De enige knallen die ik wel kan waarderen
op oudejaarsavond zijn knallende champagnekurken!
Trouw
Na de vrolijke slaapkamers van gisteren voelde ik vanmorgen de behoefte om nog
maar weer eens te vertellen over de wollen vilten deken die ons al jaren lekker warm houdt.
Die bruidsdeken heb ik namelijk zelf gemaakt (onder deskundige begeleiding)
ter gelegenheid van ons zilveren huwelijk in 2012.
Toen ik op een maandagmorgen begon met de vijf dagen van deze 'dekenweek'
stond dit gezellige bruidspaartje al op mijn werktafel te wachten.
Als basis legde ik witte wol (heel dun uitgeplozen lontwol)
in verschillende laagjes overlappend en in verschillende richtingen.
Daar overheen kon ik gaan 'schilderen' met gekleurde wol.
Ik heb er niet over nagedacht wat ik zou maken, het 'ontstond' gewoon.
Het middelste deel maakte ik zo groot als kon, dat wil zeggen zo groot als ik er nog bij kon.
Na het 'leggen' moest door eindeloos bewegen met zeep en rollen
het geheel van losse wol in elkaar grijpen/vilten en kromp het ook een heel stuk.
De bruidegom kwam langs en rolde gezellig even mee...
Dat middelste deel was te klein voor een tweepersoons deken.
Daarom heb ik daarna randen gemaakt die ik later aan met de hand elkaar het genaaid.
Ik wilde er ook nog een tekst op borduren en koos
(dank je wel Herman van Veen) voor 'samen bramen plukken'.
Op ons zilveren bruiloftsfeest hing de deken kant en klaar te pronken.
Dat was nog eens een mooie achtergrond voor het moment waarop
Wim mij - voor al familie en vrienden - eindelijk eens ten huwelijk vroeg.
(dat was er namelijk nooit van gekomen...)
Ik heb - van harte - ja gezegd op de vraag of ik met hem getrouwd wilde zijn en blijven.
En dan kom ik toch op het volgende:
De afgelopen 45 dagen waren een ware vuurproef voor ons huwelijk.
Wim heeft mij (de eerste 10 dagen zelf ziek van een keelontsteking) zo lief verzorgd.
En ik was (geloof me) heus niet op mijn best:
Ik had veel pijn, sliep heel slecht en kon eigenlijk niets zelf.
Daarbij maakte ik me zorgen, was onrustig en nerveus.
En daar was Wim, mijn rots in de branding.
Lieve Wim, ik heb het al vaker persoonlijk tegen je gezegd,
maar dan nu nog eens voor iedereen die dit leest:
Heel erg bedankt voor al je zorg, aandacht, liefde en trouw.
Daar kan geen deken tegen op.
Vrolijke slaapkamers
Mijn been en ik hebben de laatste zes weken vooral in mijn slaapkamer doorgebracht.
En dan merk je vooral weer hoe fijn het als dat een leuke gezellige ruimte is.
Daarom zijn hier nog een paar exemplaren waar ik wel vrolijk van wordt,
gewoon simpel, maar met fijne kleuren en materialen en lekker licht.
Dusss... als iedereen nu snel even voor een fijne slaapkamer zorgt,
kunnen we allemaal - zo vrolijk mogelijk - het bed houden als het nodig is.
PS Inmiddels gaat mijn enkel goed vooruit:
ik strompel weer een beetje rond.
Dat kan alleen de liefde...
Duisternis kan geen duisternis laten verdwijnen, dat kan alleen het licht.
Haat kan geen haat verdrijven, dat kan alleen de liefde.
Martin Luther King
Maak niet dezelfde fout...
Nog een keertje, en dan houd ik er over op:
Loop nou nooit meer met losse handen met je armen vol wasgoed van de trap,
ook niet van je eigen trap die je al zo goed kent.
Echt, beter van niet...
