Misschien valt het van binnen wel mee...


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 
 
Romona Youngquist
'Cottage at dusk'
2023

Een huis in de ondergaande zon.
Dat warme, gouden zonlicht
en de bloeiende klaprozen
geven het huis iets lieflijks.

Wat het wel goed kan gebruiken,
want eerlijk gezegd heeft het huis zelf
vanaf de buitenkant gezien een gesloten,
zelfs wel een beetje een norse uitstraling.

Maar ja, misschien valt het van binnen mee...

Zoveel om van te genieten!

 

Gisteren kwamen we voor het eerst sinds mei 
weer bij elkaar met onze Naobers Filmclub. 
We zagen deze film: The Farewell. 
Een Chinese moeder en oma is terminaal ziek; 
Iedereen in de familie weet het behalve zij. 
We hadden voer genoeg om er over na te praten. 
Wanneer zou je zoiets mogen verzwijgen uit liefde? 

Ik dacht na over wat ik deze zomer heb gezien:
Er waren warme dagen, maar ook best veel dagen met regen,
en dan vind ik het fijn om te kijken in onze thuisbioscoop.
Wim en ik zagen samen pas de finale van Jachtseizoen.
Leuk en spannend om week na week te volgen.



Zonder Wim kijk ik naar B&B vol liefde, 
de nieuwe seizoenen van de series 
Dertigers en Woeste Grond.

In de bioscoop zagen Wim en ik: 
  

Op televisie kijken Wim en ik als het even kan samen naar Zomergasten.
En zonder Wim zag ik deze films.


Ik las deze zomer deze boeken:
  

En ik herlas dit boek pas. Zo mooi!
Zo fijn dat we zomaar mogen genieten 
van al het moois dat er voor ons 
wordt gemaakt en geschreven!

Een dag met een gouden randje



Ons leven is zo onregelmatig met werk, leuke ontmoetingen, afspraken en zorgtaken op steeds verschillende momenten in de week, dat we er maandagavond pas achter kwamen dat we dinsdag allebei vrij waren, afgezien van mijn kappersbezoekje op de planning om half zes.

Dus, een vrije dag en prachtig weer verwacht. We zeiden tegelijk: 'Dan kunnen we een dagje gaan fietsen! Waar zullen we naar toe?' De IJsselbiĆ«nnale heeft een route in Brummen. Dat leek ons wel wat. We hebben uitgezocht waar we de route konden kopen, en met dat idee stonden we dinsdagmorgen op. 

We hebben rustig ontbeten, ik had een blogje te schrijven en ik maakte mijn onovertroffen broodjes met omelet met (30+) kaas klaar, een mandarijntje mee, plakje ontbijtkoek erbij. Waterflesjes mee. We smeerden zonnebrand en namen het flesje ook nog mee. Zonnebril, fietsenbanden opgepompt.
 
Vlak voor we de deur uit gingen zei ik: 'Vrijdag hebben we weer koor en dan wil ik trakteren voor mijn verjaardag en dan wil ik eigenlijk nog even langs Bakker Bril in Voorst voor van die lekkere speculaasjes.' 'Dat is helemaal de andere kant op', zei Wim. 'Ja, maar dat is wel vlak bij Bussloo....' zei ik. We gooiden onze zwemspullen in de fietstas, handdoeken mee en we gingen op pad. 

Lang verhaal kort, we hebben de hele route in Brummen niet meer gefietst. We fietsten eerst naar Voorst, helemaal langs de IJssel, met een heerlijk zuchtje wind en een zonovergoten hemel. Bij het gemaal zijn we even gestopt, en we zaten op een bankje te kletsen over een boek dat Wim aan het lezen is. Ik nam een mandarijntje en even later fietsten we naar Bakker Bril. Daar hebben we de koekjes gekocht die in mijn fietstas in het vestje van Wim werden gevlijd en daar kon ik ook mooi even plassen.

Even later fietsten we helemaal binnendoor tussen en onder de bomen door naar Bussloo, waar we bijna het hele meer rond fietsten naar het strandje. We zochten een schaduwplek onder de bomen. Eerst even acclimatiseren en een beetje mensen kijken, altijd leuk! En toen zijn we het water in geplonsd en hebben we eerst tijdje gezwommen. Weer aan de kant bleek ik geen kam bij me te hebben. Nou ja, wat geeft het. We hebben ons weer opnieuw ingesmeerd en een broodje gegeten en allebei een stuk gelezen in ons boek. Heerlijk, met zo'n temperatuurtje.


