Deze afgelopen dagen werden bij ons gedomineerd door ziekte.
Wim werd eerste kerstdag niet lekker wakker
met verhoging, een nare hoest en hoofdpijn.
Hij had woensdag net een negatieve coronatest gehad,
maar een gewone verkoudheid met een nacht vol hoest,
leek hem geen goed recept voor het geplande bezoekje
aan onze dochter, haar vriend en de twee kleinkinderen.
Even slikken, want we hadden ons er enorm op verheugd.
Toen hoorden we dat het met mijn schoonvader niet goed ging.
De tweede kerstdag zouden we daar naar toe zijn gegaan.
Maar je wilt ze niet aansteken met die hoest.
Ik ben er alleen even naar toe gereden om de boodschappen
die we van te voren al gehaald hadden te brengen.
De zussen van Wim kwamen allebei om te helpen.
Mijn schoonvader is 91 en had echt hulp nodig.
Helaas moest hij vanmiddag toch met de ambulance
naar het ziekenhuis voor nader onderzoek.
Toen kon Wim zijn broer gelukkig mee.
Het is spannend voor de hele familie,
maar vooral voor mijn schoonmoeder.
Ze houdt hem liever thuis, want zo zei ze:
'We hebben elkaar juist nu zo hard nodig.'
En mijn dochter appte net dat onze kleinzoon
van net een jaar ook weer ziek is.
Koorts, rode wangen, diarree.
Hopelijk zijn het alleen maar nieuwe
tanden of kiezen die hem dwars zitten.
Ik kan niet veel uitrichten om te ondersteunen.
Mijn spanningsniveau is eigenlijk al hoog.
Dat heeft te maken met de therapie die ik onderga
bij psycholoog van het ziekenhuis na mijn borstkanker.
Er wordt van alles aan emoties opgehaald en verwerkt.
Er komt een boel op me af en ik sta nogal 'open'
voor van alles wat me stress en verdriet brengt.
De corona en de kersttijd helpen daarbij niet.
En het ziekenhuis waar mijn schoonpa ligt is
voor mij gekleurd met allemaal nare herinneringen
uit de tijd dat mijn moeder daar steeds opgenomen lag,
op allerlei afdelingen, maar ook op de hartbewaking.
Ook in mijn eentje zorg dragen voor een koortsige baby
gaat op dit moment mij te veel stress opleveren.
Dus daar inspringen lijkt me ook al niet goed.
Verder heb ik zelf al een paar dagen kiespijn.
Morgen maar eens een tandarts opzoeken.
Daar word ik ook niet blij van.
Kortom, ik voel me hopeloos tekort schieten.
En ik ben bang voor nog meer slecht nieuws.
Ik wilde dat ik sterker was.
Je doet wat je kan! Het kan ook wel eens te veel worden! Sterkte van een redelijk stille meelezer! Ingridse
BeantwoordenVerwijderenlief, dankjewel, groet, Jacquelien
VerwijderenMeid wat herkenbaar, al die stress en zorgen. De angst voor recidive is altijd op de achtergrond aanwezig. Terwijl ik zelf herstelde, was er de mantelzorg voor mijn ouders en zus, die allemaal in anderhalf jaar tijd zijn overleden. Mijn moeder als laatste, begin dit jaar. Meteen daarna kreeg mijn schoonvader twee keer een hartinfarct, en brak de pandemie uit, met alle dreiging die daarbij hoort.
BeantwoordenVerwijderenMaar met mijn schoonvader gaat het nu gelukkig weer goed, en met mij ook!
Wat me tijdens alle zware momenten op de been heeft gehouden, is alle liefde die er om me heen is. En het besef dat je aan het veleden niks kunt veranderen, en niet kunt weten wat de toekomst brengen zal. Alles wat je hebt is vandaag. Het enige wat jij nu kunt doen is goed voor jezelf zorgen. En ook op afstand kan je mensen van wie je houdt liefde sturen. Een kaarsje voor ze branden, whatever. Ook dit gaat voorbij. Straks kan je anderen weer helpen op de manier die je graag zou willen, nu even niet. Ik wens jou heel veel sterkte, liefde en kracht!
Dankjewel, wat heel fijn om te lezen, ik schoot er al weer van vol. Met mijn schoonvader is het heel spannend. En met alle corona maatregelen ook lastig om hem nabij te kunnen zijn. Straks ook nog naar de tandarts, ook al niet fijn, ik ben geen held in die dingen... maar ook dat gaat weer voorbij, dat klopt, ik zal er aan denken, Jacquelien
VerwijderenWat een treurige lijst is dit. We kennen elkaar niet, ik kom hier af en toe wat lezen en grasduinen in je berichten, maar ik wil je van harte sterkte wensen! Allereerst voor jouzelf, jouw eigen gemoedsrust, dat je je maar heel snel sterker mag voelen, zodat je al deze stormen aan kunt. En verder natuurlijk voor al die dierbare zieken om jou heen. Ik hoop dat 2021 ons allemaal veel beters brengt of in ieder iets goeds.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel, ik hoop ook dat ik hier weer sterker uit kom. Ik vind het niet meevallen dat ik niet alles aan kan. Hoop dat het nieuwe jaar nieuwe energie brengt, fijne dag, Jacquelien
VerwijderenIk wil je wat warmte, liefde en kracht sturen via dit berichtje en je in gedachten omhelzen. Sterkte met alles. Groet van Tineke.
BeantwoordenVerwijderenEen omhelzing in gedachten terug Tineke! Dankjewel, groet, Jacquelien
BeantwoordenVerwijderen