Fietsvakantie


Gisteren zijn we teruggekomen van vakantie.
Het waren enkel maar vier nachten, 
maar wat zijn we er fijn uit geweest!
 We hebben een rondje gefietst en 
drie keer bij vrienden overnacht, 
en een nacht op een natuurcamping.

We gingen op pad op dinsdagmiddag; 
Het was de eerste stralende en droge dag.
Wim had met de knooppuntenroute app 
(Tip!) een hele mooie route uitgestippeld. 
Door het bos, op kleine paadjes in de schaduw, 
langs een meertje en met een pont over de IJssel.

Wat was het Genieten!! 
Ik was vergeten hoe heerlijk dat is: 
met warm weer op je gemakje rondrijden, 
állemaal moois om je heen om naar te kijken,
de wind die je lijf aait en een beetje verkoelt.
De rust, de stilte en het samen zijn.   
Overal werd gehooid, nu het warm en droog was.
Dat ruikt toch zo hemels.

En wat hebben we heerlijk gepauzeerd op 
aangegeven rustpunten of op een terras in de schaduw.

Hier wachtten we op het pontje, die alleen voor ons overvoer.
Onze eerste overnachting was bij vrienden die ons hadden opgewacht 
met een heerlijke maaltijd in de tuin en fijne gesprekken. 
Wim heeft een app die vogels herkent aan hun gefluit,
(Merlin Bird ID) en die niet wist hoe hij het had, 
met allemaal zanglijsters en een witte kwikstaart.

De ingredienten voor de maaltijd kwamen bijna allemaal uit eigen tuin.

Na een fijne nacht, in hun logeerkamer met eigen badkamer,
gingen we op pad richting onze tweede overnachting.
Onderweg gingen we bij onze dochter langs; 
Onze kleindochter was ziek geweest en die gingen 
we even een kusje brengen en beterschap wensen. 
Hier zwaaiden ze ons uit. 
Het begin van een idyllische route.

Bij een rustpunt maakte Wim nog wat foto's.
Lekker even pauzeren, in de schaduw met een fijn boek.
Stom genoeg hebben we na de eerste dag 
bijna geen foto's meer gemaakt.
Dus jullie moeten maar van me aannemen 
dat onze routes prachtig waren. Evenals het weer.
Bijna 30 graden en een blauwe lucht met een zuchtje wind.
We hebben in Bathmen geluncht op een terras in de schaduw.
En toen op weg naar vrienden in Nieuw Heeten.
Daar werden we ook weer heel fijn ontvangen. 
Na een verfrissende douche schoven we 
aan de nasi en koude 0% biertjes.

De volgende morgen kregen we een vorstelijk ontbijt 
en zijn daarna de Holterberg op gefietst. En er weer af.
De route voerde ons naar Laren, naar camping de Vrolijk.
Er is daar een meertje bij, wat heerlijk is na zo'n tocht.
Ik viel gelijk in slaap op zo'n lekkere ligstoel.
We hebben gedoucht en zijn uit eten gegaan,
op het gezellige terras van restaurant Witkamp.
 
 De caravan had een vrij uitzicht op het bos waar 
we uitkeken op spechten, vinkjes en eekhoorntjes, 
die het enorm naar hun zin hadden.
Die nacht heb ik bijna 10 uur geslapen:
Heel bijzonder voor mij, maar ik was ook zo rozig 
van alle beweging, de zon en de frisse lucht.

Onze laatste overnachting was in Lochem, vlakbij Laren
maar daar zijn we met een flinke omweg naar toe gefietst,
met een flinke pauze in een landelijke theetuin. 

Onze vrienden ontvingen ons met hapjes en een heerlijk pasta, we hebben tot laat samen in de tuin gezeten waarna we de avond hebben afgesloten met drie spelletjes Sequence waarbij de mannen wonnen met 2 - 1. De volgende morgen hebben we ontbeten in de tuin onder een parasol met verse aardbeien en superlekker kopje koffie. Bij het weggaan hebben ze toch nog een foto van ons gemaakt. We hebben een mooie terugtocht gehad. We waren rond drie uur thuis. En binnen een half uurtje waren we uitgepakt en hebben we de post en de mail bekeken. Wim had nog een klusje te doen bij zijn moeder in Zwolle, ik heb boodschappen gedaan en we zijn heel vroeg naar bed gegaan, lekker slapen, want ook al hebben we hooguit 40 kilometer op een dag gefietst, ik voelde overal mijn spieren en wat is het dan heerlijk om uit te slapen en mijn laatste boek van Jane Fallon uit te lezen.... 

Gisterenavond begon het hier te regenen, dus wat hebben we geboft met het weer! Wat me het meest blij maakt was dat ik alle dagen zo heerlijk ontspannen was. Dat voelt zo helend na alle spanning en onrust van de afgelopen maanden. Echt heel fijn.

