Binnenkant

Een onbestemd gevoel

Ken jullie dat? Een ietwat onbestemd gevoel tussen Kerst en Oud & Nieuw?

De kerstversiering hangt er nog, maar ook niet meer van harte. De plantjes buiten zijn door de vorst wat aangedaan maar beginnen nu ook weer wat bij te komen, zoals onze viooltjes, maar het blijft even afwachten hoe ze het verder doen. Maar meestal wacht ik tot na Oud & Nieuw voor ik begin aan de primula's, narcissen en blauwe druifjes. Die staan nog even in de wacht, wat ook weer een onbestemd gevoel geeft. Onze hyacintjes binnen en buiten doen gelukkig nog volop mee!

De behoefte om weer wat soberder en gezonder te gaan eten is er, maar is nog kerstbrood en er liggen nog andere wat luxere levensmiddelen in de koelkast die we natuurlijk nog wel soldaat gaan maken.

Zin om iets nieuws aan te gaan pakken is er, maar het is ook nog vakantie, dus ook lummeltijd. Leuke dingen doen met onze kleinkinderen, zoals hier logeren, vallen voor hen onder vakantie / lummeltijd, voor ons is dat - hoe gezellig ook - toch weer bijkomen van een nacht weinig slapen. Yoga, koor en medisch sporten vallen uit deze weken en die ga ik toch ook een beetje missen. Maar ik ga ze net niet zo erg missen dat ik de stap zet om een extra lesje in te gaan halen. Ook weer een dubbel gevoel dus. Ik hoef dus niet veel, maar zit wel elke dag op tijd klaar voor het superspannende OKT schaatsen, waar ik gelukkig nog wel wat bij te breien heb om de spanning wat te kunnen kanaliseren.

Vakantiegevoel dus, maar tegelijk heb ik nog van alles te doen om het oude jaar af te sluiten. Zoals een boekhoudkundig jaaroverzicht maken voor de Naobers waar ik penningmeester voor ben. Maar ook onze eigen jaar administratief afronden. En een begroting maken voor 2026, wat een beetje koffie-dik-kijken is want we krijgen - als het goed - is halverwege het jaar voor het eerst AOW en pensioen en hoe dat er precies uit gaat zien weet ik echt nog niet. En ook niet hoe dat uitpakt voor onze zorgtoeslag en huurtoeslag.

Ik wil voor het einde van het jaar altijd onze aftrekposten zoals giften en medische kosten bij elkaar zoeken voor de belastingaangifte. Nog even zien hoeveel ruimte er is voor nog een rondje giften die nog meetellen voor 2025. En natuurlijk een besluit nemen over onze ziektekostenverzekering in 2026 en onze polis bekijken en betalen. En ik wil een e-mail adres afstoten, waardoor ik nu druk doende ben om mij of, af te melden voor nieuwsbrieven en dergelijke, of mijn e-mail adres te veranderen, wat niet overal even simpel is als het lijkt.

Dus, nog in afwachting van het nieuwe, maar ook nog niet klaar zijn met het oude jaar. Dat geeft een onbestemd gevoel, tegelijk met de dreiging van narigheid in ons land en in de hele wereld een beetje stilte voor de storm.

Normaal ben ik al bang voor vuurwerk en nu dit het laatste oudjaar waarop iedereen vuurwerk mag afsteken ben ik ook wel extra ongerust dat dit uit de hand gaat lopen. We kunnen alleen maar uitademen en afwachten.

We kunnen nu alleen doen wat we nu kunnen doen, dus we gaan nu zo lekker de stad in. De zon schijnt en Wim heeft echt nieuwe broeken nodig, misschien is er al ergens uitverkoop? En dan wel even ergens gezellig lunchen want het is tenslotte nog vakantie.

Gratis koffie voor wie dansend deze zaak binnenkomt!

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Deze zaak in Milaan biedt gratis koffie aan

voor iedereen die dansend de zaak binnenkomt.

Daar word je toch vrolijk van!

filmpje

Mooi he?

Dit vind ik persoonlijk het mooiste servies dat er is.

Ik heb er ook veel van, kannen, bekers en borden

een theepot, een sauskom en een dekschaal.

Ik raak er nooit op uitgekeken.

Ik kan alles gewoon altijd met elkaar combineren.

Mooi he?

Hellup?

