Kunst die het ook goed doet als alles verregend is


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 

 

Ismo Kajander
Sunflowers
2008

Deze keer geen schilderij maar
een superleuk kunstobject passend
in de huiselijke sfeer van deze rubriek,
voor op het aanrecht of aan de keukentafel.
Een pul met 'zonnebloemen', die het ook
goed doet als alles buiten verregend is.

A happy home and a lovely life

 


Als je de schoonheid kunt ziet in 
kleine, eenvoudige dingen om je heen
 ben je thuis tevreden, blij en gelukkig.

Een mand appels, een goed gelukte taart, 
schone ramen, een mooie plant, verse groente
een pot pure honing, een leuk zelfgemaakt schortje,
een lekker kopje koffie in de vroege ochtendzon,
een gezellige kaart bij de post, een pan soep,
de schone was aan de lijn, een lief appje, 
een lekkere boterham met pindakaas;
Zoveel om gelukkig mee te zijn.

Mit 66 Jahren


Wencke Myhre & Udo Jürgens

Op zesenzestigjarige leeftijd begint het leven pas.
 Als je zesenzestig bent, heb je zo veel plezier. 
Op je zesenzestigste begin je in vorm te komen. 
Met zesenzestig is het nog lang niet voorbij.

Dat belooft wat!

Het is wat!



Eigenlijk weet je niet écht waar je samen aan begint.
Maar, we deden het: we trouwden.

Dan let je even niet op en is het ineens 38 jaar later.

En zo zijn we vandaag tien jaar en een dag langer getrouwd dan dat we ongetrouwd waren.

Onze trouwdag was de dag vóór onze 28e verjaardag.

En morgen worden we allebei 66 jaar.
Op naar de 70!

Het is wat!

Wat hebben we te geven, te brengen, te schenken?

 

Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.

Het doel van ons bestaan is het vinden van onze talenten.
De zin van ons leven ligt in het weggeven daarvan.

Iets om over na te denken: 
Wat hebben we te geven, te brengen, te schenken?

Het hoeft niet altijd iets 'groots' te zijn.
Soms kan enkel een luisterend oor hebben, 
of onze aandacht schenken al heel veel betekenen.

Ik wens je een mooie maandag!


Wij zijn ongeveer hier


Onze kleindochter van zes
en onze kleinzoon van vijf zijn
op vakantie en kunnen hun weg 
van het huisje naar het zwembad zelf 
'zogenaamd' al best wel goed vinden 
op de plattegrond van het park.

Ik kan geen genoeg krijgen van dit filmpje
Die kleinkinderen van ons komen er wel!

Het is afhankelijk van je eigen stemming...


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 

Nicolas Martin
2014

Een vrouw zit in de keuken en kijkt naar buiten.
Het licht komt door het keukenraam en de buitendeur.
Het is stil, denk ik, en de ruimte ziet er wat verlaten uit.
Misschien omdat de stoel niet aangeschoven is dat ik
het gevoel krijg dat daar net iemand zat, die nu weg is.

De vrouw heeft een ontbijtbordje voor zich.
We zien haar hand onder haar kin of ze net
een laatste hapje van haar broodje nam.
Of ze zit in deze houding te peinzen.
Heeft ze zorgen of diep verdriet?
Of moet ze gewoon nog wakker worden?
Misschien heb ik het helemaal mis en ziet
ze alleen dat de ramen gelapt moeten worden
en springt ze zo meteen op om een muziekje
op te zetten en de keuken te gaan poetsen.

Dat vertelt de schilder er nou nooit gewoon bij.
Het zal afhankelijk zijn van je eigen stemming
wat je ziet, voelt, denkt en invult als toeschouwer.
Wat denken jullie?


Geen groter plezier

 

In de zomer kun je mij geen groter plezier doen 
dan met een fijn boek, een plekje bij het raam of buiten 
en een paar uur ongestoorde stilte of een fijn muziekje...

Dat kan in het buitenland zijn 
of onderweg als we op reis zijn,
maar eigenlijk is het thuis, 
of op een klein balkon 
of in een mooie tuin
ook helemaal goed.
Genieten!!




Doen wat je het liefste doet

 


Doen wat je het liefste doet,
waar je zomaar blij van wordt
en waarmee je jouw hart volgt,
verandert jouw leven ten goede,
dat van de mensen om jou heen
en daarmee ook de wereld.

Als je toch je onschuld kunt bewijzen?

 

Een van de verkiezingsbeloften van Donald Trump
was om de Epstein files openbaar te maken.

En nu hij gekozen is wil hij dat niet doen.
Sterker nog: Hij beweert dat de Epstein files 
niet bestaan en dat er een Epstein - hoax is die 
verzonnen en gehypt is door de Democraten.
  
Hoe simpel is het om je onschuld te bewijzen
als je tenminste echt onschuldig bent.


Bernie Sanders vertelt hier wat hij er van vindt
en ik kan het alleen maar met hem eens zijn:

Zij heeft er echt zin in!


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


 Een bijgebouwtje in ‘s-Heer Arendskerke,
dat er, zo te zien, echt zin in heeft!
Daar word je toch blij van!!

Over trouwen gesproken


  opa en oma Zeeman - Klomps      opa en oma Koopman - Assen

Ik ben druk met onze oude familiefoto's.
Hier zie je de trouwfoto's van mijn opa's en oma's.
De oma's waren niet in het echt lang of in het wit. 
Wel hebben ze een bruidsboeket en oma Zeeman 
heeft een soort bloemen sieraad in haar haar.  

Het was begin jaren dertig, de crisisjaren.
Ik vind het altijd zo moedig als jonge mensen 
er voor kiezen om met elkaar te trouwen 
en hun leven samen op te bouwen.
Het ontroert me telkens weer.


Op de trouwdag van mijn ouders waren hun ouders er nog.

Mijn opa van moederkant zou twee jaar later sterven,
toen mijn moeder hoogzwanger was van mij.
Daarom ben ik naar hem vernoemd. 
Ik heet officieel Jakoba Henriette (van mijn oma),
wat ze verfranst hebben naar Jacquelien.
 
Mijn oma van vaderskant is zeven jaar later gestorven.
Ook nog heel jong. Zij heeft nog meegemaakt 
dat ze oma werd van mij en van mijn zusje.

Mijn oma van moederskant werd 79.
Ik logeerde als kind vaak bij haar. 
En was heel dol op haar.

Mijn opa van vaderskant is 91 jaar geworden.
Hij was zo'n lieve opa! En heel blijmoedig,
ondanks dat hij zijn twee vrouwen en 
twee kinderen heeft moeten begraven.

 Deze blije foto op de trouwdag 
van mijn ouders is me heel dierbaar.
  

Het huis waar ik geboren ben



Zondag waren we in Hilversum 
voor de verjaardag van mijn zusje,
en maakten het plan om op de terugweg 
langs Baarn te rijden om het huis waar ik
ben geboren eens een keer op te zoeken.
 
Het adres staat op mijn geboortekaartje.
Ik kon net over de hoge heg deze foto maken.
Hopelijk vinden de bewoners van nu het niet erg.
Het voelde toch wat raar om te beseffen dat ik daar, 
in dat huis waar ik voor stond, op de wereld kwam. 

Het geheel zag er 66 jaar geleden wat strakker uit,
maar het lijkt me nog steeds een heerlijk huis.
Het was best een chique straat, en nog steeds. 
Als ik me goed herinner woonde destijds 
de burgemeester in het andere deel 
van de twee onder een kap.

Mijn ouders 'woonden in' zoals ze dat toen noemden: 
Ze huurden de bovenverdieping met een minikeukentje.

Mijn ouders verloren hun eerste kindje bij de geboorte,
een meisje, ze zou Jorien hebben geheten.
Een goed jaar later werd ik geboren 
in dezelfde slaapkamer in hetzelfde huis.

Binnen zie ik de echte jaren zestig inrichting, 
met de leuke motiefjes in lichtgrijs, geel en zwart.
Mijn ouders hadden in 1959 dus ook al een televisie. 
De foto's na de doop met een opa en twee oma's.

Vier generaties, met de moeder van mijn opa erbij.
Mijn zusje is ook nog in dit zelfde huis geboren, 
later verhuisden we naar een nieuwe jaren-60 
doorzon-hoek-woning met een grote tuin.

Maar hier heb ik leren lopen.
En het was leuk om er bijna 66 jaar later 
weer eens een kijkje te gaan nemen.

Onze eerste auto hier is een echt retromodelletje.
Dat eigenwijze snoetje ernaast ben ik...

Het is een hele mooie dag!


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 

Gwen van Knippenberg

Een gezellig en huiselijk tafereeltje:
Een meisje of jonge vrouw zit heerlijk lui te lezen
bij het open raam, met haar benen over de leuning.
De slippers heeft ze uitgegooid, die staan op het kleed.

De poes zit op de vensterbank naar buiten te kijken.
Het is een lekker temperatuurtje, niet te warm.
Eigenlijk precies goed om binnen te zitten.
Misschien is het buiten in de zon al te heet.

We zien een gezellig ingerichte woonkamer, 
met leuke verzameling foto's boven het dressoir 
met een schemerlamp en boeken op de planken.
 Er staan twee vazen met veldbloemetjes en
een grote gatenplant in de vensterbank.
Op het bijzettafeltje staat iets te drinken
en een speelgoed poppenkastje of zoiets.

En het belangrijkste, 
de kamer kijkt uit op groene bomen, 
de ramen staan wijd open en het ruikt heerlijk 
want de vloer is pas in de was gezet.
 
Er kan zomaar een gezellige buur aankomen 
met een flesje wijn, een mooi vakantieverhaal
 of een goed plan om samen te gaan eten.
Het is een hele mooie dag!
 

Door de open ramen ademt ontspannen het huis


Even

Door de open ramen ademt
ontspannen het huis. Ik zie
mijn vrouw voor de spiegel een rode
blouse passen - verwachting
maakt haar ogen jong als
de eerste dag. Ik hoor
het kind de trap op komen
met een mond vol vragen. Buiten
in de zomerdroogte zijn alle
geluiden rond en verend.
Aan lange draden van licht
zweven de acrobatische
vogels. Bomen staan in
wonderen te geloven.
En de wandelmensen maken
hun oude benen wijs
dat het groene leven nooit
meer eindigt. Even woont men
vreesloos en zonder verleden
in zijn eigen lichamelijkheid.

Bert Voeten (1918-1992)
Uit: 'De zon op mijn hand en andere gedichten' - De Bezige Bij - 1956

He, ja...



Ik ben voor!

#Team Obama

Zomer in de agenda!


En dan ineens valt er van alles weg.
Ik volgde verschillende tv programma's:
Kopen zonder kijken Belgie, 
Het perfecte Plaatje, Het Blok,
De Verraders, De Moeite waard,
Tijd voor Max, diverse talkshows en
 dan vergeet ik er vast nog een paar. 
Die zijn gewoon allemaal afgelopen!

Gelukkig hebben we de Tour en B&B vol Liefde.
Er is een nieuw seizoen van de Dertigers 
en het Jachtseizoen loopt nog.    

Ook in onze agenda's beginnen gaten te vallen.
Het koor waar Wim op zit heeft nu de zomersluiting.
We halen vanaf deze week onze kleinkinderen 
niet meer uit school op vrijdag.

Op 11 juli hebben we ons jaar met mijn koor afgesloten
 met een les met genodigden en een gezellige lunch.

Op 1 juli hadden we onze laatste les voor de zomer.
Het zwembad gaat hier in augustus dicht.

Gelukkig gaat de leefstijlclub GLI en
de Medisch Fit Sport ochtend nog wel door.
En ik ga zelf deze zomer rustig door met 
oefenen met mijn nieuwe gezonde leefstijl 
Ik sta inmiddels op 5 kilo minder dan
toen ik begon met de GLI in maart.
HOERA!

We gaan een paar dagen fietsen. 
We hebben leuke etentjes in de planning.

We hadden hier een thuis-bioscoopavond 
met de prachtige IJslandse film: 'Touch',
die willen we nog een keer herhalen.

In de zomer hebben de IJsselbiënnale, 
een internationale kunstroute langs de IJssel.

En voor de leesclub heb ik nu gelukkig meer tijd
want er staat ook een dikke pil op het programma. 

Ik ben van plan om nu eindelijk eens 
dat digitale fotoboek te gaan maken 
van alle foto's en dia's van onze familie 
die al zes jaar in vier grote dozen rustig 
staan te wachten bij een vriendin op zolder. 

En ik wil onze kasten nog eens door 
om overtollige spullen weg te doen.

Ik wil nog aan de slag met mijn stamboom.
Ik heb beslist nog wat vragen over 
de eerste Koopman vrouwen
in mijn vaders lijn.

Ik hoop op veel dagen onder de 25 graden, zodat
ik ook echt wat kan gaan doen met deze plannen.

Eigenlijk heb ik het niet zo op warme zomers; 
Ik raak ontregeld en kan me wat verloren voelen.
Ik neem me nu voor om op van die hete dagen
gewoon in de schaduw, aan het water,
met een koel glaasje te wachten 
tot het weer over gaat.