Pas schreef ik over het verdwijnen van het blog Vlasleeuwenbekje. Ik vond en vind dat zo jammer, want het was voor mij een inspirerend blog om terug te lezen. Na het overlijden van Gusta zou het blog in de lucht blijven, maar helaas is het verwijderd. Ik ging er van uit dat een bewuste keuze van de familie was geweest, maar ik kreeg een reactie van 'Goudsjeblommen en geboen' dat helemaal niet gezegd is dat zij daar de hand in zouden hebben gehad. Mogelijk is de verwijdering een automatische reactie als een blog niet meer actief is. Nu kwam ik doordat ik deze 'Goudseblommen en geboen' googlede op andere blogs terecht, waar zij een reactie op had geschreven, die ik toen allemaal maar ging lezen. Ik was hogelijk verbaasd dat een aantal van die blogs, mijn eigen blog bij hun leeslijst hadden vermeld. Ik wist het alleen van Teunie van Eenvoudig leven.
Maar nu word ik ook vermeld op Zuinig aan, Mrshtebblogt en Purperpol. Misschien nog wel meer, geen idee. Ik was aangenaam verrast door de blogs die ik zodoende tegenkwam op mijn doorklik lees zoektocht. Het is een wereld op zich waar je in kunt verdwalen. Dus na verloop van tijd moest ik wel weer terug naar mijn eigen leventje.
Gisteren is belastingman Jeroen geweest voor onze aangifte. Gelukkig had ik alles goed voorbereid en alle aftrekposten als giften en ziektekosten al in mijn dropbox bakje klaargezet. Alleen schoot me een uur voor Jeroen zou komen nog te binnen dat ik mijn inkomsten als teller op het stembureau nog even moest toevoegen.
Dat was super makkelijk te vinden aangezien ik al mijn inkomsten en uitgaven bijhoud in mijn digitale boekhoudschema. Voor meer informatie daarover klik hier (en als je het schema ook wilt hebben stuur me een mailtje)... Al vanaf 2007 weet ik precies waar al ons geld vandaan kwam en naar toeging (alleen van huishoudgeld noteer ik alleen de totaalbedragen aan, niet precies wat ik gekocht heb). Maar daar stond het twee maal 50 euro bij de verkiezingen in maart en in november.
Ik word toch altijd een beetje zenuwachtig voor zo'n aangiftebijeenkomst. Ondanks dat ik alles zo goed bijhoud heb ik soms het gevoel dat als ik iets niet goed doe of iets vergeet de wereld vergaat. Ik blijf het dan ook graag samendoen met Jeroen, omdat ik dan minder onzeker ben. Al zouden Wim en ik het ook best samen kunnen doen, want we hebben eigenlijk niets bijzonders. Deze keer hadden we alleen slecht overzicht over onze ziektekosten omdat IZZ het niet goed kon handelen dat we dezelfde geboortedatum hebben. Als Wim iets declareerde werd het steevast op mijn naam geboekt. Hoe vaak we er ook over belden, en ze daar vertelden dat het eigenlijk niet fout kon gaan. Dus, we kregen herzieningen op herzieningen tot we zelf ook het spoor bijster raakten. Vervelend was ook dat ik het alleen kon nakijken als Wim erbij was want de polis stond op zijn naam en hij kreeg een sms controle op zijn telefoon als we wilden inloggen bij de IZZ. Gelukkig hebben we nu voor het nieuwe jaar allebei een eigen polisnummer, dus zijn we 'hopelijk' nu van de verwarring af.
Jeroen bleef gezellig lunchen en gelukkig krijgen we aardig wat geld terug. Heerlijk vind ik dat aangezien we een kleine portemonnee hebben. Geen klagen hoor, we kunnen nog altijd sparen en hebben nu al voor de derde keer huurverlaging gehad!! Wie kan dat nu zeggen tegenwoordig!
Maar gelukkig vandaag weer een gewone dag. Alhoewel we ook een ziekenbezoek hebben vanmiddag bij een oude achternicht/tante die ter revalidatie in een verpleeghuis is opgenomen. Dus dat bezoekje hebben we vanmiddag. Morgen komen er twee mensen van onze Naobers lunchen, daar wil ik nog echt iets gezelligs voor verzinnen. En vrijdagavond gaan Wim en ik naar de film: 'De wereld van Carlijn'. Van Zutphense makelij en in ons eigen filmhuis op de markt.
We hebben de laatste tijd best veel uitjes en etentjes. Afgelopen zondag zijn we bijvoorbeeld gaan dansen. Georganiseerd door Nolano, (afkorting van: Nog Lang Niet Oud, ik dacht eerst: Nog Lang Niet Dood...) een organisatie die voor ouderen leuke activiteiten organiseert. Naast het vrij dansen kregen we ook nog een buikdansworkshop, van een heel enthousiaste docente. Ik ben wel blij dat daar geen foto's van zijn. En ik had de volgende dag echt te veel pijn in mijn voeten om mee te doen aan Nederland in Beweging. Maar, er is een behoefte van mij om elke dag iets bijzonders te doen, misschien door alle narigheid in de wereld. En ook omdat ik anders te lang achter mijn PC zit aan de cursus die ik alsmaar aan het schrijven ben en mij moeilijk los daarvan kan maken.
Verder zijn er allerlei dingen die tijd opslokken. Zoals dat ik deze week een keer bij de Lidl was en bleek dat je de Lidl app moest hebben om bepaalde kortingen te krijgen. Nou, bij thuiskomst even de app installeren, kost me gewoon een kwartier...
Laten we hopen dat we als Nederland geen ellende krijgen met onze stroom of ons internet, want zonder dat ligt alles in onze maatschappij binnen de kortste keren plat.
We hebben onze huishouding weer een zwieper gegeven: Wim heeft de hele keet gestofzuigd en de hele buitenboel gewassen. Ik ben bij met alle was en het strijken. De viooltjes die we in het najaar buiten hadden gezet beginnen zowaar weer bloemetjes te krijgen.
En ik kocht bij de kringloopwinkel een lamp. Eigenlijk meer een pot waar een lichtje in is gemaakt. Er kan ook nog een andere gloeilamp in als we dat leuker vinden. En er zit een dimmer op de schakelaar aan het mooie strijkijzersnoer. Ik wilde hem ergens mee vullen, wist nog niet precies met wat toen ik hem kocht. Hij komt te hangen bij de spelletjeskast en toen was het gauw beslist. We doen graag spelletjes en ik vulde de pot met onze reserve dobbelstenen, pionnetjes en allerlei kleine spelletjes. Daar het ik nou zo'n lol van!
Nou geweldig he die OV chip. Ik heb dezelfde ervaring. Kost veel tijd. En reizen en inchecken met de bankpas? Iemand al goede ervaringen mee? Ik durf nog niet. Hart grt petra Houten
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar wat je schrijft over hoe tijdrovend het installeren en updaten van allerlei passen en accounts is. Telkens weer alles opnieuw doen voor dezelfde dienst.
BeantwoordenVerwijderenMaar ach, wat verdrietig dat ik bij jou lees dat Vlasleeuwenbekje is overleden. Het was al een tijd geleden dat ik bij haar las. Nu haar blog ook verdwenen is voelt het wel erg kaal. Hoe ze het plezier zocht en hield in de alledaagse dingen, dat inspireerde mij altijd.