Binnenkant

We weten precies wat we moeten doen!

De COP30 klimaattop vindt nu plaats in Brazilië.

Hier is een dringende oproep om te doen wat nodig is!

Hoe gaan we onze kinderen en kleinkinderen

uitleggen wat we hebben gedaan?

Vergeet niet dat onze kinderen en kleinkinderen

ons niet alleen zullen vragen wat wij er

over hebben gezegd maar vooral

wat we er aan gedaan hebben.

We weten precies wat er nodig is!

We hebben de kennis,

de mogelijkheden en het geld.

Het mankeert ons nog aan de wil.

Voor iedereen met een lief en met koude handen!

Zo kun je hand in hand lopen zonder

dat de wol van je handschoen of je want

het contact met je lief net minder intiem maakt!

Dus hand in hand, samen in een dubbele want.

Voor iedereen met een lief en met koude handen!

Minimaatje, maximale dierzorg voor minder

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Een mooi initiatief in Den Haag,

waar een dierenarts, zelf al met pensioen,

is gestart met het project: 'Minimaatje', waar

mensen met een kleine portemonnee

terecht kunnen bij een dierenarts.

Ook, of soms juist, voor mensen

met een klein inkomen kan een dier

in hun leven een onmisbaar maatje zijn.

filmpje

meer informatie

Je hoeft je toch nooit meer te vervelen!

Soms zie ik de leukste dingen voorbij komen op Instagram.

Zoals deze lieve kunstwerkjes in deze kleine doosjes.

Ik val natuurlijk voor het boxje met de waslijn!

Extra leuk omdat je hiervoor niet veel ruimte

in huis hoeft te hebben om ze op te hangen.

Ze zijn gemaakt door Linda Hamilton

op haar pagina: Daydream_Flowers.

Gelukkig schrijft ze erbij:

Ik vind het leuk om het maakproces hier te delen.

Voel je vrij om dit na te maken. Wees creatief!

Als je de smaak te pakken hebt maak je er gewoon nog veel meer!

Zoals die met de schommel en de huisjes!

Met een grote cappuccino erbij...

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Caroline Johnson

'The living room at La Mardelle'

Een lichte zitkamer in een oud huis

op het platteland, met veel groen rondom.

We zien een informele kamer met

een lekkere plofbank met veel kussens,

een luie stoel met een grand foulard erover,

en een televisietoestel met daarnaast

een ouderwetse grammofoonspeler.

Het lijkt me een ruimte om heerlijk

te lezen of muziek te luisteren.

De boeken staan al klaar

in de oude scheve boekenkast.

In de avond als het donker wordt

kun je de velours gordijnen dichttrekken.

Overdag heb je in de kamer volop daglicht.

Fijn om er een krantje te kunnen lezen,

met een grote kop cappuccino erbij.

Je kunt er lekker rustig aandoen

en de tank weer even opladen.

Het hoeft niet veel te kosten...

Voor mij is dit een goed voorbeeld

van het zelf opleuken van een wand,

die, met wat opgehangen kistjes en kratjes,

beplakt met restjes behang of pakpapier,

voor een eigen, gezellige sfeer zorgen.

Maar het is zo lekker als ze weer schoon zijn!!

Nu de zon weer schijnt na al die weken
met regen en wind valt me ineens op hoe
vuil onze ramen inmiddels geworden zijn.

Gelukkig gaan onze ramen naar binnen open,

zodat we geen enge halsbrekende toeren uit

hoeven te halen om ze van buiten te lappen.

Al is het voor de onderste, vaste, delen van
onze ramen aan de buitenkant fijn dat ik

een man heb die zo lang is, zodat hij naar

buiten hangend het hele raam kan wassen.

Gelukkig kan hij dan wel binnen blijven staan...

Eigenlijk vind ik ramen lappen een leuk klusje.

Hier ben ik in 1986, hoogzwanger, vol nestel

drang, de ramen van ons eerste huisje aan

het wassen, op een trapje, wankel op los grind,

wat eigenlijk niet helemaal verantwoord was.

Maar het is zo lekker als ze weer schoon zijn!!

Ga je mee de knopendoos opruimen?