Daarna hebben we de fietsen weer opgezocht en zijn we langs de IJssel gefietst naar De Kribbe, een uitspanning vlakbij het pontje naar Gorssel aan de overkant van de rivier. We bestelden een heerlijke cappuccino en zaten fijn onder de bomen met ons boek en een stukje koek. 


Na deze rustpauze fietsten we naar het pontje, en voeren we over en namen we ons tweede broodje ei. We overlegden hoe we terug zouden fietsen en kwamen uit op de bosroute. Heerlijk in de schaduw. We zijn - inmiddels loom en wat rozig - nog even gestopt bij de Zessprong in Joppe, voor een alcoholvrij biertje.  
   

We waren om kwart over vijf weer thuis, waar ik me even opfriste om naar de kapper te gaan. 
Weer thuis heb ik gedoucht en hadden we nog een lekker soepje in de koelkast, over van zondag toen mijn tantes en oom hier op bezoek waren, dus dat was lekker en makkelijk. Nog even B&B vol liefde kijken, er belde een vriendin en om een uur of tien konden we onze ogen niet meer open houden.

Wat was het een fijne, relaxte dag geweest. Alsof we een 'vakantie-van-een-dag' hadden gehad; Een dag met een gouden randje!    

De beelden zijn niet scherp, maar onvergetelijk!



Leeuw Christian 
ziet zijn eerdere verzorgers 
na jaren in het wild weer terug.

Zo ontroerend! 
De beelden zijn niet scherp, 
maar onvergetelijk en ontroerend.

Beter voor jezelf en beter voor de wereld!


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.

Twee oren, een lange neus en een roze rug steken net het water uit. Af en toe klinkt een harde zucht of wat gesmak, maar verder is er niets wat de vredige stilte verstoort. Het bruine water met een groene laag erop nodigt niet echt uit op deze warme dag een verfrissende duik te nemen. Maar zo dachten de drie varkens die in de modderpoel liggen er niet over. Ze lijken het enorm naar hun zin te hebben.

De varkens leven op de biologische boerderij van Jan Overesch en zijn zoon Rick in het Overijsselse Raalte. Ook twintig koeien op de boerderij hebben het keurmerk biologisch. Over de gewassen op de akkers van de boerderij wordt geen druppel bestrijdingsmiddel gespoten en kunstmest is er uit den boze. In de boerderijwinkel worden biologische producten verkocht.

De nu 76-jarige Jan Overesch werd in 1973 eigenaar van het bedrijf. Toen was het nog een gangbare - niet biologische - boerderij. Dat zorgde voor een knagend gevoel bij Overesch en zijn vrouw. In hun eigen groentetuin gebruikten ze bewust geen bestrijdingsmiddelen. Maar over de akkers spoten ze elk jaar liters pesticiden. 'De landbouwmedia en adviseurs zeiden dat we dat moesten doen om onkruid en beestjes te verdelgen', vertelt hij. Maar na het volgen van een cursus over biologische landbouw ging bij Overesch in de jaren negentig het roer om.

Daarna begon hij verschillende gewassen verbouwen. Elk jaar wordt op de akker een ander gewas verbouwd: beter voor de bodem. In totaal heeft hij nu 150 hectare land.
Hij rijdt veel minder mest uit en spuit niet meer met bestrijdingsmiddelen. Het onkruid op de akkers haalt hij met machines weg. 'Een gangbare boer zal zeggen dat dit niet kan, maar het kan wƩl', legt Overesch uit. 'Grondwater en de bodem zijn vergeven van mestresten en pesticiden. We helpen de bodem ermee naar de klote. Boeren zeggen dat het niet kan omdat ze het nooit gedaan hebben.'

Na een aantal jaar liet Overesch ook zijn ruim negenhonderd varkens biologisch leven. Ze krijgen vier keer zoveel ruimte en kunnen zelf kiezen of ze binnen of buiten zijn. De ruim honderd fokzeugen die hij heeft kunnen zelfs liggen in een flinke modderpoel. Voorheen moest Overesch vier keer per jaar met gif over de rug van de varkens om luizen en schurft te bestrijden. Sinds hij ze biologisch houdt, hoeft dat niet meer. Ook de krulstaarten mogen de varkens van Overesch houden. In de gangbare veehouderij gaan die eraf, omdat de varkens elkaar daar uit verveling in bijten. Bij Overesch' boerderij gebeurt dat niet.

