Truitje voor Sammie!

Ik heb een truitje gebreid voor onze Sammie van 2,

Ze is nog niet zo groot, dus het is lekker snel klaar.

Maar door dat de draad gekleurd is en

er steeds nieuwe kleurtjes verschijnen

onder je handen wil je ook

eigenlijk niet stoppen met breien.

Het werk ontstaat onder je handen.

Het voor en achterpand komen uit 1 bol.

Het is gewoon puur katoen.

Ik maakte een knoopje op de schouder,

dan krijgt ze het makkelijk over haar hoofdje.

En ik heb er een randje aan gehaakt

aan hals, boorden en mouwen.

Zo leuk om te doen!

Puur plezier!

Deze tekening kwam ik tegen ergens on-line.

Het was net of ik mezelf zag,

tenminste, toen ik een jaar of 16 was.

Ik was ook zo slank en droeg die hoge spijkerbroeken,

die nu opnieuw weer in zijn, maar dat toen ook waren.

Zo'n wit bloesje had ik ook en de paardenstaart.

Maar vooral die stapel boeken is herkenbaar.

Naar de bieb en dan zoveel boeken halen als mocht.

Vroeger mocht je er niet zoveel meenemen als nu.

Maximaal vier romans meen ik

en dan aangevuld met studieboeken.

Nog steeds vind ik lezen heerlijk.

Ik ben ook zo blij dat de bieb weer open is.

Natuurlijk kon je wel on-line bestellen en ophalen,

maar juist dat struinen en verzamelen vind ik zo fijn.

En dan met een stapel gaan zitten in een luie stoel

om te kijken of het echt wel lekker wegleest,

soms nog wat terugzetten en verder zoeken,

en dan pas definitief kiezen en lenen.

Wat een rijkdom en een puur plezier.

O, ja en op zaterdagmorgen aan de leestafel

de dikke zaterdagkranten lezen,

en de tijdschriften die er liggen.

Zo fijn!

En we hebben in Zutphen geluk

met die mooie bibliotheek,

in de voormalige kerk.

Er is geregeld sprake van een mogelijke sluiting van deze bibliotheek. Wat zou dat jammer zijn. Er wordt toch al steeds minder gelezen, vooral door de jeugd. En dan ook nog zo'n plek waar iedereen kennis op kan doen en die vrij en gratis toegankelijk is sluiten. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken.

De zomer komt eraan!

Je kunt je huisje toch gewoon mee nemen!

Zelfs als je met de fiets er op uit gaat...

Waarom hebben creatieve mensen meer rommel?

Met toestemming van de schrijfster Conny Darwinkel

van opruimen voor moeders deel ik haar artikel met de titel:

Waarom hebben creatieve mensen meer rommel?

Ik zie het veel vaker bij moeders die ik help met opruimen.
Ze zijn heel creatief, op allerlei manieren.
Maar ze lijken ook beduidend meer ‘rommel’ te hebben.
Meer ‘rommel’ dan minder creatieve geesten.
En ‘rommel’ zet ik hier maar even tussen haakjes.
Voor andere mensen lijkt het misschien rommel.
Maar voor iemand die creatief is, is het dat zeker niet.

Misschien herken je het bij jezelf (of bij mensen om je heen)?
Je ziet een lap stof, een lampenkap, een sweater met een gat er in, een kastje…
En direct komen er tig ideeën in je op.
“Daar kan ik zus of zo mee doen.”
“Daar kan ik dit of dat van maken.”
“Dat kan ik altijd nog repareren.”
Et voilà: genoeg reden om het te bewaren.

Het is ook logisch! Iemand die creatief kijkt en denkt, ziet veel mogelijkheden, ideeën en oplossingen.
Maar… en hier ga ik de advocaat van de duivel spelen… In die creativiteit schuilt ook een ENORME valkuil. Een bodemloze put zelfs. Vol met bewaarde spullen en niet-uitgevoerde ideeën .
Ik denk namelijk dat we de woorden ‘creëren’ ‘creatief’ en ‘creativiteit’ vaak verkeerd gebruiken.
Het werkwoord creëren komt van het Latijnse woord creare wat letterlijk ‘scheppen’ betekent.
Dat betekent niet alleen maar het zien van mogelijkheden of het bedenken van ideeën.
Creëren is óók: iets scheppen, iets maken.

En in dat laatste zit nu net de crux. Er ook iets van maken.
Wat ik vaak zie is dat moeders veel spullen bewaren waar uiteindelijk niets mee gemaakt of gedaan wordt. (En ja, ik steek ook mijn hand op, ik heb een milde stoffen/lapjes-tic en nog wat andere bewaarneigingen vanuit mijn ‘creatieve denken’. Vraag mijn man maar, die wordt af en toe gek van mij…)

Als ik die dingen bewaar, dan ben ik in mijn ogen meer reactief dan creatief.
Ik reageer op het ding (lampenkap, kastje, lap stof etc)!
Niet omdat ik eerst heb besloten om iets te creëren en dan het materiaal er bij te zoeken.

Hoor jij jezelf wel eens de woorden “Hier kan ik nog…. mee maken” zeggen of denken? Of variaties op dat zinnetje? RODE VLAG voor potentiële rommel! Vooral het woord ‘kan’ is heel misleidend.

Natuurlijk kán ik een dekbedhoes maken van dat vintage flanellen laken.
En zeker weten kán ik een collage maken van de illustraties uit dat oude vogelboek.
Zonder twijfel kán ik iets leuks maken van die lekkere wollen trui met gaten er in.
Dat kan ik allemaal. Ik ben er handig genoeg voor en ik heb ook alle gereedschap in huis.

Maar ga ik het ook allemaal doen?
Heel eerlijk?
Het grootste deel zeer waarschijnlijk niet.
Er zijn zoveel andere dingen die ik nu belangrijker vind.

En daarom liggen die vintage lakens er na vier jaar nog steeds.
Stond het kastje tot deze winter in de kelder te wachten.
En staat het vogelboek nu nog in de boekenkast.

‘Clutter is everything that is no longer serving you’

(‘Rommel is alles wat jou niet meer dient’)

~ Brooks Palmer, de schrijver van het boek ‘Clutter Busting’.

Die spullen die daar maar liggen te wachten, die dienen mij niet. Integendeel.
Ik heb bij de meest van die bewaarde dingen steeds het gevoel dat ik er iets mee MOET.
Een vaag to-do-lijstje dat zachtjes in mijn nek hijgt. Oftewel: rommel.

Dat is het rare van een creatieve geest: Je ziet altijd wat er allemaal kán met een ding, bewaart het en vervolgens heb je het gevoel dat je er iets mee móet. En misschien is dat gevoel van moeten wel de échte RODE VLAG, de échte rommel.

Dus waarom hebben creatieve mensen meer rommel?
Volgens mij omdat we zien wat er allemaal kán met een ding, en dat verwarren met dat we dat dan ook gaan dóen.

Maar zie bovenstaande vooral als stof tot nadenken, een beetje stoken in jouw denken over spullen, creativiteit en rommel. Laat je door mij niets wijsmaken. Hoe het voor jou werkt en wat jij vindt, daar gaat het om.

Dus laat weten wat jij vindt!
Herken je wat ik schrijf over creatieve geesten en bewaren van spullen?
Vind je überhaupt dat creatieve mensen meer rommel hebben? En waarom dan? Vertel! Ik lees het heel graag.

bron

Niet gelogen, helemaal de pure waarheid!

Nog even naar aanleiding van mijn blog van gisteren.
Niet gelogen, helemaal de pure waarheid!

Ik was vanmiddag bij de Albert Heijn, ik legde de spullen van de band weer in de kar toen de cassiere tegen me zei: Mevrouw wat heeft u een leuke jas aan? Leuk met die stippeltjes.

Ik: 'Ja, en een sjaal met stippeltjes erbij, vind je ook leuk zeker?'

Cassiere: 'Ja, zo een heb ik er zelf ook.'

Ik: 'Die van mij is van de Hema.'

Cassiere: 'Oh, die van mij niet, maar ziet er ongeveer ook zo uit.'

Ik: 'Iets met stippeltjes, daar word ik altijd een beetje blij van!'

Cassiere: 'Ja, en het blijft ook zo leuk, het is gewoon tijdloos!'

Ik: 'Ik heb net gisteren een blogje geschreven over hoe leuk het is om complimentjes te geven aan onbekenden. En de titel van dat blog was: 'Mevrouw, wat heeft u een leuke jas aan!' '

Cassiere: 'Nou, dat is zeker toevallig. Ik had het blog niet gelezen hoor. Maar dat is dan net zo iets dat je aan iemand denkt, die je bijvoorbeeld een tijd niet gesproken hebt en dat die dan net opbelt.'

Ik: 'Zoiets maakt toch je hele dag goed?'

Cassiere: 'Een hele fijne dag verder hoor!'

Kijk, dat vind ik nou leuk!

Aan alle grote vervuilers ter wereld: 'Maak je borst maar nat!'

Milieudefensie wint rechtszaak tegen Shell:

CO2-uitstoot moet sneller dalen

Shell heeft wereldwijd de verantwoordelijkheid om de uitstoot van CO2 sneller terug te dringen en moet daar op korte termijn werk van maken. Dat oordeelt de rechtbank Den Haag in een zaak die onder andere Milieudefensie heeft aangespannen tegen Shell.

'Shell moet het zijne doen om een bijdrage te leveren aan het tegengaan van gevaarlijke klimaatverandering', zei de rechter. 'Het oliebedrijf is verplicht via zijn concernbeleid om eind 2030 de CO2-uitstoot van de Shell-groep, zijn toeleveranciers en afnemers streng terug te brengen met netto 45 procent ten opzichte van het niveau van 2019.'

Grote gevolgen

Momenteel heeft Shell nog als doelstelling om zijn CO2-uitstoot te reduceren met minimaal 20 procent voor 2030 en 45 procent tegen 2035. De uitspraak kan grote gevolgen hebben; de veroordeling kan als katalysator dienen voor nieuwe rechtszaken tegen bedrijven met een hoge CO2-uitstoot, zowel in Nederland als wereldwijd.

Het energieconcern verwacht in beroep te gaan tegen 'de teleurstellende uitspraak', schrijft het in een verklaring. Daarin onderschrijft Shell dat er 'urgente actie tegen klimaatverandering nodig is' en benadrukt het bedrijf dat het in 2050 netto nul CO2-uitstoot wil realiseren.
'De richting die de rechter heeft ingezet, is ook de richting waarin wij gaan', zegt Shell-bestuurslid Harry Brekelmans in een interview met de NOS. Het probleem is volgens hem de snelheid die de rechter eist. Het is nog onduidelijk welke directe gevolgen het vonnis heeft op de werkwijze van Shell. 'De impact ervan zullen we moeten onderzoeken', zegt Brekelmans

De rechtszaak was aangespannen door Milieudefensie en zes andere organisaties, zoals Greenpeace, Fossielvrij NL en de Waddenvereniging. Ook 17.000 burgers steunen de zaak.

'Baanbrekend'

'Het is echt een baanbrekend vonnis', zei advocaat van Milieudefensie Roger Cox na afloop van de rechtszaak. 'Dit is de eerste keer dat we succesvol zijn en een bedrijf van beleid kunnen laten veranderen. En wel internationaal: Shell is actief in 80 landen en zal dus in die gezamenlijke landen tot deze reductie moeten komen. Dit geeft een enorme voedingsbodem voor meer van dit soort zaken.'

In een eerdere zitting zei het energiebedrijf dat het al volop investeert in alternatieven voor fossiele brandstoffen en dat het niet in zijn eentje het klimaatprobleem kan oplossen.
'Ook andere bedrijven moeten uitstoot terugbrengen'
Een ander argument is dat de wereld voorlopig nog wel fossiele energie nodig heeft. Als Shell die niet levert, doet een ander bedrijf dat wel, is de redenering van de multinational. De rechter ging daar niet in mee. 'Ook andere bedrijven zullen CO2-uitstoot moeten terugbrengen.' De verstrekkende gevolgen die de uitspraak kan hebben, namelijk nieuwe investeringen nalaten of minder verkopen, wegen volgens de rechtbank op tegen de gevaren van klimaatverandering.

'Enorme uitstoot'

De rechter stelde vast dat Shell een van de grootste producenten en aanbieders van fossiele brandstof wereldwijd is. 'Samen met de leveranciers en afnemers is het verantwoordelijk voor een enorme CO2-uitstoot, die groter is dan die van veel landen, waaronder Nederland.'

Deze uitstoot leidt volgens de rechter tot ernstige risico's voor inwoners van Nederland en specifiek het Waddengebied, van stijging van de zeespiegel tot de gezondheidsrisico's van luchtverontreiniging. Daarmee worden de mensenrechten van inwoners aangetast. 'Zoals het recht op een ongestoord gezinsleven', zei de rechter.

bron

Wat heeft u een mooie jas aan!

Ik kan hier helemaal mee meevoelen.

Ik vind het ook altijd leuk om in een winkel ofzo

iemand een complimentje te maken:

'Wat heeft u een mooie jas aan!'

'Waar gaat u naar de kapper, het zit zo leuk!'

Wel alleen als ik het echt meen natuurlijk!

Van zo'n glimlach die dan doorbreekt

word ik zelf echt ook weer heel vrolijk.

Een ontwerper die best eens een biertje lust...

Het ontwerp van dit geestige krukje is vast

van iemand die best wel eens een biertje lust.

Op een mooie Pinksterdag!

En daar hoort alleen maar dit bij.

Een mooie dag allemaal,

samen in de zon!

Heel veel plezier vanavond!

Vanavond de finale van het Eurovisie Songfestival in ons eigenste Rotterdam.

Reken maar dat we klaar zitten, we willen niets missen van alle spektakel!

Mijn favoriet voor de winst is natuurlijk Frankrijk.

Luister maar eens hoe mooi!

2021 Barbara Pravi - Voilà

Voor wie het leuk vindt:

Mijn zeven favorieten uit eerdere jaren staan hier onder:

1977 Marie Myriam - L oiseau et l enfants

1975 Teach In - Ding-A-Dong

2017 Salvador Sobral - Amar Pelos Dois

1979 Milk and honey - Hallelujah

1973 Mocedades - Eres tú

1973 - Anne-Marie David - Tu te reconnaîtras

2017 OG3NE - Lights and Shadows

Dat maakt je hele dag!

Echt adembenemend mooi!

De tweede halve finale van het Songfestival

had weer een prachtige pauze - act:

De Syrische danser en de blonde fietskunstenaar

Ahmad Joudeh en Dez Maarzen

en de geweldige balletgroep!

En heel mooi in beeld gebracht!

Gewoon even terugkijken:

hier

Ze dansen op het Adagio van Albinoni.

Dat vind ik al heel lang heel erg mooi,

ook in de variatie die Lara Fabian

jaren terug al maakte.

Ook even kijken?

hier of hier

Dit maakt toch je hele dag?

En dan nu naar het zwembad:

Eindelijk weer zwemmen!

Hoe fijn, zo'n omhelzing!

Charlie Mackesy

De eerste halve finale zit er op!

Ik heb genoten van de eerste halve finale van

het Eurovisie Songfestival 2021 gisteren.

Dat aftellen door het publiek van tevoren

gevolgd door de Eurovisie 'tune'

was echt een kippenvelmoment.

Wat leuk om weer live publiek zo enthousiast te zien.

Wat werd alles prachtig in beeld gebracht.

Helemaal van deze tijd en wat een show!!

Echt geweldig om zo'n evenement

te kunnen meemaken via het tv scherm.

De mooiste act vond ik de 'tussenact'

van Davina Michelle en Tekla Reuten

'The Power Of Water'

Die kun je hier terugzien:

filmpje

Songfestivalfeestje!

Gisteren zat ik voor de tv voor het Maxima interview

en aansluitend de Songfestival vooruitblikken.

Ik vind dat zo leuk, zo'n evenement in ons eigen Rotterdam.

En dan vind ik werkelijk alles leuk om naar te kijken:

ons land dat toch even een plekje in het wereldnieuws heeft,

het positieve dat dit verbindende festival bijdraagt aan Europa,

burgemeester Aboutaleb die zo enthousiast is over zijn stad,

alle oud deelnemers en de oud-inzendingen die we steeds horen,

en natuurlijk alle gedoe en achterklap rond het festival zelf,

de delegaties, de deelnemers, de kleding, de liedjes enzovoort.

En ik vond het ook altijd al superleuk, om naar te kijken

ook al werd het niet in Nederland georganiseerd.

