Jammeren



Vanmiddag hebben een superleuk feestje 
in het Koelhuis moeten laten schieten 
omdat we nog steeds hoesten.
Niet gewoon hoesten, 
maar volop en onbedaarlijk,
tot de tranen me over de wangen lopen.

We hebben geen koorts meer en vanmorgen 
leek het nog even of we wel een uurtje 
naar het feestje zouden kunnen gaan. 
We fietsten twee straten verder om 
een leuke, nieuwe jurk voor mij te kopen.
Dat lukte, maar even later was ik al weer zo moe!

Het begint een beetje eentonig te worden, 
maar het is nu even niet anders; we hebben die 
hele mooie zonnige middag in bed gelegen.
We hebben niet getest, maar het lijkt wel 
of we een ouderwetse Corona hebben. 
We hoorden vandaag van iemand die 
wel een maand heeft gehoest.
Dan kunnen we nog even.

Wim heeft net een sinaasappeltje 
voor me uitgeperst.
Voor zo een gezellig dansje 
in de keuken is het nog te vroeg.
Er zijn ergere dingen in de wereld,
maar ik vind het toch jammer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten