Wat een leuk idee!

 

Vorige week ging ik met een vriendin koffie drinken
met een heerlijk stukje cheesecake met bosvruchten erbij,
toen ze vertelde dat ze net een lijst had gemaakt 
met dingen die ze fijn vindt om te doen. 
Ze was tot 26 gekomen.

Dat kan ik ook, dacht ik toen.
Wat een leuk idee!

Daar gaan we:
- in willekeurige volgorde - 

1 ontbijten op bed, met een boek
2 een dag geen afspraken hebben
3 kletsen, plannetjes maken met Wim
4 poetsen, met de radio of een podcast
5 samen naar de bioscoop gaan
6 lieve mensen te eten krijgen
7 koffie drinken met vriendinnen
8 een mooie route fietsen met Wim
9 een paar leuke boodschapjes doen
10 iets moois zien op de televisie
11 een inspirerend gesprek hebben
12 samen een terrasje pikken
13 in het voorjaar de zon voelen
14 mijn kleinkinderen knuffelen
15 iets moois breien of naaien
16 brainstormen en ideetjes uitwisselen
17 een mooi interieur helpen verzinnen
18 zwemmen in het zwembad
19 lekker koken en dan opeten
20 de was buiten ophangen in de zon
21 in een vers en schoon bed slapen
22 naar een leuke voorstelling gaan
23 zingen, meezingen met de top 2000
24 op het water zijn in een bootje
25 gewoon weer naar Vlieland gaan
26 genieten van heerlijke muziek
27 iemand helpen met opruimen
28 tevreden zijn met een opgeruimde kast
29 een spelletjesavond met vrienden
30 douchen en lekker aantuttelen
31 een warm telefoongesprek voeren
32 zien hoe mijn kinderen het doen
33 samen zijn met eetclubjes, filmclub, leesclub
34 zomaar in de kamer dansen op vrolijke muziek
35 nooit uitgepraat raken met lieve mensen
36 elke zondag adres onbekend luisteren
37 met de auto op pad, op bezoek gaan
38 elke dag naast Wim wakker worden
39 creatief knutselen met kleuren
40 meeleven met familie en vrienden
41 gezellig naar de markt in de zon
42 me tevreden voelen na hard werken
43 helpen uitpakken bij een verhuizing
44 nog steeds alle kerstpuzzels oplossen
45 bij verdriet mijn hart mogen uitstorten
46 een feestje bijwonen of geven 
47 delen in de vreugde van anderen 
48 cadeautjes geven of krijgen
49 een lief gesprekje met onbekenden 
50 iemand ergens verder mee helpen
51 samen de slappe lach hebben 
52 lezen, lezen, lezen


   Het laatste boek dat ik kocht.       Het laatste bieb boek dat ik las. 

'That is not what real strength is!'


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Barack Obama vertelt hier in het kort
wat we mogen / moeten verwachten 
van de komende president 
van de Verenigde Staten!



Een herfstdag als een lentedag bezingen

 

Oktobermaand geboortemaand

Je vruchten zijn geoogst
De zoete wijn is in het vat
Het hout gekloofd
Dat is waarom een oktoberkind van kinds af aan voldaan is
Omdat voor haar gevoel het werk gedaan is

Oktoberzon geboortezon
De zon die ik verdien
Want of hij op of ondergaat
Is niet te zien
Dat is waarom een oktoberkind net als oktoberbomen
De hele dag het liefste zit te dromen

Oktoberstorm geboortestorm
Je hebt mijn bed gespreid
Je joeg de wolken uit elkaar
En net op tijd
Heb jij de bomen zo geschud dat zij hun blad verloren
En in dat gouden bed ben ik geboren

Oktoberdag geboortedag
Als ik geweten had
Dat ik nooit meer zo goed slapen zou
Als in dat bed van blad
Was ik vanaf die eerste dag m'n hele lange leven
Met een glas rooie wijn in bed gebleven

Oktoberkind oktoberkind
Opdat jij niet vergaat
De allerlaatste zoete braam
Is de eerste die jij eet
Een laatste warme zonnestraal verwarmt jouw eerste dag
En een laatste zwaluw die vertrekt is de eerste die jij zag
Dat is waarom een oktoberkind niet gelooft in laatste dingen
't Zal een herfstdag als een lentedag bezingen

Liselore Gerritsen


Deze mooie kamer die me zo fijn omhult...

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.


