'Buddy to buddy' Zutphen op het NOS journaal

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Met alle oorlogsellende op het nieuws 

en het boek dat we met onze leesclub lezen: 

'Het achtste leven', over de Russische revolutie 

met alle corruptie en onderdrukking, 

vind ik het soms lastig om 

niet somber te worden.

Daarom was het extra fijn om op het nieuws 

te horen over het project: 'Buddy to buddy'.

In Zutphen loopt een speciaal project waar 

vrijwilligers gekoppeld worden aan vluchtelingen. 

Inwoner Sara en de Palestijnse vluchteling 

Yahya zijn nu twee maanden buddy's.

Voor het item uit het NOS journaal  

klik hieronder:

buddy to buddy

Ik heb besloten om me aan te melden als buddy,

om toch iets positiefs te kunnen bijdragen.

Ik houd jullie op de hoogte.

Buddy to Buddy Zutphen

Maggie Smith

 

Dame Margaret Nathalie Smith is onlangs overleden.  

Ze is 89 jaar geworden. 

Ik vond haar een geweldige actrice. 

Ik zag haar in verschillende speelfilms, waar ze altijd een Zeer Engelse vrouw speelde. En ook al was ze daarin ook wel een volkse of zelfs een keer een dakloze vrouw, ze had altijd klasse en verfijnde, onderkoelde Engelse humor.

Ze is natuurlijk bij de jeugd heel bekend 

geworden door haar rol in de Harry Potter films.  

Nu zijn deze geweldige acteurs alle drie overleden.

Ze is de onbetwiste hoofdrolspeelster van de televisie serie en de films van Downton Abbey waar ze een prachtige, eigenzinnige vrouw neerzette.

Maar alle films hieronder die ik gezien heb met haar erin vond ik aanraders.

Deze film zag ik in de bioscoop 

en schreef er dit blogje over.

Prachtig mooie kleur!

Dit vind ik zo'n prachtige kleur!

Ik bedoel deze die je kunt zien op 

de achterwand van deze kamers.

Wim heeft een overhemd in deze kleur 

en die staat hem echt ook zo mooi!

Nu zoek ik eigenlijk wol in deze kleur 

om voor hem een trui te breien...

Mijn vriendin vond deze wol voor me.

Precies de kleur die ik zocht! 

Wat doen we met de zolder?

 

Ernst Thoms

'Attic'

1926

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een bijna 100-jarige zolder.

Het intrigeert me waarom de schilder

zo'n ruimte als onderwerp voor

zijn schilderij heeft gekozen.

Maar ik ben er blij mee dat hij het

gedaan heeft, het geeft zo'n mooi beeld

van iets heel alledaags en 'gewoons'.

Het is vast en zeker een zolder

van een ruim en degelijk huis.

Hij heeft een mooie houten vloer,

en drie verschillende ramen, zowel

in de muren als ook in het dak.

De ramen staan open,

voor de frisse lucht.

De zolder is niet geisoleerd,

zoals we tegenwoordig veel doen.

We kijken hier rechtstreeks tegen

de kale panlatten en dakpannen aan.

Dat is eigenlijk ook niet erg, want de zolder

wordt enkel en alleen als opslag gebruikt

En daar is hij ook nog niet vol mee.

Ik zie wat drooglijnen voor de was,

wat (lege of volle) wijnflessen

en het wiel van een fiets?

En een stoel die eigenlijk alleen

als functie heeft dat je niet zo makkelijk

het trapgat in valt, want naast het luik

is er helemaal geen balustrade,

Het lijkt me rijkdom om

zoveel 'over' ruimte te hebben.

Tegelijk zie ik mogelijkheden om

er fijne woonruimte van te maken.

Ik ben benieuwd wat er sinds 1926

met deze zolder gebeurd is...

Een gezellig zitje van twee keukenstoelen

Hoe je van twee keukenstoelen

een bankje voor twee kunt maken, 

met wat houten planken en wat verf.

Ik vind het wel een heel gezellig zitje 

voor in de tuin of op het balkon.

Zo geestig!

Vanmorgen kwam er een jongeman om

onderhoud te plegen aan ons ventilatiesysteem.

Alles ging voorspoedig, ik had al koffie voor

hem ingeschonken omdat hij bijna klaar was,

toen hij toch nog bezig bleef in de cv kast.

Ik vroeg of er wat loos was.

'Nou, het is gek, ik heb de stekker van 

de ventilatie unit er net zelf uit gehaald, maar 

ik kan het stopcontact niet meer vinden'.

Ik schoot in de lach en hielp mee zoeken.

We hebben alle spulletjes van de plaats gehaald, 

om het hoekje gekeken naast het kistje enzovoort.

We hebben wel een kwartier gezocht, 

maar we vonden helemaal niets.

Zo vreemd, hij moest er zijn, 

maar we zagen het echt niet.

  

Wim was naar de tuin. 

Zul je net zien... 

Hij nam zijn telefoon niet op.

De jongeman ging eerst maar aan de koffie.

Ik klom op het trapje om zelf te kijken of ik iets zag, 

maar nee, het stopcontact was nergens te vinden.

'Heb je dit al eerder bij de hand gehad?', vroeg ik.

'Nee, hij had nog nooit een stopcontact 'verloren'!!

Hij kon het niet uitstaan, hij had het ding er zelf uit gehaald.

Toen kwam ik op het idee om bij onze buren 

te kijken waar ze daar het stopcontact hadden.

'Goed idee!' vond de man, en weg was hij.

De buren waren thuis, en hij mocht kijken. 

Hij kon daar de kabel gewoon volgen en er

bleek precies uit het zicht achter de leidingen 

een wandcontactdoos te zitten, die we dus 

allebei ook na veel zoeken hadden gemist.

Ik moest moeite doen om dit op de foto te zetten; 

het is zelfs niet goed te zien als je het wel weet

Ik zei: 'Nou, nu heb ik wel iets leuks te vertellen 

als mijn vriendinnen vanavond komen eten'.

Hij kon er zelf ook om lachen gelukkig,

een beetje.... 

De leste mooie dag van 't joar misschien

Maandag vroeg Wim of ik mee ging fietsen.

Ik had gehoord dat het weer zou omslaan

naar herfst en regen en had geen zin

om me kletsnat te laten regenen.

Maar Wim wist mij te overtuigen dat het in 

ieder geval in de ochtend droog zou blijven.

We moesten wel een zomerjasje aan

op deze laatste?? mooie zomerdag, 

maar verder was het verrukkelijk weer.

We gingen over de oude brug 

rechtsaf langs de IJsseldijk 

met de wind lekker in de rug.

Je bent hier in Zutphen binnen 

een paar minuten de stad uit

en zo zagen we even later

bonte koeien lui in de wei liggen, 

groepen vogels in de blauwe lucht,

het zilveren licht op de IJssel 

met af en toe een binnenvaartschip,

nog frisgroene weides en akkers, 

knotwilgen en populieren.

Nog niets te zien van de herfst.

We kwamen bijna niemand tegen. 

Heerlijk rustig, een heldere lucht. 

En het was echt heerlijk!!!

Ons doel was speculaasjes 

kopen bij Bakker Bril in Voorst. 

Op de terugweg - bij het gemaal -

pauzeerden we met een kopje koffie 

uit onze thermoskan en aten we er 

een boterhammetje met kaas bij. 

We waren maar een paar uurtjes weg

maar ik had het gevoel van een vakantie. 

Wat een goed idee van Wim!

En in dit geval helemaal fijn dat hij 

met zijn onregelmatige diensten 

zo op een doordeweekse dag 

een keer kan gaan fietsen,

als andere mensen werken.

In mijn hoofd ligt de herinnering als 

een dierbaar cadeautje opgeslagen.

Ik moest denken aan het lied van Skik: 'Op fietse'

En dan vooral vanwege deze tekstregel:

'De leste mooie dag van 't joar misschien'

Even luisteren? 

Klik hier op fietse

PS Vanavond hebben we een bijeenkomst 

met onze leesclub bij Liesbeth die gisteren 

een foto van deze mooie zonsondergang 

maakte vanuit haar woonkamer. 

We zijn vanavond welkom vanaf 7 uur

om de zon daar onder te zien gaan. 

Dat wordt weer genieten!

Meer biologische landbouwgrond in 2023!!

 

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Goed nieuws vanmorgen op NU.NL

De totale oppervlakte 

aan biologische landbouwgrond 

in Nederland is het afgelopen jaar 

met 9,5 procent gegroeid. 

Het is het achtste jaar op rij 

dat de biologische landbouw groeit. 

Hier word ik blij van.

Hopelijk in 2024 weer zo'n groei!

Volgend jaar weer!

 

Vandaag heb ik me ondergedompeld in 

het Oeverloos Festival hier in Zutphen.

Het was de derde dag van het Festival. 

Ik ging met een vriendin, Wim had dienst.

We kochten een dag-ticket van 20 euro.

Daarvoor heb ik vier voorstellingen gezien.

Dat hadden er meer kunnen zijn, maar ik weet 

dat ik op een gegeven moment verzadigd ben.

Heel leuk is dat alles op loopafstand 

is in het centrum van de stad en dat 

we steeds allerlei bekenden zagen; 

Dat voelt dan toch zo knus!

De eerste voorstelling was dans en acrobatiek 

met mensgrote poppen waarbij de mens die 

ouder en afhankelijker wordt prachtig 

en ontroerend werd neergezet.

Daarna gingen we naar een hilarische stuk 

waar met hulp van 'vrijwilligers' uit het publiek 

Macbeth van Shakespeare werd gespeeld. 

Compleet met kartonnen kronen en zwaarden,

waarbij niet werd gekeken op een dramatische moord 

meer of minder en wij als publiek werden verzocht

om luidkeels mee te doen. Echt supergeestig. 