Gisteren hadden we een heel gezellige dag, we gingen met onze vrienden na de aangeklede borrel naar een mede koorlid van Wim. Zij bouwt elk jaar een miniatuur sneeuwlandschap vol met lichtjes en zulke leuke details, dat we uitgebreid mochten bekijken. Zo leuk! Ik heb er geen foto's van gemaakt, maar het wel in mijn hart en hoofd opgeslagen. Daarna was de koek wel op, we gingen thuis koffie drinken en toen ben ik bij de 'Masked Singer' in slaap gesukkeld.

Vanmorgen vroeg ging de wekker om vijf uur omdat Wim een vroege dienst had. Ik heb daarna niet meer echt geslapen, maar wel lekker uitgerust en me uitstekend vermaakt met de nieuwste aflevering van de Videoland serie 'Vals Spel', de laatste aflevering van het laatste seizoen van 'Emily goes to Paris' en daarna nog een heerlijke Netflix kerstfilm 'Goodbye June.

Ondertussen heb ik lekker een broodje op bed gegeten, koffie gedronken en het bed verschoond, de wasmachine aan gezet, de afwas gedaan, een verzorgingsritueeltje gedaan met een peeling en maskertje, mijn haar gewassen en wat opgeruimd.

Daarna heb ik de vijf kilometer van gisteren middag terug gekeken. De 1000 meter van de vrouwen heb ik gisteren tussen de visite door nog kunnen zien, zo zag ik Jutta Leerdam vallen. Never a dull moment met dat schaatsen in Nederland. En ik heb een flink stuk gebreid aan de nieuwe trui voor Wim.

En ik ga zo meteen de deur uit, want ik heb een date met mijn kleindochter Sammie: We gaan naar museum Moore waar een speciale kinderrondleiding begint om twee uur.

Gisteren heb ik overleg gehad met mijn vriendin Guusje over de Citatenpuzzel van de Trouw. Ik hoopte nog een hulplijn in te kunnen schakelen, maar niemand anders die ik ken doet deze puzzel ook. Volgens mij heb ik alle citaten met de juiste mensen gekoppeld. Maar er komt zo'n rare zin uit die de oplossing moet zijn:

'Een huwelijk kon je het niet noemen meer een man met een banaan zwervend door een parenclub vol trollen elfjes het heelal'

Vooral die laatste woorden: het heelal kan ik niet plaatsen of het zou een soort van overdrachtelijke uitspraak van het heelal zelf moeten zijn. Maar ja, volgens mij moet dit het zijn. Ik hoop eigenlijk dat iemand die dit leest en ook de puzzel heeft gedaan mij duidelijk kan maken of en waar ik fout zit...

PS Er hebben verschillende mensen op deze vraag gereageerd en ik blijk het toch goed te hebben. Het is een citaat van Robert Jensen uit zijn roman 'Ik ben er nog'. Insturen dus maar!

Nog een gezellige 2e Kerstdag gewenst!

Ik wens iedereen nog een gezellige 2e kerstdag.

Wij gaan ontbijten met kinderen en kleinkinderen

en vanmiddag borrelen met vrienden.

We hebben ook nog de laatste vraagstukken van

de kerstpuzzels en de citatenpuzzel op te lossen,

gaan genieten van het schaatsen in Thialf en

een beetje breien en naar muziek luisteren.

Mijn idee van een heerlijke 2e Kerstdag!

Niet vergeten he?

💗💗💗💗

Betoverend

Tot Kerst plaats ik elke dag een Kerst 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Henry Mosler

'The Christmas tree'

1916

Hier zie je goed hoe betoverend en indrukwekkend

een echte boom met kaarsvlammetjes kan zijn,

en heus niet alleen voor de kleine kinderen.

Tegenwoordig zien we de kerstboom vaak

als een soort gezellige schemerlamp.

Maar een echte vers gekapte boom,

die zo heerlijk naar het bos ruikt

met echt brandende kaarsjes,

om naar te zitten staren

is een heerlijkheid.

Oke, een emmer water hoort erbij

maar ook bekers warme chocolademelk

en een plak van dat lekkere krentenbrood.

En in Engeland dan cadeautjes onder de boom,

al heeft die traditie bij mij nooit kunnen landen.

Door de prachtige, sprekende kleuren

Tot Kerst plaats ik elke dag een Kerst 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Gabriele Münter

Een schilderij wat ik prachtig vind,

en dan vooral door de sprekende kleuren.

Deze kamer heeft vrolijk gekleurde boeken in

een boekenkast, schilderijtjes aan de muur,

kleurige kleden op de vloer en ik zie

een vaas met felrode tulpen.

In dit interieur staat centraal in het midden

van de kamer een kerstboom op een tafeltje.

Het boompje heeft gekleurde kaarsjes

en een paar dunne slingertjes.

Eronder liggen wat appels

die me doen denken aan

de rode appeltjes en dennenappels,

waarmee van oudsher de kerstboom werd

versierd, later vervangen door kunst-kerstballen.

Van de vrouw die de kamer uit loopt zien we

niet veel gezichtsexpressie, maar ik kan me niet

anders voorstellen dan dat deze bewoonster

heel veel zin heeft in een vrolijk Kerstfeest!

Dan begint het ook nog te sneeuwen...

Tot Kerst plaats ik elke dag een Kerst 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Victoria Ball

Wat een uitbundige kerstvoorstelling.

Een en al feestgedruis buiten op straat

en in de woningen boven de winkels.

Een boekwinkel en een bakkerij zijn

voor mij al het toppunt van gezelligheid.

Maar dan is er op straat natuurlijk ook nog

een grote versierde en verlichte kerstboom,

er is een kerst-koor-orkestje met kerstmuziek,

een vrouw met een poes achterop de fiets,

een hondje met een eland-feest-tooi en

dan begint het ook nog te sneeuwen.

In de alle bovenwoningen zijn ook

kerstbomen te zien en slingers en lichtjes.

We ruiken de geur van kerstbrood

en horen de kerstmuziek.

Heerlijk!

Ik ben van het team 'veel lichtjes'!

Tot Kerst plaats ik elke dag een Kerst 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Lars Swane

'View from window'

1987

Dit schilderij heeft qua kerstversiering enkel

maar een kerstster in de vensterbank staan.

Misschien is het nog ver voor Kerst,

of is de Kerst inmiddels al geweest.

Het is in elk geval nog wel winter,

gezien de nog kale bomen.

Er is verder geen versiering als lichtjes

te zien, zowel binnen als buiten.

Het lijkt dat hier iemand woont

met een sober ingericht interieur.

Hoe leuk zou het zijn om een kaarsje

aan te steken als het al donker wordt?

Ik ben van het team van 'veel lichtjes'!

Kerst komt er aan!

Tot Kerst plaats ik elke dag een Kerst 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Stevan Dohanos

'Setting the Christmas lights'

1951

Een Amerikaans huis wordt versierd

met gekleurde kerstlichtjes op het dak.

Eigenlijk best een beetje gevaarlijk,

maar voor deze mannen vast

en zeker leuk om te doen.

Het huis ziet er nu al gezellig uit.

Ook met de voordeurkrans.

Kerst komt er aan!

Geen Kerst Stress te bekennen!

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Roy Mathews

1956

Dat vind ik nou leuk!

Retro illustraties uit het midden van de vorige eeuw.

De interieurstijl is eenvoudig, licht, luchtig en elegant.

Het Thema is: Hoe maken we het thuis gezellig voor Kerst?

Meneer wordt telkens en steevast pijp-rokend afgebeeld

(dat werd toen zeker nog niet als ongezond beschouwd)

en neemt de trapjes-op-en-af-klusjes voor zijn rekening.

Mevrouw heeft een schortje voor en een wespentaille.

De kinderen zijn lief, rustig en werken gewoon mee.

Het hondje heeft een gezellig truitje aan.

Geen Kerst Stress te bekennen!

Zo waren we uit en toch weer bijna thuis....

Gisteren waren Wim en ik

in het Open Lucht Museum in Arnhem.

Dat vind ik superleuk en met prachtig weer erbij.

Ik was vooral benieuwd naar het rijtje jaren-60

doorzonwoningen en het Rietveld vakantiehuisje.

Die doorzonwoningen waren helaas niet ingericht

in de jaren 60-pastel-stijl waar ik zo van hou,

maar in een jaren-70 bruin en oranje vibe.

Niet alles was open, dus misschien is het wel

te vinden in een van de andere huisjes in het rijtje

Maar daar heb ik dus geen foto's van gemaakt.

Er stond wel een superleuke stacaravan bij.

Maar daar konden we ook niet in.

We hebben het rondje met de scheepswerf,

de winkeltjes en de poffertjeskraam gemaakt en

kwamen bij het vlooientheater nog een oude bekende

tegen, wat altijd leuk is om iemand die je lang

niet hebt gezien weer tegen het lijf te lopen.

