Ineens had ik behoefte om even een verslagje te maken van de afgelopen week. Het was namelijk een volle week. Al heb ik dan weinig foto's gemaakt om dit verslag op te leuken. Nou ja, het is niet anders.
Maandag was een werkdag. 's Morgens was er een vraag voor een interieuradvies van een van de bovenbuurtjes. In een paar uurtjes hebben we lopen denken en verzinnen en schuiven. De bovenbuurvrouw was heel tevreden met alle nieuwe plannetjes die eigenlijk heel makkelijk te realiseren zouden zijn. Het meest lastige zou zijn om een lange muur te verven.
Na de lunch vertrok ik voor een opdracht naar Baak waar ik een oude dame bezocht die me had gevraagd om nog een keer terug te komen na een advies van jaren geleden. Haar man was inmiddels overleden en ze wilde eigenlijk in haar mooie huis blijven wonen maar dan wel met een paar veranderingen die het huiselijk leven voor haar makkelijker zouden maken. Ook wilde ze een paar items vervangen zodat ze met meer plezier rond zou kunnen kijken en zich niet meer storen aan die paar zaken die ze inmiddels minder geslaagd vond. Na ons werkoverleg kwamen we in een gesprek terecht over de toestanden en narigheid in de wereld waar ze me heel open en eerlijk haar mening over gaf. Het was heel inspirerend voor mij. Zo fijn om iemand met zoveel levenservaring met zoveel nuance over de politiek te horen spreken. Ik kwam vol inspiratie thuis. Maar niet met veel zin om nog te koken. Wim heeft frietjes gehaald, ook wel eens lekker op zijn tijd. Ik bracht de avond verder door met breien en de televisie.
Dinsdag ben ik weer gaan zwemmen. Ik zwem nu twee keer per week en het gaat me inmiddels al wat beter af. Al zou dat aankleden nadien er eigenlijk niet bij moeten horen. Maar ja...
Ik heb het boek 'Het achtste leven' uitgelezen voor de leesclub van donderdag. Wat een prachtig mooi en indrukwekkend boek. Ik heb me er de afgelopen weken volop mee bezig gehouden. Een indrukwekkend maar ook een gruwelijk boek dat ik af en toe moest weg leggen om iets luchtigers te lezen. Dat waren de drie boeken die hieronder staan.
Ik heb wat telefoontjes gepleegd en on-line dingen opgezocht voor de opdrachten van de dag ervoor. Wim ging in de middag naar Zwolle naar zijn moeder en 's avonds hebben we op tv de aflevering van maandagavond van Hunted terug gezien.
Woensdag ging ik weer zwemmen. Deze keer hadden we achteraf in de kleedkamer een onverwacht mooi gesprek met drie vrouwen in ons blootje. Ook weer een cadeautje! Om drie uur had ik de intake voor medisch fit sporten bij fysiotherapeut Teun. Ik kon gelijk de volgende morgen starten in de groep van half acht tot negen uur. Thuis heb ik soep gemaakt en een eenpansgerecht met rijst, chilibonen, courgette en wortel. In de avond heb ik weer gebreid. Ik ben bezig met mijn zoveelste sjaal/omslagdoek die ik graag af wil hebben voor de verjaardag van degene voor wie die bedoeld is.
Ik kreeg een lief berichtje van een vriendin voor wie ik ook al zo'n mooie sjaal had gebreid: 'Even vertellen dat ik niet begrijp hoe ik ooit de winter ben doorgekomen zonder jouw heerlijke sjaal'.
Donderdagmorgen was ik er al vroeg uit om met heerlijk warme havermout in mijn buik aan het sporten te beginnen. Normaal ben ik nooit zo vroeg uit. Ik liep de kleedkamer in en de eerste die ik daar zag was een van de vriendinnen met wie ik naar Vlieland ben geweest. Dat maakte het natuurlijk gelijk heel vertrouwd. Het viel me alles mee. Ik kreeg allemaal oefeningen om mijn conditie en dan vooral mijn beenspieren te verbeteren, zonder op mijn voeten te hoeven staan. Na een uur apparaten was er ook nog een half uur in een groepje met balans- en buikspieroefeningen op de grond.