Uiteindelijk gaan de dieren van Overesch ook naar de slager. Hoe goed hij ze ook verzorgt, uiteindelijk worden ze toch gedood. Overesch voelt zelf ook aan dat dat wat schuurt. Maar 'het leven bestaat uit eten en gegeten worden', zegt hij. 'In een plant zit net zo goed leven. Een mooie krop sla wil ook verder groeien, bloeien en zich vermeerderen. Maar dat is het leven. We eten elkaar allemaal op', legt Overesch uit. Wel eet Overesch minder vlees. Vroeger zeven dagen per week, nu drie of twee. 'Beter voor jezelf en ook voor de wereld', denkt hij. 'En als je dan vlees eet, kun je maar beter weten dat het dier een goed leven heeft gehad.'

Omdat op de biologische boerderij in Raalte geen gif wordt gespoten, moet Overesch veel vaker onkruid weghalen dan wanneer hij wel gif zou gebruiken. 'Maar het geef me veel meer arbeidsvreugde. We krijgen ook veel meer complimenten. Daar kun je weliswaar niet van leven, maar het geeft wel energie. En energie heb je nodig.'

Overesch heeft nooit spijt gehad van zijn keuze om biologisch te boeren. 'Ik zou ook helemaal niet meer terug willen. Ik vind het ook veel vreugdevoller als je weet dat je iets goeds doet voor het milieu. En de strijd met de natuur ga je niet winnen. Die is zo sterk, die overleeft ons wel. Daarom boer ik liever in harmonie met de natuur.'

Gangbare boeren zeggen vaak dat biologisch produceren financieel niet haalbaar is. Consumenten zouden ook niet bereid zijn meer te betalen voor hun eten. Overesch ziet ook dat die consument inderdaad vaak voor het goedkoopste product gaat en niet kijkt hoe het is gemaakt. 'Maar wat ik tegen gangbare boeren zou willen zeggen is: als je het wil, laat het dan uitrekenen. Denk niet te negatief en luister niet alleen maar naar mensen die zeggen: het lukt toch niet.'

Ik ben voor!


Ja, ik weet het, tuinieren in bakken vereist zelf water geven, maar als je nu krakkemikkig bent en niet meer kunt bukken, dan is tuinieren op hoogte gewoon een uitkomst.

Hoe heerlijk lijkt het me om als je veel tijd hebt en van tuinieren houdt om elke dag even te kijken hoe er opkomt wat je gezaaid hebt.

Hoe je toch even buiten komt en wat beweging krijgt bij de dagelijkse gang naar je tuintje.

Hoe je even wat kruiden of een bloem kunt plukken. 

Hoe je kunt kijken hoe je buurtuintje er bij ligt.  

Hoe je medetuiniers ontmoet, contact maakt en samen plezier hebt. 

Zo blijft het licht aanvoelen



Bij dit interieur vind ik de verlichting 
boven de eettafel heel fraai.
Het zijn mooie lampen en ze zijn
ook op een mooie manier opgehangen.

Het zijn drie losse lampen en losse elektra 
draden of kabelgootjes zijn rommelig en
 lelijk als ze volop in het zicht blijven.

Op deze manier kun je een plafond licht punt 
dat net niet helemaal op de goede plek zit afdekken
met een mdf plaat waarvan de vorm past bij de tafel
zoals hier een ronde plaat boven een ronde tafel.

Dan kan de elektra tussen plafond en plaat 
door gevoerd worden naar de gaatjes boven 
de plek waar je de lampen wilt hebben.

Als je de plaat iets los van het plafond
monteert - op een paar stukjes hout -
lijkt het alsof hij los zweeft en 
blijft het licht aanvoelen.

Lekker fris!

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder. 

Vitaly Makarov
'Fresh'
2020

Met die warme dagen die we hadden
bevalt dit schilderij me des te meer.
'Fresh' is de titel, en dat is ook
het eerste dat bij me opkomt
als ik hier naar kijk: 'Fris'.
Ik hou heel erg van 'lekker fris'.
En dan vooral ook lekker fris in huis.
's Morgens gaan alle ramen lekker open.
Ik hou van poetsen met een vers fris sopje.

Maar naast de geur hou ik ook veel van
de smaak van citroen, zoals in citroenijs,
pasta met kip met citroen, lemon curd,
een schijf citroen in het water of de thee.

En ik weet niet hoe het met jullie zit,
maar ik vind fijn wonen zoveel afhangen
van een schone, frisse geur in huis,
in het beddengoed, in de keuken
in de badkamer op het toilet.

Daar denk ik allemaal aan
als ik dit schilderij zie.
Knap gedaan van deze Vitaly!

