Plannen voor de zomer

Met alle narigheid in de wereld

houd ik des te meer van 

simpel, huiselijk leven. 

  

Eigenlijk vind ik het vooral leuk om

vrienden en familie op te zoeken 

gewoon om 'samen' te zijn.

Dus, mensen te eten vragen,

een spelletjesavond, naar de film,

naar een voorstelling, picknicken,

een eindje fietsen, lekker zwemmen,

misschien wat kleine logeerpartijtjes.

Verder geniet ik van een goed gesprek,

maar evengoed van de slappe lach krijgen, 

houd ik van lekker lezen in een fijn boek, 

spannende sportwedstrijden kijken op tv,

wat kleine klusjes thuis oppakken,

ergens een taartje eten, of een ijsje...

En vooral veel: niet teveel 'hoeven'.

Oh ja, en als het heet weer is 

onder een boom, in de schaduw 

zitten liefst ergens aan het water, 

waar een lekker zuchtje wind is,

met een fijn, koud drankje.

Harvard is niet te koop!

 

De Amerikaanse regering heeft maandag 2,2 miljard dollar (ruim 1,9 miljard euro) aan overheidsgeld voor de Harvard-universiteit bevroren. Enkele uren eerder had Harvard-voorzitter Alan Garber laten weten dat de prestigieuze Amerikaanse universiteit niet meegaat met de eisen van de regering.

Zo wil de regering dat Harvard haar leiderschap en bestuur hervormt. Ook zou de universiteit het toelatingsbeleid en haar visie op diversiteit moeten herzien. Daarnaast zouden sommige studentenverenigingen niet langer erkend mogen worden. Volgens Garber gaat het om het 'doorlichten' van standpunten van studenten, faculteiten en medewerkers om 'hun macht te beperken'. Dat is een bedreiging voor 'onze waarden als privé-instelling gericht op het vergaren, vergroten en verspreiden van kennis', zegt de voorzitter in een open brief.

Harvard kreeg de eisen vrijdag. Eerder kondigde de regering aan de bijna 9 miljard dollar aan overheidssubsidie voor de universiteit te herzien. Dat maakt deel uit van regeringsbeleid om het zogenaamd ongebreidelde antisemitisme en linkse ideologieën op universiteiten aan te pakken. Ook zouden universiteiten diversiteitsprogramma's moeten stopzetten, schrijft de Amerikaanse krant The Washington Post.

De regering wil volgens de voorzitter invloed hebben op 'intellectuele omstandigheden'
'Geen enkele regering - van welke politieke kleur ook - zou moeten dicteren wat privé-universiteiten mogen onderwijzen', schrijft Garber. 'De universiteit zal haar onafhankelijkheid niet opgeven en geen afstand doen van haar grondwettelijke rechten'.

bron

Wat je WEL kunt doen...

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen. 

Aan mensen die klagen over hoe 

verschrikkelijk duur gezond leven geworden is,

zou ik ter bemoediging dit lijstje willen geven:

 

Soms is het gewoon goed om te kijken wat je WEL kunt doen

in plaats van wat er allemaal buiten je bereik ligt.

Daar voelen we ons echt beter door.

Mooi blauw is niet lelijk!

 

Allemaal blauw, allemaal mooi!

De namen zijn ook al zo mooi:

korenbloemblauw, ijsblauw,

middernachtsblauw

De kleur die hier 'magpei' 

werd genoemd moest ik opzoeken.

Het is de kleur van een soort ekster, 

en precies de kleur van onze bank.

Blauw is een kleur die je heel dankbaar kunt gebruiken in het interieur.

Als kleur voor spullen maar ook voor grote oppervlaktes als een muur. 

 

Jammeren

Vanmiddag hebben een superleuk feestje 

in het Koelhuis moeten laten schieten 

omdat we nog steeds hoesten.

Niet gewoon hoesten, 

maar volop en onbedaarlijk,

tot de tranen me over de wangen lopen.

We hebben geen koorts meer en vanmorgen 

leek het nog even of we wel een uurtje 

naar het feestje zouden kunnen gaan. 