Amsterdam light festival
Morgen mag mijn gips er af.
Ben benieuwd hoe lang het duurt voor ik weer kan huppelen en springen,
zoals de lichtfiguren op deze foto, gemaakt op het Amsterdamse licht festival!
Dat is nog eens een leuke soeplepel!
Nessie Ladle
Het monster van Loch Ness
duikt op uit je pan
een soeplepel met pootjes,
zodat hij rechtop blijft staan,
geestig & speels design,
leuk cadeautje...
'Kijk, zo wonen wij!'
Een nieuwe aflevering in rubriek: 'Kijk zo wonen wij!'
Het is een serie woonportretten waarin bewoners mijn woonvragen beantwoorden,
en het goed vinden dat we komen binnenkijken en foto's maken. Gewoon zoals het is!
Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont
en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken.
Deze keer mogen we binnenkijken bij Marga en Rik.
Het is voor mij best vreemd om Marga te interviewen omdat we al bijna 30 jaar vriendinnen zijn
(we kennen elkaar van zwangerschapsgym) en ik bij haar al zo lang kind aan huis ben;
ik ben zelfs mee geweest om het huis te bezichtigen toen het te koop stond.
Ik ken haar dus heel goed, maar ben toch benieuwd naar haar antwoorden op mijn woonvragen.
1: Om maar met de deur in huis te vallen: Wat zijn jullie beste woontips?
Neem een houtkachel!
Dat hadden we jaren geleden moeten doen!
Het knapperen van een houtvuur geeft een fijn geluid, het geeft warmte en sfeer,
het is fijn om de vlammen te staren en heel belangrijk:
Het geeft rust, want ik (Marga) mag er van mezelf bij gaan zitten.
Wij genieten erg van bij elkaar zijn en van overal over door kunnen praten
ook als een van ons koffie zet of aan het koken of het bakken is.
Het idee dat je eerst door een ijskoude gang moet lopen om in de keuken in je eentje
(afgesloten van de woonkamer, waar het gezellig is) te kokkerellen geeft geen fijn gevoel.
2: Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?
Marga: Eigenlijk was ik altijd op verliefd op deze straat met de jaren-30 huizen.
Toen 26 jaar geleden dit huis met de erker en veel glas-in-lood vrij kwam was ik verkocht.
Zo heeft de gang nog een granito vloer en een mooi gekleurd boograam boven de voordeur.
3: Hebben jullie veel aan het huis gedaan?
Gelijk in het begin is er cv aangelegd en kwam er dubbel glas.
Op de zolder zijn hebben we vaste kasten onder de schuine kanten laten maken.
Het huis is door de jaren heen steeds geschilderd en hebben we de slaapkamers opgeleukt.
In de laatste jaren hebben de trap laten bekleden, de mooie nieuwe houtkachel
en een nieuwe keuken uitgezocht en laten plaatsen.
4: Wat vinden jullie leuk om te doen aan de inrichting van je huis?
Rik: Alles hier in huis is door Marga bedacht.
Marga: Dat is niet helemaal waar, we zoeken écht wel alles samen uit
en we nemen samen beslissingen, maar ik neem doorgaans wel het initiatief.
Natuurlijk helpt het wel dat we de laatste jaren meer geld te besteden hebben.
Vroeger tikten we leuke oude kastjes op de kop die we dan zelf gingen opknappen.
Maar nu kopen we de bank die we mooi vinden, besteden we zorg aan goede verlichting,
zoeken comfortabele eetkamerstoelen uit en kopen we na al die jaren een nieuwe keuken.
Onze stijl is wel iets veranderd. We zoeken meer naar tijdloze, soms iets meer industriële spullen.
Maar combineren dat dan wel graag met oude dingen 'met een verhaal',
zo dat het ook warm, gezellig en van 'ons zelf' wordt.
Dat wordt het natuurlijk al snel door de schilderijen en tekeningen die van Rik zijn hand zijn.
De bank in rood wol en de schuin toelopende armleuningen past als gegoten in de erker.
Er achter past precies een tafeltje met de boeken en de tijdschriften die we aan het lezen zijn.
We houden allebei veel van lezen en zitten dan graag samen op onze bank.
Als we een filmpje willen kijken pakken we een klein tv-scherm en zetten dat voor onze neus.
Zo voorkomen we dat de televisie oeverloos aan blijft staan.
Vanaf de bank hebben we dan samen dit uitzicht:
We zien de achterkamer met de haard (die in zijn geheel draaibaar is),
de servieskast, de eethoek en rechts het eilandje van de open keuken.
Aan de rechterzijde staat een blauw kastje met daarnaast nu daar een kerstboompje
op een houten tafel onder een schilderij van Rik. De deur links er naast gaat naar de gang.
Links van ons staat het roze stoeltje met ons mooie zijraam met het gekleurde glas-in-lood.
5: Wat is jullie top 3 hier in huis?
Rik: Mijn eigen hoekje op de rode bank in de erker in de woonkamer, de fijne eettafel
en het trapje naar de beneden gelegen tuin waarop ik in de zomer graag mijn koffie drink.
Marga: Voor mij ook onze mooie eettafel met de stoelen waar ik heel fijn op zit
(dat is vanwege rugklachten wel een vereiste) onze heerlijke slaapkamer en de nieuwe keuken.
6: Hoe rommelig zijn jullie?
Marga: Voor mij is het heel belangrijk dat alles op zijn plek ligt.
Er mogen best kranten liggen, maar wel bij elkaar op een stapeltje.
Sloffen staan naast elkaar onder de bank en niet dwars door de kamer.
Ik zet alles graag netjes weg. Ook in de kastjes trouwens.
Als Rik spullen of servies heeft weggezet in de keukenla,
dan geef ik er nog net even een draai aan zodat alles goed staat.
Het is nog nét niet dwangmatig, maar het gaat gewoonweg steeds zo.
Ik zoek daarin naar harmonie, rust en orde.
Maar ik kan bijvoorbeeld ook bijvoorbeeld ook niet zonder bloemen op tafel;
dat is het eerste dat ik koop als we terug zijn van vakantie.
In mijn huis wil ik dat het gezellig, schoon en opgeruimd is.
Met mooie spullen die sfeer meebrengen en me ontspannen. Dan ben ik thuis.
Rik: Laat ik beginnen met te zeggen dat ik onvoorstelbaar veel geluk heb met Marga.
En in het opruimen volg ik haar. Ik weet dat ik in mijn eentje een enorme zooi veroorzaak.
Mijn kleding in de kast leggen komt niet zomaar in mijn hoofd op. Het ligt gewoon 'ergens'.
Net zolang tot er een infarct ontstaat en ik wel moet gaan ruimen en ordenen.
Toen ik nog een atelier buitenshuis had, had ik juist wat chaos nodig om te kunnen scheppen.
Tot dat ik dan vastliep in de rotzooi en in een vlaag opruimwoede aan de slag ging.
Ik ben druk in mijn hoofd, daarom bak ik ook zo graag zelf ons brood, daarin vind ik rust.
De nieuwe keuken is de remake van de oude Piet Zwart keuken van Bruijnzeel.
Van een tijdloze schoonheid en niet zo 'designerig', want daar heb ik écht niks mee.
7: Waar doen jullie woon-inspiratie op?
Marga: ik neus graag in tijdschriften maar eigenlijk vind ik
de dingen die we uiteindelijk kopen meestal niet in de woonbladen.
Ook in de grote woonwinkels kom ik liever niet.
Ik kijk liever rond in kleine particuliere winkeltjes.
8: Zijn je woonwensen veranderd door de jaren heen?
Ja, en eigenlijk hebben we nog steeds woonwensen.
We kijken al jaren naar een mooie plek om zelf een huis te laten bouwen.
