Deze dominee confronteert Trump op liefdevolle wijze


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Deze keer wil ik graag een gedeelte laten zien 
van de preek die dominee Mariann Edgar Budde 
hield na de inauguratie van Donald Trump.

Zij richtte zich direct tot de kersverse president. 
Ze confronteert hem op een liefdevolle manier en
doet een beroep doen op zijn medemenselijkheid. 

Ze vraagt Trump om barmhartigheid voor 
homoseksuelen, biseksuelen, transgenders, 
kinderen van immigranten en illegale immigranten.

Je kunt het bekijken via deze link.
Ik was onder de indruk van deze dominee en 
het doet me dan ook verdriet dat ze na deze preek 
- die Donald Trump niet erg kon waarderen - 
doodsbedreigingen krijgt aan haar adres.

Het zou fijn zijn als iedereen deze woorden
kon horen en daarom deel ik ze dan ook hier.
Ik wens iedereen een fijne zonnige maandag! 


Farnsworth House

 

Farnsworth House
Ludwig Mies van der Rohe

Ik houd heel erg van dit soort mooie huizen.
Niet om in te wonen, maar om te bestuderen.

Hier wel een beetje verwarrend, omdat de plattegrond 
op tekening niet overeen komt met de indeling op de foto's.
Op tekening zie je een slaapruimte links,
waar nu een eetkamer tafel staat.  
Ook de zitruimte heeft andere meubels 
op andere plekken dan in de plattegrond.
En dan is het huis ook nog op 
verschillende momenten met een 
net andere inrichting gefotografeerd.

Maar dat gezegd hebbende, een mooi experiment:
Een glazen doos enkel muren in het blok in het midden,
waar de badkamers, de keuken en de open haard 
in de zitruimte tegenaan is gepland.

Heel fraai maar nogal een onleefbare situatie:
- De slaapkamer is helemaal niet af te sluiten, 
dat betekent geen privacy ook niet qua geluid.
- De technische ruimte in het midden van het blok 
is niet bereikbaar, of je moet over het bad klimmen.
- De keuken zit op een mooie plek weggewerkt
in een smalle doorloop, maar je staat te koken 
met je rug naar het mooiste uitzicht...
- Het huis staat in een prachtige omgeving. 
Je voelt je binnen toch midden in de natuur.
Overdag in elk geval wel. Hoe het in de nacht is?
- Al dat glas maakt het nogal 'hard',
qua sfeer, maar ook qua geluid.
  





Ik zou zo dolgraag de kans krijgen om het 
wat huiselijker en gezelliger te maken zonder 
op het mooie ruimtelijke karakter in te leveren.
Ik zie schuifdeuren, heerlijke banken en ligstoelen,
grote tafels buiten met lichtjes erboven, hangmatten, 
schommels, kleden, boeken, kunst en groen. 

Maar misschien is het ook wel gewoon de kift natuurlijk...


Schortje voor Merel




Deze foto kreeg ik van Merel, 
voor wie ik dit schortje maakte.

Dat kwam zo:
Wim heeft een oudere dame geholpen met 
het opruimen haar opslagruimte die voor een
goed deel was gevuld met stoffen en garens.
Zij kon er niets meer mee en als niemand het 
uitzocht werd alles naar de stort gebracht.
Dat vonden we natuurlijk zonde.

Ik vroeg twee vriendinnen die zelf 
creatief zijn om mee te helpen uitzoeken.
Zij namen veel van deze mooie stoffen mee, 
om zelf ook weer verder uit te delen of 
om er allerlei fraais mee te maken.

Bij het sorteren van de stoffen 
viel ik zelf vooral voor de categorie:
'Dat is echt leuk voor schortjes'.
Dus katoenen en goed wasbaar.
En dan vooral de fleurige ruitjes, 
streepjes, stipjes en bloemetjes. 

Jaren terug maakte ik veel schortjes.
En daar ben ik nu lekker weer aan begonnen.
Zo'n tas vol lapjes is gewoon heel aanstekelijk. 

Merel wilde graag iets met geel, 
want dat paste leuk in haar keuken.
En dan wel graag met lange strikslierten, 
want ze strikt ze van achteren naar voren 
met een strik op haar buik.

Nou, dat kan. 
U vraagt en wij draaien.
Vandaag kreeg ik van haar deze foto.
Je ziet nog net de bloemetjesstof 
aan de andere kant, want natuurlijk 
zijn ze draagbaar aan beide kanten.

Ik heb er nu nog drie gemaakt en kreeg 
net een bestelling van onze kleindochter.
Ik heb er plezier in, vooral als het buiten regent 
en dan heb ik lekker de radio aan of een podcast.
Strijkplank erbij, de lintjes- en de knopendoos.
En lekker concreet heb je op een middag 
zo maar weer iets gezelligs gefabriekt.

Eerder heb ik al over 
het maken van schortjes geblogt: 
Zo leuk om weer terug te zien.
Zo hadden Teunie en ik allebei dezelfde
van badstof van een jaren-70 badlaken.

Al schrik ik wel dat van de vrouwen 
op deze foto's er al drie zijn overleden.
Die groet ik bij deze nog even,
dag Lia, dag Lucy, dag Anne Petra.


Soms heb ik wel eens heimwee...

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.


Norman Rockwell
Boy reading adventure stories
1920s

Een hele mooie illustratie 
van het avontuurlijke leesplezier
van deze jongen van een jaar of 11.

De vinger bij de regel die hij aan het lezen is,
de hand al op de volgende bladzijde 
zodat hij kan omslaan als hij zover is.

Gretig verder willen lezen, 
meegenomen worden door het verhaal,
 niet kunnen stoppen en willen weten hoe het afloopt.
Echte lezers weten precies hoe dat voelt.

Deze prent was van zo'n honderd jaar geleden. 
Toen werden kinderen (en wijzelf) nog niet zo afgeleid 
door alles wat we tegenwoordig op schermen kunnen zien.

Wat betreft de inrichting van de kamer 
waar deze jongen zit te lezen, valt me op dat hij er 
aardig actief bijzit, niet hangend op een bank of in bed.

Het boek ligt zo dat het genoeg licht vangt van de lamp.
De schemerlamp zelf heeft een gedecoreerde voet en 
het elektradraadje loopt van de tafel naar beneden 
en zal over de vloer naar een stopcontact gaan, 
want het tafeltje staat vrij in de ruimte, 
voor een antieke gedecoreerde kast.

Ik schat in dat deze jongen in 
de 'nette' kamer zit te lezen, 
tot zijn ouders hem naar bed sturen.

Ik moet denken aan de tijd dat ik bij mijn oma 
op het Perzisch tapijt, voor de kolenkachel, 
lag te lezen en en me heel stil hield 
om nog niet naar bed te hoeven

Soms heb ik wel eens 
een beetje heimwee naar vroeger tijden...


Golf van Rotterdam

 


Sorry, ik heb niets met Rotterdam, 
maar moest hier wel even om grinniken...


Dag Mrs H. te B

 


Gisteren las ik een bericht van Aaf op haar blog: zuinig aan dat Henny, de vrouw achter het blog: Mrs. H te B blogt (waarvan hier links haar profiel met de geestige foto) kort na 22 september is overleden.

Op die dag schreef ze dat ze niet meer beter zou worden nadat ze een heel slechte uitslag had gekregen. Daarna werd het stil. Ik wachtte ongerust op een teken van leven maar gisteren las ik dus over haar dood.

Ik heb een paar keer contact met haar gehad. Niet persoonlijk, maar over de mail. We volgden elkaar zo'n beetje. Raar dat dat nu is opgehouden. Ik zal haar missen, net zoals ik Vlasje nog mis. Gelukkig is haar blog (in tegenstelling tot die van Vlasje) nog in de lucht; we kunnen haar berichten nog terug lezen. 


Henny schreef me in augustus 2015, bijna tien jaar geleden deze mail:

Dag Jacquelien, 
Ik heb een verzoeknummer, ik weet niet of je daaraan doet?
In mijn huiskamer, die ik nog (deels) aan het inrichten ben, zit ik met die foeilelijke dingen als een modem, de telefoon / antwoordapparaat, het “kastje” van de digitale tv. Volgens mij mogen die niet in een dichte kast weg worden gewerkt, maar ik vind ze ZO lelijk!
Heb jij soms ideeën over hoe ik ze zo mooi mogelijk weg zou kunnen werken? Misschien een ideetje om een keer een blog aan te wijden?

Dat heb ik gedaan. Ik schreef dit:

Henny, wat leuk om dit verzoeknummer van je te krijgen. Ik ga mijn best doen!
Je hebt het over verschillende dingen:

Het modem: Ik neem aan dat je als je een draadloze verbinding hebt van je modem naar de pc / laptop / tablet / mobiele telefoon, het inderdaad niet handig is om die weg te werken in een dichte kast, omdat die de snelheid van je verbinding mogelijk kan verslechteren. Maar helemaal zeker weet ik dat niet; de techniek staat immers voor niets tegenwoordig.
Bij ons komt de kabel voor het modem binnen in de hoek - onder het voorkamerraam - en wij hebben het modem daar dan ook aan de muur opgehangen achter het gordijn, achter het deel van het gordijn dat daar altijd hangt ook in open geschoven toestand. Je ziet er niets van!

De telefoon / antwoordapparaat: Ik denk dat het apparaat zelf vaak niet zozeer het probleem zal zijn, die kan toch wel ergens op een kastje, in de boekenkast, in de vensterbank of zo (liefst een beetje uit het zicht), maar dan bij voorkeur ergens waar je de draden van zo'n apparaat netjes weg kan werken. De hele dradenellende is sowieso meestal rommelig en storend.

Ik probeer draden liefst te laten wegvallen in of achter een kast, onder de vloer, achter een gordijn, in een kabelgootje onder een bureaublad of over (of in) de plint. Vaak scheelt het al als je een witte draad neemt in plaats van de zwarte die vaak aan apparaten zitten. Voor mij is het de beste manier om 'rustig' elk apparaat met de bijbehorende draden / kabels / verlengsnoeren / contactdozen per 'stuk' af te handelen. Dat wil zeggen dat ik er een project van maak en de beste plek uit zoek, bedenk waar ik de stroom vandaan kan halen (soms met een gaatje door de muur vanuit een andere ruimte of kast) en hoe ik kabels zo onzichtbaar mogelijk kan wegwerken.   