Daarna een dansvoorstelling aan de IJssel, 

waar het vooral ook leuk was dat er ondertussen 

gewoon mensen in kano's voorbij kwamen.   

  

En als afsluiter een dansvoorstelling 

op het dak van de parkeergarage naast ons huis.

Ik heb ademloos zitten kijken, wat was dat mooi! 

Grappig was dat ik vanaf mijn zitplaats 

net ons eigen balkon kon zien met 

de nieuwe geplante viooltjes.

Tussendoor hebben we bij het Koelhuis 

(bij ons om de hoek) in de schaduw 

een paar witbiertjes gedronken.

Zo heerlijk op deze laatste 

zonnige, warme zomerdag.

Volgend jaar weer!

Wat een rijkdom!

 

21 september, 

voorheen de dag waarop 

ik mijn Najaarsrondbrief 

de wereld in stuurde.

Die tijd ligt achter mij.

Nu is het een dag waarop we 

alle tijd van de wereld hebben om 

in de stad op een zonnig terrasje 

koffie te gaan drinken 

met vrienden.

En we gaan naar de markt, 

want ik heb ik mezelf een balkon 

vol kleurige bloemetjes beloofd:

Viooltjes, cyclamen, kerstrozen, 

heide, chrysanten, alles mag!

Het is werkelijk prachtig weer.

Net belde onze jongste dochter 

dat ze met de kleinkinderen ook

even aansluit op het terras.

Wat een rijkdom!

Een veilige haven!

 

Janusz Kokot

'Landscape'

2020

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een prachtige kleurenstudie

waarop je in de verte ook nog

een groepje huizen kunt zien.

Daar kun je van alles bij voelen.

Net wat je eigen stemming is.

Ik word hier vrolijk van

het geel, groen en oranje

van de gewassen op de akker.

Ik zie de bomen die tussen de huizen mij

een warm gevoel van beschutting geven.

En de huizen zelf, die zo met en bij elkaar,

een veilige haven zijn in het ruime landschap

voor de mensen die daar met elkaar wonen.

Ook, of vooral juist ook, als de lucht betrekt

en er een flinke regenbui aankomt.

Heel erg moo!

Zo'n goed idee!

 

Bij een bibliotheek in Utrecht kun je 

elektrische apparaten opladen door te fietsen.

 

Dat lijkt me een win-win-win situatie!!

Het verheft ons

 

Ik vind het zo stom dat 

door de btw-verhoging 

een boek, een concert, het museum,

het theater, de sportschool en het zwembad

zomaar zoveel duurder worden!

Niet alleen de jeugd, 

maar wij allemaal zou 

meer mogen / moeten lezen.

We leren daarmee ons in te leven 

in de gevoelens en gedachten van een ander.

Dat doen we ook door straattheater te zien,

of een cabaretvoorstelling bij te wonen, 

of een museum te bezoeken.

We komen op andere gedachten, 

we leren bij, we genieten en 

we mogen lachen of huilen.

Als we lekker naar het zwembad gaan

 of een avond basketballen of turnen,

voelen we ons lekker in ons lijf,

en kunnen we er weer tegenaan.

   

Natuurlijk we kunnen wandelen 

of in een meertje gaan zwemmen.

We kunnen onze boeken lenen 

van vrienden of uit de bibliotheek. 

We kunnen films zien op de tv.

Maar een avond uit gaan,

naar de schouwburg 

of Oerol of de Parade

maakt het leven zoveel 

leuker, mooier en gelukkiger.

Zeker met alle stress van het werk,

zorgen over onze gezondheid, 

en die van onze familie en vrienden, 

spanning over narigheid in de wereld 

geeft dat ons moed en vertrouwen.

En het verheft ons.

Punt.

The best thing

- hou elkaar vast -

Een gat in de lucht!

 

Op maandag post ik meestal

een blij en vrolijk makend bericht,

zoals een goed idee voor een meer

groene, duurzame en sociale wereld.

Om elkaar te helpen, te ondersteunen

en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois

of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Mijn goede nieuws is dat 

ik net terug gekomen ben 

van het ziekenhuis waar 

me verteld is dat de plekjes 

die ze een half jaar geleden 

in mijn borst hebben gezien 

stabiel en niet veranderd zijn.

En verspreid in de borst liggen 

waardoor ze er ook helemaal 

geen narigheid van verwachten. 

Het is littekenweefsel 

waarschijnlijk veroorzaakt 

door de operatie of de bestraling. 

Ik hoef pas over een jaar terug te komen 

en als die foto's goed zijn mag ik weer 

terug naar de bus eens in de twee jaar.

Oefff... wat een opluchting. 

Ik had me voor de zekerheid 

ingesteld op verdere behandeling.

En nu ben ik zomaar ineens 

een soort van kanker-vrij.

Ik kan niet meer goed springen, 

maar in gedachten spring 

ik een gat in de lucht.

In werkelijkheid ga ik even naar bed;

Ik ben zo moe van alle spanning 

en ook van de opluchting.

Maar ik ben ook zo blij!!!