Wat een gezellige - doe het zelf - achterwand!
Voor iedereen die wel een lief liedje kan gebruiken
James Taylor & Carole King
'You've got a friend'
Voor iedereen die wel
een oppepper kan gebruiken
- en wie kan dat niet tegenwoordig -
luister even naar dit lieve liedje:
Ik wens je een hele mooie dag!
Vlieland liet zich van zijn allerbeste kant zien!
Afgelopen weekend waren we op Vlieland
voor een filmweekend met films over de liefde,
dat - heel toepasselijk - begon op Valentijnsdag.
In het weekend verzorgde Podium Vlieland
in het gezellige filmhuis zes films, zijn er
twee overnachtingen met ontbijt inbegrepen,
de huur van een fiets en korting op de bootticket.
Wij gingen met vrienden en verbleven in hotel Zeezicht
waar Wim en ik een hotelkamer hadden met uitzicht op zee!
We hebben genoten van de films,
maar er was er maar eentje de mooiste:
'Touch', een IJslandse film.
Echt heel erg mooi!
Het weekend was echt heerlijk!
De sfeer op het eiland was ontspannen, ons gezelschap was blij, we hebben echt lekker gegeten en gedronken en Vlieland liet zich van zijn allerbeste kant zien.
Tussen de films door hadden we lekker vrij.
Wim ging een wandeling maken en stuurde mij deze foto via de app.
Als dat niet romantisch is!
We hebben op zondagmorgen in de zon en met flinke wind tegen - op de terugweg - een fietstocht gemaakt door de duinen van Ankerplaats naar het Posthuys.
En daarna opwarmen bij een heerlijke lunch in het zonnetje achter glas. Genieten!
Hier zijn we op de dijk aan het wad en maken we foto's van elkaar...
Mijn vriendin en ik zagen onze mannen
voor ons uit lopen en konden net op de foto
zetten hoe ze met de handen op de rug 'kuieren'.
Kijk ze genieten van allerlei heerlijks;
Een uitsmijter en een 'Zeezicht soes'.
Ik heb niet veel foto's gemaakt,
maar deze wc-rol-houder op het toilet
in het Posthuys moest ik even meepakken...
En omdat wij er het hele weekend niet waren
konden onze Iraanse buddy's fijn een paar dagen
van de rust genieten in ons appartementje.
Iedereen blij!
Be kind!
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Als je vriendelijk bent tegen - wie dan ook - dan werkt
dat om jouw geluksgevoel en jouw serotoninegehalte
te verhogen en jouw immuunsysteem te versterken.
Datzelfde geldt voor
de ontvanger van die vriendelijkheid.
Maar zelfs:
Als je ziet hoe iemand vriendelijk is tegen een ander
dan werkt dat net zo goed als een dosis anti-depressiva.
Wayne Dyer legt het even uit in dit
PS En hoe mooi wil je het hebben?
Vriendelijk zijn kost je niets!
Met liefde verzameld en gebruikt
Maak jouw huis van jezelf
door het combineren
van oud en nieuw
van zelf gemaakt en gekregen
van verzameld en liefdevol gebruikt.
- zo is het -
Huis doormidden
.jpg)
Intrigerend deze verbouwing waarbij er
gewoon een stuk uit het huis is gehaald.
Zo komt er natuurlijk een bak licht binnen.
Voor zover ik kan zien is het open deel
in het dak niet dichtgezet met glas.
Je bent daar dus gewoon 'buiten'
Zelf zou ik het leuk hebben gevonden als er
een loopbruggetje was gemaakt om van het huis
naar de bovenverdieping van het andere
ondiepe smalle stukje gevel te lopen.
Omdat dan ook echt te kunnen gebruiken,
al is het alleen maar als uitkijkpunt.
want het ligt er heel idyllisch.
Bevroren rijp
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
.jpg)
Paul Evans
Hoar Frost
Ik kan er soms wel eens naar verlangen:
Zo'n heldere vorstdag waarbij de bevroren rijp
's morgens alles zo mooi en mysterieus maakt.
En als er dan ook nog morgenrood bij komt,
dan is de wereld toch een prachtig plaatje!
Het huisje ligt hier trouwens heel mooi
onder de beschermende armen
van deze grote, sterke boom.
Voor jouw Valentijn
Je kunt zo'n liefdeskussen nog net bestellen
voor een jouw eigen Valentijn.
En wil je geen kussen kopen,
dan kun je zo'n gedichtje ook
- gratis - aan je lief voorlezen.
'Zo kan het ook!' bij cafe Dudok in Arnhem
Gisteren waren onze oudste dochter en ik
in cafe Duduk in Arnhem waar we elkaar
spraken bij koffie / thee en een lunch.
Op het toilet aldaar zag ik deze wastafels.
En vooral de kranen vielen me op:
gemaakt van een bier tap.
Mooi en functioneel.
Kijk, dat vind ik nu weer eens leuk!
Altijd wat van maken!
Bij dit ideetje denk ik gelijk aan mijn tante Ruth.
Ook al maakt ze een gewone broodmaaltijd klaar,
ze heeft er de volgende levenswijsheid bij:
'Altijd wat van maken!'
Wat rauwkost erbij,
lekkere gesmolten kaas,
verse tomaten met garnering
iets met vis, of een salade.
En zo versier je simpel een gebakken eitje!
Landinzicht | grond voor een vruchtbaar gesprek
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Deze keer een heel inspirerend filmpje
over onze landbouw, bosbouw, veeteelt en natuur.
En dan vooral hoe het ook zou kunnen!
Hoe zou een duurzaam Nederlands
landbouw- en voedselsysteem er uit kunnen zien?
Woongeluk in Zutphen
Vanmiddag liep ik een ommetje in het zonnetje.
Op 300 meter van ons huis ligt deze museumhaven
met omgebouwde binnenvaartschepen en woonarken.
Het was idyllisch met de was die wapperde aan de lijn.
Deze week kon Wim zijn nieuwe fiets ophalen.
Een Gazelle fiets met een grote framemaat: 65.
We zijn er drie keer voor naar Dieren geweest
zodat Wim bij Gazelle de fiets uit kon proberen.
De fiets staat nu stilletjes in de fietsenkelder
en Wim is op zijn oude krot naar zijn werk.
Ik ben heel benieuwd wanneer hij
zijn nieuwe fiets in gebruik gaat nemen...
Deze week kon ik mijn nieuwe id kaart ophalen.
Ik genoot weer van de mooie hal van ons gemeentehuis.
Hier met artikel 1 van de grondwet aan de muur.
Voor wie het niet kan ontcijferen:
Grondwet voor het Koninkrijk der Nederlanden
Artikel 1:
Allen die zich in Neerland bevinden
worden in gelijke gevallen gelijk beoordeeld.
Discriminatie wegens godsdienst,
levensovertuiging, politieke gezindheid,
ras, geslacht, handicap, seksuele gerichtheid
of op welke grond dan ook is niet toegestaan.
En hier ook een 'no waste' chair
ten behoeve van de clean up week.
Sorry voor het Engels, maar
zo noemen ze het nu eenmaal.
Ik schreef er al eerder over: klik hier
Huishouden van Jan Steen
Zo kom je nog eens wat tegen...
Ik moest hier zo hard om lachen.
Echt schateren!
PS Onze dochter heeft wel gevoel voor humor!
PS PS Wat zou dit nu zeggen over
onze eigen manier van opvoeden?
Polly Jones
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Polly Jones
Deze Polly schildert veel leuk gedekte tafels
met bloemen, servies, ansichtkaarten en fruit.
Huiselijke tafereeltjes, vrolijk en ontspannen.
Ze beeldt af wat het leven fijn en vrolijk maakt,
vol met smaken, kleuren en geuren.
Hier een blauw - wit theeservies
om lekker van te genieten bij het lezen
van een deel uit de Outlander serie.
Je krijgt er gewoon gelijk zin in.
Bij de thee suiker en citroen,
het zoete en het fris zure,
zoals het leven zelf.
En heel mooi geschilderd!
'En dan is het nu tijd voor de stoplichtenrace!'