Richard Claremont
'Orange interior at Midday'

Een zitkamer waarbij ik als eerste reactie voel:
'Dat ziet er echt gezellig uit!'

Het heeft een beetje een retro 'touch'.
Warm, maar eenvoudig, en zeker niet te vol.

De mooie, hoge ramen en de hoge plinten doen
vermoeden dat de ruimte groter is geweest.
De kamer heeft een beetje een rare vorm,
iets schuine lijnen, het loopt wat nauw toe.
Het is net of de muur aan de linker kant
er wat later tussen is geplaatst.

Maar dat mag de pret niet drukken,
het ziet er heel huiselijk en 'eigen' uit.
Een licht kuipstoeltje een eenvoudige bank,
een luchtig tafeltje, mooie planten,
simpele lampen om bij te lezen
en verder geen poespas.

Er hangen een paar mooie dingen aan de muur,
er ligt een warm kleed op de vloer en er schijnt
vooral heel veel licht door de hoge ramen.

De kamerhoge ramen hebben geen gordijnen,
ik verwacht dat er buiten luiken zitten
die 's avonds worden gesloten.
Maar nu niet, zo midden op de dag
kan de zon heerlijk naar binnen schijnen.

Het warme licht komt dankbaar terecht
op zacht oranje kleuren wat de temperatuur
in de kamer nog meer ten goede komt.

Ik zou daar heerlijk een boek kunnen lezen
of gewoon wat mijmeren en genieten van
deze mooie kamer die me zo fijn omhult.


Hoe fijn is dat?


 

Een dessin uit de jaren-60 
waar ik gewoon vrolijk van word.
De kleuren, de vormen, de motieven.
Enig voor een gordijn of een dienblad.

Zelf ben ik ook vrolijker.
Ik ben naar de huisarts geweest, 
en besloten is dat ik nog een periode 
van zes weken maagbeschermers ga nemen.
Daarna, als het beter gaat, afbouwen.
 
Mocht de maagpijn dan weer terugkomen 
dan komt een maagonderzoek in beeld.
Stress en maagklachten kunnen 
elkaar danig beinvloeden.

Er zijn op het moment geen alarmbellen 
die wijzen op iets heel ernstigs.
Dat is geruststellend.

Mocht uit onderzoek blijken 
dat de oorzaak dan 
een middenrifbreuk is, 
dan is de remedie precies 
dezelfde als die ik nu al volg
met de dagelijkse medicatie en
een rustgevend dieet, zowel
qua voeding als wereldnieuws.

Maar de kans bestaat gelukkig
ook nog dat deze gastritis met rust 
weer gewoon over zal gaan voor 
het een chronische toestand wordt.
  
De pijn is door de pillen weer afgezakt
tot een niveau waardoor ik gewoon 
weer taken en leuke dingen kan doen.
Ook mijn zorg is inmiddels getemperd.

Op naar een gezonde ontspannen maag!! 

PS Vanmiddag naar de film met een vriendin,
vanavond naar een lezing van Bas Steman,
over zijn boek: Morgan een liefde,
morgen ga ik op de thee bij 
een andere vriendin en 
er komt een dochter logeren. 

Het weekend nog een paar 
verjaardagsfeestjes, waaronder die 
van mijn schoonmoeder die 93 wordt.
 
Tussendoor breien en lezen.
En ik ben soep en hachee aan het maken.
Hoe fijn is dat?


De wereld van Carlijn

 


Een heel warme aanbeveling om vanavond te kijken
naar Close up op NPO2 om 22.40 uur: 
'De wereld van Carlijn'.

En echt Zutphense aangelegenheid. 
Carlijn Kingma komt uit Zutphen. 
Regisseur Ariane Greep 
en cameraman Bas Steman 
wonen ook allebei in Zutphen.



De Nederlandse cartograaf Carlijn Kingma
is een opkomende ster in de wereld,
te vergelijken met M.C. Esscher en Piranesi.

Ze tekent ideeënwerelden, of zoals ze zelf zegt,
kaarten van de soms ondoorgrondelijke
werkelijkheid waarin we leven. Carlijn gaf filmmaker Ariane Greep toestemming
haar te volgen vanaf de eerste dag dat ze begon
met het tekenen van haar nieuwste project:

‘Het Waterwerk van ons geld’,
een gedetailleerde kaart van ons financiële stelsel.