Na de koffie thuis zijn Wim en naar de stad gefietst. Het was koud, maar helder met een blauwe lucht en het was zo mooi, om langs de IJssel te fietsen en de oude historie van de stad te voelen. Het was markt. Ik kocht een lap wollen vilt om weer een vest / omslagdoek van te maken waar ik laatst het patroon van heb gemaakt in een workshop die ik cadeau had gekregen. We deden nog wat boodschappen op de biologische groentemarkt. En daarna hebben we samen in het Volkshuis geluncht. Wim met koffie en monchou taart met slagroom en ik met gemberthee en een salade. We waren om twee uur thuis en ik had het gevoel dat ik al een hele dag achter de rug had. Dat krijg je als je zo vroeg opstaat. Ik heb geblogd en wat mailtjes beantwoord en daarna meldde ik me om half vier in het ziekenhuis voor een echo van mijn hart. De cardioloog wil kijken of er mogelijk schade aan mijn hart is ontstaan door de bestralingen die ik daar heb gehad voor de borstkanker in mijn linkerborst. Ik hoop natuurlijk dat het niet het geval is. De uitslag krijg ik pas in december. Een goed teken dat daar geen gloeiende haast mee wordt gemaakt.
Donderdagavond had ik leesclub, we spraken allemaal over het boek dat zoveel indruk had gemaakt. En natuurlijk over gewone ontwikkelingen in ons leven. Het was een dierbare avond met onze groep fijne vrouwen.
Vrijdagmorgen kwam een vriendin op de koffie. Lekker bijpraten en koffie drinken. Zo knus. Daarna een uurtje naar bed waar ik zelfs een uurtje heerlijk heb geslapen. In de avond had ik namelijk nog iets spannends op het programma: Een etentje waarbij ik zou worden gematcht met iemand uit het AZC voor het project Buddy to buddy. Dat matchen ging op een heel vrolijke manier. Ik kreeg een memorykaartje en mocht op zoek naar mijn match met hetzelfde kaartje. Ik had gevraagd om een vrouw en ik was ook wel verbaasd toen ik een oudere heer met mijn bijpassende kaartje zag. Even later duwde hij zijn vrouw naar voren. Het ging om een echtpaar. Twee voor de prijs van een! Het kennismaken ging best lastig, want ze konden bijna geen Engels of Nederlands. Met enig gezoek naar de juiste google translate app kwamen we toch wat van elkaar te weten. Het paar is 68 en 66 jaar. Ze komen uit Iran en zijn inmiddels al twee jaar in Nederland in de procedure. Het Perzisch heeft ook een volkomen verschillend schrift, dus dat maakt het niet makkelijker. Meneer is ook slecht ter been, hij loopt met een stok en schijnt een driewielerfiets te hebben. Komende vrijdag komen ze bij ons thuis om samen Hollandse pot te koken en samen te eten. Ik hoop dat het dan wat makkelijker gaat worden om elkaar te begrijpen zonder alle drukte van een volle ruimte met met 45 paren die gematcht werden.
Zaterdagmorgen kwamen onze kleinkinderen vanuit de zwemles bij ons thuis om zich te verkleden als sint en pietje om de intocht van Sinterklaas in Zutphen bij te wonen. Eerst hebben we de natte zwembad haren droog gefohnd, want het was gemeen koud aan de kade waar de pakjesboot aan zou leggen. Wim ging mee naar de intocht en zo zaten de kinderen allebei op de schouders bij papa en opa. Ze hebben zelfs een handje van de Sint gehad. Al had Sammie wel opgemerkt dat deze Sint er een beetje anders uit had gezien als de Sint van het Sinterklaas journaal...
Toen het spul weer naar huis was vetrokken heb ik de nieuwste aflevering van het Jachtseizoen gezien, zo leuk om dat te volgen. Daarna weer even uitgerust want we waren uitgenodigd voor een etentje bij vrienden. We hadden een spel dat we te leen hadden gekregen meegenomen om na het eten te spelen. Dat bleek een hilarisch spel. We hebben echt gelachen, en wat is dat lachen toch heerlijk!
Ik hoop volgende week een ietsje rustiger programma te hebben. Een fijne dag allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten