Zo geestig!

Vanmorgen kwam er een jongeman om

onderhoud te plegen aan ons ventilatiesysteem.

Alles ging voorspoedig, ik had al koffie voor

hem ingeschonken omdat hij bijna klaar was,

toen hij toch nog bezig bleef in de cv kast.

Ik vroeg of er wat loos was.

'Nou, het is gek, ik heb de stekker van 

de ventilatie unit er net zelf uit gehaald, maar 

ik kan het stopcontact niet meer vinden'.

Ik schoot in de lach en hielp mee zoeken.

We hebben alle spulletjes van de plaats gehaald, 

om het hoekje gekeken naast het kistje enzovoort.

We hebben wel een kwartier gezocht, 

maar we vonden helemaal niets.

Zo vreemd, hij moest er zijn, 

maar we zagen het echt niet.

  

Wim was naar de tuin. 

Zul je net zien... 

Hij nam zijn telefoon niet op.

De jongeman ging eerst maar aan de koffie.

Ik klom op het trapje om zelf te kijken of ik iets zag, 

maar nee, het stopcontact was nergens te vinden.

'Heb je dit al eerder bij de hand gehad?', vroeg ik.

'Nee, hij had nog nooit een stopcontact 'verloren'!!

Hij kon het niet uitstaan, hij had het ding er zelf uit gehaald.

Toen kwam ik op het idee om bij onze buren 

te kijken waar ze daar het stopcontact hadden.

'Goed idee!' vond de man, en weg was hij.

De buren waren thuis, en hij mocht kijken. 

Hij kon daar de kabel gewoon volgen en er

bleek precies uit het zicht achter de leidingen 

een wandcontactdoos te zitten, die we dus 

allebei ook na veel zoeken hadden gemist.

Ik moest moeite doen om dit op de foto te zetten; 

het is zelfs niet goed te zien als je het wel weet

Ik zei: 'Nou, nu heb ik wel iets leuks te vertellen 

als mijn vriendinnen vanavond komen eten'.

Hij kon er zelf ook om lachen gelukkig,

een beetje....