We fietsten twee straten verder om 

een leuke, nieuwe jurk voor mij te kopen.

Dat lukte, maar even later was ik al weer zo moe!

Het begint een beetje eentonig te worden, 

maar het is nu even niet anders; we hebben die 

hele mooie zonnige middag in bed gelegen.

We hebben niet getest, maar het lijkt wel 

of we een ouderwetse Corona hebben. 

We hoorden vandaag van iemand die 

wel een maand heeft gehoest.

Dan kunnen we nog even.

Wim heeft net een sinaasappeltje 

voor me uitgeperst.

Voor zo een gezellig dansje 

in de keuken is het nog te vroeg.

Er zijn ergere dingen in de wereld,

maar ik vind het toch jammer.

Je zal het maar meemaken...

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Deborah Garber

'A different season'

Een weids landschap waarin we

een huisje zien aan een meer,

met een mooie zonsondergang.

Een prachtige kleurenstudie,

die iets laat proeven

van de intense kleuren

van de natuur, die veranderen

als het seizoen verandert.

Je zal het maar meemaken,

in dat huis aan het meer.

Lappenmand

Dit lijkt me een heel gezellig soort lappenmand!

Ook, en vooral, leuk voor kinderen die iets 

aardigs willen doen als het buiten regent.

Heel wat beter dan de lappenmand 

waar Wim en ik op het moment in liggen.

Wim heeft opnieuw koorts gekregen

en heeft zijn werk afgezegd.

Dat doet hij niet snel.

Hij is ook heel moe van het hoesten

dat ook maar doorgaat in de nacht. 

Zo kom je niet aan slapen toe.

Zelf voel ik me ook nog niet jofel.

's Nachts kan ik de hoestprikkel 

aardig onderdrukken, overdag niet. 

Maar mijn conditie loopt snel terug.

na acht dagen weinig beweging.

Vanmorgen was ik naar sport gegaan,

maar daar had ik het snel bekeken.

Zelfs de fysiotherapeut raadde 

me af om veel te doen.

Gelukkig hebben we MAFS op Videoland,

een paar fijne boeken en Parenthood.

En hoestdrank en hoestsnoepjes...

Hoesten in stereo!

Wim zaaide biologische sla.

Ze komen, achter glas, al mooi op.

Hij heeft nog zo´n hoeveelheid zaadjes. 

Mooi, die zaait hij over een maandje, 

anders hebben we te veel sla tegelijk

(ik ben heel optimistisch en zie 

elk mini plantje uitgroeien tot 

een prachtige volle krop sla).  

Wim en ik zijn nog steeds volop 

in stereo aan het hoesten.

Het lijkt er op dat het met mij 

ietsje beter gaat, zeker in de nachten.

Net heb ik de uitzending van Radar 

gezien over de gordelroos vaccinatie.

Dat fragment kun je hier terugkijken.

Dat bekeek ik trouwens na het lezen 

van de blog van Aaf van ´Zuinig aan´

Mijn oma heeft ooit heel heftig 

gordelroos gekregen in haar gezicht.

Ze is blind geworden aan een oog en 

heeft heel haar leven veel pijn gehad.

Alleen al daarom wil ik doen wat ik er 

aan kan doen en heb ik de vaccinaties 

via de huisarts kunnen bestellen. 

De kosten zijn 400,- euro.

De 50,- euro voor het zetten 

van de spuiten kan ik besparen 

als Wim dat bij mij mag / kan doen.

Toch handig zo'n verzorgende in huis,

ook al is hij voorlopig vooral heel druk

met hoesten en nog meer hoesten.

Verlangen naar mooie dingen

 

Oskar Fischinger

Als ik wat minder lekker in mijn vel zit 

dan verlang ik meer naar 'mooie dingen'.

Zoals dit schilderij, met de overlappende kleuren.

Alle kleuren zijn mooi, zo knap!

Ik krijg zin om ook zoiets te gaan maken. 

Maar ik heb de materialen niet thuis, 

en dan blijft het zoals vaak een vaag plan.