Gezelliger wordt het niet...

PS Naar aanleiding van dit blogbericht kreeg ik

van Mirjam Polman een foto van dit door

haar gemaakte knopen-kunst-werk.

Ze maakt nog veel meer moois.

Kijk maar eens op:

www.bazart.es

Relaxed in de rij...

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Dat is ook een relaxte en comfortabele

manier om je plekje in de rij te houden!

Kleine en grote momenten om van te genieten!

Ik heb zoveel heerlijke kleine en grote lieve

momenten meegemaakt de afgelopen dagen.

Zoals deze prachtige dahlia's die ik kreeg

toen vrienden bij ons kwamen brunchen.

Wat sowieso een heerlijkheid was dat

we een hele ochtend samen konden praten

en koffie drinken, een uitsmijter eten nog

meer praten en een kopje mosterdsoep

met zalm eten, nog meer praten en lachen

en de toestand in de wereld bespreken.

Op de verkiezingsdag gingen we thee drinken bij

een achternicht die volgend jaar 90 jaar wordt.

Haar vriend had haar die ochtend in de rolstoel

naar het stembureau vlakbij gereden.

Ze zei dat ze het een hele feestelijke dag vond.

'Het is toch een voorrecht dat we mogen stemmen!'

Dat vond ik zo een ontroerend en hoopvolle uitspraak.

Donderdag werden we uitgenodigd door vrienden

voor een lunch in een restaurant op de Holterberg.

We reden er naar toe door een natuurgebied met hei,

bossen en glooiingen in de mooiste herfstkleuren!

Het restaurant was compleet in kerstsfeer gebracht.

En niet zo'n beetje ook.

Ik heb nog nooit zoveel Over De Top

kerst versieringen gezien. Zoveel lampjes,

guirlandes, kerstbomen, kerstmannen en zelfs

een compleet ingerichte menshoge kerststal.

Aan mij is dat niet zo besteed,

het was zo overweldigend en heeft

niets meer met de pure natuur die we

rondom het restaurant zien te maken.

Maar het was heel gezellig en de lunch

was erg goed verzorgd en smaakte echt lekker.

Dit boek heb ik uitgelezen.

Ik voelde me omver geblazen,

echt zo prachtig beschreven.

Ik wil het echt van harte aanbevelen!

Het is zo genieten als je een fijn boek hebt!

Dit weekend heb ik me ondergedompeld

in het eerste schaatsweekend van het jaar.

En dat was vol met sportieve hoogtepunten:

Jenning de Boo duikt onder de 34 seconden

op de tweede keer dat hij de 500 meter rijdt.

Maar ook de 10 kilometer was leuk om te zien

en de 1000 meters van de mannen en de vrouwen.

En de spannende strijd van de oudere Kjeld Nuis

tegen de jonge Joep Wennemars was smullen.

Zo leuk dat al die schaatsers zo hard trainen

om mij een geweldig fijn weekend te bezorgen.

De kleuren van de herfst

Ik houd zoveel van alle kleuren van de herfst.

Van het zachte licht van de ondergaande zon,

van de schemering en het kaarsje op de tafel.

Van het verkleurende blad aan de bomen

en van de aller aller laatste bloemen.

Alles was hier nog vredig en geordend...

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Sorry voor een dagje vertraging.

Mary Charles

Een herfst tafereel van een buurtje

in een traditioneel Amerikaans village/dorp.

We zien de grote volle maan, tussen de sterren

aan de hemel, een gebouw in het licht zetten.

Ik dacht eerst dat het de kerk was, maar

ernaast staat nog een klein kerkje en/of school.

Misschien is het een landhuis of een stadhuis?

De bomen zijn al in de mooiste herfstkleuren.

Er worden nog steeds appels geplukt

en de laatste hooi is binnengehaald.

Er liggen akkers vol met nog

te oogsten pompoenen.

Het is zo te zien 31 oktober, Halloween,

kinderen gaan verkleed langs de deuren

om te zingen voor zoetigheid en snoepjes.

Het geeft een rustiek en romantisch beeld van

een tijd waarin alles zo vredig en geordend was.