Vanmorgen reed ik met onze auto over het kruispunt van de Nieuwstad - Isendoornstraat, waar nu geen stoplichten mee zijn maar van die vertragende verkeersdrempels, en ik moest terugdenken aan iets heel grappigs van jaren geleden.
Onze dochters waren 15 en 16 jaar en zaten allebei op basketbal. Op Oudjaarsavond zouden de meisjes de avond met hun hele team doorbrengen bij hun trainer thuis. Ze zouden spelletjes doen en hun trainer, ook nog een jonge gast zou er voor zorgen dat iedereen weer veilig thuis zou komen. Dat is ook gebeurd. Het hele team heeft eerst degene die het verste weg woonde op de fiets thuisgebracht en zo eigenlijk - met elkaar - iedereen thuis gebracht.
Maar waar het nu over gaat is het moment dat het nieuwe jaar net was begonnen. Om 12 uur werd geproost en naar het vuurwerk gekeken, toen de trainer zei:
'En dan is het nu tijd voor de stoplichtenrace!'
.jpg)
De trainer woonde op een bovenwoning aan het kruispunt waar ik het net over had. Daar was ook een oversteekplaats voor voetgangers met een bijpassend stoplicht.
De race ging als volgt: Je drukte op het knopje waardoor het voetgangerslichtje groen werd. En het ging erom dat je zolang het groen was, je zo vaak als je kon heen en weer ging rennen over het kruispunt. Een goede training voor de basketballers.
Maar het geestige was dat de politie op deze avond overal rondreed om te kijken of er geen ongeregeldheden plaats vonden. Die kwamen dan aanrijden, maar moesten stoppen omdat hun stoplicht op rood sprong. Waarna er vlak voor hun neus een meisje zo snel en vaak als ze kon heen er weer rende.
Ze deden niks illegaals, maar een beetje vreemd was het wel.
Ik had graag dat gezicht van de agenten gezien...
Dat relativeert alles!
Elke morgen maak ik de vijf-letter en zes-letter woorden puzzel van Nu.nl.
Bij de vijf-letterwoorden heb ik ooit een serie van 101 gehaald. Bij de zes-letter woorden zit ik nu op een reeks van 98.
Nu wil ik het wel graag mijn eigen record breken. Dat is geen wereldschokkend nieuws. Maar in mijn eigen wereldje is het een blij aandachtspuntje...
Gisteren heb ik de reunie-uitzending gezien van het winterseizoen van B&B vol liefde.
Ik wil eigenlijk niks spoilen / verklappen, maar van deze foto hier rechts werd ik wel blij.
Ik behoor tenslotte tot ´team Bart´ vanaf het eerste uur...
Wim en ik kijken samen naar de tv-serie: 'Parenthood'. Het is zo'n lieve serie. Ik mag graag zien hoe het gezicht van Wim openbreekt als hij voluit lacht om de grappige scenes. En tegelijk hoe hij volschiet bij de ontroerende gebeurtenissen. Fijn dat hij even bij zijn gevoel komt. Hij is nog steeds heel druk met de zorg rond zijn moeder en heeft al een maand of twee een hele verkrampte nek, waar hij heel moe van wordt.
In mijn eentje keek ik naar het tweede deel van seizoen 7 van Outlander. Het is een intrigerend verhaal. Omdat er allemaal verwijzingen waren naar eerdere seizoenen waren ben ik, terwijl ik ondertussen braaf schortjes maak, weer opnieuw begonnen te kijken vanaf seizoen 1.
Vooral natuurlijk ook om mij volop te vergapen aan die jongensachtige Jamie. Wat een man!
Mijn zwempak was ineens aan het lubberen op verschillende plekken. Zo kon ik echt niet meer naar het zwembad. Het oude pak heb ik wel een jaar of vijf gehad, het heeft geen schuld, maar het is niet het fijnste moment om op zoek te gaan naar een nieuw exemplaar. Ik kwam terecht bij Sabelle in Vorden. Wim ging mee. We kregen een aparte kleedruimte. Ik heb wel 15 pakken gepast. Wat een crime is dat! Sommige van die pakken zitten heel strak en kreeg ik nu al bijna niet aan of uit, laat staan straks als het nat is en je moet je eruit wurmen...
