Voor mij is dit een goed voorbeeld
van het zelf opleuken van een wand,
die, met wat opgehangen kistjes en kratjes,
beplakt met restjes behang of pakpapier,
voor een eigen, gezellige sfeer zorgen.
Maar het is zo lekker als ze weer schoon zijn!!
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
met regen en wind valt me ineens op hoe
vuil onze ramen inmiddels geworden zijn.
Gelukkig gaan onze ramen naar binnen open,
zodat we geen enge halsbrekende toeren uit
hoeven te halen om ze van buiten te lappen.
Al is het voor de onderste, vaste, delen van
onze ramen aan de buitenkant fijn dat ik
onze ramen aan de buitenkant fijn dat ik
een man heb die zo lang is, zodat hij naar
buiten hangend het hele raam kan wassen.
Gelukkig kan hij dan wel binnen blijven staan...
Eigenlijk vind ik ramen lappen een leuk klusje.
Hier ben ik in 1986, hoogzwanger, vol nestel
drang, de ramen van ons eerste huisje aan
het wassen, op een trapje, wankel op los grind,
wat eigenlijk niet helemaal verantwoord was.
Maar het is zo lekker als ze weer schoon zijn!!
.png)
Relaxed in de rij...
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Dat is ook een relaxte en comfortabele
manier om je plekje in de rij te houden!
Kleine en grote momenten om van te genieten!
Ik heb zoveel heerlijke kleine en grote lieve
momenten meegemaakt de afgelopen dagen.
Zoals deze prachtige dahlia's die ik kreeg
toen vrienden bij ons kwamen brunchen.
Wat sowieso een heerlijkheid was dat
we een hele ochtend samen konden praten
en koffie drinken, een uitsmijter eten nog
meer praten en een kopje mosterdsoep
met zalm eten, nog meer praten en lachen
en de toestand in de wereld bespreken.
Op de verkiezingsdag gingen we thee drinken bij
een achternicht die volgend jaar 90 jaar wordt.
Haar vriend had haar die ochtend in de rolstoel
naar het stembureau vlakbij gereden.
Ze zei dat ze het een hele feestelijke dag vond.
'Het is toch een voorrecht dat we mogen stemmen!'
Dat vond ik zo een ontroerend en hoopvolle uitspraak.
Donderdag werden we uitgenodigd door vrienden
voor een lunch in een restaurant op de Holterberg.
We reden er naar toe door een natuurgebied met hei,
bossen en glooiingen in de mooiste herfstkleuren!
Het restaurant was compleet in kerstsfeer gebracht.
En niet zo'n beetje ook.
Ik heb nog nooit zoveel Over De Top
kerst versieringen gezien. Zoveel lampjes,
guirlandes, kerstbomen, kerstmannen en zelfs
een compleet ingerichte menshoge kerststal.
Aan mij is dat niet zo besteed,
het was zo overweldigend en heeft
niets meer met de pure natuur die we
rondom het restaurant zien te maken.
Maar het was heel gezellig en de lunch
was erg goed verzorgd en smaakte echt lekker.
Dit boek heb ik uitgelezen.
Ik voelde me omver geblazen,
echt zo prachtig beschreven.
Ik wil het echt van harte aanbevelen!
Het is zo genieten als je een fijn boek hebt!
Dit weekend heb ik me ondergedompeld
in het eerste schaatsweekend van het jaar.
En dat was vol met sportieve hoogtepunten:
Jenning de Boo duikt onder de 34 seconden
op de tweede keer dat hij de 500 meter rijdt.
Maar ook de 10 kilometer was leuk om te zien
en de 1000 meters van de mannen en de vrouwen.
En de spannende strijd van de oudere Kjeld Nuis
tegen de jonge Joep Wennemars was smullen.
Zo leuk dat al die schaatsers zo hard trainen
om mij een geweldig fijn weekend te bezorgen.
De kleuren van de herfst
Ik houd zoveel van alle kleuren van de herfst.
Van het zachte licht van de ondergaande zon,
van de schemering en het kaarsje op de tafel.
Van het verkleurende blad aan de bomen
en van de aller aller laatste bloemen.
Alles was hier nog vredig en geordend...
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Sorry voor een dagje vertraging.
Mary Charles
Een herfst tafereel van een buurtje
in een traditioneel Amerikaans village/dorp.
We zien de grote volle maan, tussen de sterren
aan de hemel, een gebouw in het licht zetten.
Ik dacht eerst dat het de kerk was, maar
ernaast staat nog een klein kerkje en/of school.
Misschien is het een landhuis of een stadhuis?
De bomen zijn al in de mooiste herfstkleuren.
Er worden nog steeds appels geplukt
en de laatste hooi is binnengehaald.
Er liggen akkers vol met nog
te oogsten pompoenen.
Het is zo te zien 31 oktober, Halloween,
kinderen gaan verkleed langs de deuren
om te zingen voor zoetigheid en snoepjes.
Het geeft een rustiek en romantisch beeld van
een tijd waarin alles zo vredig en geordend was.
Live 'fitness'
We zetten de stembussen op hun kop en gingen aan de slag om die grote bult formulieren uit te vouwen en ze op te stapelen.
Er waren een paar vrouwen die actiefoto's wilden maken voor omroep Gelderland. Ik heb er, druk als ik was, niet zo opgelet en was dan ook heel verbaasd toen even later onze stembureauvoorzitter me riep om te laten zien welke foto ze hadden geplaatst.
En jawel, op de voorpagina van het deel dat de verkiezingen live volgde zag je me, niet al te charmant, op de grond zitten druk bezig met mijn 'fitness'...
Het was echt helemaal in het begin, want even later ging het vest uit en de sjaal af, want we kregen het er goed warm van.
Wel leuk om onze kinderen te appen om te laten zien wat hun moeder aan het doen was.
En om deze print-screen hier op mijn blog te plaatsen.
We waren met een gezellig groepje en we waren om kwart voor twaalf klaar met het tellen van precies 1100 uitgebrachte stemmen. Onze taak zat voor de avond er op...
Stemmen tellen in het Stadhuis van Zutphen!
Persoonlijk zou ik het waarderen als we gaan stemmen op partijen die het meest staan voor de verbetering of de versterking van de rechtsstaat.
Dat zijn volgens onderzoek Volt, Partij voor de Dieren, Groen Links / Partij van de Arbeid, NSC en D66.
Zelf werk ik vanavond mee met het tellen van de stemmen, dit keer in het stembureau in het Stadhuis van Zutphen, wat ik een extra mooie plek vind om iets te doen voor onze democratie.
Ik zie wel een beetje op tegen het uitvouwen van de stemformulieren die dit jaar zo groot zijn dat het een ware fitnessoefening lijkt te gaan worden...
Voor onze cappuccino...
Op 7 juni schreef ik dit blogbericht
waarin ik onze bejaarde koffiezetter bedankte
voor de bewezen diensten en een nieuwe ging kopen.
Hieronder staat de oude en ernaast een foto van de nieuwe.
Nadat ik bij de Hema het nieuwe ding had gekocht en uitgepakt
vonden we allebei dat hij te groot was voor ons aanrecht.
Te hoog en te diep en daardoor veel te massief.
We hebben hem dezelfde dag nog terug gebracht.
Daarna heb ik een tijdje gewacht en toen ik wat later nog
eens on-line ging winkelen voor een nieuwe vond ik deze.
Ik heb hem - tegen onze gewoonte in - besteld en kon
hem een dag later al ophalen bij het ophaalpunt vlakbij.
We pakten hem uit en hij voelde zich gelijk thuis.
De kleur, de maat, het geluid : alles klopte!
Er zat een bijpassende koffiefilter bij en
hij kostte maar de helft van die van de Hema,
wat natuurlijk een leuke meevaller is, maar het meest
belangrijk is dat hij een lekker en goed warm bakkie zet.
Helaas is daarna onze melkstomer kaduuk gegaan.
En dan eigenlijk alleen het staafje waar het trilding, dat
het schuim maakt dat was afgebroken van het dekseltje.
De mooie roze kan, het oplaaddeel waar hij op staat,
dat functioneerde allemaal nog helemaal prima.
Ik wilde een nieuw dekseltje bestellen,
maar Wim wilde eigenlijk toch een hele nieuwe.
Hij is op onderzoek uitgegaan en heeft deze
gekozen omdat hij PFAS vrij is en ook vrij stil,
al hadden we er liever eentje met meer inhoud.
Maar we zijn meestal maar met zijn tweetjes
en de hogere prijs vonden we het niet waard.
Maar wat hebben we jarenlang veel plezier
gehad van onze mooie roze melkschuimer.
Waarvoor onze hartelijke dank!
Hopelijk kunnen we nu weer een jaar of twintig
toe met deze apparaten voor onze dagelijkse cappuccino...
