Het begroot me soms wel...

Wat vond ik dat toch altijd een fijn gezicht, zuivel in een fles. Dat voelde fris en vers.

Een blauwe dop voor melk, rood voor karnemelk, groen voor yoghurt. Vanillevla, hopjesvla en chocoladevla (dat waren de drie soorten in die tijd) hadden geen eigen kleur dop volgens mij, maar die herkende je natuurlijk aan de kleur door de fles heen.

Het bezwaart me tegenwoordig dat we voor elke liter melk of yoghurt een pak (karton met een plastic laagje binnenin) aan onze afvalberg toevoegen. Ook al zullen ze een deel weer hergebruiken, het is toch een onhoudbare zaak voor ons milieu op lange termijn, al dat verpakkingsmateriaal. 

Al heb ik verder ook geen oplossing hoor.  

Toen ik jong was kon je bij de melkboer die aan de deur kwam ook verse melk meekrijgen die in jouw melkkoker werd geschept. 

Dat kun je je nu natuurlijk niet meer voorstellen ook al vanwege voedselveiligheid. 

Bovendien zijn veel mensen tegenwoordig niet meer thuis om zo'n melkboer (en de groenteboer, de bakker, de visboer en de schillenboer) voor de deur te treffen. 

Maar het begroot me soms als ik in de Albert Heijn voor zo'n muur van bijvoorbeeld wasmiddelen en schoonmaakartikelen sta, als ik me voorstel hoe de inhoud van al die flessen en pakken in ons milieu terechtkomt, maar ook al die verpakkingen zelf. 

Natuurlijk, er zijn prachtige initiatieven van winkels die spullen zonder verpakking verkopen. Er zijn mensen die zelf wasmiddel en shampoo maken. Mensen nemen soms lege broodzakken mee naar de bakker om opnieuw te gebruiken, of ze nemen hun lege eierendozen mee naar de winkel om ze weer te hergebruiken, maar dat is maar een heel klein deel. Het grote getal telt. Bijna iedereen koopt gewoon zoals het aangeboden wordt in de winkel. 

En eerlijk gezegd weet ik ook niet hoe het anders kan. We kunnen niet allemaal een koe in onze tuin zetten om zelf te melken tenslotte, maar het begroot me soms wel....   

Hoe is het toch zover gekomen dat we dat niet slimmer of beter kunnen regelen met elkaar? Kunnen we dat niet veranderen naar meer lokale productie en afname? En ook op kleinere schaal met meer samenwerking?