We hebben het er over gehad en hopen in de toekomst nog meer van dit soort fietsvakanties te gaan maken, want dit vinden we allebei heel leuk! Niet al te grote afstanden, want het moet wel leuk blijven. Misschien met om en om een overnachting bij vrienden of familie en bij een B&B of een 'Vrienden op de fiets' adresje. En het hoeft dus geen weken te zijn, een lang weekend is ook al prima.

Straks even 'Gluren bij de buren' wat vandaag in Zutphen overal kan. Gezellig! 

Komt het allemaal goed?

 


Katinka Polderman heeft het even op een rijtje gezet:
Conclusie: Het komt allemaal goed!

Fijn en troostend vakje:

Bent u verdrietig?

Och. kom hier.
Dit is een extra zacht vakje,
hou maar even tegen uw wang.
Het komt allemaal goed, uiteindelijk! 

Een stukje vuurtoren in zicht

 


Eric Le Pape

Elke week op vrijdag
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een vrolijk, zeer kleurig schilderij.
Een havengezicht met allerlei bootjes.
De huizen - ook in vrolijke kleuren - staan op de
achtergrond gezellig tegen elkaar aan geschurkt.
Er is nog een stukje vuurtoren in zicht,
die trouw de wacht staat te houden.
Het is windstil, het wateroppervlak
spiegelt zachtjes wat boven water is.

De mensen zijn tevreden,
de werkdag zit er op.
Vanavond nog even naar
de buren, een kaartje leggen of zo..

Wie wil er nu niet zo'n logeerkamer?

 


Zo een gezellige slaapkamer.
Misschien meer een logeerkamer...
Maar wat zou ik hier graag logeren!
Een nachtje. Of gewoon een hele week.

Het is wat...

 

Lisandro Rota

Ik voel me wel een beetje verwant
met deze volle, rondborstige dame.
Ze heeft zelfs net als ik - graag en vaak -
een gezellig schortje voor.

Net als zij balanceer ik op een dun lijntje,
op zoek naar een manier om mijn kilo's en jaren
enigszins gracieus en 'eigen' te dragen.

Ik realiseer me nu dat ik bijna altijd als ik
vroeger terugkeek naar foto's van jaren daarvoor
me er steevast leuk en heel lief uit vond zien.
In elke geval mooier dan ik me had gevoeld
op het moment dat de foto genomen werd.

En als ik dat nu vertaal naar dit moment,
zou ik NU moeten genieten van hoe ik er NU uitzie,
omdat ik er over een jaar of tien waarschijnlijk
melancholisch naar terug kan verlangen.

Het zal onontkoombaar bergafwaarts gaan.
Niet alleen hoe ik er daadwerkelijk uit ga zien
als ik zo zoetjes aan richting de zeventig ga.
maar ook met mijn tevredenheid daarover.

Het is een soort onmogelijke opdracht:
Mezelf eerlijk zien zoals het is
maar er toch gewoon het beste van maken
met een goede beha en een zwierig jurkje.
Zonder teveel mijn best te moeten doen
en tegelijk tevreden te zijn met mezelf.

Tja, het is wat...

Hip in de 'seventies'!

 


In de jaren zeventig was je met zo'n interieur helemaal hip.
Veel oranje en donkerbruin, hoogpolige tapijten
en kunststof meubels zoals hier de salontafel.
Veel ronde vormen, en (hangende) groene planten.
We zaten veelal laag, opstaan kostte blijkbaar geen moeite.
De dapperste mensen hadden in die tijd zelfs een zitkuil.

 Het Tomado-rekje kwam mee uit de jaren zestig en bleef.
De fauteuils van Artifort hadden een draaibare ronde voet.

Grote motieven in de dessins zoals hier in de gordijnen.
Een televisie was er ook in oranje of zoals hier in wit.

Voor mij zijn de Artifort stoel, het Tomado-rekje en 
de parapluplant nog steeds actueel en aanwezig in ons huis.


Zingen op de fiets!


Op maandag post ik 
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.




Happy fietsen!


Puur voor mijn plezier!

 

Ik ben nog steeds gezellig bezig met mijn serie boeken van Jane Fallon.

Het boek hier rechts heb ik net uit en was weer heerlijk om in weg te duiken. Nu heb ik alleen nog het boek hier rechts onder liggen en daar wil ik nog niet aan beginnen, want we gaan dinsdag een paar dagen fietsen en dan wil ik hem meenemen.

Net zag ik dat onze Jane nog een boek heeft uitgebracht. 
Even in de gaten houden of de bieb dat binnenkort ook heeft. 

Eerst las ik ter afleiding van de pijn in mijn oor, kaak, hoofd.
Maar die pijn is nu bijna weg en lees ik puur voor mijn plezier.