Het kastje van de digitale tv: Wij hebben niet zo'n kastje, maar wel een dvd-recorder en daar geldt hetzelfde voor:
Je kunt dit soort dingen meestal wel in de kastje bij de televisie wegwerken, maar als je de tv - of de recorder gebruikt -, moet je om de afstandsbediening te kunnen gebruiken vrij toegang hebben tot zo'n apparaat, en dus een klepje of een deurtje open (kunnen) zetten. Maar je wordt er meestal niet blij van als die 'altijd' openstaat. Zeker gezien de alle stekkers en extra techniek die er vaak bij komt.... 

Soms kun je het proberen op te lossen met een geperforeerde plaat waar de afstandsbediening het gewoon 'doorheen' doet. Ik heb ook wel eens gehoord van mensen die in een landelijke keuken de radio / audio installatie in een rieten mand (en daarmee uit het zicht) hadden gezet en waar de afstandsbediening het gewoon 'doorheen' deed. Is misschien ook een tip.  

Hier staat de tv op een plateau. De draden kunnen via een gat direct achter de tv onder het plateau 'zakken'. Onder het plateau aan de achterzijde zou een contactdoos kunnen komen waar dan alle stroom vandaan komt. Zo slingeren er geen losse draden over de vloer. Als je de kussens nu van plek zou ruilen met de kist, zou je het 'televisiekastje' in die kist kunnen zetten. Als je de zoeker van het tv-kastje zo in de kist plaatst dat je hem kan bedienen door de kier van het kist heb je het mooi opgelost.

Een mooie televisiekast met klepkastjes waar je de apparatuur in kunt zetten.
Eventueel kan het ook in het open vak, maar dan heb je die dingen wel altijd 'in beeld'.

Maatwerk: Een televisiekast waar draden achter het wandje worden weggewerkt.
Dat is fijn want hoe naar is het als je een tv ophangt en de draden komen er onder uit.
Open vakjes voor apparatuur, maar als die precies op maat is, is dat minder storend. 
En anders zouden er nog schuifdeurtjes voor kunnen.




Televisiekast die juist ruimte biedt voor zo'n 'open' digitale tv kastje / dvd speler/recorder 
die toch niet erg opvalt, en waar de draden uit het zicht kunnen blijven.
Hangende televisie zonder hinderlijke draden
want die zijn weggewerkt in de muurplaat.
De apparatuur zou in de onderste kast kunnen.

Kasten waar de televisie in zijn geheel uit 'beeld' kan worden gehaald.

Poppetje gezien: klep dicht!

Even later kreeg ik onderstaand bericht van Henny:
Dag Jacquelien, nogmaals dank voor het ingaan op mijn verzoek! 
Ik moet mijn wand met boeken – hopelijk mooie dingen – en 
alles wat beeld en geluid geeft - nog inrichten, 
maar jouw bericht geeft zeker ideeën over 
hoe ik dat zo mooi mogelijk kan doen. 

Graag gedaan, Mrs H. te B.


Liefhebben, vertrouwen, wijzer worden, samen zijn en plezier hebben!


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Liefhebben, 
vertrouwen, 
wijzer worden, 
samen zijn en 
plezier hebben!

Dat wens ik ons toe,
vandaag en elke dag.
 

Over bijna twee jaar leesplezier!

 

De eerste bijeenkomst van onze leesclub was op 8 maart 2023. 

We, dat zijn Willeke, Merel, Liesbeth, Els, Astrid, Aly en ikzelf. 

We kwamen die eerste keer bij elkaar bij ons thuis en daarna steeds omstebeurt bij een van ons. Het waren fijne avonden waarin we met elkaar spraken over het te lezen boek en ook het reilen en zeilen in ons eigen leven. 

De boeken die we hebben gelezen zet ik hier maar eens even op een rijtje, om het niet te vergeten en mogelijk ter inspiratie van iedereen die ook zo graag leest.

Naast deze leesclubboeken las ik ook nog boeken die ik zelf koos uit de bieb, maar er staan in dit rijtje zeker ook boeken die ik anders nooit zou hebben gelezen, omdat ze me niet als 'vanzelf' aanspraken, of omdat ik de schrijver niet kende. Ik voel me verrijkt door deze literatuur. Alleen al daarom is de leesclub voor mij inspirerend. En daar bovenop is het een fijne groep vrouwen waarmee de gesprekken heel waardevol zijn, omdat we onze gedachtengang, maar ook vreugde en verdriet samen kunnen delen. Daar word ik blij van.






Volgende week bespreken we het boek: 
'De onbedoelden' van Cobi van Baars.
Ik vond het echt prachtig!

Op 24 maart komt Bas Steman 
onze leesclubavond bezoeken.
Daar verheug ik me ook op. 

Ik kan het iedereen aanraden om 
zo'n fijne leesclub te beginnen!