Geestig!
Een soort bijkeuken netjes achter deuren
Een werkkast en een wasruimte ineen.
Netjes verstopt achter verdiepte deuren.
Een slimme en mooie oplossing
voor mensen die in huis geen aparte ruimte
hebben voor een bijkeuken of berging.
Ook lieve dingen zoals de jonge poesjes...
Marius van Dokkum
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Een man alleen, zo kun je dit niet anders zien.
Ik zie in deze puinhoop toch hele lieve dingen:
de jonge poesjes en de volwassen katten,
een wereldbol boven op de kast
en de kranten onder de brommer,
maar ook tekenen van eenzaamheid en verwaarlozing:
Het eten wordt in het blikje in een pannetje opgewarmd!
Overal liggen dingen waar je over kunt struikelen,
zoals de stofzuiger, die verder niet gebruikt lijkt te worden.
De rechterdeur van de kast is compleet verdwenen,
de was die aan de lijn hangt zit vol gaten,
je kunt niet meer bij de computer, die trouwens
erg vies is, met een leeg flesje bier ernaast.
Er kijken een paar vrouwen nieuwsgierig naar binnen.
Hun handen jeuken vast om daar aan de slag te gaan.
Toch lijkt de man niet helemaal ontevreden.
Ja, die mensen heb je ook...
Ook leuk dat deze schilder Marius van Dokkum
zo'n tafereeltje interessant vindt om te schilderen.
Hangend plantenrekje
Onze dochter heeft op haar overdekte balkon
een hangend plantenrek gemaakt.
Ze had nog wat houten plankjes liggen heeft daar
gaten in gezaagd om de potten in te laten zakken,
en kleine gaten geboord om speciaal mooi touw
door te laten waar ze toen knopen in maakte
om de plankjes weer op te laten rusten.
Dat maken van knopen was nog wel een klusje,
want alle vier moesten ze op precies dezelfde afstand
komen zodat de plankjes recht zouden hangen.
Maar het is gelukt en staat heel erg leuk!
Daar word je toch vrolijk van!
Nu nog de plantjes laten groeien.
Ook leuk voor kruiden trouwens...
Mijn vader zou vandaag 90 zijn geworden
In 1967 werd er in Nederland een prinsje geboren.
Wij woonden toen in Baarn, vlakbij Paleis Soestdijk en Kasteel Drakesteyn. Ik was 7 jaar, zat in de derde klas, waar we met alle kinderen van de school de komst van het kroonprinsje vierden met beschuit met muisjes.
We mochten ook allemaal een ballon oplaten, die ik, dat weet ik nu nog, te vroeg losliet en een beetje beteuterd nakeek.
Voor ons bijzonder was dat dit prinsje geboren werd op de 35e verjaardag van mijn vader die dit wel een leuke actie vond van de kroonprinses: vanaf toen werd er namelijk gevlagd op zijn verjaardag.
Onze oudste dochter werd geboren op een dinsdag. De derde dinsdag in september. Prinsjesdag dus! Toch wel een feestelijke bijkomstigheid vond ik zelf.
Maar mijn zusje maakte het nog bonter, haar dochter werd geboren op 30 april, Koninginnedag. Wat een vrolijke verjaardag was dat elk jaar voor mijn nichtje, al was er natuurlijk wel altijd concurrentie op haar verjaarspartijtje van de vrijmarkt en de Oranjefeesten.
.jpg)
Toen het kroonprinsje onze Koning Willem Alexander werd verschoof de koningsdag van 30 naar 27 april. En vandaag, nu de hele Koninklijke familie zijn 55e verjaardag vierde in Maastricht, bedacht ik ineens dat mijn vader vandaag 90 jaar zou zijn geworden als hij niet al op zijn 63e was overleden.
En, best ook confronterend, ik hoop dit jaar in juli 63 te worden en als ik het haal ben ik eind oktober ouder dan mijn vader ooit is geworden.
Het is wat.
.jpg)
.jpg)
Fijne Koningsdag allemaal!
