Steeds eventjes afkoelen....

 
 
 


Met dit hete weer is zo'n buitendouche gewoonweg feest!

Of een paar emmers water,
of zo'n ouderwetse heen & weer sproeier...... 
 
 
 

Samen jarig...

 
 



Elk jaar opnieuw zijn mijn man Wim en ik weer samen jarig!
Op 30 juli zijn we allebei 54 jaar geworden.

Zouden we net als de mensen op deze foto samen echt oud mogen worden?


Op de kaart die Wim van mijn moeder kreeg stond:
 
Je bent weliswaar ouder dan ooit,
maar je bent ook jonger dan je nog ooit zult zijn....
 
en dat geeft de burger moed...
 
 
 
 

26 jaar getrouwd!



wij wassen en drogen al 26 jaar samen

dit is een leuk cadeautje
voor mensen die gaan trouwen of als housewarming gift:
 
theedoeken met de tekst:
 
you wash
i 'll dry

De provisiekamer van mijn oma.


Als meisje logeerde ik het allerliefst bij mijn oma. Bij mijn oma was alles fijn.
Mijn oma had geen cv maar een kolenkachel. Nergens lag ik liever te lezen als voor die kachel. Urenlang, gewoon op het kleed, kussentje onder mijn hoofd, van mijn ene zij op de andere draaiend als het te warm werd.
Ook heerlijk was het als oma mijn bed opmaakte met mij (schoongewassen en al in mijn pyjamaatje) erin. Ik voel nog de luchtstroom als ze de gesteven lakens op me liet neerkomen en vervolgens de zachte wollen dekens die ze dan heel strak om mij heen instopte.

 
Ik mocht oma vaak 'helpen'.
Ik kreeg het knijperschortje om als ik met oma de was ging ophangen aan het eind van de hele lange smalle tuin, die uitkwam op een slootje. Lange rijen witte lakens en geruite theedoeken.

Ik droeg de mand als oma in haar groentetuintje de boerenkool, bieten of boontjes ging halen die we een uurtje later op ons bord kregen.


Ik keek toe als oma cakebeslag maakt en dan mocht ik de restjes uit beslagkom snoepen. (Er was toen nog niemand die zich druk maakte om een rauw eitje meer of minder). En als oma groentesoep maakte mocht ik helpen met het draaien van de soepballetjes. Daar deden we altijd lekker lang over, oma had nooit haast. Dat was ook al feest.

En heel soms mocht ik mee naar de geheime kamer.
Bij gebrek aan een kelder bewaarde oma haar proviand in een klein kamertje boven naast de badkamer. Met een grote sleutel draaide ze het slot en de deur voorzichtig open. De gesloten gordijnen maakt het er schemerig. Oma deed de deuren van een donkere houten kast open en daar waren de schatten. Planken vol blikken en pakken, potten, dozen en zakken. Het rook er heerlijk naar een mengsel van zeep en koffie, lavendel, pepermunt en anijs.

In dat kamertje gingen we altijd wat zachter praten en bewogen we ons behoedzaam.
Later begreep ik dat mijn grootouders de oorlogswinter in Amsterdam doorgemaakt hadden, maar ook zonder dat te weten voelde ik dat de voorraadkast door mijn oma werd gekoesterd.
Er werd ingemaakt en gedroogd, er werd goed overdacht ingekocht en zorgvuldig verpakt opgeborgen. Allemaal nette rijtjes, met al het nieuwe keurig achter het oude gezet. Vooral zeeppoeder en toiletzeep lag daar in grote hoeveelheden en natuurlijk ook pakken koffie, thee en cacao en flessen advocaat en boerenjongens. Blikken groente, pakken meel en rijst, teveel om op te noemen.

Door de zorgvuldige manier van omgaan was voor mij duidelijk voelbaar hoeveel belang mijn oma hechtte aan haar schatkamer. Het gebeurt mij wel eens dat ik een gerimpeld paprikaatje in de groentela van mijn koelkast ontdek die ik was vergeten, waar ik dan zo snel mogelijk een omeletje mee versier... En dan denk ik vaak aan mijn oma die - daar durf er mijn hand voor in het vuur te steken - nooit etenswaren zo lang uit het oog verloor dat ze niet eetbaar meer waren. Daar paste ze heel goed op. Eten weggooien dat deed je niet. Punt.

Nu was haar proviandvoorraad wel makkelijk te overzien. En laten we eerlijk zijn, het wordt een stuk overzichtelijker met maar één soort rijst (witte voor de rijstepap) en één soort pasta (macaroni, en niet nog 16 andere pastasoorten). In de supermarkt verbaas ik wel eens me over de talloze varianten die je overal van hebt inclusief gemaksuitvoering waarbij je zelf niets meer hoeft te doen dan uitpakken en opwarmen.

