De laatste tijd heb ik er door de extreme hitte, de Corona ellende, de klimaatcrisis, de grote ellende waarin vluchtelingen leven, de politieke complexiteit in de wereld en mijn eigen wiebeligheid qua gezondheid soms een hard hoofd in om de moed er in te houden. En vertrouwen te houden dat we in staat zijn om onze aarde leefbaar en gezond houden...
Omdat ik me geen raad weet met alle grote wereldproblemen, kan ik (meestal) gewoon niets meer doen dan mijn best op mijn eigen kleine schaal.
En dan maak ik een paar dingen mee op een dag die me moed geven en me gelukkig maken:
Ik ga op bezoek bij een vriendin waar we in haar mooie tuin zitten en ze me eigengebakken appeltaart van eigen val appeltjes voorschotelt en me zomaar een bos mooie dahlia's meegeeft.
En vanmorgen vroeg zag ik op Facebook de prachtige foto's die fotograaf Jos Böhmer maakte van de IJssel (hier om de hoek) bij de zonsondergang gisterenavond.
die appeltaart ziet er zo lekker uit!
BeantwoordenVerwijderenMag ik het recept?
heb het even gevraagd: Een pak: plaatkoek appeltaart (met havervlokken) uit het grootmoederstijd-schap in de supermarkt. Samen met roomboter, dadels, rozijnen, abrikozen en koekkruiden.
VerwijderenEn appels natuurlijk! Succes!
bedankt! Klinkt allemaal heel erg lekker. Ik ga morgen meteen naar de supermarkt.
VerwijderenDit soort ogenschijnlijk kleine dingen willen en kunnen zien is levenskunst!
BeantwoordenVerwijderen