Naast lezen ben ik de afgelopen week bezig geweest met het uitbreiden, vernieuwen, opfrissen en opnieuw combineren van delen van mijn garderobe, aangezien ik heel veel van mijn kleren had weggegeven omdat ze me klein waren. 

Ik ben al heel aardig geslaagd. Ik kocht een jurk met een linnen, roze broek eronder die ik ook weer kon combineren met andere tuniekjes en lange blouses. Een tuniek in licht paars, een donkerblauwe wijde broek als ondergrond voor weer andere losse tunieken, een jurkje dat helemaal mooi precies past met een bijpassende legging (nieuw voor mij) eronder en een hele wijde strandjurk. 

Ik heb stof gekocht op de markt om zelf een witte linnen broek te gaan maken en nog twee lappen waar ik nog niet precies van weet hoe en wat... En ik heb van een lange blouse en een jurkje de mouwen er hoger ingezet omdat ze me iets te groot waren en dan lomper staan dan goed voor me is. En als klap op de vuurpijl  heb ik twee nieuwe beha's en een mooi onderjurkje, waarvan een beha een (heel lief) cadeautje was. Een vriendin die wat spulletjes van me had overgenomen kwam me een turquoise vest brengen dat haar zelf te groot was, en zo is het een drukte van belang in mijn kledingkast.

Ondertussen brei ik me een slag in de rondte en kijk ik suffe series, zoals Moedermaffia en bekeek ik de film 'Leef' na bijna twintig jaar voor een tweede keer, waarbij ik sommige stukken helemaal kwijt was, maar blijft een hele mooie film. 

De programma's op televisie zijn in de zomer echt bijna allemaal prut, ik volg nu nog: 'Het perfecte plaatje' en 'Project runway'. En ik mag - als altijd - graag de herhalingen van het programma: 'De verwondering' zien, altijd inspirerend en stemmend tot nadenken en gesprek.

Vanmiddag gaan Wim en ik naar mijn vriendin in Utrecht en morgen komt er een van onze eetclubjes eten. Maandagmorgen komt een lieve vriendin uit Amsterdam een dagje en dinsdag gaan Wim en ik voor onze vakantie een paar dagen fietsen, op tournee langs vrienden waar we overnachten en dan ook eens lekker lang kunnen tafelen en een glaasje doen. Daar verheug ik me ook enorm op. 

Een heel fijn weekend gewenst allemaal!

Een schilderij als zoekplaatje

 

Jacek Yerka

Elke week op vrijdag
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een bijzonder schilderij.
Allerlei interieur delen gecombineerd in een vlak.
Het is een soort zoekplaatje, wat herken je allemaal?
Omdat ik niet zo makkelijk mijn pc of telefoon op zijn kop
kan houden heb ik dit schilderij in alle richtingen gedraaid.

Misschien is dat wel compleet verboden.
Maar ja, ik heb het nu al gedaan...
Ik herken op deze manier toch beter alle attributen.
Zo zie ik nu beter de ouderwetse naaimachinetafel en
ik zie een groene leunstoel achter het bad opduiken.

Niet alles is me duidelijk:
In de bovenste versie is een grote luciferdoos
boven het bed tegen de spiegel aangeplakt?
En is dat oranje ding dan een klos(je) garen?
Die wollige dingen die uit die spiegel komen:
zijn dat nu van die theater-achtige lampen?
Is dat een rolveger rechts onder in de hoek?



Maar ik vind het een super originele gedachte
om een huis op deze manier weer te geven.
Ook met die ouderwetse dingen erbij zoals
de heen-en-weer-wasser wasmachine met
de wringer er bovenop en de centrifuge ernaast.
En de tegelkachel-fornuis-oven die er ook op staat.

De schilder komt uit Polen, misschien zijn dit
de spullen zoals die er in zijn jeugdjaren waren.
Misschien het huis van zijn moeder, want dat
er een vrouw woont lijkt me wel aannemelijk.
Al is dat tegenwoordig minder duidelijk
om aan te nemen dan dat dat vroeger was...

Bijna overal zin-in-in!!!



HAUSER and Lara Fabian performing 'Adagio'
with the Royal Philharmonic Orchestra
at the Classic Gala Concert
at the Royal Albert Hall,
London, May 2024

Wat een cadeautje kom ik toch
weer tegen op het wereldwijde web.
Een prachtige uitvoering van 'Adagio'
van Lara Fabian, dit keer samen met de cellist
die blijkbaar geen voornaam nodig heeft: Hauser.

Heel mooi, vind ik dan he...
Even luisteren?

Ik kende alleen deze uitvoering:
Ook mooi!

En dan deze uitvoering van Hauser
van het Adagio van Albinoni.
Zo prachtig!

Maar, ik vind tegenwoordig bijna alles mooi,
en ik ben zo blij als een lief, klein kleutertje,
want ik heb gelukkig veel minder pijn,
heb weer energie voor van alles
en bijna overal zin-en-in!

En dan schijnt het zonnetje ook nog!
Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!

En ondertussen lekker even luisteren
naar dit soort hele mooie muziek!


PS Van bloglezer Jan kreeg ik deze foto,
die helemaal past bij mijn goede stemming!
Het kan niet op, dankjewel Jan.


De stof voor de nieuwe bank!

 


De beste manier om de stof 
voor je nieuwe bank te kiezen!

Zelf heb ik niet over deze tip nagedacht 
toen we onze bank kochten in donkerblauw.
We vonden het echt een hele mooie stofkleur.

Nog steeds eigenlijk, maar met een groot nadeel:
We hebben weliswaar geen hond, maar ik heb 
zelf al wat jaartjes last van haaruitval.

En zo sta ik elke morgen witgrijze haren 
van de blauwe bank te schuieren...


Hoe meer wilde bloemen en inheemse bomen hoe beter!

 

Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.

Deze week een deel uit een artikel uit dagblad Trouw:

'Als iedereen twee à drie wilde bloemen 

plant komen we heel eind'


De Cruydt-Hoeck in het Friese Nijeberkoop levert zo'n vijfhonderd zaden van inheemse wilde bloemen en planten. De vraag daarnaar neemt toe. Dat wijst erop dat de noodzaak van meer biodiversiteit is ingedaald, meent eigenaar Jasper Helmantel. 
'Herstel van soortenrijkdom is onze missie.'

Het bedrijf is de grootste specialist in zaden van inheemse planten en bloemen van Nederland. De afnemers van zadenmengsels zijn gemeenten (voor hun openbaar groen, parken en heemtuinen), particulieren en agrariërs. De omzet (in 2023 was die 3,5 miljoen; dit jaar naar verwachting 4 miljoen euro) neemt elk jaar gestaag toe. Een teken dat het besef tot een brede laag is doorgedrongen dat wilde bloemen en planten nodig zijn voor meer vlinders, insecten, vogels en bijen.

"Als wij wilde planten en bomen terugbrengen in de leefomgeving, komen de bijen, vogels, vlinders en insecten ook terug en wordt het ecosysteem hersteld. We komen al een heel eind als iedereen in zijn tuin twee à drie wilde bloemen plant", meent hij. 
"De dagkoekoeksbloem vind ik bijvoorbeeld een mooie bloem, maar ook de margriet, knoopkruid en kattenstaarten zijn een aanwinst voor je tuin."

Maar waarom zijn juist wilde bloemen en planten cruciaal voor het herstellen van de biodiversiteit? Helmantel legt uit: "Inheemse planten sluiten naadloos aan bij de insecten die hier voorkomen. Een goed voorbeeld is de Europese zomereik. Op een oude eik kunnen zomaar 300 à 400 organismen als insecten, schimmels, bacteriën, korstmossen en vogels leven. Maar zet je die boom in Amerika neer, dan zit er bijna niks op." Andersom geldt dat ook, geeft hij aan. "De Amerikaanse eik die je hier veel ziet, daar zitten bijna geen organismen op. Maar in Amerika waar hij thuishoort zit het er vol mee."

'We moeten bomen planten, veel bomen'
Sierplanten hoeven wat hem betreft niet weg, haast hij zich te zeggen. "Ook al dragen ze niet veel bij aan de biodiversiteit, ze zijn wel heel leuk. Dat vind ik als tuinier ook. Maar plant dan ook enkelbloemige sierplanten. Stuifmeel zit bij deze planten niet verstopt in de kelk. Vlinders en bijen kunnen er zo gemakkelijk bij. 
Wat trouwens wel uit de tuin moet zijn te veel tegels. 
En we moeten bomen planten. Veel bomen."

In september vorig jaar introduceerde het bedrijf met succes op speciale grondsoorten gerichte gemeentemengsels. Helmantel: "Voor alle 342 gemeenten in Nederland hebben we zadenmixen gemaakt die passen bij de grondsoort. En dat pakken gemeenten goed op. Een mooi voorbeeld is Tilburg, dat op de scheidslijn van zand en veen ligt. Dat bloemenweidemengsel hebben we samen met hun ecoloog samengesteld. Het bestaat onder anderen uit vlasbekjes, zandblauwtje, Sint-Janskruid, hazenpootje, knoopkruid en kleine leeuwentand. Als de gemeente vragen krijgt van particulieren wat geschikt is voor een wilde tuin, kunnen ze hiernaar verwijzen. 
Dit mengsel mag je altijd zaaien. Heel mooi, want hoe meer wilde bloemen en planten, hoe beter!"