Als ik me afvraag wat mijn oma zou hebben gedacht van kant-en-klare voorgegaarde gehaktballen weet ik zeker dat ze vast en zeker zou verkondigen dat die fabrieksballen nooit zouden kunnen tippen aan haar eigengemaakte exemplaren. En dat ze had ook niets zou willen weten van die zakjes met ik-weet-niet-precies-wat-er-in die je over de sperzieboontjes kunt doen om ze lekkerder te maken.
Ik denk dat ze haar vers geplukte boontjes uit eigen tuin (die lekker langzaam mochten groeien en geen lange reis hoefden te maken in zeecontainers) heerlijk genoeg vond met een beetje nootmuskaat en een klontje roomboter (van een te hoog cholestorol wist ze toen gelukkig ook nog niets).



Deens design



 
fraaie, tijdloze en onopgesmukte eethoek
(in deze hittegolf, prettig koel en rustig)
 
wegner CH339 table
wishbone chair  
the pendant lamp

ontwerper
Hans J. Wegner
 
met mooie op maat gemaakte open vakkenkast
 
 
 

Schommelen.....

 
 
 
ontspanning
vakantie
verkoeling zoeken
schommelen
loslaten


PS
denk ook eens aan een schommel
in de woonkamer of slaapkamer
niet duur & veel woonplezier 



 

Taped

 
 
 
 


TAPED

Een klok die breit....

   


 
 
 
 365 knitting clock
 
In 365 dagen breit deze klok met het wegtikken der tijd
een sjaal van maar liefst 2 meter.

 Het betreft hier een prototype,
of hij echt in productie genomen wordt
is nog niet helemaal duidelijk,
 maar hij is zo geestig en supermooi bedacht 
dat hij op deze blog alle aandacht verdient.

 
 
 
 
 

Lekker in de schaduw...



Dat is makkelijk terugvinden:
Wij zijn bij het blauwe of het gele 'tentje'
 
Soms is een doek genoeg om een eigen huisje te maken....


 

Minimalistisch interieur

 
 


Minimalistisch interieur met een zwevende werkplek & trap.

Zoiets is misschien niet
voor iedereen weggelegd
of zelfs maar wenselijk,

maar wat een voorbeeld van ruimtelijkheid.....


 

Een knap staaltje techniek....



'Fletcher Capstan' tafel
 
 


Op dit filmpje is te zien hoe de tafel werkt:
- lekker handig als je onverwacht een stel eters krijgt! -
 

Schelpen / onderzetter....

 
 
 
Neem deze zomer wat schelpen mee van het strand.
Ze zijn samen een ideale onderzetter! voor pannen!

Ze krassen de tafel absoluut niet,
en als je ze tussen de maaltijden door
op tafel laat liggen zijn ze ook nog decoratief.... 


 
 
 
 

Anna met de bijl


Een gedistingeerde vrouw 60+, witte krullen, een heldere blik en smaakvol gekleed in, kleurrijke, scandinavische snit. Ze heet Anna en met haar zachte stem vertelt ze dat ze graag leest, kookt en schildert. Ze woont alleen en oefent de meeste van haar bezigheden graag uit in de grote woonkamer met de drie hoge ramen die uitkijken op de fontein midden op de markt.
Voor die kamer wil ze graag een inrichtingsadvies.
 
We beginnen met de indeling. Het meest aantrekkelijke aan de ruimte is het mooie noorderlicht. Bij het linkse raam situeren we haar schildersezel met een rolkastje voor kwasten en verf. 
Voor het rechter raam, vlak bij de half open keuken, kiezen we een grote stoere tafel met 6 stoelen waar ze aan kan werken en waar ze haar hele eetclubje met gemak aan kwijt kan.
Het middelste raam laten we vrij, er komt alleen een verdiepte vensterbank met kussens waar ze kan gaan zitten en naar buiten kijken, naar de terrasjes en de passanten.
 
Dieper het pand in, onder de zolderbalken en rond de sfeervolle houtkachel maken we een wooneiland op een comfortabel warm tapijt met een heerlijke bank en bijpassende poefs.
Deze plek zal ze vooral ‘s avonds gebruiken om te lezen, muziek te luisteren en gasten te ontvangen en we besteden veel aandacht aan prettige verlichting. 
 
Ze wil ook graag een mooie oplossing voor haar boeken.
Ze heeft er een heleboel, waaronder een collectie kunstboeken van een behoorlijk formaat.
Ik stel op maat gemaakte boekenkasten voor, die er uit zouden moeten zien alsof ze altijd al bij het huis hadden gehoord, als ze op vriendelijke doch besliste toon vertelt dat ze alle zware onderdelen van haar complete interieur graag op wielen zou zien.
 
Verbaasd kijk ik haar aan. Ja, hoor is, ze is een alleengaande zelfstandige vrouw en ze is het werkelijk spuugzat om voor het verplaatsen van haar spullen in huis steeds hulp te moeten vragen aan een neef of buurman die, alhoewel vriendelijk en welwillend, natuurlijk ook niet altijd direct tijd voor haar hebben.
 
Vorig jaar had ze een oude linnenkast afgedankt.  Ze had hem uitgepakt en hulp gezocht om hem te demonteren, zodat ze hem bij het grof vuil zou kunnen zetten. Maar de buurman was op vakantie en haar neef had last van zijn rug en zo had ze zich twee weken aan die rotkast geëergerd en was toen vol frustratie en ongeduld naar de doe-het-zelf-zaak gegaan en had zich daar een bijl aangeschaft.
 