Wij hadden in thuis ook vaak een Songfestivalfeestje.

Helaas heb ik van al die feestjes geen foto's gemaakt,

alleen van deze toen Anouk voor ons land mee deed.

En als ik het nu weer zie, dan denk ik toch:

Kon het maar weer, met zijn allen bij elkaar...

De ingredienten van zo'n Songfestivalfeestje waren:

mensen die het leuk vonden om het spektakel te bewonderen,

een invullijst om punten te geven voor allerhande onderdelen:

lied, zang, kleding, dans, en iets als 'kippenvel-' en 'stuntwaarde'.

Vroeger gaven we ook nog punten voor de dirigent,

maar die is in de loop van de tijd afgeschaft.

Alle meegebrachte Europese hapjes en drankjes,

en belangrijk: we zetten geld in op de winnaar.

Vijf euro, dat maakte toch extra spannend.

En dan kwam na al die liedjes de puntentelling.

Eigenlijk was die puntentelling leuker dan al het andere.

Vooral als jouw voorspelde winnaar punten kreeg,

dan moest je wel gillen of joelen.

Of, bij een gelegenheid waar we meer ruimte hadden:

een rondje rond de tafel lopen...

Enfin, zo'n feestje zit er nu nog niet in.

Jammer, dat de Coronaregels dat nog niet toestaan.

Maar we kunnen in ieder geval kijken.

Ik ben natuurlijk benieuwd hoe

onze Chantal, Edsilia, Jan en Nikkie

het er van af brengen.

En hoe ze er uit zien.

Of er dingen mis gaan,

want dat hoort er natuurlijk bij.

Mijn broer (ook een liefhebber) en ik

willen zaterdagavond samen gaan

appen en commentaar leveren,

en een winnaar voorspellen natuurlijk.

Wie ook fan is en dat leuk vindt,

mag bij ons in de app groep,

gewoon even mailen dan voeg ik je toe.

Vanavond de eerste halve finale.

Ik heb er nu al zin in!

Fijne avond allemaal!

Koningin Maxima, van harte gefeliciteerd!

Onze koningin is 50 jaar geworden vandaag!

Dat wordt gevierd met diverse, speciale postzegels.

Deze kleurrijke van Sint Maarten zijn mijn favoriet.

Al is deze, gemaakt door haar man ook heel mooi!

Zo leuk om een van deze postzegels op je brief te krijgen!

Weinig kleur, maar toch ook mooi!

Maxima door de jaren heen!

Deze foto van Erwin Olaf blijft ook prachtig!

Milieuvriendelijke verzorgingsproducten zelf maken!

Soms sta ik in de supermarkt voor al die schappen vol met toiletartikelen en schoonmaak producten waarvan zowel de inhoud als de plastic verpakkingen allemaal in ons milieu terechtkomen. Daar kan ik dan gewoon pijn in mijn buik van krijgen. Daar wil ik niet langer zomaar aan meewerken. Maar wat dan?

Afgelopen vrijdag was ik in Bleskensgraaf om een workshop te volgen bij Teunie Luijk van het blog: 'Eenvoudig leven'

Het was een workshop waarbij we producten leerden maken voor de persoonlijke verzorging.

Teunie deed dat op een ontspannen en vrolijke manier, waardoor ik helemaal werd aangestoken.

Hier links zie je de potjes waarin we onze zelfgemaakte producten meekregen: tandpasta, deodorant en een basiszalf.

Het maken zelf is helemaal niet moeilijk, en je gebruikt louter natuurlijke ingrediënten, die het milieu niet belasten. Zo maak ik nu in een paar minuten tandpasta die in het herbruikbare glazen potje kan. Zo hoef ik dus geen lege plastic tubes weg te gooien.

Ik weet niet of mijn man er aan kan wennen, hij gebruikt tandpasta voor gevoelige tanden, maar al zou hij het maar de helft van de tijd doen, dan is het al winst.

De deodorant kun je gebruiken in combinatie met een aluinstick. Ouderwets klinkt dat aluin, maar dat is ook een milieuvriendelijk product dat je bij Teunie in haar webshop kunt kopen.

Je schijnt er heel lang mee te doen. De deodorant zelf maken is heel goedkoop, je kunt zelf varieren met de druppels etherische olie die je toevoegt en je hoeft geen nare spuitbussen aan te schaffen en weg te gooien. Ik ben het nu aan het uitproberen.