De 'dikke vrienden' club


Zo in de zomer valt er veel weg van de activiteiten die normaalgesproken mijn agenda deels bepalen. Zo hebben we geen leefstijlclub / GLI meer, geen yoga, geen koor, en het zwembad is ook gesloten. Dat betekent een beetje zoeken naar regelmaat. Gelukkig gaat het medisch fit sporten wel gewoon door, dus vanmorgen om half acht stond ik daar al op de loopband.

Deze week ging ik met een vriendin naar het buiten zwembad in Vorden wat helemaal in het groen ligt. We waren er al vroeg in de ochtend om 8 uur. Er waren drie mensen in een verder heel stil zwembad en het was echt heerlijk om op mijn rug zwemmend de wolken boven me voorbij te zien bewegen. Genieten en een aanrader om vaker buiten te gaan zwemmen.

Verder hebben we met de kleinkinderen een flink stuk gewandeld langs de IJssel, waarbij onze kleindochter de hond van een van onze Naobers mocht uitlaten, waar ze heel blij van werd. 

Met dat hete weer heb ik me wel heel gedeisd gehouden. Nu er vanaf morgen weer wat normalere temperaturen verwacht worden zal ik ook weer wat meer beweging in gaan zetten.


In het leefstijltraject / GLI, we noemen ons 'de dikke vrienden' club, ben ik in een half jaar inmiddels bijna 6 kilo afgevallen en heb ik ook 6 centimeter minder buikomvang. 

Ik ben er nog lang niet, maar het tempo van 1 kilo afvallen en 1 centimeter minder taille per maand is goed vol te houden. En als ik dat een jaar doe kom ik wel meer in de richting van een BMI waarin er nog wel overgewicht is, maar geen ernstig overgewicht meer. 

Mijn conditie is ook wat verbeterd. Na twee trappen omhoog voel ik mijn hart nog wel wat sneller kloppen, maar ben ik niet meer compleet buiten adem.

Ik heb een ogentest gehad bij de opticien. De sterkte van mijn brillenglazen is iets verbeterd. En er zijn nog geen aanwijzingen voor staar, dus dat vind ik al een opsteker. Ik zag hiermee een goede aanleiding voor de aanschaf van een nieuwe bril. En bij onze brillenzaak krijg je de tweede bril gratis, dus ik krijg er nu twee. Eentje met mee-kleurende brillenglazen, ik ben heel benieuwd hoe me dat gaat bevallen. Ik kan mijn bestaande brillen ook nog gewoon dragen, dus ik kan straks elke morgen bedenken in welk montuur ik die dag het meeste zin heb. Door gevoelige huid rond mijn ogen draag ik de laatste tijd geen oog make-up meer en dat gevoel van 'blote' ogen hoop ik wat te kunnen compenseren met deze nieuwe monturen.     

Ach ja, een mens doet soms gewoon wat....

Opruimdiploma dik verdiend!


Elisabeth deed mee met de thuisstudie 'Opgeruimd wonen!'
Na les 24 stuurde ze me het laatste huiswerk: 





Dag Jacquelien,
Ik stuur je hierbij de laatste les.

Ik ben blij dat ik de cursus heb gedaan, 
het was fijn om te doen. 
Ik heb er veel van geleerd en 
de opdrachten met plezier gedaan. 
Aan je positieve, bemoedigende feedback 
en praktische tips heb ik veel gehad. 
Heel erg bedankt Jacquelien!
Hartelijke groet, Elisabeth

Desgevraagd maakte ze een lijstje 
met alles wat er inmiddels goed gelukt is.
Dat is fijn als positief uitgangspunt voor 
het opgeruimde leven 'na de cursus': 

- Voor iedere ruimte heb ik een doel voor ogen en dat vind ik heel helpend.
- Ik heb meer ruimte in mijn hoofd.
- Ik heb minder stress van wat er nog gedaan moet worden.
- Als ik het opruimen bijhoud, valt het allemaal wel mee.
- Ik ben blij met alles wat een vaste plek heeft.
- Een mandje met schoonmaakspullen in de badkamer werkt goed voor mij.
- De la in de badkamer blijft overzichtelijk. Elke ochtend doe ik even een snel rondje      schoonmaken en opruimen. Kleine klusjes doen voor het grote worden.
- Ik ben me meer bewust van het belang van opruimen en blijven opruimen. Als me dat lukt krijg ik er ook steeds meer plezier in.
- Ik weet nu hoe ik het opruimen aan kan pakken.
- Ik ben blij met alles wat ons huis heeft verlaten.
- Ik ben blij dat ik niet meer gevoelig ben voor wat een ander wegdoet.
- De brievenbakjes in de kast voor de post werken perfect.
- De vertrekplek in de bijkeuken is een succes, naast de kratten voor glas en oud papier.
- Geen stapels kranten en tijdschriften meer.
- De stofzuiger boven is zo handig.
- Niets bewaren omdat we het later misschien nog zouden kunnen gebruiken …… daar zijn we samen goed in geworden.

Elisabeth heeft haar opruimdiploma dik verdiend!

Voor meer informatie: Klik hier

Vriendelijkheid


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


Dr. Wayne Dyer legt nog
even helder en simpel uit
waarom vriendelijkheid zo
onmisbaar en belangrijk
is voor ons allemaal!

Wanneer we zelf vriendelijk zijn, 
wanneer we vriendelijkheid ontvangen en 
zelfs wanneer we vriendelijkheid observeren,
stijgt ons 'geluks'hormoon in ons bloed
en wordt ons immuunsysteem versterkt.

filmpje

lets make the world brighter, 
one smile at a time!


Nog een keer dan...

 


Inhaalslag Femke Bol!
Dit kan je niet vaak genoeg zien:

Doe mij zo'n keuken!


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Kaoru Yamada

Natuurlijk kan ik nu gaan muggenziften 
over de vloertegels die ik persoonlijk 
niet zo heel erg mooi vind,
maar eerlijk:
Doe mij zo'n keuken!
Met die deuren lekker open,
groene planten op het balkon
het zonnetje naar binnen, 
en een pot verse thee:
Genieten maar!

Even goed rekenen!


Trump zegt dat hij de medicijnprijzen zal verlagen
met bedragen 'die niemand zich kan voorstellen'.
De medicijnen worden maar liefst
1000%, 600%, 500% of zelfs 1500% goedkoper.


Even goed kijken wat hij zegt: 

Als iets 100% goedkoper wordt 
krijg je het helemaal voor niets.
Als iets het 1000% goedkoper wordt, 
krijg je gewoon geld toe als je iets koopt.

Dat is inderdaad iets wat niemand zich kan voorstellen. 


God only knows



Een van de mooiste liedjes ooit gemaakt: 

'God only knows'

Gemaakt door Brian Wilson
van de The Beach Boys

Hier een mooi tribute:

Dat wou ik zo graag kunnen!



Dat wou ik zo graag kunnen!

Er is zoveel narigheid in de wereld,
waar ik ook zo boos en opstandig van word.
De leugens, het machtsmisbruik, het geweld.
Het verdriet om alles wat ik niet kan veranderen.
En als ik een nacht slecht slaap lijkt alles erger.

Het suffe is ook dat niemand er beter van wordt
als ik niet meer zomaar zorgeloos kan zijn.
Dus, ik ga nu lunchen op een terrasje
in het zonnetje met vriendinnen.

Een beeldschoon liedje over de liefde


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
 
Deze maandag een beeldschoon liedje
over de liefde en verlies, maar vooral over de liefde!

I wonder if my mother needs her mother when she's hurt.
I wonder if my father needs his best friend at his worst.
I wonder if my grandfather still misses his first son.
Where does all the love go when you love someone who's gone?

I wonder if my grandma could still lend me her advice.
If I would be the same, or if I'd lead a different life.
I wonder just how much I lose in a life that's good and long.
And where does all the love go when you love someone who's gone?

Oh, I know it's only special cause it ends,
but I'm still terrified I'll outlive all my friends.
But loving just to lose is not the same as wasting time. 
I've come to realize.

I wonder if my mother needs her mother when she's hurt.
I wonder if my father needs his best friend at his worst.
I wonder if my grandfather still misses his first son.
Where does all the love go when you love someone who's gone?


Plant een boom!



Als je last hebt van de hitte, plant een boom.
Is er te veel of te weinig water, plant een boom.
Als je veel van fruit houdt, plant een boom.
Als je veel van vogels houdt, plant een boom.
En als je het leven liefhebt, plant dan veel bomen!


Schikken en dik genieten!

 

Dit is vooral - ook - fijn als je niet 
helemaal top in je eigen velletje zit, 
want niet moeilijk, maar gewoon lekker:

Koop een oude kast of ladekastje.
Verf hem in een kleur waar je van houdt.
Zet hem/haar ergens waar hij goed uitkomt.
Maak er daarna een aardig stilleven van, 
met iets er op, iets ernaast, iets erboven.

Je kunt dat altijd weer anders schikken, 
met de seizoenen of met je stemming.
Een plant of een vaas met bloemen erbij, 
een mooie kaart, prent of stapeltje boeken.
Naderhand een kop thee zetten en 
dik genieten van het resultaat.