Live 'fitness'

Gisterenavond meldde ik mij op het Stadhuis van Zutphen om te helpen met het tellen van de stembiljetten.

We zetten de stembussen op hun kop en gingen aan de slag om die grote bult formulieren uit te vouwen en ze op te stapelen.

Er waren een paar vrouwen die actiefoto's wilden maken voor omroep Gelderland. Ik heb er, druk als ik was, niet zo opgelet en was dan ook heel verbaasd toen even later onze stembureauvoorzitter me riep om te laten zien welke foto ze hadden geplaatst.

En jawel, op de voorpagina van het deel dat de verkiezingen live volgde zag je me, niet al te charmant, op de grond zitten druk bezig met mijn 'fitness'...

Het was echt helemaal in het begin, want even later ging het vest uit en de sjaal af, want we kregen het er goed warm van.

Wel leuk om onze kinderen te appen om te laten zien wat hun moeder aan het doen was.

En om deze print-screen hier op mijn blog te plaatsen.

We waren met een gezellig groepje en we waren om kwart voor twaalf klaar met het tellen van precies 1100 uitgebrachte stemmen. Onze taak zat voor de avond er op...

Stemmen tellen in het Stadhuis van Zutphen!

De meest simpele manier om iets te doen om de wereld een beetje mooier te maken is door je stem te laten meetellen. Ga allemaal stemmen vandaag!

Persoonlijk zou ik het waarderen als we gaan stemmen op partijen die het meest staan voor de verbetering of de versterking van de rechtsstaat.

Dat zijn volgens onderzoek Volt, Partij voor de Dieren, Groen Links / Partij van de Arbeid, NSC en D66.

Zelf werk ik vanavond mee met het tellen van de stemmen, dit keer in het stembureau in het Stadhuis van Zutphen, wat ik een extra mooie plek vind om iets te doen voor onze democratie.

Ik zie wel een beetje op tegen het uitvouwen van de stemformulieren die dit jaar zo groot zijn dat het een ware fitnessoefening lijkt te gaan worden...

Voor onze cappuccino...

Op 7 juni schreef ik dit blogbericht

waarin ik onze bejaarde koffiezetter bedankte

voor de bewezen diensten en een nieuwe ging kopen.

Hieronder staat de oude en ernaast een foto van de nieuwe.

Nadat ik bij de Hema het nieuwe ding had gekocht en uitgepakt

vonden we allebei dat hij te groot was voor ons aanrecht.

Te hoog en te diep en daardoor veel te massief.

We hebben hem dezelfde dag nog terug gebracht.

Daarna heb ik een tijdje gewacht en toen ik wat later nog

eens on-line ging winkelen voor een nieuwe vond ik deze.

Ik heb hem - tegen onze gewoonte in - besteld en kon

hem een dag later al ophalen bij het ophaalpunt vlakbij.

We pakten hem uit en hij voelde zich gelijk thuis.

De kleur, de maat, het geluid : alles klopte!

Er zat een bijpassende koffiefilter bij en

hij kostte maar de helft van die van de Hema,

wat natuurlijk een leuke meevaller is, maar het meest

belangrijk is dat hij een lekker en goed warm bakkie zet.

Helaas is daarna onze melkstomer kaduuk gegaan.

En dan eigenlijk alleen het staafje waar het trilding, dat

het schuim maakt dat was afgebroken van het dekseltje.

De mooie roze kan, het oplaaddeel waar hij op staat,

dat functioneerde allemaal nog helemaal prima.

Ik wilde een nieuw dekseltje bestellen,

maar Wim wilde eigenlijk toch een hele nieuwe.

Hij is op onderzoek uitgegaan en heeft deze

gekozen omdat hij PFAS vrij is en ook vrij stil,

al hadden we er liever eentje met meer inhoud.

Maar we zijn meestal maar met zijn tweetjes

en de hogere prijs vonden we het niet waard.

Maar wat hebben we jarenlang veel plezier

gehad van onze mooie roze melkschuimer.

Waarvoor onze hartelijke dank!

Hopelijk kunnen we nu weer een jaar of twintig

toe met deze apparaten voor onze dagelijkse cappuccino...