Ik herken de houding zo goed!

 

Frèdèric Forest

Wat een rake tekening

prachtig, in al zijn eenvoud.

Ik herken de houding goed:

Ik houd zelf ook zo van lezen

lui, half zittend of liggend,

mijn knieen opgetrokken

en een kussen in de rug.

Gisteren keek ik samen met vrienden 

naar de oranje halve EK voetbalfinale.

Genietend, van de gezellige feestsfeer,

een beetje de Elfstedentocht 'vibe'.

Maar van tevoren keek ik er 

zelf eigenlijk ook een beetje tegenop.

Zou ik het ook TE spannend vinden?

Ik had mijn breiwerk meegenomen, 

als de spanning me te gortig werd 

kon ik me daar even op richten.

Ik hoefde daar niet op terug te vallen.

De hartkloppingen bleven gelukkig uit.

Natuurlijk, er was teleurstelling, zo'n tegengoal 

in de laatste minuten; het was leuk geweest.

Maar mijn lijf hield zich wonderwel goed.

Dat is extra fijn omdat het nog niet 

zo heel lang geleden was dat stress 

- naast zenuwachtigheid en onrust - 

ook echt lichamelijke gevolgen had: 

hoge hartslag, steeds moeten plassen,

hoofdpijn, licht in het hoofd, buikpijn, trillen.

Nee, eigenlijk niet echt deze keer.

Ik merk dus dat mijn zenuwgestel niet 

meer zo overprikkeld is als het is geweest.

Mooi zo!

En mocht ik toch wat stress hebben

 en echt even wat moeten 'ontprikkelen',

dan kun je me al rap terugvinden, op bed,

met het raam open, met een fijn boek!

Zoals de vrouw op deze tekening...