Ik heb een grote maat, maar mijn schouders zijn smaller, en ik heb dan wel weer een flinke cup maat. Sommige modellen waren niet lang/hoog genoeg, andere sloten niet mooi aan onder mijn armen. Afijn, ik ben mede door de fijne hulp en het uitgebreide assortiment toch goed geslaagd.
Toen we 's avonds bij onze kleinkinderen gingen oppassen omdat onze dochter en schoonzoon naar het theater gingen, vertelde ik over de badpakperikelen. Onze dochter vertelde dit soort dingen ook een 'drama' te vinden. Die kleedkamers met het onbarmhartige licht, jouw figuur in grote spiegels waar je alles ziet wat je liever niet wilt zien. 'Je moet bijna een paar maanden in therapie na zo'n badpakken sessie' riep ze uit. En zij heeft maatje 36 en heeft hele lange, dunne, rechte benen. Nou ja, dan heb ik me er zonder therapie toch maar mee weten te redden.
Mijn nieuwe badpak en ik hebben gisteren naar volle tevredenheid samen drie kwartier gezwommen!
Onze Iraanse buddy's zijn gisteren bij ons komen eten. Mohammad was in het ziekenhuis geweest voor een onderzoek. Hij blijkt een flinke tia te hebben gehad toen hij een paar dagen terug ineens zijn spraakvermogen kwijt was geweest. Ik vind het zo naar. Ze hebben al zoveel achter de rug en nu komt dit er nog bij. Hij had nu voor 72 uur een 'holter' op zijn borst, die zijn hart onderzoekt. Hij is erg mager, maar toch is zijn cholesterol te hoog. lk had een salade gemaakt met zalm en avocado en noten. Alle kleine beetjes helpen, hoop ik dan maar. Ik had een schortje gemaakt voor Alijeh en ik ben bezig aan een mooie sjaal voor haar.
Alijeh vertelde dat een Iraanse buurvrouw op het AZC vorige week onverwachts was overleden. Ze was al in de tachtig en haar man, ook al richting 90, was zo verdrietig. Alijeh helpt waar ze kan. Ik had me niet gerealiseerd dat ook zulke oude mensen, jarenlang in afwachting op een verblijfsvergunning in het AZC moeten verblijven. Onze buddy´s, die van onze leeftijd zijn, wachten nu ook al twee jaar in dat kleine kamertje... Ik moet zeggen dat dat gegeven alles relativeert!
23 jaar na 2 - 2 - 2002
Ter gelegenheid van het 23 jarig huwelijk
van onze koning en koningin zocht ik
naar foto's van hen uit die tijd.
Dit was zijn foto's ter gelegenheid van hun verloving.
Zwarte achtergrond, zwarte shirts, naturel en nog zo jong!
En dan nog een keer om het
af te leren de tranen van Maxima.
Hier een opname link van deze scene
zoals uitgezonden en daarna met de
stemmen uit de regie van Rudolf Spoor.
En dan nog, voor de liefhebber,
een opname waarin Rudolf Spoor
vertelt over de regie in de kerk.
Deze dominee confronteert Trump op liefdevolle wijze
Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Deze keer wil ik graag een gedeelte laten zien
van de preek die dominee Mariann Edgar Budde
hield na de inauguratie van Donald Trump.
Zij richtte zich direct tot de kersverse president.
Ze confronteert hem op een liefdevolle manier en
doet een beroep doen op zijn medemenselijkheid.
Ze vraagt Trump om barmhartigheid voor
homoseksuelen, biseksuelen, transgenders,
kinderen van immigranten en illegale immigranten.
Je kunt het bekijken via deze link.
Ik was onder de indruk van deze dominee en
het doet me dan ook verdriet dat ze na deze preek
- die Donald Trump niet erg kon waarderen -
doodsbedreigingen krijgt aan haar adres.
Het zou fijn zijn als iedereen deze woorden
kon horen en daarom deel ik ze dan ook hier.
Ik wens iedereen een fijne zonnige maandag!
Abonneren op:
Posts (Atom)