Wat ik wel heb gedaan is: kussens kopen. 

ronde kussens voor op onze eetkamerstoelen, 

en twee kleintjes en een vierkante voor op de bank.

Dat is heel erg bevredigend moet ik zeggen. 

Je legt ze neer en alles ziet er beter uit.

Voor veel meer heb ik trouwens nog niet puf.

Ik hoest nog dat het een lieve lust is. Wim ook. 

Maar Wim is er nu ook nog schor bij geworden.

Ik neem aan dat mij dat ook nog te wachten staat.

Dat zou jammer zijn, want ik ben uitgenodigd 

om te komen kennismaken bij een koor, 

aanstaande vrijdagmorgen van 10 tot 12.

Twee uur zingen als ongeoefende stem,

het lijkt me een knappe uitdaging.

Ook zonder een schorre hoest.

Afwachten hoe dat loopt...

Voor Wim komt het eigenlijk nog nauwer:

Hij gaat zaterdag op onze Naoberdag,

'Het uur u' van Martinus Nijhoff voordragen.

Dat duurt ongeveer een half uur.

En als hij dan nog schor is?

Volgende week vrijdag, Goede Vrijdag,

zingt hij mee met de Matthaus Passion

dan is bij stem zijn nog belangrijker.

Nou ja, we doen ons best.

We eten de Iraanse soep die 

onze lieve buddy is komen brengen.

We gaan op tijd naar bed, nemen vitamines,

drinken gemberthee en eten dropjes.

We kijken elke dag naar een aflevering 

van de ontroerende serie Parenthood,

 en we lezen, rusten en doen ´makkelijk´.

En ik geniet van zo´n fijne schildering!

Huilen is gezond!

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen. 

--------------------------------------------------------------------------

Het kostte me eerlijk gezegd moeite om 

vandaag iets vrolijks en zonnigs te plaatsen.

Ik ben herstellende van een rottige griep. 

Helaas deden mijn onbedaarlijke hoestbuien

mijn middenrif en maagklep echt geen goed, 

waardoor ik echt veel pijn in mijn maag kreeg,

ik misselijk werd en mijn eetlust verdween.

Dus een algeheel gevoel van slapte.

Dan dat nare wereldnieuws.

Elke dag lijkt het weer erger.

En dan las ik ook nog het boek 

voor onze leesclub:

Een prachtig boek, 

maar soms ook gruwelijk, pijnlijk,

confronterend en hopeloos.

Alles bij elkaar, zorgde dat 

bij mij voor een flinke huilbui.

En eerlijk, het hielp toch een beetje.

Dat gun ik iedereen en daarom plaats ik 

hier het gedicht van Willem Wilmink : 

   

 

Een sieraad voor je interieur!

De telefoons in de jaren vijftig!.

Ik vind ze nog steeds prachtig. 

Wij hadden thuis vroeger 

een grijze losstaande telefoon 

met een draaischijf natuurlijk.

Je kon met je vingers draaien, 

maar bij de Wrekers op de televisie 

draaide Emma Peel de draaischijf 

met een potlood. Zo elegant!

Bij Wim thuis hing de telefoon 

aan de muur in de gang naast de trap.

Toen mijn schoonouders gingen verhuizen 

naar een serviceflat wilden ze een nieuw toestel. 

Toen bleek dat ze al die jaren elke maand 

huur voor het toestel hadden betaald, 

terwijl die allang afgeschreven was.

Wij mochten de telefoon meenemen. 

Hij heeft nog een tijd bij onze dochter 

werkend op haar slaapkamer gehangen.

Maar op een gegeven moment werkte 

dat niet meer, want je kon desgevraagd

nooit toets 1 of 2 of 3 enzovoort intoetsen. 

In mijn studententijd liep ik nog naar 

een telefooncel om naar huis te bellen.

Later was er een gemeenschappelijk toestel

en dan moest je je eigen tikken noteren.

En de telefoon aannemen voor de anderen.

Ik weet nog hoe blij ik was met 

eindelijk een eigen telefoon aansluiting.

Gek idee, zeker nu we eigenlijk niks meer 

kunnen zonder onze smartphone. 

 

Toen we pas getrouwd waren hadden Wim en ik 

een lichtblauwe telefoon met druktoetsen. Ook mooi!

Daarna een toestel waar je mee kon rondlopen. 

Saai en zwart, nee dan zijn deze modellen 

wel echt een sieraad voor je interieur. 

Jane Goodall

 

Ik vind dat het hoog tijd is 

dat Dr. Jane Goodall 

een Nobelprijs krijgt! 

Wie er wonen?

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Léo Gausson

'The red tree house'

1890

Het huis met de rode boom.

Waarschijnlijk is deze boom tegelijk 

met de bouw van het huis geplant.

Het is het voorjaar van 1890, 

een stralend blauwe lucht en de boom 

staat op het punt om te gaan bloeien.

Het lijkt me een achterafstraatje, met

achter een hek een binnenplaats.

Waarschijnlijk komt de keuken 

daar op uit, en staan er bakken 

met diverse keukenkruiden en 

overgehouden geraniums.

Misschien is daar zelfs 

wel een waterput, met zo'n dakje 

en een emmer aan een touw.

Het straatje is aan de rand 

van een Frans dorpje.

Wie er wonen?

Misschien een dominee?

Met een vrouw en zes dochters?

Of heb je dat niet in Frankrijk? 

  Dat is meer in Engeland toch? 

Wat denken jullie?

C'est la vie

Tja, toen ik het eigenlijk 

niet meer verwachtte werd ik 

ondanks de griepprik toch nog ziek!

Voor het eerst in 14 maanden 

verkouden, koortsig, hoofdpijn en moe.

Als het bij mij net zo verloopt als bij 

Wim ben ik zondag weer beter. 

Maar ja, c'est la vie,

en het valt nog mee voor 

iemand met kleinkinderen die

 allerlei virussen meebrengen.

Claude - C'est la vie |

Om mijzelf wat op te monteren, 

post ik hier onze inzending voor 

het Eurovisie Songfestival 2025.

Wat een leuk liedje!

En zo toepasselijk voor mij nu.

Voor de officiele clip: video

Voor de live uitvoering bij Eva: video

Ik hoop dat we dit jaar weer 

een feestelijke Songfestival Avond 

kunnen hebben bij ons thuis met de 

laatste 'die-hard' Songfestival Fans

die mijn vriendenkring nog rijk is.

Zullen we een bos beginnen?

Graaf een kuil

en plant je boom
voorzichtig
naast de mijne.

Kunnen ze elkaar
uit de wind houden
als het stormt

of in de zondagzon
samen zwijgen.

En als ze ’s avonds
door de wimpers
van hun twijgen
naar elkaar kijken
beginnen ze al
op een bos te lijken.

Jaap Robben 

Zullen we een bos beginnen?

Kippensoep, verse sinaasappelsap en gevulde koeken

Wim is ziek.
Zondagavond kreeg hij waterige kleine oogjes, een schorre stem en werd hij neusverkouden.
Maandagavond ging hij niet naar koor. Hij ging vroeg naar bed en kreeg koorts.
Vanmorgen was hij even op, maar zegde zijn afspraak voor vanavond af en ging weer naar bed.
Ik vroeg wat ik voor hem kon doen:
Hij wilde vers geperste sinaasappelsap en zachte zoete dropjes.

En gevulde koeken. 

Wim is er van overtuigd dat hij nergens zo van opknapt als van gevulde koeken.

In de winkel besloot ik ook nog verse groenten-linzen-kippensoep te maken. Ik kocht biologische kip om zelf bouillon van te trekken en voor de zekerheid ook nog een pot kant en klare biologische kippenbouillon. Soepgroenten natuurlijk en linzen had ik nog, ooit eens aangeschaft als reserve en tegelijk deel van ons noodvoorraad. Mooi dat ik daar nu uit kon putten.

Alles staat nu te pruttelen, we gaan zo maar eens een kopje nemen.

Ik hoop dat ik zelf niet ziek word, dat zou betekenen dat ik aardig wat weerstand zou hebben opgebouwd. Fingers crossed!