De basiszalf voelt heel fijn, vooral voor ruwe plekjes en als voedende nachtcreme. Voor overdag gebruik ik op mijn gezicht graag iets met een zonnebrandfactor er in, maar voor een dagje binnen of geen zon is het natuurlijk prima te gebruiken, Het voelt in ieder geval heel fijn op de huid.

Ik vertelde Teunie ook over de shampoo bars die ik onlangs van een bloglezeres had gekregen en waar ik nu nog niet zo goed aan kon wennen. Het schuimt niet lekker en dat mis ik toch. Een vriendin had me ook al verteld dat het wennen bij haar drie maanden duurde, maar dat ze nu niets anders meer wilde gebruiken. Datzelfde hoorde ik nu terug van Teunie en wat andere deelnemers aan de workshop: Naspoelen met 1/3 appelazijn op water helpt daarbij ook. Ik moet daar nog even moed voor verzamelen, ik heb altijd nog veel last van haaruitval, en dan die azijn?

Afijn, alle beetjes helpen, en het voelt goed om me hier in te verdiepen.

Als toetje deed Teunie nog even voor hoe je voor bijna geen geld zelf wasmiddel kunt maken.

Dat ga ik binnenkort nu zelf ook proberen. Maar eerst op zoek naar een emmer met een deksel waar ik die in kan maken en bewaren. Je maakt het namelijk met 5 liter water, en dat is een flinke emmer vol. Daar kun je dan trouwens 25 keer mee wassen, dat is voor mij minstens drie maanden. Wel even zoeken waar ik zo'n emmer dan veilig neer kan zetten in mijn kleine berging, waar ook de wasmachine staat. Ik houd jullie op de hoogte!

Kortom, een stapje gezet in voor mij een goede richting. Wat meer bewustwording en uitproberen wat voor mij fijn werkt. Als iedereen dat doet komen we samen weer een stukje verder.

Oom en tante!

Op Hemelvaartsdag hebben Wim en ik mijn oom Joop en tante Catrien bezocht die sinds kort verhuisd zijn naar een zorgappartement. Ze mochten daar nu weer twee personen tegelijk op bezoek krijgen, en aangezien wij allebei al een prik hebben gehad en zij al dubbel zijn gevaccineerd, vonden we dat we (na overleg) de stoute schoenen maar moesten aantrekken en op bezoek gaan.

Ze wonen in Krommenie, dus een aardige rit, maar al met al viel het zeker qua reistijd toch mee, al vind ik die zes-baanswegen rond Amsterdam toch altijd wel even opletten.

We vielen met de neus in de boter, want vanwege Hemelvaart werden we door het verpleeghuis getrakteerd op taart, en aangezien we zelf ook taart hadden meegenomen was het gezellig koolhydraatrijk koffie drinken.

Mijn tante was zichtbaar meer ontspannen door alle lieve zorg om haar heen, en ondanks het veel kleinere appartementje (dan hun vorige volwaardige huis), bestaand uit een zithoek, een kitchenette, een slaapkamer en een grote badkamer, zijn ze erg op hun plek. Alle koffie, thee en maaltijden worden hun aangereikt, inclusief een kopje soep om een uur of vier. De was wordt gedaan, er wordt gepoetst, er is zo nodig hulp bij de verzorging en zo worden ze compleet ont-zorgd. Hoe fijn als je dik in de tachtig bent. En ook heel rustgevend voor hun kinderen, mijn neven en nichtjes.

Omdat ze zoveel kleiner zijn gaan wonen, en niet alles mee konden nemen, werden we door mijn nichtje gevraagd of we misschien belangstelling hadden voor schilderijen of tekeningen gemaakt door mijn oom of kalligrafiewerk van mijn tante. Nou, dat hadden we zeker.

We hebben niet zoveel ruimte, dus we gingen bij het werk van mijn oom voor een klein werkje. Onze keus viel op een schilderijtje van een boerderij in een graanlandschap: vrolijke kleuren en alles met een huisje er op vind ik altijd fijn.

Onze echte 'Joop' hangt naast onze gele kast of het er al jaren hangt. Hij voelt zicht er thuis, ik geniet er van.