Een beetje vervreemdend


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.


 Scott Prior
'Nanny and Ezra in the kitchen'
1983

Een schilderij als een foto.
Alsof de fotograaf heeft gezegd,
- de moeder en het kind storend
bij wat zij aan het doen waren -
'Kijk eens even in de camera!'

Een keuken waarin de mama 's morgens
vroeg haar zoontje wast in de gootsteen.
Een herkenbaar beeld, ik zie mezelf nog
onze peuters poedelen aan het aanrechtje
van de stacaravan van mijn schoonouders.
Al had ik daar zelf toen vast niet zo'n
mooie witte nachtpon bij aan.

Ik zie een keurig opgeruimde keuken,
met enkel wat afwas in het droogrek.
Het is er vast comfortabel qua temperatuur.
ook al is het herfst, wat we door het raam zien.
De kleur van de keuken is mooi grijs-groen.

Het blijft een beetje vervreemdend,
omdat moeder en zoon niet lachen,
maar er ook wel geposeerd bijstaan.

Net of ze pas ruzie hebben gehad,
of misschien zijn ze net wakker 
en hard aan een kop koffie toe,
de moeder tenminste...


3 opmerkingen:

  1. Eerst dacht ik dat het AI was! Maar wat een mooi schilderij; ook omdat het dus wel echt is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En waar zou de handdoek liggen waar ze hem straks mee afdroogt?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een sfeertje is er uitgebeeld inderdaad. Leuk dat je dit zo uitlicht.
    Bij onze thuisschool een paar jaar geleden deden we dit ook. Een plaat van een schilder nemen en met de verschillende leeftijden de tijd nemen om erover te praten en na te vertellen wat we gezien hadden. Heel leuk!

    BeantwoordenVerwijderen