Het allerleukste vond ik deze keer,

de Amsterdamse huizen bij de ingang

en dan vooral het kleine dafje op de gracht.

Er was een winterkermis opgetuigd en we hebben

op het bankje naast de bakfiets met uitzicht op de Rups

heerlijk onze boterhammetjes op zitten peuzelen.

Het pand hier op de foto was ingericht als

een postkantoor uit vervlogen tijden.

Maar wat was dat toch mooi toen,

met de stempels en de ladekastjes

en met het telefoonhokje met

de bakelieten wandtelefoon.

Bij het begin van onze wandeling kwamen we

dit bord tegen, met de woonplaatsen van onszelf en

van onze dochter, schoonzoon en kleinkinderen er op.

Zo waren we uit en toch weer bijna thuis....

Onze dagen komen nog

Bas Steman, de Zutphense schrijver van

onder andere het boek: 'Morgan een liefde',

heeft een heel nieuw boek geschreven

met de titel: 'Onze dagen komen nog'.

Over dit boek wordt gezegd dat

het - net als Morgan eigenlijk -

een hartstochtelijke roman is over

afscheid en grenzeloze liefde.

Dat belooft wat!

Het boek verschijnt pas op 12 februari 2026,

maar ik ben er heel nieuwsgierig naar

en verheug me er op om het te lezen.

Het is mogelijk om het nu al

aan te schaffen in de voorverkoop.

Wil je dat? Klik dan even op deze link

Dat vind ik leuk en Bas denk ik ook!

Behalve als ze zo leuk zijn als deze...

Je moet niet in hokjes denken ...

... behalve als het zulke leuke zijn als deze!

Mini postkantoor!

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Waar mensen een Whatsappje soms snel vergeten,

blijft een kaartje vaak jarenlang bewaard.

Dat inzicht bracht Jasper Nieuwenhuisen op het idee

om een ouderwets mini-postkantoor te beginnen

waar men een kaart kan schrijven en posten.

Hij heeft ook een hiernamaals brievenbus

speciaal voor post voor overleden mensen.

En hij heeft hij een biecht brievenbus

waar je in een brief iets op kunt biechten

en deze post in een speciale bus gooien.

Deze post gaat door de schredder.

Jij bent het kwijt.

Mooi toch!

filmpje

Feeling good

Dit lied mag ik graag horen.

Vooral als ik me lekker in mijn vel voel.

En er zijn op you tube zoveel fijne versies.

Klik maar eens:

Nou gewoon!

Nou, mooi niet!

Vanmiddag hebben we

een bijeenkomst met onze Naobers,

en daar is niemand van ons te oud voor!

PS De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen

dat ik na zo een drukke en intensive middag

vanavond denk ik niet veel tekst meer heb.

Maar dat hoeft ook niet...

In volle voorbereiding voor de kerst

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Olivia Gibbs

Deze keer een gezellige prent van een woonkeuken

die in volle voorbereiding is voor de kerstdagen.

Er worden nog kerstkoekjes geglazuurd,

een lief peperkoekhuisje staat al klaar.

Op het aanrecht ligt een boomstam,

om straks aan te snijden bij de koffie.

De keuken zelf heeft natuurlijk

zoals dat in dit soort tafereeltjes hoort

een aga fornuis, een pot met houten pollepels,

en voor het raam een zelfgemaakte kerstkrans.

Dit gezin heeft een hele leuke weegschaal

en gezellige gordijntjes voor het raam met zicht

op de sneeuwpop die de kinderen met hun vader,

net die ochtend met verse sneeuw hebben gebouwd.

PS Bij dit soort plaatjes zit ik stiekem wel te wachten

op iets dat mislukt of aanbrandt of dat een kind

met modder-sneeuw-laarzen de keuken in

komt stormen op die net geboende vloer!

Maar zelf zijn we er allemaal nog!

Bij het uitzoeken van mijn foto's

kwam ik ook deze weer tegen.

Mijn broer in zwager op bezoek,

altijd leuk, nog in ons oude huis.

Mijn jurkje zou ik nu niet meer passen,

het schortje is wijlen, het tafelkleed ook.

De bank is vervangen, de kussens zijn weg;

ik heb nu een andere bril en Wim ook.

We waren toen nog geen opa en oma.

Ik had hier nog twee sterke voeten,

nog geen borstkanker gekregen.

Het was nog voor corona.

Maar zelf zijn we er allemaal nog!