Gisteren, een jaar geleden....


Gisteren, 21 juni precies een jaar geleden kregen we de sleutels van het appartement waar we nu wonen. Ik heb eens terug zitten lezen, op 12 mei vorig jaar heb ik voor het eerst geschreven dat we zouden gaan verhuizen. We hebben dus zeker 40 dagen de tijd gehad om de helft van onze spullen op te ruimen en weg te doen voor we in ons nieuwe huis 'mochten'. En we zijn pas 10 juli verhuisd, dus we hadden ook nog 19 dagen de tijd om in het nieuwe huis te verven en klussen en de vloer te laten leggen. Al met al tijd genoeg zou je zeggen, maar die tijd hebben we ook wel echt nodig gehad.

Ik vind het leuk om vandaag mijn blog bericht van vorig jaar gewoon over te nemen.
Inclusief het filmpje van onze nieuwe stek, dat onze dochter maakte voor onze andere dochter. 



Geen oog dicht gedaan, maar vandaag waren we om 9 uur 
met een auto vol spullen bij ons nieuwe appartement flatje.
Daar kwamen een man en vrouw van de woningbouwvereniging
en samen onderzochten we hoe de afstandsbediening 
van de poort van onze parkeerplaats werkte.
Alles nieuw en onwennig, ook voor de experts...

Voor de meneer was dit ook een nieuwe functie;
En grappig, hij dacht heus dat we beneden ook 
een eigen berging hadden, die wel even ging zoeken.
Ik hielp hem het hopen, maar helaas niet gevonden.
Was toch leuk geweest.
Meneer revancheerde zich later voortreffelijk
toen hij een extra lichtpunt achte de spiegel 
in de badkamer ontdekte die wij 
eerst niet hadden opgemerkt.

Afijn, we hebben het huurcontract getekend,
per telefoon, een eerste huurbedrag betaald en 
we kregen de sleutels en een klein kadootje: een rolmaat.
Leuk en nuttig, want voor veel dingen is dit huisje te klein... 

Toen kwamen er twee vriendinnen en we gingen koffiezetten.
Supergezellig, het zonnetje scheen naar binnen in de zitkamer,
en iedereen vond het reuze meevallen.

Er kwam een buurvrouw die ons bij haar uitnodigde, 
waardoor we zagen dat er in haar werkkamer
heus meer paste dan je denkt als het leeg is. 
En deze buur heeft ook haar bed in de kleine slaapkamer, 
waar de deur net niet helemaal open kan draaien, 
maar wat inderdaad helemaal geen probleem is. 
We voelden ons heel welkom. 

'S avonds kwam een dochter, die een filmpje maakte 
voor haar zusje die dit weekend aan het kamperen is.
Ze vond het goed als ik hem hier op mijn blog zet:


Daarna kwam er nog een vriendin
 met bloemen uit haar tuin en een lieve kaart.
 
Bij het weggaan, bedacht ze ineens dat dit behang 
wat we weg wilden hebben in de gang 
misschien wel makkelijk er af zou gaan. 
En inderdaad binnen vijf minuten 
hadden we alles er af. 
Weer een klusje klaar.


2 opmerkingen:

  1. Hallo Jacquelien,
    Ik geniet nu al de afgelopen 2 of 3 jaar van die email die ik iedere dag mag lezen, met tips en mooie plaatjes en natuurljk leef ik ook met je mee met je ziekte en herstel.
    Ik ben 56 jaar geleden in Vorden geboren en woon nu al 52 jaar in Zuid Afrika.
    Ik heb ook nu een kleinzoon van 9maand en geniet ook zamen van Sammy en Martijn.
    Ik hoop dat ik nog wel een keertje by Binnenkant langs kom.
    Vriendelijke groeten,
    Erna Potgieter-Harwig

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Erna, grappig toeval wil dat ik morgen een lezing geef voor vrouwen in business in een theetuin in Vorden!!! Kleine wereld! Al is Zuid-Afrika wel een heel eind weg. Fijn dat je geniet van mijn blog. Lieve groet, Jacquelien

      Verwijderen