We gaan maar eens een oranje Tompouce eten en een oranjebittertje drinken.
En als je wilt weten welk technieken er zijn om een tompouce te eten?
Klik dan op dit: filmpje
De 'stoepchirurg' van Lyon
In Lyon vult een kunstenaar
met de bijnaam 'Emmemem'
de gaten in de stoep met mozaïek.
Hij noemt zijn kunst 'schilderen':
stoeptegels repareren met kleine
gekleurde keramische tegels.
In Frankrijk noemen ze hem de 'sidewalkchirurg',
die sinds 2016 wonden behandelt op stadsstraten.
Inspirerend!
Al vaker heb ik hier op mijn blog geschreven over
de inspirerende denkwijze 'the work' van Byron Katie.
Ze heeft er boeken over geschreven en
vele sessies met haar zijn gefilmd en te vinden op You Tube.
Hieronder deel ik een mooie verzameling daarvan.
Het is in het Engels en de ondertitels zijn irritant genoeg in het Spaans.
Ook zijn er tussendoor een aantal keer vijf seconden reclames te zien.
(misschien is dat bij een betaalde versie anders...)
Maar echt een aanrader om eens even voor te gaan zitten
en helemaal uit zien, een uur van je tijd te geven.
Zo inspirerend!
Idee!
Als je nu niet (meer) kunt bukken en niet met zware gieters water kunt sjouwen en je wilt toch een groente of bloementuintje onderhouden, dan is dit misschien een idee! Ik zou ze allemaal wel willen hebben...
Ik heb een grote voorliefde voor de jaren 60 spulletjes.
Maar zeg nou zelf, deze klokken zijn toch allemaal superleuk?
Ik zou ze allemaal wel willen hebben...
Lekker buiten de was ophangen!
John Michael Carter
'Hanging Laundry'
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Hier hangt een Italiaanse vrouw haar was op.
Ik word ook altijd blij van buiten de was ophangen.
Eigenlijk vooral van een klein wasje ophangen.
Dus een paar dingen die lekker buiten droogwaaien.
Zelf moet ik altijd oppassen dat ik geen knijpers laat vallen,
dat gebeurt me in de helft van de keren eigenlijk wel.
Dan moet ik naar beneden lopen om ze op te rapen.
De waslijn is hier tussen de huizen gespannen
met een systeem waarbij je de waslijn steeds
opnieuw naar je toetrekt voor een stukje lege lijn.
Anders zou je er nooit bij kunnen vanaf dat balkonnetje.
Ze mag ook wel oppassen dat ze alles goed vastzet,
en natuurlijk ook dat ze geen knijpers laat vallen.
Ik vind het altijd heel huiselijk en gezellig staan,
al dat wapperende wasgoed in de straat.
Leuk dat iedereen zicht heeft op al jouw
fleurige lakens en badhanddoeken.
En als je de droge was dan binnenhaalt
is hij zachter en ruikt hij altijd frisser
dan binnen gedroogde.
En het is ook nog eens heel mooi geschilderd!
Fijn om te zien op deze zonnige winderige dag.
Ga nu zelf ook even wat was buiten ophangen
en dan heel tevreden een lekker kopje koffie nemen.
Wat je niet gebruikt hoef je niet te betalen...
We kunnen allemaal proberen minder energie te gebruiken.
Goed voor het milieu en voor de portemonnee.
Ik ging op zoek naar de 'hooimand' die ik ooit maakte.
Ik schreef erover in oktober 2017:
Het begon met dikke plakken wol die ik lang geleden kreeg van vrienden die er hun huis mee isoleerden en er van over hadden. Ik was toen druk aan het vilten en dacht er wat mee te kunnen. Maar voor vilten en spinnen bleek het niet geschikt. Toen ik laatst mijn wol en katoen opruimde kwam dit weer voor de dag. Wat te doen? Kon ik het gebruiken als kussenvulling? 
Toen bedacht Wim dat het mooi als vulling van een hooikist kon dienen. Een hooikist is 'ouderwets': een krat gevuld met hooi waar je bijvoorbeeld een pan met rijst - net aan de kook gebracht - in zet waar het warm blijft en vanzelf gaar wordt zonder verder energie te verbruiken. Of om een hete pan risotto op temperatuur te houden als je bezoek later is dan verwacht. Heel duurzaam dus. Ik zocht in mijn lapjeskoffer een gezellige fleece stof en vond in de kelder een geschikte mand.
Ik stikte twee lappen stof op elkaar en schoof de laag wol ertussen.
Op de hoeken fixeerde ik het geheel door het schuin door te stikken.
Op de hoeken fixeerde ik het geheel door het schuin door te stikken.
Dit platte 'kussen' vleide ik in de mand.
Even proberen: mijn grote rode pan paste er in.
Een kleinere zou helemaal geen probleem vormen.
Eerst wilde ik een soort deksel van wol maken.
Maar gaandeweg kwam ik op het idee om strikjes te gebruiken.
Die houden - dicht gestrikt - de bovenkant ook goed toegedekt.
De wol opgeruimd en een hooimand rijker.
Leuk en handig idee toch?
Je kunt het ook maken met een oude slaapzak,
of een kinderdekbedje of gewoon kussenvulling.
Succes!
Een kleine keuken vol geluk!
Ik hoop dat het te lezen is.
Dit prachtige gedichtje - op een wandbordje -
over een kleine keuken vol plezier, vrede en geluk!
Hier word ik zo blij van!
2345678
Mijn lieve tante Joke,
die mij vaak wijst op spelfouten in mijn blog,
waarvoor - als altijd - mijn hartelijk dank,
stuurde me dit screenshot van mijn blog met de tekst:
'Deze vind ik eigenlijk ook heel leuk. Liefs'
Ik moest even goed kijken wat ze bedoelde....
Easter
Robert Bissell
The air is like a butterfly
with frail blue wings.
The happy earth looks at the sky
and sings.
Joyce Kilmer
Toonkunst Zutphen zingt de Messiah!
Op Goede Vrijdag zong mijn man Wim mee met
Toonkunst Zutphen met de Messiah van Handel.
Een vriendin maakte van een koorstuk deze opname:
Even luisteren?
Het belooft een prachtige dag te worden!
Daniel Garber
'Spring'
1920
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Het is lente!
Een groepje lieflijke huisjes staat
wat voor zich uit te dromen onder de blauwe lucht.
Het is nog wat fris, maar de zon staat al hoger
en het blad en de bloesem staan op springen.
Er wordt wat in de tuin gewerkt,
er hangt een wasje buiten,
Het belooft een prachtige dag te worden!
Zwaaien naar opa!
Dit vind ik zo'n ontroerend mooi idee!
Onze oudste dochter heeft het gemaakt.
Even uitleggen:
Haar vaders vader, haar opa is in januari overleden.
Onze dochter mist hem verschrikkelijk.
Zoals ze op de uitvaart zei:
'Ik voel me met hem verwant en door hem gezien en geliefd.'
Ter gelegenheid van de dag waarop opa 93 zou zijn geworden
heeft ze iets gemaakt wat heel lief en troostrijk is.
Onze dochter woont op een bovenhuis.
Dit is het bovenlicht boven haar buitendeur.
Elke keer dat ze de trap af naar beneden loopt
om de deur uit te gaan, ziet ze dit bovenlicht.
Nu heeft ze van deze foto van haar opa als kleine vrolijke jongen,
een mooie transparant gemaakt door hem zorgvuldig
over te trekken op doorzichtig vliegerpapier.
Deze transparant heeft ze in het bovenlicht geplakt.
Zo zwaaien ze altijd even naar elkaar als ze weggaat of thuiskomt.
Een superlief idee en ook nog heel mooi uitgevoerd.
Opa zou de eerste zijn om dat tegen haar te zeggen.
Aan de slag!
Trouwens als je toch bezig bent kun je ook met
tennisballen en badmintonpluimpjes creatief aan de slag!
Fijne dag gewenst!
Abonneren op:
Posts (Atom)