Geduld lijkt het sleutelwoord te zijn
in dit documentaire-portret, dat Kingma volgt
vanaf de eerst stip op papier tot de expositie op
de Biënnale van Venetië, waar Carlijn
Nederland vertegenwoordigt.

De camera toont van dichtbij
haar creatieve worsteling tijdens het tekenen
en ook haar strijd om de onrechtvaardigheid
van het huidige monetaire systeem bloot te leggen;
de rijken worden steeds rijker
en de armen steeds armer.

De tekening leidt tot veel discussies,
de kranten schrijven vol lof over haar en ze wint
meerdere prijzen, waaronder de Meestervertellerprijs,
de Amsterdamprijs voor de Kunst en de Dutch Design Award.

De Architectuur Biënnale in Venetië
zet Carlijn internationaal op de kaart.


Echt heel warm aanbevolen, een prachtige film!

Ik heb hem zelf hier in het filmhuis gezien, waarbij 
Carlijn, Ariane en Bas zelf aanwezig waren.

Het is echt heel fijn dat de film nu ook 
op televisie te zien is voor iedereen.
Gaat dat zien!

Een win-win-win-situatie


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Dit keer weer een heel positief en blij-makend bericht uit de stal van de happy activists: Uzzel!

Een initiatief waarbij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt puzzelen en daarmee puzzels controleren. Bij goed resultaat, ook al mogen er wel een paar stukjes missen, worden de gemaakte puzzels gefotografeerd en vers verpakt om te kunnen worden verkocht.

Voor de puzzelaars een fijne activiteit, voor de puzzels een nieuw leven en voor het milieu minder afval.

Een win-win-win-situatie dus. Kijk maar eens even naar dit filmpjeDaar word ik wel blij van. 

Met een knipoog

 

De laatste tijd heb ik weer heerlijk gelezen.
Soms heb ik even niet zo'n zin in van die
serieuze, zware boeken en dan is het fijn
om terug te kunnen vallen op geestige,
 ontspannen boeken met een happy end.

Met Marian Keyes zit je dan altijd goed.
Heerlijk leesvoer, originele invalshoeken
en altijd goed voor een glimlach.  



Deze Ierse Marian Keyes heeft 
veel meer boeken geschreven; 
ik heb er ook al meer gelezen, 
en die wil ik ook weer herlezen,
maar deze waren het dus onlangs.

Zo gezellig!


Weer aardappelpuree


Gisterenmorgen keek ik even terug op mijn blog omdat ik in een app van een tante zag dat ze me schreef hoe mooi ze het blogje over de begrafenis van mijn oom Joop had gevonden. Toen ging ik eens rustig rondkijken op mijn eigen blog. Ik kwam ook terecht op berichtjes die ik ooit schreef en waar ik niet meer veel van wist, maar die me nu goed van pas komen. 

Zoals over die keer dat ik ook al maagpijn had vanwege de vele pijnstilling die ik had gehad na een operatie aan mijn voet en een fikse oorontsteking.

En toen belde die vriendin. 
En ze had een tip: Aardappelpuree.

Als haar maag weer opspeelt is dat het enige dat helpt.
Gewoon aardappelpuree, daar had ik nooit zelf aan gedacht. 
Aardappelpuree legt een beschermlaagje in je maag. 
En geen alcohol of koffie, alleen kamillethee, de hele dag door kleine beetjes eten. Ook 's avonds voor het slapen gaan nog een beschuitje of zo. Geen lege maag houden, dat is gewoon niet fijn. 
Kijk, daar heb ik wat aan. Allemaal goede tips.

Ik knapte gewoon een beetje op van mijn eigen berichtjes. 
De leuke, grappige plaatjes en de filmpjes met muziek.
Ik kan het iedereen aanraden om zelf een blog te beginnen 
en dan gewoon jaren terug te kunnen lezen hoe het toen was.
Ik begon er gewoonweg lol in te krijgen.

Toen las ik ook over mijn reactie op 
het begin van de de oorlog in de Oekraïne.
En ik zie dat ik nu weer dezelfde dingen zou kunnen 
schrijven na de oorlog in het Midden Oosten.

De verschrikkingen van de oorlog in Oekraïne maken dat ik me ongemakkelijk voel omdat ons eigen leven gewoon doorgaat. Ik merk op dat ik fluitend mijn witte was buiten ophang in het zonnetje en ik schrik er bijna van. Er staan viooltjes en narcissen te bloeien op ons balkon en de stralend blauwe lucht vloekt gewoon met al dat verdriet en de pijn die we op het nieuws zien.
Het voelt fout om van leuke dingen te genieten. 

Af en toe moet ik wel erg diep zuchten omdat alles zo scheef voelt, maar vreugde en verdriet bestaan blijkbaar naast elkaar. Ik huil als ik al die moeders met hun kinderen zie die afscheid nemen van alles wat vertrouwd is maar ik zie ook dat er heel veel mooie initiatieven zijn en dat mensen overal samenwerken om maar te kunnen te helpen. Ik kan én compassie voelen én dankbaar zijn dat we zelf veilig zijn. 

Ik kan meeleven met de vluchtelingen uit Oekraïne en tegelijk blij zijn met een bezoek van lieve vriendinnen of onze pas gelapte ramen. 

Wat mij helpt is doorgaan met al het 'gewone' in ons dagelijks leven en al dat goede zoveel mogelijk waarderen en koesteren. 

De afgelopen twee jaar hebben ons allemaal veel energie gekost en ik mag mijzelf rust en af en toe een time-out van het nieuws gunnen. En dingen doen waar ik plezier in heb en energie van krijg. 
Het voelt soms als zelfzuchtig om aan mijn eigen mentale gezondheid te denken. Maar hoe beter ik in mijn vel zit, hoe meer ik voor anderen kan betekenen. 

Ik geniet van die schattige blauwe druifjes die ik cadeau kreeg. 
Ze staan zo lief naast de rouwkaart van mijn eerste liefde Ger, die vandaag 64 zou zijn geworden.


Toen las ik nog even terug over de buikpijn 
waar ik al eerder zo veel last van had gehad. 
Over de gynaecoloog die mij, na alle onderzoeken
waar niets uit kwam, het volgende advies gaf:

Hij had een plausibele verklaring:  Mijn hele buikvlies is volledig geirriteerd. Dat kan getriggerd zijn door de blaasontsteking of door iets anders, daar kom je misschien nooit achter. Maar de hele buik staat onder erge spanning. En dat veroorzaakt heftige pijn. Zenuwpijn. Net zoals een ontstoken blindedarm dat kan doen. Bij dat beeld zou ook de voortdurende misselijkheid passen en de koude handen en voeten. Hij dacht dat die spanning de komende twee tot vier weken de tijd nodig heeft om uit te doven. 

Hij stelde voor om te stoppen met de morfine. Misschien wel de maximale onderhoudsdosis paracetamol blijven nemen om het dragelijk te houden. En oxazepam erbij om te ontspannen. Proberen om goed te slapen, rust te nemen en tegelijk ook wat meer te bewegen. Dat is lastig met de revalidatie met mijn voeten, maar toch voorzichtig meer en soepeler bewegen. En afleiding zoeken. 

Hij benadrukte ook dat het niet zo is dat het alleen maar 'tussen de oren' zit, maar dat dit soort reactie fysiek echt heel pijnlijk kan zijn en dat ik geen zeurpiet of een aansteller ben. Dus daar kwamen de tranen weer. 

Dat advies neem ik nu dan ook maar weer ter harte. Het is niet makkelijk om te accepteren, maar ik ben blijkbaar een gevoelig type die stress niet goed kan verteren en dan mijzelf trakteer met lichamelijke pijn en narigheid. 

Daar moet ik wat mee. Meer bewegen. beter slapen. Ik heb dinsdag een afspraak voor een rebalancing behandeling. 

En ik mag nog meer rust nemen en ontspanning zoeken. En aardappelpuree dus... 

Steeds nieuwe dingen ontdekken

 

Bill Bell

'Tis autumn'

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.


Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een gezellig straatje in de herfst.
Het is prachtig weer en de hele buurt is buiten.
De huizen hebben allemaal hun eigen verhaal.
De bewoners zijn druk met hun eigen bedoening.
Er wordt opgeruimd, geklust er is een garage sale,
kinderen spelen en buren kletsen met elkaar.
De bomen in de buurt kleuren oranje,
de vogels trekken naar het zuiden.

Het is een van de laatste mooie dagen
in het najaar, net als hier vandaag,

Je kunt uren naar zo'n prent kijken
en steeds nieuwe dingen ontdekken.
Als puzzel zou hij het ook goed doen!
Mooi gedaan, Bill Bell!!