet goed had gedaan maar ze wilde als het niet zou opknappen mij toch verwijzen voor een maagonderzoek.   

Dinsdag heb ik een endoscopie ondergaan. Gelukkig met een roesje, dus dat viel alles mee. De uitslag was duidelijk: ik heb een middenrifbreukje.

Dat had ik al wel verwacht; het was eigenlijk geen verrassing. Maar het bracht toch opluchting. Sinds ik borstkanker heb gehad vind ik het toch fijn om zeker te weten dat er niet een nieuwe kanker is ontstaan.

En gelukkig, daar wijst niets op. De middenrifbreuk verklaart de klachten. Overgewicht en slapper wordende spieren zijn mede de oorzaak. En ook langdurig hoesten geeft veel druk in de buik en op het middenrif. Ik ga nu met de huisarts overleggen hoe ik vanaf nu omga met de omeprazol. Wanneer ik dat wat kan afbouwen, of de dosering verminderen. Levenslang standaard medicijnen slikken heeft niet mijn voorkeur. En hopelijk gaat het ook helpen als ik door het leefstijltraject dat ik nu doorloop wat gewicht ga verliezen. Want dat kan kan ook helpen. En dat is overal goed voor! 

En misschien ook naar mijn voeding kijken. Mijn vriendin Margriet die al veel langer last van haar maag heeft zweert bij aardappelpuree. Als haar maag weer opspeelt is dat het enige dat helpt. Gewoon aardappelpuree. Aardappelpuree legt een beschermlaagje in je maag. 

En geen alcohol of koffie en de hele dag door kleine beetjes eten. Ook 's avonds voor het slapen gaan nog een beschuitje of zo. Geen lege maag houden, dat is gewoon niet fijn. Kijk, daar heb ik wat aan. Allemaal goede tips. Dus maar weer op onderzoek uit. Kijken wat werkt bij mij. 

Wij mogen on-line met hen mee genieten

Dit vind ik een heel mooi stilleven van Ingrid 

beter bekend onder de Instagram/blog/naam 'ingthings'.

Vroeger woonde ze een tijdje in Zutphen, nu in Wenen.

Ze schreef deze superleuke boeken. 

En deze creatieve duizendpoot maakt nog 

steeds van allerlei sprookjesachtig moois,

het ene nog liever & kunstzinniger dan het andere.

Maar dit soort dingen vind ik zelf het leukste:

Een stilleven met allerlei vintage spulletjes.

Het strandstoeltje vind ik enig, het tasje, 

en het trammetje met het woord tram erboven.

Het bankje zelf trouwens ook en het laddertje.

Haar kleinkinderen genieten er net zo van als zij.

En wij mogen on-line met hen mee genieten.

'Wat helpt is een wonder!'

Vanmorgen luisterde ik naar 

een aflevering van 'Open Kaart' waarin 

Robert Rodenburg en Herman van Veen 

elkaar vragen stellen en in gesprek komen.

Ongelofelijk wat een prachtige man 

is Herman van Veen.

Als zanger, als schilder, als artiest, maar 

ook als man met hele mooie opvattingen, 

waar ik me echt helemaal in kan vinden.

Gratis en voor niets:

levenslessen en levensvreugde, 

en alle ruimte voor het Wonder.

video 

Glimmen

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen. 

Dat willen we allemaal we voelen: 

momenten van blijheid, geluk, 

gemoedsrust en dankbaarheid.

Ze worden hier 'glimmers' genoemd.

In het Nederlands herken ik het als: 

glimmen van geluk en de glimlach.

Als je jezelf leert om uit te kijken 

naar deze 'glimmers' dan 

zie je ze steeds meer.

 

Ik wens je veel 'glimmers' op je pad!

Dat je grootste zorg natte voeten mogen zijn!

Volg nu voor heel even woorden langs de waterlijn

laat hier je grootste zorg slechts natte voeten zijn! 

De afdrukken in het strandzand van Vlieland

van de wielen van de Vliehors Express.

Deze is van jaren terug, maar blijft mooi!

PS Deze woorden zijn voor iedereen, 

maar eigenlijk speciaal bedoeld voor 

de bloglezeres die me een brief schreef, 

waar ik helaas niet anders dan hier, 

op mijn blog op kan antwoorden.

Hopelijk kunnen we samen

een keer verder spreken.

Rennen naar de zon

Deze prachtige foto kregen we, geprint op perspex.

Je ziet onze kleinkinderen, die naar de zon rennen.

Onze schoonzoon heeft deze beauty geschoten

met zijn telefoon, wel een hele goede I-Phone.

De foto deed me denken aan deze foto 

van onze schatjes in het bos, toen nog peuters.

  

   En toen zag ik nog meer foto's waarop we ze samen zien.

En toen kon ik bijna niet meer stoppen...

Een schattig huisje

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Mike Lewis

Een tekening van een schattig huisje 

bijna zoals een kind het zou tekenen, 

met een deur, een paar raampjes en 

een rode schoorsteen op het dak.

Al zou een kind niet zo snel aan 

een hekje en een hondenhok denken.

Misschien staat het huisje er al een tijdje

gezien de elektriciteitspaal en 

de antennes op het dak.

Ik ben benieuwd wie er woont...

Over echte liefde en regenjassen

 

Ontwerp Chiara Catalano

Omdat het óók om de presentatie gaat!

Op de kunstacademie waar ik

ben opgeleid tot interieurarchitect 

was dit een gevleugelde uitspraak:

'Het gaat óók om de presentatie!'

Gisteren aten we met onze buddy's in de tuin

van een andere Nederlandse buddy.

Dit had onze buddy gemaakt.

Wat een gezellige presentatie:

een aardappelsalade met een bloemetje en

watermeloen die je zonder vorkje kunt eten.

Ze heeft het zo kunstig gesneden dat 

de schil een stukje handvat vormt,

waar je zó van af kunt happen.

Dit was een maaltijd van een week terug,

waarbij onze alles kunnende buddy dit maakte:

champignon lasagne met een heerlijke, frisse salade.

'Eten jullie een soepje mee?'

Vorige week zondag waren we bij vrienden, 

Dit soepje presenteerden ze met deze

uitgebreide, gezellige borrelplank,

met vis en kaas en avocado

en deze salade met stokbrood.

En gisteren dronk ik koffie bij een vriendin. 

Zal ik er even een tosti bijmaken?

Kijk nou hoe leuk?

Een aangeklede tosti 

met alfalfa, avocado en tomaat.

Het gaat in alle gevallen om 

de aandacht die er aan besteed is.

Zo lief! 

Zeg het met bloemetjes!

 

Ook leuk met veldbloemen!

Je hebt er niet veel voor nodig 

en het ziet er toch heel leuk uit.

De rode lijn voor Gaza

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen. 

Het is geen blij bericht, maar wel een bericht dat ik graag deel.

Gisteren zijn zoveel mensen naar Den Haag gekomen 

voor de demonstratie tegen de oorlog in Gaza.

Ze demonstreerden tegen de bommen, 

de vernietiging van scholen en ziekenhuizen

de uithongering die als oorlogswapen wordt ingezet.

En tegen het standpunt van de Nederlandse regering 

die niet in verzet komt tegen de regering van Israel.

En om zoals een vriendin het verwoordde:

het gevoel te hebben 'IETS' te kunnen doen.

Zelf sta ik volmondig en van harte achter deze demonstratie.

Maar ik zag op tegen de drukte, de overvolle treinen, 

de mensenmassa en de overprikkeling die daar 

voor mij bij hoort; dus ik bleef thuis, 

met pijn in mijn hart.

 

Gelukkig gingen er veel mensen vanuit Zutphen.

En er ging wel een rood jurkje van mij mee 

dat een vriendin van me leende. 

Was ik er toch een beetje bij.

PS Hieronder een stukje uit de NRC

dit naar aanleiding van de opmerkingen 

die ik eerder kreeg op dit blogbericht.

Laten we vooral blijven 

luisteren naar elkaar, 

blijven praten met elkaar, 

ook al zijn we het niet eens.

Het touwtje uit de brievenbus

'Ik heb een prachtig leven gehad. Ik wil dat jullie het ook hebben', zo sprak Jan Terlouw in 2016 tot de jeugd bij zijn beroemd geworden tv-optreden bij De Wereld Draait Door.

Hij hield een helder en gepassioneerd pleidooi voor het weer vertrouwen hebben in elkaar en voor een rigoureus klimaatbeleid om de wereld te redden. even luisteren

Jan Terlouw schreef dit prachtige gedicht over mijn lievelingsrivier De IJssel. even luisteren 

Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee.

Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee.
Altijd in beweging, van de bergen tot de kust.
In een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust.

Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon,
maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven,
die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven.
Die ons in contact, met andere landen heeft gebracht,
drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht.

Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen.
Voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel, en ik breek er dan soms uit.
’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier?
Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier.

Dank je wel, Jan Terlouw

Veel succes Claude!

Samen met de Dutch Tenors wens ik 

Claude heel veel succes en plezier vanavond!

Even luisteren?

 filmpje 

De lente proeven

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Joy Laforme

Hoe mooi ziet alles er uit met bloesem aan de bomen.

Ook midden in de stad proeft iedereen de lente.

De mensen in hun mooie lichte huizen bij het raam, 

de vrouw met het vrolijke hondje op de stoep.

Alles ziet er beter uit als de zon schijnt en 

de bloemetjes door de lucht dwarrelen.

Ik wens iedereen een mooie dag!

Een wastafel voor Max?

Als ik Max Verstappen was,

 of een garage, een tankstation of 

zoiets als een autosloperij zou hebben, 

dan zou ik deze wastafels nemen!

Iets wat niet kan missen en er toch leuk uitziet!

Oh, soms verlang ik naar de eenvoud die ik nog ken uit vroegere tijden. Heus niet in de sfeer van oma vertelt en vroeger was alles beter.

Maar dit soort illustraties van een simpel patroontje voor een lief jurkje zie je nu bijna niet meer. 

Ik winkel tegenwoordig bij een grote maten winkel. Mijn lieve buddy heeft van een jurkje en een linnen wijde broek die ik daar kocht een patroon gemaakt. Het zijn eenvoudige modellen die ik nu makkelijk zelf kan namaken in een stofje van de markt ofzo.

Dat is handig als ik weer eens iets nieuws zou willen, al heb ik echt ook wel weer genoeg nieuwe kleding gekocht sinds ik een paar zomers terug bijna alles wat me toen niet meer paste weg heb gegeven. Maar soms is het leuk om zelf weer iets te maken. En dan liefst iets dat gewoon niet kan missen en er toch leuk uitziet.