'Wat heb je gedaan?' vroeg ik, twijfelend of ik het goed verstaan had. Ja, een bijl had ze gekocht en geen kleintje. Thuisgekomen was ze de oude kast te lijf gegaan had het hele ding op die manier gereduceerd tot voor haar te dragen delen.
 
Zwijgend probeer ik mij de situatie voor te stellen. Het lukt me niet echt. Deze onvermoede agressie valt moeilijk te rijmen met wat ik in de onschuldige blauwe ogen van deze kunstminnende, beschaafde dame zie. Ik schiet in de lach, maar geef haar grif gelijk.

We proberen alles mobiel te realiseren. Het is een leuke uitdaging en anders komen er nog ongelukken van. We kiezen voor lage verrijdbare open vakkenkasten die ze tegen de wanden en ook vrij in de ruimte kan gebruiken. Zo kan ze alles zelf verplaatsen wanneer ze eens wat anders wil en dat geeft haar een gevoel van vrijheid. 

Als de woonkamer af is overweeg ik Anna voor te stellen de bijl als een trofee een prominente plek te geven boven haar kachel, maar zie er van af, die bijl zo in het zicht zou toch aanleiding kunnen zijn voor allerlei lugubere fantasieën.
Maar soms, als ik in mijn praktijk te maken krijg met van die afwachtende of besluiteloze vrouwen, die zich voor alle karweitjes afhankelijk voelen van een man in een overall, denk ik wel eens dat dit een mooi gevalletje zou zijn geweest voor 'Anna met de bijl'.


 

Soeplepel lichtjes

 
 
 
 
 
Iedereen snel op zoek naar overtollige soeplepels,
want dit is wel zo gezellig:
 
in de keuken
in de woonkamer
in de badkamer
in de slaapkamer
buiten op het terras  
 ......
overal waar het brandveilig kan!
 
Opscheppen maar!
 
 

Our house....





'Our House' - Crosby Stills and Nash
http://www.youtube.com/watch?v=fm-q0ELuk1A
'Our House' - Madness
http://www.youtube.com/watch?v=WYZ8aJmI040

'Ons Huis' - K3
http://www.youtube.com/watch?v=P9BACIAV8_Y

'Home' -  Michael Bublé
http://www.youtube.com/watch?v=VASbtWejos0

'Home' - Edward Sharpe & The Magnetic Zeros
http://www.youtube.com/watch?v=DHEOF_rcND8

'I want to go Home' - Blake Shelton
http://www.youtube.com/watch?v=vbeSZ5C6pwQ

'Welkom Thuis' - Vandersteen (stadslied Zutphen) 
http://www.youtube.com/watch?v=zyywVCn09qU 

 'It's my House' - Diana Ross
http://www.youtube.com/watch?v=z7oPaHT6278

'House for sale' - Lucifer
http://www.youtube.com/watch?v=-kqS6YqNMEY

'A House is not a Home' - Luther Vandross
http://www.youtube.com/watch?v=Gm77ck8XacA




Een lief knutselplekje

 
 
 
 
Hier is een niet meer gebruikte - afgesloten - deur,
met een keukentafeltje, een restje behang en een hangkastje 
omgetoverd tot een lief knutselplekje... 
 
 
 
 

Zonnige dagen





 
 
Eerst de schone was buiten aan de lijn ophangen
 
 
daarna lekker lezen onder de parasol...
 
=
 
Zomers woongeluk!



 

Jurkjes

 
 

 

Mensen vragen mij wel eens wat ik nu zelf eigenlijk mooi vind,
nou, van dit soort jurkjes (in mijn maat) wil ik nog wel eens heel blij worden.....


 

Een eigen kleurenpalet kiezen...

 
 
 
 
 
 


Vindt u het moeilijk om de kleuren te kiezen voor in uw huis?
 
Dan heb ik hier een gratis - digitaal - hulpmiddel:
 
Laat u inspireren door de onderstaande site,
waar u honderden kleurenpaletten kunt vinden.
(zoals de paletten hier boven)
 Zo kunt u zelfs voor elke kamer een eigen kleur inspiratiebron kiezen...
 
Veel plezier!  
 

Nelson Mandela

 
 
 




Zo kan het ook


Aan zo'n stang met voetbalpoppetjes
van een tafelvoetbalspel
kun je ook naderhand als de tafel allang wijlen is
nog best veel plezier beleven...
 
 
 

van de nood een deugd maken....



Hockenheimer.
 
Adjustable Storage Stool.
Daily news and magazines no longer want to be stored
in the shelves or been thrown away carelessly.
 
Do it the nju way: amass, arrange and take a seat!
 
The 'Hockenheimer' enables collecting magazines and newspapers
and thereby creates a sustainable and personalised furniture.

Misschien wel de allermooiste...

 
 
 
 
 

vlinderstoel 

Arne Jacobsen
  1955

een tijdloos
mooie stoel
verkrijgbaar in 
vele varianten
en kleuren
 
Fritz Hansen
www.fritzhansen.nl