Maak de wereld een beetje mooier, één gesprekje tegelijk!
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Merijn (rechts) in de trein met een medereiziger.
Merijn gaat eenzaamheid tegen door gesprekken met onbekenden te voeren. Uit onderzoek blijkt dat zelfs kleine interacties al een groot verschil kunnen maken. Sociaal contact is voor iedereen belangrijk en kan eenzaamheid helpen verminderen. Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt. Dat dacht de 32-jarige Merijn Ruis zeven jaar geleden ook. Hij begon toen met gesprekken met onbekende mensen in bijvoorbeeld de trein, of bij de bushalte.
Van sommige gesprekken die hij heeft, maakt hij een verhaal die hij vervolgens op zijn LinkedIn account plaatst. Deze verhalen worden gelezen door duizenden mensen. Merijn: 'Ze zeggen dat het ze een beetje hoop geeft en geven aan hoe belangrijk ze het vinden om met onbekenden in gesprek te blijven gaan.' Want zo vanzelfsprekend is dat niet meer in deze tijd.
Merijn ziet deze gesprekken als een oplossing voor de toenemende eenzaamheid in de maatschappij. 'Dit is voor mij een beetje het tegengif voor polarisatie en voor eenzaamheid. Ik geloof echt dat dit heel veel kan veranderen. Want echt, mensen van wie je denkt dat ze heel anders zijn dan jij, die zijn dan zoveel aardiger en leuker. En dat is echt heel tof om te merken.'
Afstappen op een onbekende blijft toch wel spannend. Want hoe doe je dat dan zo uit het niets? Merijn: 'In het begin zei ik vaak iets als er dan iets opviel of zo. Bijvoorbeeld een vertraging met de trein, want dan kun je makkelijk een gesprek beginnen. Maar ik vond het wel heel spannend om uit het niets te beginnen.'
Nu is het voor Merijn wat makkelijker geworden en vraagt hij aan mensen hoe hun dag beviel. 'Dat vind ik nog steeds wel spannend hoor. Dat gevoel gaat niet helemaal weg. Alleen, soms zit ik dan naast iemand en denk ik: 'Ik probeer het maar gewoon'.'
Wil jij Nederland ook een stukje gezelliger maken? Begin eens een gesprek met een onbekende, geef iemand een complimentje. Samen maken we de wereld een beetje mooier, één gesprekje tegelijk!
Wil jij Nederland ook een stukje gezelliger maken? Begin eens een gesprek met een onbekende, geef iemand een complimentje. Samen maken we de wereld een beetje mooier, één gesprekje tegelijk!
Voor nog meer warmte en gezelligheid!
.jpg)
Nu de nachten kouder worden hebben we
onze bruidsdeken als wintersprei over
ons dekbed hebben gelegd,
In deze tijd word ik altijd weer blij
bij het zien van al die warme wollen dekens.
In al die gezellige kleuren, en geschikt om
er echt van allerlei van te maken!
Je kunt toch niet anders dan superveel zin krijgen
om met die heerlijke warme wolligheid aan de slag te gaan?
En het is win-win-win, want ook nog energiebesparend
als je zo'n heerlijk dekentje hebt om er samen onder
te kruipen met een film en een pot thee!
Als er een wonder komt zijn we erbij!
Wat een prachtig en ontroerend en inspirerend interview
was dit van Eva Jinek met Suzan en Freek.
Woeste wolkenlucht
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Jan Ward Briddell
Een klein kunstwerkje op hout.
'A little beach laundry from Virginia'
Ik vind het toepasselijk bij het stormachtige weer
dat we dankzij de storm Benjamin hier hebben.
Het gaat op dit werkje niet zozeer
om het kleine houten strand huisje,
als wel om de ware woeste wolkenlucht,
die er voor zorgt dat de wapperende was
aan de strand-was-lijn droogt als een malle!
Van alles lijkt eenvoudig, maar is het dan toch niet...
Deze week heb ik me voorgenomen om eerst
al mijn lopende projecten af te maken
voor ik weer met nieuwe begin.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik begon met opruimen van mijn werkkamer:
Mijn naaimachine en mijn lockmachine
stonden al maanden daar op mijn tafel.
Ik deed wat klusjes voor mijn schoonmama
en daarna heb ik beide machines opgeruimd.
Dat wil zeggen: op hun plaats in de berging gezet.
Dat klinkt eenvoudig, maar had nogal voeten in aarde.
Op hun plek stonden drankjes en levensmiddelen
die we over hadden gehouden van ons feest.
Dat betekende dat ik eerst al onze voorraad
heb moeten sorteren en beter opbergen.
Toen heb ik alle afgelopen naaiplannen opgeruimd.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het eigenlijk niet.
Van alle kleding die ik maakte heb ik nu pas patronen
bij elkaar gezocht en netjes in hoesjes opgeborgen,
met een stickertje erop en stukje stof erbij zodat ik
het ook in de komende tijd me nog zal herinneren.
Toen heb ik alle lappen stof en wol opgeruimd.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik heb een grote koffer voor lapjes maar
ook drie tassen vol stof en wol materiaal.
Ik heb al mijn lappen bekeken en opzij
gelegd wat ik nog wil doen deze winter.
De rest heb ik gesorteerd en opgeschoond
tot het in deze koffer en in drie tassen paste.
Tussendoor bleek ik veel stofwolken te maken
die ik steeds opnieuw moest vegen of stofzuigen.
Toen begon ik met het opruimen van mijn bureau.
Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet.
Ik blijk de laatste tijd alle belangrijke papieren
steeds in een en dezelfde map te hebben gedaan.
Dat kon ook omdat dat eigenlijk nog best paste,
maar nu raakt die map vol, waardoor ik nu mapjes
moet maken van de voorbije jaren en alles wat
bewaard moet blijven daarin netjes sorteren.
Dat vind ik best fijn om te doen, maar dat
kost me vast nog wel een hele middag.
Maar gelukkig is mijn werktafel leeg.
En ik moet met mijn computer aan de slag.
Dat klinkt best eenvoudig, maar dat is het niet.
Ik heb een nieuwe, en ik kan steeds van alles
niet goed vinden of het ziet er nu anders uit.
Wat een rommel bewaar je op zo'n pc he?
Het zit wel netjes gesorteerd in mapjes,
je bent tenslotte opruimcoach of niet,
maar daar kan ook best veel van weg.
Ook wil ik graag een paar fotoboeken
maken, zoals van onze kleinkinderen.
Of van onze afgelopen feestweek.
Dat klinkt als een eenvoudige klus
en het lijkt me ook leuk om te doen, maar
ik weet nu al dat ik gaandeweg overweldigd
ga raken door alle mogelijkheden en keuzes.
Nu mijn werktafel leeg is kan ik ook aan de slag
met het opruimen van de familiefoto's van mijn moeder.
Het digitale fotoboek dat ik maakte is een soort van af.
Maar ik wil nog een keer door al het materiaal gaan
om te zien of ik nog foto's of dia's wil toevoegen.
Daarna moeten mijn broer, mijn zus en ik
de foto's zelf nog sorteren en onderling verdelen.
Dat klinkt eenvoudig, maar daarvoor moeten we
een hele middag bij elkaar komen en alleen al
daar een geschikte datum voor afspreken
lijkt me nog niet eenvoudig.
En dan heb ik nog een paar klussen waar ik
vrolijk aan ben begonnen maar wat toch is gestokt.
Ik wilde een vliegengordijn maken van speelkaarten,
en een lamp breien van een lichtjesslinger.
Wat allebei toch niet zo eenvoudig
bleek als het eerst leek.
Dat idee nu weer loslaten vind ik
eigenlijk ook niet zo makkelijk.
Maar even diep ademhalen en door!
Dit zou geweldig staan op ons balkon!
Lissabon Portugal
Fotograaf Francisco Crocco
Een superleuk idee vind ik dit:
Een lampjesslinger in de vorm
van wasgoed aan de waslijn.
Ik weet niet wie de maker van dit kunstwerk is.
De naam van de fotograaf is wel bekend.
Als het ergens te koop zou zijn,
zou ik er direct eentje voor ons aanschaffen.
Ik denk dat het geweldig zou zijn op ons balkon.
Geen stemadvies, maar gewoon een overdenking...
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Deze week wil ik, in aanloop naar de verkiezingen,
alleen maar even melden dat we wat te kiezen hebben.
Ik heb nog nooit D66 gestemd, maar als ik naar al
deze mensen kijk denk ik dat ze het stuk voor stuk
geweldig gedaan hebben en mijn vertrouwen
en mijn stem eigenlijk wel verdiend hebben.
Vooral toen ik dit filmpje zag.
Misschien ook een idee voor jou?
Abonneren op:
Reacties (Atom)