Liefst op fietsafstand van het centrum maar toch met de sfeer van buitenaf.
Een milieuvriendelijk huis, goed geisoleerd, mooie duurzame materialen.
Marga: En dan het allerliefst met alle voor mij belangrijke ruimtes gelijkvloers.
Dat je niet de trap op hoeft om iets van de slaapkamer te pakken. Daar heb ik zo'n hekel aan.
Een grote leefruimte waar we ook inpassen met alle kinderen met aanhang en kleinkinderen.
En met een open keuken of een woonkeuken, met een fijne tuin om buiten te kunnen zitten.
Rik: Ik zou graag een keuken hebben met een lichtstraat voor veel licht van boven.
En dan een industriekeuken op poten op beton en een schrobputje waar ik mag morsen.
Met ook een ruim licht atelier waar uit de voeten kan en grote schilderijen kan maken,
ook met een betonnen vloer waar ik troep kan maken en het niet erg is als er iets omvalt.
9: Wat zou je als eerste gaan redden bij brand?
Marga: al mijn foto's natuurlijk en het beeldje op het hangende kastje op de slaapkamer.
Daar ben ik aan gehecht.
Rik: Eerst ga ik Marga redden en dan mijn schilderijen,
mijn dagboeken en mijn puur persoonlijke dingen met 'mijn eigen verhaal'.
10: Wat is jullie grootste miskoop?
We hebben zelden een miskoop, want onze ideeën hebben vaak een lange incubatietijd.
We besteden er dan onze volle aandacht aan en zijn ook best wel kritisch.
Maar dan hebben we er ook zo goed over nagedacht dat we precies weten wat we willen.
Alhoewel we ook wel eens op vakantie in een impuls een prachtig bestek hebben gekocht.
Maar daar hebben we ook geen spijt van gekregen.
En we hoeven ook niet om de haverklap iets nieuws:
Het toilet en de badkamer zijn nog door de vorige bewoners aangelegd.
We zouden nu bij een verbouwing misschien iets anders kiezen,
maar eigenlijk vinden we die tegeltjes nog steeds wel leuk.
En ons 'kantoortje' boven is ook nog steeds naar onze zin.
Dat kamertje was ooit voor de kinderen om er huiswerk te kunnen maken,
maar het is ook een fijne plek om de administratie te kunnen doen. De balkondeur kan open.
Er staat een printer en allerhande kantoorbenodigdheden.
En alles wat je maar nodig hebt om een cadeautje in te pakken of iets te knutselen.
Als laatste een paar mooie plaatjes die ik persoonlijk fijn vind om naar te kijken!
Ik vind het een warm, kleurrijk, levendig en vrolijk huis
heel 'eigen', maar zonder kapsones, met eenvoud, rust en harmonie.
Lieve Marga en Rik, heel erg bedankt dat we bij jullie mochten binnenkijken.
Enne... vertel nog even het verhaal achter jullie 'trouwringen'.
Rik: We hebben die ringen speciaal laten maken:
Onze ringen hebben allebei een geelgouden en een witgouden deel.
Die staan voor de zon en de maan, het mannelijke en het vrouwelijke,
Marga draagt de ring links, ik rechts. Zij draagt het geelgouden deel 'boven' ik 'onder'.
Op de plek van de ring waar de delen samen komen, kan makkelijk een smetje blijven zitten.
Daarom moeten we er zorg voor dragen dat dat stukje schoon blijft. Net als in het echte leven.
In de ontmoeting met elkaar moeten we er ook voor zorgen dat niets tussen ons komt te staan.
Daarom is een ruzie ook soms zo heilzaam, dat spoelt alle rommeltjes schoon.
We moeten (en willen ook graag) blijvend aandacht schenken aan ons samenzijn
en op momenten dat we goed voor onze ringen zorgen worden we daar aan herinnerd.
Mooi he...
Abonneren op:
Posts (Atom)