Dat relativeert alles!



Elke morgen maak ik de vijf-letter en zes-letter woorden puzzel van Nu.nl.  
Bij de vijf-letterwoorden heb ik ooit een serie van 101 gehaald. Bij de zes-letter woorden zit ik nu op een reeks van 98. 
Nu wil ik het wel graag mijn eigen record breken. Dat is geen wereldschokkend nieuws. Maar in mijn eigen wereldje is het een blij aandachtspuntje..


Gisteren heb ik de reunie-uitzending gezien van het winterseizoen van B&B vol liefde.

Ik wil eigenlijk niks spoilen / verklappen, maar van deze foto hier rechts werd ik wel blij. 

Ik behoor tenslotte tot ´team Bart´ vanaf het eerste uur...

 


Wim en ik kijken samen naar de tv-serie: 'Parenthood'. Het is zo'n lieve serie. Ik mag graag zien hoe het gezicht van Wim openbreekt als hij voluit lacht om de grappige scenes. En tegelijk hoe hij volschiet bij de ontroerende gebeurtenissen. Fijn dat hij even bij zijn gevoel komt. Hij is nog steeds heel druk met de zorg rond zijn moeder en heeft al een maand of twee een hele verkrampte nek, waar hij heel moe van wordt. 


In mijn eentje keek ik naar het tweede deel van seizoen 7 van Outlander. Het is een intrigerend verhaal. Omdat er allemaal verwijzingen waren naar eerdere seizoenen waren ben ik, terwijl ik ondertussen braaf schortjes maak, weer opnieuw begonnen te kijken vanaf seizoen 1. 
Vooral natuurlijk ook om mij volop te vergapen aan die jongensachtige Jamie. Wat een man!

Mijn zwempak was ineens aan het lubberen op verschillende plekken. Zo kon ik echt niet meer naar het zwembad. Het oude pak heb ik wel een jaar of vijf gehad, het heeft geen schuld, maar het is niet het fijnste moment om op zoek te gaan naar een nieuw exemplaar. Ik kwam terecht bij Sabelle in Vorden. Wim ging mee. We kregen een aparte kleedruimte. Ik heb wel 15 pakken gepast. Wat een crime is dat! Sommige van die pakken zitten heel strak en kreeg ik nu al bijna niet aan of uit, laat staan straks als het nat is en je moet je eruit wurmen... 
Ik heb een grote maat, maar mijn schouders zijn smaller, en ik heb dan wel weer een flinke cup maat. Sommige modellen waren niet lang/hoog genoeg, andere sloten niet mooi aan onder mijn armen. Afijn, ik ben mede door de fijne hulp en het uitgebreide assortiment toch goed geslaagd. 
Toen we 's avonds bij onze kleinkinderen gingen oppassen omdat onze dochter en schoonzoon naar het theater gingen, vertelde ik over de badpakperikelen. Onze dochter vertelde dit soort dingen ook een 'drama' te vinden. Die kleedkamers met het onbarmhartige licht, jouw figuur in grote spiegels waar je alles ziet wat je liever niet wilt zien. 'Je moet bijna een paar maanden in therapie na zo'n badpakken sessie' riep ze uit. En zij heeft maatje 36 en heeft hele lange, dunne, rechte benen. Nou ja, dan heb ik me er zonder therapie toch maar mee weten te redden. 
Mijn nieuwe badpak en ik hebben gisteren naar volle tevredenheid samen drie kwartier gezwommen!  

Onze Iraanse buddy's zijn gisteren bij ons komen eten. Mohammad was in het ziekenhuis geweest voor een onderzoek. Hij blijkt een flinke tia te hebben gehad toen hij een paar dagen terug ineens zijn spraakvermogen kwijt was geweest. Ik vind het zo naar. Ze hebben al zoveel achter de rug en nu komt dit er nog bij. Hij had nu voor 72 uur een 'holter' op zijn borst, die zijn hart onderzoekt. Hij is erg mager, maar toch is zijn cholesterol te hoog. lk had een salade gemaakt met zalm en avocado en noten. Alle kleine beetjes helpen, hoop ik dan maar. Ik had een schortje gemaakt voor Alijeh en ik ben bezig aan een mooie sjaal voor haar. 
Alijeh vertelde dat een Iraanse buurvrouw op het AZC vorige week onverwachts was overleden. Ze was al in de tachtig en haar man, ook al richting 90, was zo verdrietig. Alijeh helpt waar ze kan. Ik had me niet gerealiseerd dat ook zulke oude mensen, jarenlang in afwachting op een verblijfsvergunning in het AZC moeten verblijven. Onze buddy´s, die van onze leeftijd zijn, wachten nu ook al twee jaar in dat kleine kamertje... Ik moet zeggen dat dat gegeven alles relativeert! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten