Als kind hield ik al enorm van lezen. Ik kan me niet herinneren dat ik veel ben voorgelezen, maar zodra ik zelf naar de bieb kon fietsen ging ik elk week en haalde het maximum aantal boeken dat ik mocht meenemen. Ik dacht twee romans en daarnaast nog studieboeken. Tegenwoordig mag je veel meer boeken meenemen. Heerlijk! Ik vond ook die kaartjes met die stempeltjes leuk en ik wilde ook best in de bieb werken of beter nog zelf gaan schrijven. Lang heb ik de gedachte gehad om naar de academie voor journalistiek te gaan.
Maar, terug naar de boeken. Voor mij waren en zijn boeken heel belangrijk. Gewoon helemaal in een boek duiken. Ik logeerde bij mijn oma en lag daar op het kleed voor de kolenkachel te lezen.
Ik moest altijd meerdere keren geroepen worden als we gingen eten want ik kon me niet losmaken van een boek. En nog steeds vind ik het heel jammer als ik een fijn boek heb dat het dan bijna uit is. Ik ga dan expres steeds langzamer lezen om er nog even mee te kunnen doen.
En hoe heerlijk als je een schrijver of schrijfster ontdekt die je fijn vindt en dat je dan ziet dat er nog een stuk of tien boeken van diezelfde schrijver in de bieb staan. Een zaligheid. Het stomste idee wat ik de laatste jaren gehoord heb is dat ze hier in Zutphen de bieb wilden gaan sluiten. Nee, niet doen! Ik hoef boeken ook niet te 'hebben', lezen is echt genoeg. Meestal. Heel soms wil ik een boek ook echt in de kast hebben staan en terug pakken wanneer ik er zin in heb.
Wij gaven onze kinderen elke verjaardag en elke Sinterklaas een boek. Prentenboeken toen ze jong waren, natuurlijk, en we lazen ook veel voor. Later vond ik niets zo fijn als een stille avond in de huiskamer waar we met het hele gezin in een boek verdiept waren.
Ik vind het ook fijn om te horen dat er op allerlei plekken nog rijdende bibliobussen zijn en dat de kleine minibiebjes overal te vinden zijn. Gewoon omdat ik iedereen het plezier van lekker lezen zo gun.
Hier nog zo iemand. vanaf mijn 6-e naar de bieb. Je maakt me het meest blij met een boek als cadeau.
BeantwoordenVerwijderenJaaaa...hier nog een leesfanaat! Reizen in je stoel, noem ik het vaak. En dat gedicht van Stijn de Paepe onderschrijf ik helemaal.
BeantwoordenVerwijderenJa als kind zijnde elke week naar de bibliobus in het dorp en dan op een gegeven moment te horen krijgen: Je hebt nu alles gelezen wat er voor jou leeftijd beschikbaar is. Gelukkig daarna kwam er een heuse bibliotheek en was de keuze reuze. Nog steeds mag ik veel lezen. Mooi gedicht. Groet, Tineke.
BeantwoordenVerwijderenJAA! Hier nog een leesfanaat en bibliotheekliefhebber! Ook als ik soms wat minder lees ben ik ervoor om de bibliotheek te blijven sponsoren, zo'n belangrijk instituut! Zodra ik kon lezen werd ik lid van de (toen nog) christelijke bibliotheek, vanaf '73 de Openbare Bibliotheek. En dan lezen: tussen het houten wasrek en de gaskachel, liggend bovenop de hond die daar ook lag....
BeantwoordenVerwijderenOh, zo herkenbaar: de bibliobus, later bibliotheek, het maximale aantal boeken, niets horen als je leest, in de bibliotheek willen werken en willen schrijven (ben ik mee begonnen).
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk dat het zo herkenbaar is Hannie. En veel plezier en succes met zelf schrijven! Fijne dag!
VerwijderenJa, ik ben ook een lees fan! . Wachtend tot ik een jaartje ouder werd, dan mocht je langer in t zwembad blijven en mocht je een nieuwe afdeling met boeken gaan lezen in de bieb. Hoera! Petra
BeantwoordenVerwijderen